“WE will talk about that later, Rebecca. Just hide for now.” Mahinahong sagot ni Grayson like he is trying to negotiate with her calmly. Ganitong ganito siya sa trabaho niya. Palibhasa, sanay na siya kung paano niyang ima-manage ang lahat. He is calm in every aspect pero kapag nagalit siya, hindi rin niya kayang tantyahin ang sarili niya. Hindi magandang ginagalit ang isang Grayson Lincoln.
Pilyang ngumisi si Rebecca as if hindi siya convince sa gusto nitong mangyari. Anng mamaya? Makakapaghintay pa ba ng ilang mamaya ang tatay niya? She needs the money as soon as possible pero that doesn’t mean na pwede niyang pwersahin at pilitin si Grayson. But she’ll do it in her own ways then. In a way na hindi na makakahindi pa ito.
“Alright then,” nakangisi nya pang sagot saka dahan-dahang naglakad papunta sa may pintuan.
Halos manlaki ang mga mata ni Grayson kasabay ng pangungunot ng noo niya. He is wondering what is this girl trying to do."Hey? Anong gagawin mo?" He asked her na tila nagbabadyang tumayo.
Ngumisi lang si Rebecca saka pinihit ang door knob. Sumilip pa siya sa may bandang pintuan to see if Stacy is still there and luckily, she is kaya naman she took a step forward."Hi!" She greeted cheerfully.
Nagulat si Stacy sa biglang paglabas ng babae sa kwarto ng kababata niyang si Grayson. Parang gusto niyang umiyak. Sumikip bigla ang dibdib niya. Para pa man din siyang bata kapag umiyak. She may be childish but her heart belongs to Grayson matagal na. Matagal na niya itong gusto. And she can't bear see him with another woman knowing they slept together.
"G-Grayson? W-what is the meaning o-of this?" Nauutal pa niyang tanong habang yakap-yakap ang sarili niya.
"Rebecca, come back here!" Maotoridad na sigaw ni Grayson. Hindi natinag doon si Becca bagkos, humalukipkip pa ito.
"Bakit naman? Gusto ko lang naman na batiin ang early morning visitor mo ah. What's your name? Kaibigan ka rin ba nitong si Pogi?" Feeling close pa na tanong ni Rebecca kay Stacy kahit na alam na niyang hindi na mapinta ang mukha nito.
Umirap sa kanya si Stacy. Isang masakit na irap. She is a spoiled brat. Kay Grayson lang naman siya nagiging pa-sweet at pabebe. But to some people, she is really rude and m*****a. Hindi uubra sa kanya ang pagbabait-baitan ng ibang tao. Para sa kanya, nakikipagplastikan lang ang mga ito. But. . . She is not like that. Kung ayaw niya sa 'yo, ayaw niya talaga sa 'yo.
"Mind if you get out of my way, Miss?" pataray na sagot ni Stacy sabay taas pa ng isang kilay nito.
Her eyebrows are really on fleek. Napa woah na lang si Rebecca as she gave way for Stacy.
"Will you explain everything to me, Grayson?" Naka-cross arms pang tanong ni Stacy habang salubong pa rin ang mga kilay. Naiinis siya ngayon. Para siyang bulkan na sasabog. Kasing kulot ng buhok niya ang ugali niya.
Madami naman itong manliligaw but her eyes were fixed to someone.
Malamig lang itong tiningnan ni Grayson sa mga mata nito. "Do I need to explain it to you, Stacy? May dapat ba akong i-explain?"
Napanguso si Stacy at parang sasabog na ang dibdib niya sa sama ng loob. Nakakainis ka, Grayson! Napaka-unfair mo! Aniya sa isipan.
"Why are you being like that? Is it because of her ba? Ha? Is it her?" Sabay tulak tulak pa nito sa dibdib ni Grayson.
Hindi ito nakatingin sa kanya. He is not guilty. Why won't he be? Wala naman siyang ginagawang masama. Para sa kanya, wala siyang obligasyon sa kahit sino kahit kay Stacy pa. Walang sila. Walang kahit na anong relasyon ang namamagitan sa kanilang dalawa aside from the fact that they were childhood friends.
Tahimik lang si Rebecca at parang may sariling mundo. Now that Stacy knows about her, siguro naman hindi na aatras si Grayson sa deal nila di ba? He doesn't need to hide her anymore.
But at second thought, bigla siyang kinabahan. Paano kung sa ginawa niya ay mas lalo lang hindi pumayag si Grayson sa offer niya? Baliw ka talaga Rebecca! Aniya sa isipan. Hindi niya mapigilang hindi mangasim habang iniisip ang mga iyon.
"And what is it to you, Stacy? Can you stay out of the way? I have nothing to do with you." Pabalang na sagot ng binata sabay talikod niya
"Grayson! Ano ba! Don't turn your back on me!"
"Just go home, Stacy. Just go home. Don't ruin my morning." He put on his white plain shirt and grabbed Rebecca in her arms. "Let's go."Kunot noo naman na napasunod na lamang ang dalaga kahit hindi niya naman alam kung saan siya dadalhin ni Grayson. Well, dito lang naman sila sa mansiyon. Hindi naman siguro sila lalayo 'di ba? And she's still wearing the clothes she had last night.
"Aaarrghh!!! I really hate you, as*h*ole!!" Pahabol na sigaw ni Stacy while stamping her feet. Wala na siyang nagawa kundi umuwi na lang at magmukmok. How can he do this to me? After everything that I did for him? Aniya sa isipan. Hindi niya maiwasang hindi maramdaman na maechapwera na lang because of a new girl that Grayson just met. How dare she take my spotlight? I am the only girl Grayson had in his entire life! She screamed inside her head.
Malalaki ang bawat hakbang ni Grayson habang hila-hila niya si Rebecca papuntang office nito. Yep. He has his own office inside their mansion. A place where he can contemplate. Doon din siya pumupunta kapag gusto niyang makapag-isip isip.
Tig dadalawang hakbang ang katumbas ng hakbang ni Rebecca kung ikukumpara sa malalaking hakbang ni Grayson. Paano ba naman, e sa napakahaba ng biyas nito kung ikukumpara sa kanya. He's a 6 footer. Tapos si Rebecca, 5'5 lang ang tangkad."Dahan-dahan naman, Mr. Grayson. Mukhang hindi naman halata na nagmamadali ka, ano?" Iritableng saway ni Rebecca rito.
Pero tiim bagang lang si Grayson at tahimik. Kinabahan tuloy siya. Lalo pa at nasa madilim na parte na sila ngayon ng bahay. Isang hallway na walang magarbong ilaw. Tanging warm yellow light lang ang nagbibigay liwanag sa rito. It's creeping Rebecca out.When Grayson opened the door of his office, it made a creepy sound. Oh no. Masama ang kutob ko rito. Ani Rebecca sa kanyang isipan.
Dito na ba papasok ang karumal dumal na krimen na gagawin niya sa 'kin? Akala ko ba pinag-aralan ni Alexis ang ibibigay niya sa 'king customer? Hindi ba niya na-background check ito? Takot na ani Rebecca sa isipan niya. Iniisip niya na baka may criminal record ito o di kaya naman ay masamang tao. Kapag mayaman kasi, alam niyang maimpluwensya. Kayang kaya nilang gumawa ng masama at kayang kaya nila itong pagtakpan gamit ang pera at kapangyarihan.Namutla si Rebecca nang ipasok siya ni Grayson sa loob ng silid na yon. Napakaraming libro. Napakalaki ng kwarto pero nakakatakot. Lamp lang ang tanging ilaw sa loob. Hindi sapat para magbigay ng liwanag sa malaking kwartong yon.
"A-Ah. . .anong g-gagawin natin dito?" Kinakabahan niyang tanong. Her heart is racing so fast. Parang lalayasan siya ng bait sa napakaraming bagay na naglalaro sa isipan niya.
"You are playing games with me, aren't you?"
"H-Huh?" Nangininig pa ang boses ni Rebecca nang tanungin niya iyon.Grayson pinned her on the wall. Wala na siyang kawala pa ngayon. Napalunok na lamang si Rebecca ng laway habang pinagmamasdan ang mala-anghel na lalaking nasa harapan niya. He looks like an angel but he's acting like a damn dear devil just right now. His deadly stare makes her shiver down to her spine. Ewan niya ba. His stare hits differently."I told you to hide, but you did not follow. What are you trying to do, Rebecca Alejandro?"
Napaiwas ng tingin ang dalaga. Anong sasabihin niya? Na naninigurado lang siya? Naninigurado lang naman siya na mai-close ang deal. Iyon lang!
"I-I just want to say hi to your friend." Naiilang niyang sagot.
Grayson just smirked. "Oh, really. Or maybe. . .you are just like some pathetic girls who are dying of gold. A girl who's willing to give herself for money and pleasure. Hindi ba't 'yun ang trabaho mo? The reason why you want to close the deal with me? You are willing to sell yourself for money? Are you planning to tell the whole world that you are dating a rich business man?"
Napatulala na lamang si Rebecca habang pinakikinggan ang mga salitang yon na lumabas sa bibig ni Grayson. Hindi niya namamalayan na tumutulo na pala ang luha sa kanyang pisngi. Her hand trembled as she hit Grayson's face real hard.
"Y-You don't know m-my story, b-b*stard." She tried so hard to utter those words. Hindi niya alam na may natitira pa siyang lakas para sabihin iyon but she just did. And now all she want is to disappear.
She managed to push Grayson para mailayo ang sarili niya rito. Alam niyang p*kpok siya at maduming babae pero hindi naman iyon sapat na dahilan para husgahan siya ng ganon kabilis.
Namalayan na lang ni Rebecca ang sarili niya na nagtatatakbo palabas ng mansiyon. She doesn't want to stay there anymore. She was insulted real hard. Ang tatay niya ang agad na pumasok sa isipan niya.
Naiwan si Grayson sa loob ng tahimik at madilim na silid na 'yon, hawak ang pisngi niya na namumula pa sa pagkakasampal ni Rebecca. Iginalaw niya ang panga niya. Wala siyang pagsisisihan sa mga sinabi niya. Wala dapat.
Hello po! Sana po ay suportahan niyo ang storyang ito. Maraming salamat! God bless us all. 😘
IYAK nang iyak si Rebecca while walking out of the Lincoln’s mansion. Alam niya naman na kabastos bastos ang trabaho niya pero wala silang alam sa pinagdadaanan niya. No one is entitled to judge her. Iyon ang nasa isip niya. She had gone through a lot of sacrifices pero ito ang nakapagpaiyak ng sobra sa kanya. Habang papalabas siya ng mansiyon ay wala siyang ibang iniisip kundi ang operasyon ng tatay niya. Biglang naglaho ang pag-asa niya na maisalba ito. Hindi niya yata matatanggap na mamamatay lang ang tatay niya dahil wala siyang silbing anak. She went straight home saka naligo. Basang-basa siya ng tubig pero bawat buhos niya ng tubig sa katawan niya ay iyak siya nang iyak. No one can hear her sobs but she alone. Gusto niya sanang tawagan si Alexis but at this time, hindi niya magawa. Hindi niya kaya na mapahiya. Alexis did his best to help her pero wala siyang ginawa para kumapit sa tulong na yon. Pumalpak na naman siya. Lagi na lang siyang palpak. Now, she had no idea how she w
SOBRANG lakas ng kabog ng dibdib ni Rebecca when the doctor and nurses came out of the operating room. Nakatitig lang siya sa mga ito at ni hindi makapagsalita. Mabuti na lang at nasa tabi niya si Alexis. “Kumusta po ang operasyon, Doc?” Walang ibang marinig si Rebecca kundi ang pagtibok ng kanyang puso. Tila nabibingi siya doon. “Well. . .the operation. . .” Huminto pa ang mga doctor dahilan para mas lalo pa tuloy na mapahaba at mapatagal ang kaba ng dalaga. “It was successful! Congratulations. The patient has a real fighting spirit.” From that moment ay tila nabunutan ng libo-libong karayom sa kanyang dibdib si Rebecca. She almost jumped out of joy. Napayakap pa siya kay Alexis sa tuwa niya. “Narinig mo ‘yon, Becca?! Narinig mo? Okay na si Tito! Gagaling na ang papa mo!” tuwang-tuwang wika ni Alexis habang yakap-yakap niya ang kaibigan niya. “Maraming salamat po sa inyo! Thank you po talaga!” walang humpay na pagpapasalamat ni Rebecca sa doctor at sa mga nurse na naroon. Ngu
Dumadagundong sa kaba ang puso ni Rebecca habang dahan-dahang umiikot ang lalaking iyon paharap sa kanilang lahat. She is wondering how this man looks like at may patalikod effect pa itong nalalaman. Iniisip niya na baka mamaya mukhang aso lang naman ito na may mga bilyones. E ano naman? “You’re here. It’s nice to see you again.” Nanuyot ang lalamunan ni Rebecca nang sa wakas ay makaharap niya ang lalaki. Nakatali pa rin ang mga kamay niya at nasa tabi niya pa rin ang mga lalaki na nagdala sa kanya rito. “Mr. G-Grayson? I-Ikaw?” nauutal niya pang sambit sa pangalan nito. Siguradong-sigurado siya sa nakikita niya. Alam niyang hindi siya namamalikmata dahil kamakailan niya lang nakilala ang binata at fresh pa sa alaala niya ang mukha nitong ubod ng gwapo. Kung hindi lang sana ito arogante at masakit magsalita, perfect na siya! “Yes. It’s me. May iba ka pa bang kilalang ganito ka-gwapo?” Napairap si Rebecca sa kahambugan nito. Fine, siya na ang gwapo, but duh? He is so judgemental!
Hindi pa rin nakauwi si Rebecca. Grayson wouldn’t allow her. Nag-aalala na tuloy siya pero kahit anong gawin niya ay hindi siya hinahayaan ni Grayson na umalis. Ewan niya ba kung bakit hindi niya ito masuway e kung tutuusin, wala na siyang tali sa kamay ngayon. She can escape. Pero kapag ginawa niya iyon ay baka isipin lang ni Grayson na ginagamit lang siya nito. Ang iniisip niya lang ay ang magulang niya. Baka hinahanap na siya ng mga iyon. Nasa pool area sila ngayon at chill lang si Grayson habang umiinom ng wine at ine-enjoy ang magandang view. The landscape is good. Maganda ang pool area actually. It’s not dull. All the elements you can see there complement each other. “Mr. Grayson, hindi ba pwedeng umuwi muna at magpaalam ako sa mga magulang ko? Baka mamaya hinahanap na ako ng mga yon--” “I already did that.” Napakurap-kurap ng mga mata niya ang dalaga. “You did what? Anong ibig mong sabihin?” Kinabahan siya bigla dahil baka malaman ng mga magulang niya ang pagiging p*kpok ni
Bago pa man dumating ang towel at extrang damit para kay Rebecca ay nahubad na niya ang suot niya. Tuloy ay hindi siya magawang tingnan ni Bryle. Maging ang staff doon ay nagulat rin nang makitang naka-bra na lang ito. “Susmaryosep!” histerikal na reaksyon nito sabay sign of the cross pa. May katandaan na kasi itong napag-utusan ni Bryle. E alam naman natin ang mga matatanda, masyadong conservative. “Si nanay naman, sanay po akong maghubad,” tila wala lang na sagot ni Rebecca. Panay ang pagkamot ni Bryle sa ulo nito. Hindi niya yata kayang tantyahin ang mga salitang pwedeng lumabas sa bibig ni Rebecca. Masyado itong prangka at walang pakundangan sa mga salitang binibitawan nito. Umiiling-iling habang nakakunot pa ng noo ang matandang staff saka iniabot ang mga damit at towel na iyon kay Bryle. “Sir, ito na ho. Babalik na ho ako sa trabaho at baka magkasala po ako,” anito pa. Bryle cleared his throat at kasabay non ay ang panlalamig ng pawis niya. Parang hindi niya yata kayang ia
Pakiramdam ni Rebecca ay maliligaw siya sa sobrang laki ng resort nitong pag-aari nina Grayson. Kahit na siguro ikutin niya ang buong lugar ay maliligaw at maliligaw siya. Iniwan pa man din na siya ni Bryle. Topakin rin talaga ang isang iyon at mukhang naubos na yata ang pasensya. Kung kasing ligalig ba naman ni Rebecca ang makakasama niya na medyo may kabastusan pa ang bibig. Suddenly ay tumunog ang cell phone ng dalaga kaya naman agad niya itong sinagot. Inisip niya agad na baka si Alexis na yon at hindi nga siya nagkakamali. Nakailang missed calls na pala ito at hindi niya man lang napansin sa sobrang busy niya sa pakikipag-usap kay Bryle. “Hello, Alexis.” Bungad niya agad rito. “Becca! Nasaan ka ba? Kanina pa kita tinatawagan bakit ngayon ka lang sumagot?” Paktay. Ang haba naman ng sasabihin niya kung sisimulan niya mula sa pinakaumpisa. Parang kuya na rin kasi itong si Alexis sa kanya kaya naiintindihan niya kung bakit ganito ito mag-alala sa kanya. “Uhm, don’t worry much. I
Pagkalabas ng nurse ay napangisi na lang ng pilit si Rebecca nang humarap siya kay Grayson. “You think this is not serious? Balak mo bang pabayaan yang sugat mo? Pangalawa, why did you touch my thing? At talagang binasag mo pa?” Kompronta nito sa kanya. “Mr. Grayson, I didn’t! Magpapaliwanag ako okay?” “What else do you need to say? Maliwanag pa sa sikat ng araw na ikaw ang nakabasag ng frame!” “H-Hindi nga! I swear! Bukas kasi ang balcony mo, hindi nakasara ang sliding door kaya malayang nakapasok ang malakas na hangin that’s why your photo frame fell down, okay?” “What a lame excuse!” “Hindi iyon excuse lang, Mr. Grayson. Hindi ako nagsisinungaling!” “Then why didn’t you close the door to the balcony?” “K-Kasi. . .I-I enjoyed the view of the sea.” “Tsk. Yun lang? Hindi ka na bata para ma-amaze pa sa dagat, Ms. Alejandro. Now look, because of your ignorance this happened.” “But it’s not totally my fault, right? Saka, bakit ka ba galit na galit, Sir? Madami ka namang pera pa
PAGKARATING na pagkarating nila sa rest house nina Grayson ay agad na inilibot ni Rebecca ang kanyang paningin sa bungad pa lang nito. She was really amazed by it's beauty. Halatang may nag-aalaga sa bahay. Napakaganda at napakalinis kahit sa labas pa lang. Indeed, tao ang nakatira dito at hindi kuwago. "Takpan mo 'yang bibig mo at baka tumulo ang laway mo." Sita pa ni Grayson kay Rebecca. Umirap ang dalaga saka napanguso. "Ito naman. Ang kill joy mo rin ano? Mali bang ma-appreciate ang bahay mo? Pangarap ko rin kasing magkaroon ng ganitong bahay." "I can give you a house." "T-Talaga?" "Ayaw mo? I still owe you a billion, right?" Ngumiti si Rebecca. "Iba talaga kayong mayayaman ano? Alam mo, nakakahiya mang aminin pero parang wala naman akong ambag sa buhay mo but you still helped me. Parang wala naman akong silbi. Hindi mo ba naisip na parang mag-aaksaya ka lang ng oras at lalo na pera sa babaeng tulad ko?" Totoo iyon at iyon ang tumatakbo sa isip niya. Pabor na pabor sa kany
Nanginginig ang mga daliri ni Rebecca habang hawak ang maliit na papel na kung saan nakasulat ang wedding vow niya para kay Grayson. This man who turned her world upside down. Ang kaisa-isang lalaking nagparamdam sa kanya ng halos lahat ng pwedeng emosyon. Saya, lungkot, kilig, inis, at syempre. . .mawawala ba ang sarap? Kidding! Hindi siya makapaniwala na magkaharap na sila ngayon. Sa harap ng mga taong mahal nila sa buhay. Sa harap mismo ng pari na magkakasal sa kanila. "Grayson, my love. I promise to be honest with you. I will be loyal, loving, and faithful to you. I will cherish you everyday. I will love you with all my heart, from the lows and the highs. Kahit na ano pang pagdaanan natin, I will stick by your side kahit na minsan mainitin ang ulo mo." Pabiro pang hirit ni Rebecca sa dulo. Napangiti naman si Grayson at tila kilig na kilig din ang katawang lupa nito. "To you, Rebecca, I will still call you baby even though you don't like it often. I will continue to treat you
SYEMPRE, dahil gustong gawing memorable ni Grayson at masaya ang bawat gabi ay nag-hire sila ng acoustic band naman ngayon para magperform para sa kanila habang nagkakatuwaan pa ang lahat. Masaya kasing makinig sa music habang nagkukwentuhan, nag-iinuman, at nagkakatawanan.They had a boodle fight dinner at pagkatapos naman non ay pumaikot sila sa bonfire. Ganon lang habang nag-iinom sila at nagkukwentuhan.Napansin ni Grayson na tila kanina pa nakabusangot si Felix kaya naman ay tinapik niya ito sa balikat. “O, bakit parang sasayad na yang nguso mo sa buhangin?”“Tsk. Pag ihawin mo ba naman ako buong gabi?”“E syempre, alangan naman na mambabae ka lang buong gabi? Ang gaganda pa naman ng mga babaeng crew dito.” Pagdadahilan naman ni Grayson.Agad na nagpantig ang taenga ni Rebecca sa mga sinabi nito. “Did I just hear it right? Sa iyo pa talaga nanggaling na magagnda ang mga babaeng crew dito? I am right?” Pagkaklaro pa ni Rebecca.Aba mukhang may selosan pang magaganap bago ang kasal
HUMUPA na ang tensyon nang mapalayas na sina Mrs. Henessy at Stacy. Akala siguro nila ay mapagmumukha na naman nilang tanga sina Rebecca. Hindi na uubra ang mga paninira ng mga ito ngayon na alam ng lahat kung ano ang katotohanan.Napayakap na lamang si Rebecca kay Grayson nang mahigpit. Muntik na naman sila don. Mabuti na lang ay mas matapang na sila ngayon to fight for their love.“Everyone, let’s have some fun at the beach and throw away the negativities! Let’s party!” hiyaw ni Grayson dahilan para magsigawan naman ang lahat.“This will be fun!” sigaw naman ni Felix. Sinang ayunan naman ito ni Stephen. Sayang nga lang at wala si Bryle. Nasa Canada na ito. Siguradong hindi nito palalampasin ang nakatakdang kasal nina Rebecca kung sakali. Malamang, sa susunod na pag-uwi nito ng Pilipinas ay dala na nito si Thaliah.Everyone splashed into the crystal clear waters. Nagtampisaw sa tubig. Naglaro sa buhanginan. Enjoy na enjoy na nagtatakbo ang mga bata sa buhangin habang nagpapalipad ng
GRAYSON turned off the shower saka niya sinimulang sabunan ang buong katawan ni Rebecca. Nag-iinit na ito pero nagpipigil pa siya because he wants to savor the moment with her. Iyon bang hindi quickie o minadali. Akala mo naman ay hindi sila hinihintay ng mga tao sa ibaba ano? Well, he knows they will understand. "You're so flawless. Your skin is so smooth and it makes me want to squeeze every part of you especially these." Sabay masahe nito sa malulusog na dibdib ni Rebecca. May kalakihan rin kasi ito at hanggang ngayon ay napakaganda at firm pa rin nitong tingnan despite being that big. Mas lalong nanggigil si Grayson dito. Dumudulas lang ang mga palad niya doon dahil sa lambot niyon. It's so squeeshy. Nag-eenjoy siya habang pinaglalaruan niya ang bahaging iyon ng katawan ni Rebecca. Binuhusan niya muna iyon ng tubig para mawala ang sabon saka niya ito sinimulang lamutakin na parang gutom na sanggol. He sucked every part of it na tila mawala na sa katinuan niya si Rebecca. Napapa
KINABUKASAN. . . Tila na hang-over pa ang lahat sa event noong nakaraang gabi. Nagsigising ang lahat ng bisita nila para magpunta sa cafeteria to have some breakfast samantalang sina Grayson ay late nang nagising. Palibhasa, medyo napagod ang mga ito sa pag-explore nila kagabi sa may dalampasigan. Mabuti na nga lang at hindi naman nagduda ang mga taong kasama nila. "Mommy, Daddy! Wake up! Lolo and Lola's waiting for us!" Ani Brixton sa mommy niya. Kung hindi pa nga sila ginising ng bata ay hindi pa sana sila tatayo. Nang masilayan agad ni Rebecca ang mukha ni Grayson na siyang katabi niya sa pagtulog ay pakiramdam niya, bumalik ka naman ang mga ginawa nila kagabi. "Hmmm," ungol naman ni Grayson na tila ba antok na antok pa rin at nakapikit pa. "Honey, mauna ka na kaya doon? Dad and I were a little bit tired kasi." Pagpapaliwanag naman ni Rebecca. Napanguso si Brixton. "You were together since last night. What did you do ba? Why do you look so tired?" Pag-uusisa nito dahilan p
At dahil sa pagbabanta ni Grayson ay napa-yes tuloy si Rebecca!“Y-Yes! Oo naman! Ngayon pa ba ako mag-iinarte ngayon na mayroon na tayong isang prinsipe?” sagot nito sabay baling ng kanyang tingin kay Brixton. Sumenyas pa siya na lumapit si Brixton sa kanya dahil gusto niya itong yakapin ng mahigpit.“I hope I made you happy, Rebecca. At simula sa araw nato ay sisikapin ko na paligayahin ka sa kahit na anong paraam. . .” Nilapit nito ang kanyang bibig sa tenga ng dalaga. “Kahit sa kama pa ‘yan.” Dugtong niya pa.Mahina siyang hinampas ni Rebecca sa balikat. Pinaparial na naman nito ang kapilyuhan niya. Mukhang sabik na sabik na talaga ito at hindi na makapaghintay.Ang akala ni Rebecca na simpleng dinner lang ay mas naging engrande at bongga tuloy not because of all the decorations and preparations kundi dahil sa mga tao na bumuo nito. Sobra sobrang saya ang nararamdaman niya ngayon dahil nandito ang buo niyang pamilya. Sinuportahan pa rin siya sa kabila ng lahat. Hindi niya akalain
LUMIPAS ang gabi. Nakatulog si Rebecca kaninang hapon sa bisig ni Grayson. Napahaba nga yata ang tulog niya dahil nagising na lamang siya na wala na ito sa kanyang tabi. Wala rin si Brixton pero nakasampay sa sofa ang damit nitong suot kanina. Saan kaya nagpunta ang dalawang 'yon? Tanong niya sa kanyang isipan saka siya bumangon sa malambot na kama. Sinuklay suklay niya pa ang malambot at mahaba na buhok niya. Hindi naman siya nag-aalal. She is just wondering where would they probably go. Napatingin siya sa wrist watch niya. It's already half past six in the evening. Almost time for dinner na. "Ma'am?" Rinig niyang wika ng crew sa labas ng kwarto. She rushed to open the door to talk to the crew. "Yes?" aniya sa mahinang boses. "Ma'am. Pinapatawag na ho kayo sa baba ni Mr. Lincoln. Doon po sila naghihintay. You need to wear this dress daw po," sabi nung crew sabay abot sa kanya ang isang malaking kahon na naglalaman ng dress na isusuot niya. Si Grayson talaga. Nabili pa talaga
IT’S now their second month of vacation. Mas lalo pang naging strong ang bond nila. Only for three months, walang iniisip. Just living here in a peaceful island nang sila lang. Walang pangamba si Rebecca na susugod si Stacy. Hindi niya kailangang mag-overthink na baka any moment ay sirain na naman nito ang buhay nila. Pakiramdam niya ay nalayo sila kay Stacy sa mga oras na ito. Brixton even met new friends nearby. Nakisalamuha kasi sila sa mga nakatira sa isla at nakahanap pa ito ng kaibigan. Sa katunayan nga, nandoon ito ngayon at nakikipaglaro kaya naman solo nila ngayon ang hotel room. Ang kaso, hindi naman hahayaan ni Rebecca na umi-score si Grayson sa kanya dahil. . . “Not until marriage.” Paalala agad ni Rebecca rito. Napa-pout si Grayson. “Fine. But can we go on a walk? Do’n sa dalampasigan. Hindi masyadong mainit ngayon kaya mukhang masarap mamasyal.” “Sure. Sandali, magbibihis lang ako.” Walang pag-aalinlangang sagot ni Rebecca. After niya magbihis ay agad na silang luma
MAALIWALAS ang umaga nang gumising sila. Bumangon si Rebecca agad sa higaan kahit na nakayakap pa sa kanya si Grayson. Dahan-dahan lang kasing bumangon dahil baka magising ang mag-ama niya. Hinawi niya ang curtains to the balcony para makalanghap ng simoy ng hangin sa dalampasigan. The island is so beautiful. Parang gusto niyang tumira na lang dito. Nakaka-miss ang ganitong lugar. Naaalala niya ang pakiramdam nung nasa resort pa siya nakatira kasama ni Grayson at ang pagiging masungit nito sa kanya.Nang bumalik siya sa loob ay si Baby Brixton na ang kayakap ni Grayson. Pasikreto nga niyang kunuhanan ng larawan ang dalawa para naman may maipakita siya sa mga ito when they wake up. They both look handsome. Ang ganda ng pilik mata ng mga ito, pati ang labi. Parehas na parehas din sila ng kulay. Never in her life she imagined na darating pa ang puntong to sa buhay nila. She feels like dreaming. But now, this isn’t a dream but a reality.She called the crew for a coffee and breakfast in b