Hello lovelies, it's sad that Jake and Yesha's story come to end. I will be always grateful for you all at giving my novel a chance. It means a world to me. There will be a bonus chapter for you all. Thank you. Thank you so much, lovelies.
Kakaba-kaba si Jake habang naghihintay sa harapan ng altar. Maya't maya ang pagpupunas niya ng gitla-gitlang pawis sa kanyang noo at leeg. Para siyang nilalamig na mai-ihi na ewan. Halo-halo na ang emosyong kanyang nararamdaman. Kanina pa siya pasulyap-sulyap sa suot na relo. Fifteen minutes na lang naman at magsisimula na ang seremonya, pero parang feeling niya ay napakatagal tumakbo ng oras.He seemed like a supermodel sa suot niyang ternong tuxedo na kulay dark blue at mayroong panloob na kulay cream na long-sleeved shirt, may pares din itong patterned blue na necktie na lalong nakapagbigay ng pormal na aura sa kanya. His hair was styled in slickback side part, na lalong bumagay sa kanyang squared-shaped na mukha. Lalong naging matikas ang kanyang dating na taliwas naman sa kanyang kabang nararamdaman. Wala siyang pakialam kung marami man ang humahanga sa kanya, iisang tao lang ang gusto niyang ma-impress sa kanya ngayon, and he is waiting for her like forever.Ito ang araw na pina
“Yesha, anak, pinapakilala ko nga pala sa’yo ang Tita Clarisse mo at ang anak niyang si Claire. Mula ngayon ay dito na sila titra kasama natin,” saad ni Romualdo sa anak na si Yesha. Tiningnan ni Yesha ng maigi sina Clarisse at Claire, bago niya ibinaling ang tingin sa ama na nakangiti sa kanya habang tinitingnan ang magiging reaksyon niya. Disi-siete pa lang siya noon, at nasa fourth year high school. “Bakit po, Papa? Bakit po sila dito titira?” tanong niya sa ama ng diretsahan. Nakita niya ang pag-aalangan sa mga mata nito, bago siya sagutin.“Si Tita Clarisse mo at ako ay magpapakasal na sa linggo. Siya na ang magiging bago mong mommy at si Claire ay magiging ate mo na dahil pagkatapos ng kasal ay ipapalipat ko na siya sa pangalan ko,” sagot sa kanya ng ama.“Pero hindi pa po nagtatagal simula ng mawala si Mama, nagawa niyo na siya agad palitan?” may bahid ng panunumbat na saad niya sa ama.“Ayesha Mae! Hindi ko sinasabi sa iyo ito upang hingin ang permiso mo. Ipinapaalam ko lang
“Miss saan po tayo?” tanong sa kanya ng taxi driver ng taxing sinakyan niya. Saka lang napukaw si Yesha sa kanyang malalim na pag-iisip. Ang luhang tumulo sa kanyang mga mata ay kanina pa naampat, pero lumilipad pa rin ang isip niya.“Pasensya ka na, Miss, pero kanina pa kasi tayo paikot-ikot. Simula kasi kanina ay hindi ko matanong kung saan ka pupunta,” bahagyang napakamot pa sa kanyang batok ang taxi driver. “Pasensya na rin po, Manong. Napalalim lang po ang iniisip ko,” hinging paumanhin din niya sa driver. Bahagyang malat pa ang kanyang tinig gawa ng matinding pag-iyak. Alam niyang nahalata nito ang pagluha niya kanina, at base na rin sa tono ng boses niya ay hindi niya maitatago dito ang dalamhating nadarama. “Nasaan na po ba tayo, Manong?” tanong niya sa driver.“Nasa may Malate na po tayo, Miss,” sagot ng driver sa kanya.“Pwede pong paki-hatid na lang ako sa pinakamalapit na hotel dito, Manong?” saad niya sa driver.“Sige po, Miss,” saad din ng driver saka siya nito itinuon
“Jake by the way,” inilahad ng lalaki ang kamay nito sa kanya, kasabay ng pagpapakilala nito ng sarili. Nag-palipat-lipat ang tingin niya sa kamay nitong nakalahad at sa mukha nito. Nakangiti ito sa kanya at pakiramdam niya ay nahi-hipnotismo siya tuwing napapatitig siya sa mga mata nito. Bahagya pa siyang nagdalawang-isip kung makikipagkamay sa lalaki. Sa huli ay nagpasya siyang abutin na lang din ang kamay nito at magpakilala.“I’m Yesha,” saad niya. Akala niya ay simpleng pakikipag-kamay lang ang gagawin nito. Napanganga siya ng biglang dinala nito ang kamay niya sa labi nito at dinampian ng halik ang likuran ng kanyang palad. Pakiramdam niya ay may kuryenteng dumaloy mula sa labi nito tungo sa likuran ng kanyang palad at naglandas patungo sa kanyang pisngi. Parang may maliit na paro-paro na nagliparan sa kanyang tiyan. “Is this still caused by the alcohol?” lihim niyang tanong sa kanyang sarili. Bahagya niyang ipinilig ang ulo upang mawala ang init na naglandas sa pisngi niya. Hi
Nagising si Yesha sa naka-sisilaw na liwanag na pumapasok sa may bintana ng kwarto. “Ugh!” d***g niya ng maramdaman ang pag-guhit ng sakit sa kanyang ulo ng bigla niyang imulat ang mga mata. Agad siyang muling napapikit ng dahil doon. “I hate hangovers,” she mumbled. Ilang segundo siyang nanatiling naka-pikit. Pina-lilipas ang sakit ng ulo na nadarama. Nang sa pakiramdam niya ay makakaya niya na ang nadaramang sakit ay unti-unti niyang iminulat ang mga mata. Bagamat bahagya pa siyang nasilaw sa liwanag na diretsong tumatama sa kanya mula sa bintana ay pinilit niya ng imulat ang kanyang mga mata. Rumehistro ang pagtataka sa kanyang mukha ng tuluyan niyang masilayan ang kwartong kanyang kinalalagyan, “Wait,” saad niya sa kanyang isip. “This is not my room,” bulalas niya. Agad siyang napabalikwas ng bangon ng mapag-tantong wala siya sa kwartong kanyang inukopa. Nang dahil sa ginawa ay bigla siyang napangiwi ng maramdaman ang sakit na gumuhit sa katawan niya, partikular sa pang-ibabang
Jake slowly opened his eyes. Napangiti siya ng maramdaman ang malambot na katawan ng babaeng mahimbing na natutulog sa kanyang tabi. He slowly turn to his side, dahan-dahan niyang tinanggal ang braso mula sa pagkaka-unan nito. He heard her hum, but she continued sleeping. Iniangat niya ng bahagya ang katawan, at itinukod ang isa niyang kamay sa kanyang ulo, saka pinagmasdan ang kagandahan ng babaeng nakaniig niya kagabi. She was truly a beauty. His attention was rarely caught by a woman. Pero pagkapasok pa lang niya kagabi sa bar, ay nakuha na agad nito ang attention niya. For the first time in his life na nakaramdam siya ng insecurities sa katawan ng tarayan siya nito on his first approach. But his persistence paid. Ngayon ay malaya niyang napag-mamasdan ang kagandahan nito. Bahagya niyang hinawi ang tumabing na buhok nito sa mukha ng dalaga. “You're beautiful,” nakangiting bulong niya. Pinagsawa niya ang sarili sa pagtitig sa mala-anghel nitong mukha. Kahit bahagyang naka-nganga
“Ayesha Mae!” narinig ni Yesha ang pagtawag sa pangalan niya, pagka-babang-pagkababa niya sa may terminal ng bus. Hinagilap niya kung saan nanggagaling iyon, nakita niya ang pinsan niyang si Ben na papalapit sa kanya. “Benjamin!” tuwang-tuwa na tawag niya sa buong pangalan ng pinsan. Yumakap siya agad dito ng tuluyan na itong makalapit sa kanya. Agad din namang gumanti ng yakap ito sa kanya. “Buti naman at nakarating ka ng maayos dito. Ginulat mo kami ni Mama, buti na lang at hindi pa ako nakaka-alis paluwas ng Maynila, nang sabihan ako ni Mama na sunduin kita dito sa may terminal,” nakangiting saad sa kanya ng pinsan ng maghiwalay na silang dalawa. “Pasensya na kayo ni Tita Alice at hindi man lang ako nakapag-abiso agad,” nahihiyang saad niya sa pinsan. “Ano ka ba, para sa prinsesa namin, walang problema iyon. Abah, miss ka na namin ni Mama. Tagal din naming walang balita sa iyo,” saad ni Ben sa kanya. Saka siya nito inakbayan pagkatapos nitong makuha ang gamit niya sa konduktor.
Dalawang buwan at mahigit na ang lumipas simula ng umuwi si Yesha sa Quezon. Nitong mga nakaraang buwan ay nabawasan ang kanyang lungkot at sama ng loob na nadarama. Isang malaking tulong ang pagmamahal na binibigay sa kanya ng tiyahin at ng pinsang si Ben. Ganoon din ang malugod na pagtanggap sa kanya ng mga tauhan ng mga ito sa taniman at sa rancho. Kasalukuyan siyang nasa loob ng kubong nagsisilbing opisina ng kanyang tita kapag nandoon sa bukid ng bumungad ito doon. “Iha, tara at pumunta tayo sa babuyan, mukhang manganganak na yata ang inahing si Tiny, sabi ni Mang Andoy,” yakag sa kanya ng tiyahin. “Talaga tita? Saglit lang po at tatapusin ko lang ito,” saad niya sa tiyahin, saka niya mabilis na tinapos ang binabasang papeles at inimis. Pinayagan siya ng tiyahin na tumulong sa pangangalaga at pag-aayos ng mga paperworks sa rancho ng hilingin niya ditong kailangan niyang mag-trabaho upang malibang. “I'm ready na po, Tita,” saad niya sa tiyahin na naghihintay na sa kanya sa la
Kakaba-kaba si Jake habang naghihintay sa harapan ng altar. Maya't maya ang pagpupunas niya ng gitla-gitlang pawis sa kanyang noo at leeg. Para siyang nilalamig na mai-ihi na ewan. Halo-halo na ang emosyong kanyang nararamdaman. Kanina pa siya pasulyap-sulyap sa suot na relo. Fifteen minutes na lang naman at magsisimula na ang seremonya, pero parang feeling niya ay napakatagal tumakbo ng oras.He seemed like a supermodel sa suot niyang ternong tuxedo na kulay dark blue at mayroong panloob na kulay cream na long-sleeved shirt, may pares din itong patterned blue na necktie na lalong nakapagbigay ng pormal na aura sa kanya. His hair was styled in slickback side part, na lalong bumagay sa kanyang squared-shaped na mukha. Lalong naging matikas ang kanyang dating na taliwas naman sa kanyang kabang nararamdaman. Wala siyang pakialam kung marami man ang humahanga sa kanya, iisang tao lang ang gusto niyang ma-impress sa kanya ngayon, and he is waiting for her like forever.Ito ang araw na pina
It has been three days since the accident happened, and still, Yesha is not waking up. The doctor said that she is already stable, at malayo na sa kapahamakan, but maybe because of the trauma on her head, kaya hindi pa rin siya nagigising. Ini-assure naman si Jake ng mga doctor na walang dapat ikabahala kahit na nasa state of coma pa si Yesha, malalaman lamang kung may komplikasyon ito kung sakaling magising na ang babae. Jake never left Yesha's side during those days, ayaw niyang umalis dahil gusto niyang pagkagising ng babae ay nandoon siya sa tabi nito. Even for a few seconds, ay hindi niya nilisan ang tabi ng dalaga. He put her in the suite room at the top floor of the Mendellin Hospital. Kung saan mas mabilis ang access nito sa lahat ng facilities ng hospital. She was attended by the best of the best in the medical industry. Pero magka-gayunman ay hindi pa rin magawang maniwala ni Jake sa mga ito na okay na si Yesha at ligtas na sa kapahamakan. Jake wanted to see her open her ey
“Magandang hapon po, Sir,” agad na bati ng mga nakaka-salubong ni Jake na empleyado ng University. Halos lahat ng mga tauhan at professor na nadadaanan niya ay nagkukusang gumilid at yumuyukod bilang pagbati sa kanya. Ilag ang mga ito sa kanya, pero hindi pa rin maiwasan ng mga ito ang tingnan siya ng buong paghanga at kuryusidad. Hindi niya naman masisisi ang mga ito, dahil hindi naman siya araw-araw nakikita ng mga ito na naglalakad sa loob ng University. Bagama't nag-oopisina siya doon ay madalang siyang makita ng mga ito na nasa labas ng kanyang opisina o nakiki-salamuha sa mga empleyado. Kapag napunta siya ng University ay madalas sa private elevator niya siya dumadaan at sa private parking lot naman na nakalaan para lang talaga sa kanya, si David naghihintay sa lumabas kapag uuwi na siya. Kaya naman parang isang napakalaking oportunidad para sa mga empleyado na makita siya ngayong araw na naglalakad mula sa kanyang opisina patungo sa gate papuntang labasan. Wala ni isa man sa m
Kasalukuyang nagla-log out si Yesha ng lumapit sa kanya si Bret. Bahagya lang niyang sinulyapan ang lalaki. Nang matapos siyang mag log out ay ito naman ang sumunod. Kapansin-pansin ang hindi nito pag-imik at parang napaka-lalim ng iniisip. “Is there something wrong?” kapagdaka ay hindi napigilan ni Yesha na tanungin ang lalaki.“Huh?” saad nito sa kanya, mukhang nagulat pa ito ng magsalita siya.“You seemed out of yourself lately. May dinaramdam ka ba?” tanong muli ni Yesha dito. Hindi na niya napigilan ang sariling mag-usisa kay Bret, dahil halos ilang araw na niyang napapansin na parang may bumabagabag dito. She saw kung paanong lagi na lang nitong pinagse-self study ang mga estudyante nito, dahil hindi ito makapag-focus sa pagtuturo. His mind seemed elsewhere, parang lagi itong lutang. Hindi ito ang usual na Bret na nakilala niya. He was usually a jolly and fun guy, kaya kataka-taka para kay Yesha ang biglang pananahimik nito, at pagkawala ng pagka-kulit nito.“I-I am fine,” sag
Claire was lurking in the shadows. Bagamat may suot siyang wig ay pilit pa rin niyang itinatago ang mukha upang hindi siya makilala ng mga taong dumadaan. After all, mas sikat siya ngayon kesa noong siya pa ang mukha ng Valdez Clothing Line. Her face was on the most wanted person’s lists. Silang dalawang mag-ina, kung hindi lang dahil sa tulong ng kanyang lover na si Bret ay malamang wala silang maayos na mapag-tataguan.Being at the house the whole day makes her suffocated. Hindi din nakakatulong ang pagta-tantrum ng kanyang ina. Ang dating well composed na imahe nito at ang sharp na utak upang makapag-isip ng plano ay bigla na lang nag-laho. Her mom was like a kid these days, always whining.Their assets were all frozen, mula sa credit cards niya hanggang sa kanyang savings sa banko. Ang condo unit niya at apartment na nabili nung nasa poder pa sila ng kanyang Papa Romualdo ay naka-lock din. May mga mata ng pulis ding nakabantay sa lugar, kaya wala silang ibang matuluyan kundi sa ma
Unang araw ng paglabas ni Don Romualdo sa ospital. Jake made sure that everything was alright kahit na hindi ito kasama ni Yesha upang sunduin ang ama.Hindi katulad ng unang kita ni Yesha sa ama, ngayon ay mas malakas at mas masigla na ito. Don Romualdo can walk on his own now. Hindi na nito kailangang gumamit ng wheelchair at ng oxygen tank to help him breath. Malayong-malayo na ang itsura nito kesa noon. He looked the same as Yesha remembered him, before the accident happened. Although, medyo payat pa rin ito, pero mas maaliwalas na ang aura nito. “Are you going to stay with me at the house, sweetheart?” tanong ni Don Romualdo kay Yesha habang lulan sila ng sasakyan pauwi sa mansion nito sa Forbes. “The house is too big for me to live alone there,” saad pa nito.“I will, Pa. I need to prepare some arrangements first,” pahayag niya sa ama. “I need to talk with Tita Alice and Ben too, para mag-paalam sa kanila ng maayos,” paliwanag pa niya.“Thank you, anak. Even though I am a failu
Jake was sitting quietly at the balcony ng kwartong ginamit nila ni Yesha. Nag-timpla siya ng kape bago lumabas doon. The truth is ayaw pa sana niyang bumangon at iwan ang napaka-gandang nilalang na natutulog sa kama. He keeps staring at Yesha’s sleeping form, and wondering how lucky he is, seeing her in this vulnerable and beautiful state. She was sleeping soundly, bahagya pa ngang naka-nganga ang labi nito. Habang nakatitig sa labi nito ay muling sumagi sa isipan niya ang matamis at mapangahas na halik na pinagsaluhan nila kagabi. Kung hindi niya pinigilan ang sarili ay hindi niya alam kung hanggang saan sila napunta.He groaned lightly, and shook his head to let out the naughty thoughts that were starting to form in his mind. Bahagyang gumalaw ang dalaga at dahil doon ay tumambad sa kanya ang napaka-kinis na balikat nito. His eyes automatically travelled to the bare skin that was exposed in his eyes, nahinto iyon sa may puno ng dibdib ng dalaga na bahagyang naka-labas din dahil sa
“Love wake up, we are here,” banayad na tinig ang bahagyang naririnig ni Yesha na pumupukaw sa diwa niya. Umungol lang siya pero hindi niya minulat ang mga mata. Ayaw pa niyang gumising dahil napakaganda ng panaginip niya. Inayos pa niya ang sarili sa pagkakasandal hanggang sa maging komportable siya. “Love, kapag hindi ka pa gigising bubuhatin na kita,” saad ni Jake malapit sa tenga ni Yesha. He slightly chuckled dahil tanging ungol lang ang isinagot dito ni Yesha habang inayos pa ang sarili sa pagkakasandal sa balikat ng lalaki.Sa naalimpungatan na diwa ni Yesha ay narinig niya ang binulong ni Jake sa kanya. Nang dahil doon ay bigla siyang napa-dilat. Her mind was haze with sleepiness, kaya hindi niya mawari kung ano ang unang nakita niya. When her foggy eyes cleared ay bigla siyang napa-upo ng maayos ng ma-realize niyang ang side view ng magandang mukha ni Jake ang nakikita niya. Saka lang niya napag-tantong nakasandal pala siya sa balikat ni Jake. Biglang namula ang mukha ni Yes
Lumipas ang mga araw at linggo na walang naging balita ang lahat lalong-lalo na ang mga kapulisan kung saan nag-tago ang mag-inang Clarisse at Claire. Walang mahagilap na trace ang mga pulis kung saan ang mga ito matatagpuan. Naglaho na lang ang mga ito bigla na parang bula. Ayon naman sa mga pulis ay siguradong hindi makakalabas ng bansa ang mag-ina, dahil sa mayroon ang mga itong hold departure order na isinampa din ni Jake upang masiguro na mahuhuli ang mga ito, at hindi makapunta sa ibang bansa.Sa kabilang banda naman ay naging mabilis ang pag-galing ni Don Romualdo. In a few days ay muling bumalik ang sigla nito at unti-unting nakakabawi ang kalusugan sa gabay na rin ng mga health experts ng hospital ni Jake. Meron na rin itong sariling bodyguard at private nurse na si Jake mismo ang nag-rekomenda. Napagpasyahan ni Yesha na kapag tuluyang gumaling na ang ama ay ipakikilala niya ito sa mga anak. She didn’t told her father yet about the kids, naghihintay siya ng tamang panahon u