CHAPTER THREE

Pagkapasok ko ng room namin ay hinanap ko agad si Akihiko. Hindi naman siya mahirap hanapin kasi bukod sa nasa katabing upuan ko siya ay angat siya sa lahat. Akihiko Cantilejo for president para angat buhay lahat. Just kidding. Agad akong tumabi kay Akihiko not minding my classmates calling my name.

"Pst," pag tawag ko sa atensiyon niya ngunit di niya ako pinapansin. "Pst Aki," pagtawag ko ulit sa kanya. Agad naman siyang tumingin sa gawi ko.

"What did you just call me?" di makapaniwalang tanong sa akin ni Akihiko. What's with him?

"Uhm I called you Aki?" pag-alangan kong sabi sabay ngiti.

"Don't call me by that name, call me Haru," sabi ni Akihiko at bumalik na ito sa ginagawa niyang pagkalikot sa cellphone niya.

Kita mo ang sungit talaga. Pati nickname ipinagkakait. Ilang bagay na ba ang ipinagkait niya sa akin sa araw na ito? Marami-rami na rin.

Napabuntong hinininga ako at kinuha ko na lang ang phone ko. Anong oras pa lang kaya wala pa ang teacher namin para sa pang hapon namin na klase. Siguro punta na lang ako ng canteen.

"Pssst. Hera," tawag ko sa kaibigan ko. Nagbabasa na naman ng documents ata for SSG. "Canteen tayo loves," pag-aya ko pa.

"Sorry loves tinatapos ko 'tong financial report and I need to read this plan for the upcoming event," malungkot na sabi ni Hera. Oo nga pala malapit na ang Math Camp kasi mag october na rin.

"Sige bilhan na lang kita loves ng pepperoni pizza kung meron ng deliver sa canteen tsaka na rin tubig," sabi ko sabay ngiti. "Grape flavored right?" I asked her then she smiled at me as her response.

She's always busy and minsan na lang kami magkasama lalo na at SSG president pa siya. Kaya I'm doing my best to support her.

Lumabas na ako ng room at nagtungo sa canteen para sa mga senior highscool. Hindi naman ito kalayuan. Siguro mga five minutes walk mula sa room. Pagkadating ko ng canteen ay agad akong kumuha ng pizza. Isang box na ang kinuha ko at kumuha rin ako ng hotdog with buns and extra cheese saka na rin malamig na tubig at chuckie.

Dahil sa madami na akong dala ay nahulog ang pinakapaborito kong chuckie. Oh no. I was about to reach for it when someone grabbed it for me. Magsasabi na sana ako ng thank you ng makilala ko kung sino ang nag-abot sa akin ng chuckie ko.

Umirap lang ako sabay punta na sa cashier ng canteen.

"265 lahat ineng," sabi ng cashier sabay abot sa akin ng mga pinamili ko. Agad naman akong naghalungkat sa bag ko para sa pambayad. Shemay kulang ng thirty-five.

"Ate kulang po kasi ng 35 kaya ibabalik ko na lang po ang chuckie," inilabas ko na ang chuckie at inilapag sa counter.

"Sige okay lang Ne," mabait na turan ng babae.

Bago ako umalis ng canteen ay inirapan ko muna si Akihiko. Parang tanga kasing nakabantay. Nang makabalik na ako sa room ay inilapag ko sa mesa ni Hera ang mga binili ko.

"Wala kang chuckie?" gulat na tanong ni Hera. Mukhang di makapaniwala ang kaibigan ko. Sanay na kasi siya na hotdog with buns and extra cheese ft. Chuckie ang peg ko.

Umiling lang ako at naupo na sa katabi niyang upuan. Masaya lang kaming kumakain ng may maglapag ng plastic bag sa tapat kong mesa. Nagulat pa ako at napangaga sa nakita. Isang plastic bag na puno ng chuckie.

"Take it, it's yours," Akihiko said while pointing the chocolate drink right in front of me. Di ako makapaniwala sa sinabi niya. Sure ba siya akin lahat ng ito? Tinignan niya lang ako pagkatapos ay umalis na siya sa harap namin ni Hera at bumalik na sa upuan namin. Mukhang akin nga 'to.

Agad namang hinalungkat ni Hera ang plastic bag at di rin ito makapaniwala sa nakita. Inilabas ko ang mga chuckie at binilang. Walong chuckie lahat. So thirty-five multiplied by nine ilan ba? gagi bobo ako sa math. 315. May utang ako sa kanyang 315. Pero wait pwede ko namang ibalik na lang. Kumuha ako ng isa at ininom bago nagtungo sa mesa ni Akihiko. Inilapag ko ang plastic bag sa mismong lap niya.

"Ibabalik ko yan sayo para thirty-five lang utang ko," turo ko sa chuckie. "I love chuckie but I can't sacrifice my money just for that." Sabi ko pa.

Nakita kong kumunot ang noo ni Aki. "What do you mean? These chuckie are free. You can have it all."

"No I won't accept all of that. This is enough for me," sabi ko sabay taas ng chuckie ko. "I don't accept charity from stranger nor from the people I know. And also di ako tumatanggap ng suhol. But don't worry I'll give you your thirty-five pesos tomorrow."

Di ko na inantay na tumugon siya sa sinabi ko. Naglakad na ako pabalik kay Hera. Agad naman akong sinalubong ni Hera ng mapang-usisang ngiti. Parang tanga lang.

"What's the real score with you two?" Agad nitong tanong sa akin. Score? 10/20?

"What? There's no such thing Hera. Grabe ka mag overthink sheesh," sagot ko sa kaibigan ko at nilantakan na ang binili kong hotdog.

"The way you two act kasi parang may something," Hera while looking at me with a mischievous smile on her lips. Kita mo ang tsismosa lang.

"I just met him today kaya don't look at me like me and Akihiko are in a relationship. Ang loyal ko lang kay Aki," I said and continued sipping my chuckie.

"Okay kung yan ang sabi mo," my friend said and continued what she's doing, checking some papers.

Makalipas ang ilang minuto ay dumating na ang subject teacher namin for our 1pm class. Bumalik na ako sa upuan ko na katabi lang ng kay Akihiko.

Sa sobrang boring ng klase ay nakatulog ako. Nagising lang ako ng may yumugyog sa balikat ko. Pupungas-pungas pa akong nagmulat ng mata ko at tumingin sa paligid. Napabalikwas ako sa pagkakaupo ko at napatingin sa labas.

"Potangina pagabi na?!" Di ko mapigilang sigaw. Napatingin ako sa katabi ko. Hinampas ko ng medyo malakas si Akihiko sa braso. "Pota ka bakit di mo ako ginising?! Wala na di na ako nakanood ng live ni Aki."

"Cancelled live stream ni Aki Hitoko kung siya man ang pinapanood mo," sabi lang nito sabay pakita sa screen ng phone niya. Totoo nga cancelled live ni Aki at may bago itong schedule. Imbes na alas singko ng hapon ay namove ito sa alas nuwebe ng gabi. Parang may kung anong nagkarambola sa loob ko at nayakap ko si Akihiko.

"Thank you, thank you, thank you," sambit ko habang nakayakap sa kaklase ko.

"Stop hugging me Dion," pagpigil sa akin ni Akihiko. Kita niyo na? Gwapo sana kaso buraot.

"Alam mo may pet name ka na sa akin," imporma ko sa kanya habang nakapameywang. "Simula ngayon WaBu na itatawag ko sayo. Short for gwapong buraot."

"Whatever," tipid na tugon ni Akihiko at isinukbit ang bag niya sa balikat nito.

"Paano mo pala nalaman na may new sched si Aki? Follower ka niya?" Tanong ko naman kay Akihiko habang inaayos ko ang gamit ko sa bag ko.

"Sabay na tayo umuwi tutal pareho lang tayo ng uuwian," pag-iiba niya ng topic. Isipin ko na lang na fan siya ni Aki. Nang okay na ang mga gamit ko sa bag ay isinukbit ko ito sa aking balikat at nakangiting tumingin kay Akihiko.

"Tayo na," sabi ko sabay hakbang papunta sa pinto ng classroom.

Ngunit di man lang natinag si Akihiko sa kinatatayuan niya. "Wuy sabi ko tayo na," pag-uulit ko. Napagtanto ko lang na may mali sa mga sinabi ko ng makita kong namula ang tainga at ang leeg ni Akihiko. Agad ko naman siyang nilapitan.

"Tayo na or tara na and let's go po in english. Ikaw ha binibigyan mo ng meaning yung sinabi ko," sabi ko sabay sundot sa tagiliran niya. Wuy in fairness medyo matigas bewang niya siguro may abs 'to.

"May abs ka ba?" tanong ko sa kanya. Agad namang lumabas ang mapang-asar na ngiti ni Akihiko.

"Why you wanna touch them? Go on touch it Dion," naghahamon niyang turan.

At talagang ako pa ang hinahamon. Ngumiti rin ako na para bang tinatanggap ko ang paghahamon niya. I held the hem of his shirt that made him stiffened. Nakita ko pa ang paglunok niya kasi umaalon ang adams apple niya. I was about to lift his shirt when we heard someone made a fake cough.

"Ano ang ginagawa niyo at nandito pa rin kayo?" Shit si Sir Jiménez ang principal ng school na asawa ni Ma'am Jiménez.

"Akihiko pagbilang ko ng tatlo humawak ka sa akin at dapat tumakbo ka kasi di pwede na makilala tayo ng matandang buraot na yan," sabi ko habang nakatungo lang.

"Isa...dalawa...tatlo," pagkatapos ko magbilang ay hinawakan ako ni Akihiko sa kaliwang kamay ko at tumakbo papunta sa kabilang pintuan.

Nadinig ko pa ang pagsigaw ni Sir Jiménez. Takbo lang kami ng takbo hanggang sa makalabas kami ng gate 3. Pagkahinto namin ay natawa ako. Hindi ko akalain na makakasalubong ko na naman si Sir Jiménez.

"Ang bilis mo pala tumakbo Akihiko," sabi ko sa kasama ko. Ang gwapo niya pa rin ket hinihingal at may pawis sa noo.

"Bakit natin tinakbuhan yun?" He just asked me.

I looked at him flatly. "Kung di tayo tumakbo edi sana mapapatawag mga magulang natin bukas and malay mo kung ano sabihin nun sa parents natin," pagpapaliwanag ko. Agad naman niya atang naintindihan sinabi ko dahil sunod-sunod ang pagtango niya.

"Uhm Akihiko kamay ko," sabi ko ng mag-umpisa na siyang maglakad. Napahinto naman siya sa paglalakad. Marahan niyang binitawan ang kamay ko.

" Sorry," mahinang sambit ni Akihiko.

"Oks lang ano ka ba. Sanay na ako sa mga kaibigan ko," sabi ko ng may ngiti sa labi at nag-umpisa ng maglakad at nilagpasan siya.