CHAPTER 1-THE NEW FAMILY

“Yesha, anak, pinapakilala ko nga pala sa’yo ang Tita Clarisse mo at ang anak niyang si Claire. Mula ngayon ay dito na sila titra kasama natin,” saad ni Romualdo sa anak na si Yesha. Tiningnan ni Yesha ng maigi sina Clarisse at Claire, bago niya ibinaling ang tingin sa ama na nakangiti sa kanya habang tinitingnan ang magiging reaksyon niya. Disi-siete pa lang siya noon, at nasa fourth year high school. 

“Bakit po, Papa? Bakit po sila dito titira?” tanong niya sa ama ng diretsahan. Nakita niya ang pag-aalangan sa mga mata nito, bago siya sagutin.

“Si Tita Clarisse mo at ako ay magpapakasal na sa linggo. Siya na ang magiging bago mong mommy at si Claire ay magiging ate mo na dahil pagkatapos ng kasal ay ipapalipat ko na siya sa pangalan ko,” sagot sa kanya ng ama.

“Pero hindi pa po nagtatagal simula ng mawala si Mama, nagawa niyo na siya agad palitan?” may bahid ng panunumbat na saad niya sa ama.

“Ayesha Mae! Hindi ko sinasabi sa iyo ito upang hingin ang permiso mo. Ipinapaalam ko lang sa’yo. Gustuhin mo man o hindi ay matutuloy ang pagpapakasal ko sa Tita Clarisse mo at dito na sila titira mula ngayon. Naiintindihan mo?!” bahagyang mataas na ang tonong saad sa kanya ng ama.

Hindi napigilan ni Yesha ang luhang pumatak sa kanyang mga mata, hindi siya makapaniwala na napagtaasan siya ng boses ng ama. Simula nung maliit siya ay hindi ito nagtataas ng tinig sa kanya, lahat ng gusto niya ay nakukuha niya dito. She was his daddy’s princess anyways. Pero nang dahil sa simpleng pagtatanong lang niya ngayon ay nataasan siya nito ng boses.

“Hindi niyo na rin naman po pala kailangan ang approval ko kung ganon, kaya wala na rin po palang dahilan upang manatili ako dito at makinig pa sa mga sasabihin ninyo, Pa. Buo na rin naman po pala ang desisyon niyo,” nangingilid ang luhang saad niya sa ama. Sabay tayo sa kinauupuan, hindi niya man lang muling tinapunan ng tingin ang mag-inang Clarissa at Claire. Patakbo siyang pumasok sa kanyang kwarto at saka binagsak ang kanyang katawan sa kama at humagulgol ng iyak.

Simula ng araw na iyon ay hindi na naging maganda ang relasyon nilang mag-ama. Naging malayo ang loob niya sa ama, lalo na kapag nakikita niyang masaya ito sa bago nitong pamilya. Pakiramdam ni Yesha ay hindi na siya importante sa ama. Ang atensyon nito ay nakuha nang lahat ni Claire. Lagi na lang siyang walang ginawang tama sa paningin ng ama, at si Claire na lang lagi ang mali. Ini-enroll nito si Claire sa paaralang pinag-papasukan niya. Nung unang araw ni Claire doon ay hinatid pa ito ng ama niya, samantalang siya ay hinayaang driver ang mag-hatid. Tuwing mag-a-out of town travel ito ay hindi nito nakakalimutan na dalhan ng kung ano-ano mula sa lugar na pinanggalingan nito si Claire at personal pa nitong inaabot iyon sa step-daughter. Samantalang siya, may dala man ang ama ay driver na nito ang nag-aabot sa kanya. 

“Naranasan mo na ang mga luhong iyan, dati pa. Hayaan mong ang Ate Claire mo naman ang makadanas niyan sa ngayon,” iyon ang laging katwiran sa kanya ng ama, kapag nagta-tangka siyang mag-reklamo dito. Ang tingin na nito sa kanya ay isang spoiled brat na dalagita. 

Sabay silang grumaduate ni Claire ng high school, bagama’t siya ang valedictorian pero si Claire pa rin ang paka-puri nito. Samantalang nasabitan lang naman ng with honor si Claire ng dahil sa tulong na rin niya.

“You have my blood and my brains. Kaya hindi na nakapag-tatakang grumaduate ka ng may mataas na parangal. We need to commend the will of your Ate Claire for trying so hard na mabigyan siya ng parangal,” saad pa sa kanya ng ama. Parang balewala lang dito ang medalya at diplomang dala niya. Sa halip ay dinala pa nga nito sa ibang bansa ang mag-inang Claire bilang pag se-celebrate daw sa pag-graduate ng may parangal ni Claire. Inaya naman siya ng mga ito pero siya na ang tumanggi dahil feeling niya ay sabit lang siya sa lakad ng mga ito. Her father’s attitude towards her wasn’t the same as before. She was no longer his princess and an apple of his eyes. Nagawa ng kunin ni Claire ang atensyon at pagmamahal nito. He became distant and always angry with her, thinking that she was whining and she grew up as a spoiled brat.

Years have passed, nagawa na niyang kasanayan ang malamig na pakikitungo sa kanya ng ama. Unti-unti niya ring nakikita ang tunay na ugali ng kanyang madrasta at ng kanyang step-sister. Napakabait ng mga ito sa kanya na animo isang anghel kapag nandyan ang kanyang ama. Pero kapag wala naman ito at nasa abroad at nag ta-travel for business ay saka lumalabas ang totoong ugali ng mga ito.

Noong una, nagtangka pa siyang magsumbong sa ama. Pero ng hindi siya muling katigan nito ay doon na tuluyang gumuho ang pag-asa niyang muling maibalik ang pagmamahal sa kanya ng ama. She felt betrayed and alone. Ang kahuli-hulihang taong inaasahan niyang kakampi sa kanya ay tuluyan nang nawala ang pagmamahal sa kanya. Because of it, she started to become rebellious. Party doon, at party dito ang ginagawa niya. Na lalong naka-pag-padagdag ng galit sa kanya ng ama. She stop studying well, dahil pakiramdam niya ay balewala na rin naman sa ama kung makatapos siya o hindi. She went out everyday and came back late at night na lalong ikinagalit ng ama. He always nagged at her, pero manhid na ang puso niya. Wala na rin siyang pakialam sa kung ano pa ang sasabihin sa kanya ng ama dahil alam naman niyang buo na rin ang opinyon nito sa kanya at wala na ring silbi ang lahat ng sasabihin niya dito. She stopped seeking for his approval, she stopped seeking for his fatherly love. 

Ang pagkakalayo ng loob nilang mag-ama ay lalo pang lumaki ng lumaki. Wala na itong nakitang tama sa lahat ng ginawa niya. Tanging si Claire na ang pakapuri nito. Hindi na rin itinago ng mag-inang Clarissa at Claire ang totoong pakikitungo ng mga ito sa kanya sa harapan ng ama, dahil nagawa na ng mga itong bilugin ang ulo ng kanyang ama.

Isang araw ng umuwi siya galing sa galaan ay ganun na lang ang gulat niya ng salubungin siya ng ama ng sampal sa may pintuan pa lang. HIndi nakapag-react si Yesha agad ng dahil sa ginawa ng ama. Hawak-hawak niya ang nasaktang pisngi at napatigalgal.  They may be distant to each other, pero ni minsan ay hindi siya napag-buhatan ng kamay ng kanyang ama. Punong-puno ng hinagpis at katanungan ang kanyang mga mata, habang nakatitig sa galit na galit na ama.

“Is this how lowly you can get Ayesha?” saad sa kanya ni Romualdo.

“What did I do now, this time?” frustrated na tanong niya dito. She can’t see any reason para pag-buhatan siya nito ng kamay. Bagama’t gustong tumulo ng kanyang luha ng dahil sa sakit na naramdaman mula sa sampal ng ama, ay pinilit niyang pigilan iyon. She won’t give to her stepmom and step-sister to see her broken. Lalong-lalo na at nakikita niya ang pag-ngisi ng mga ito ng nakakaloko sa kanya sa sulok ng kanyang mga mata.

“Hindi kita pinalaki ng ganito. HIndi ko alam kung saan ako nagkulang sa iyo. I gave you everything, pero hindi ko alam kung bakit ka nagkaganito,” frustration was evident on her father’s voice.

“Huh! Hindi ka nagkulang? Really, Pa? Are you sure about it?” sagot niya sa ama na may bahid pa ng pangungutya sa tono ng kanyang pananalita. “Tell me, ano na naman ba ang naging kasalanan ko ngayon to earn a slap from you?!” galit na rin niyang saad sa ama.

Nakita niya ang pag-igting ng panga ng kanyang ama sa pagpipigil ng galit nito, gayon din ang pagkuyom ng kamao nito. “Wala ka ng galang, Ayesha. Ayusin mo ang pananalita mo!” saad nito sa kanya sa pagitan ng nagngangalit nitong ngipin.

“Tsss…umamin ka na kasi Yesha,” saad naman ng kanyang madrasta na kanina lang ay nanonood sa kanilang dalawang mag-ama. Kitang-kita ni Yesha ang pagsilay ng nakakaloko nitong ngiti. 

“Ano ang aaminin ko dahil wala naman akong alam na kasalanan ko!” frustrated na saad niya sa mga ito.

“This!” sabat naman ni Claire, sabay hagis sa kanya ng mga larawan niyang kuha sa isang club sa Malate.It scattered in the floor in front of her, kaya kitang-kita niya ang nilalaman ng bawat larawan. She looked drunk and wasted in that picture. Wala na rin siyang pakialam sa paligid niya, at sa taong nakapalibot sa kanya sa dance floor na saka niya lang namalayan ay puro lalaki pala. They are encircling her in that picture, at base sa kuhang iyon ay parang nakikita pang nag-eenjoy siya habang naka-ikot sa kanya ang mga kalalakihan. 

In another picture she looked like making out with the three guys that were cornering her at the corner of the dance floor, and in another picture she looked like a slut dancing at the top of the counter.

“Saka mo sabihin sa akin na wala kang kasalanan,” saad sa kanya ng ama na may bahid ng lungkot ang tinig. “I was so lenient with you, it was entirely my fault dahil masyado kitang ini-spoiled. Hinayaan kong gawin mo ang lahat ng gusto mong gawin. I didn’t forvade you kahit na nakikita ko na minsan ay hindi na tama ang lahat ng ginagawa mo. I never been so strict of you kagaya ng pagiging strikto ko sa Ate Claire mo, but I guess, it was wrong,” dagdag na saad sa kanya ng ama ng may bahid ng paghihinagpis ang tono ng pagsasalita. “Tell me Yesha, are you on drugs?” maya-maya ay tanong nito sa kanya.

“Papa! How could you think that?” hindi niya naitago ang bahid ng pait sa tono ng kanyang pagsasalita ng dahil sa sinabi ng ama.

“Sa mga pinaggagawa mo,at base na rin sa mga litrato na ito ay hindi na ako magtataka,” sagot naman sa kanya ng ama. Napanganga na lang si Yesha sa tinuran ng ama, sabay unti-unti siyang napatawa ng pagak. 

“Hah! Ano pa ba ang ini-expect ko, ang paniwalaan mo ako? Matagal ko ng tanggap na wala na akong ginawang tama sa paningin mo. Kahit naman na ano ang sabihin ko, at itanggi ko ang mga pinaparatang mo ay alam ko rin naman na buo na ang desisyon mo, so why do I need to waste my breath to explain to you?” saad niya sa ama sa tonong nakakapang-insulto.

PAK! Isang malakas na sampal na naman ang dumapo sa pisngi niya.

“Wala ka ng galang, wala ka ng modo! Alalahanin mo Ayesha, nasa pamamahay kita at pinapakain pa rin kita. Pera ko pa rin ang pinanggagastos mo sa lahat ng kalokohan mo. Kaya I need a proper explanation from you. If you don’t want to follow my rules and obey me in this house, you are free to get out! Leave this house and all the things that make your life easier. Wala kang dadalhin kahit na isang cards na binabayaran ko. Let’s see if you can live in the harsh world outside. Saka ka magmalaki sa akin kapag kinaya mo na!” galit na saad sa kanya ng ama. “Hindi mo na ako iginalang bilang ama mo!” dagdag pa nito.

“Because ever since na dumating sila sa buhay mo, hindi ka na naging ama sa akin!” galit na sagot niya din sa ama. Saka niya dinuro ang madrasta at si Claire.

“Ganun? Nagmamalaki ka na? Kaya mo na bang tumayo sa sarili mong paa ha, Ayesha? Go! Get out of this house, lumayas ka sa pamamahay ko. Lumayas ka na at baka kung ano pa ang magawa ko sa’yo. Get lost and never come back! Don’t you ever dare to show your face to me ever again!” galit na pagtatabuyan sa kanya ng ama. 

Yesha became fed up also with the treatment that she got from her father. Hindi na niya hinintay pang mag dalawang salita ito. Agad siyang umakyat sa kwarto at inempake lahat ng kanyang importanteng gamit at ilang damit. Katulad ng sinabi ng ama ay iniwan niya lahat ng credit cards niyang nakapangalan dito. Pati ang mga alahas na bigay nito ay wala siyang dinala. Tanging ang kanyang wallet na mayroong cash at ang cash na naipon niya ang kanyang binitbit. Saka siya dali-daling lumabas na sa bahay na iyon. Walang lingon-likod siyang tuloy-tuloy na lumayo sa lugar kung saan puro pighati ang kanyang naramdaman. Simula ng araw na iyon ay pinangako niya sa sarili na hinding-hindi na siya muling tatapak sa bahay na iyon at hinding-hindi na rin siya makiki-pag-ugnayan sa ama. Nang may dumaang taxi sa labas ng gate ng kanilang bahay ay agad niya itong pinara at sumakay. Nang tuluyan nang makalayo ang taxing kanyang sinakyan ay saka lang tuluyang bumagsak ang kanina pa niya pinipigilang luha.