TILA nagkaroon ng meeting de abanse ang tatlong magkakaibigan sa hotel kung saan sila naka-check in. Nasa loob sila ngayon ng kwarto ni Grayson at nagpaplano na ng kung ano ang gagawin nila ngayong umaga para makita si Rebecca. "Alam mo, Bro. Palagay ko, kailangan mo nang bumili ng bulaklak. Kasi, isipin mo ha? Romantic 'yon. Kung pupunta ka kay Ms. Alejandro na may dala dala ka non, most probably ay kikiligin iyon!" Suhestiyon ni Felix. Napakunot ng noo niya si Grayson. "Bro, giving flowers is cliche' but I'll try.""Anong I'll try? Teka nga, bakit ba kasi kami ang nag-iisip dito ng paraan? Ang dami mong kuneksyon. Baka nakakalimutan mo nang Lincoln ka? You can do things in your own ways naman ah?" sagot naman ni Stephen. Oo nga naman. May punto ang mga kaibigan niya. But he wants to try to forget that he is a Lincoln and that he can do something even without using his connections. Gusto niyang paghirapan ang pakikipag-usap niya kay Rebecca."Can you just suggest without arguing w
AGAD na napaangat ng kilay niya si Rebecca nang makita niya si Grayson matapos ng ilang buwan. Tila kumulo agad ang dugo niya nang makita ito. Nanginig siya bigla sa galit. Anong ibig sabihin nito? Bakit nandito si Grayson? Tila hindi niya maintindihan kung anong mararamdaman niya. A part of her is longing for him. His touch, his gentleness sometimes, at ang pagsusuplado nito. Pero kahit gaano pa siya magbaliktanaw sa nakaraan ay wala siyang ibang maalala kundi ang poot sa puso niya. "Teka nga. G-Grayson? Anong ginagawa mo rito?? Why are you even here??" Sunod sunod na tanong ni Rebecca. Napakaraming tanong sa isipan niya pero nanatili pa ring tahimik ang binata at nakatitig lang sa kanya na tila ba wala itong alam at nagulat lang din. "R-Rebecca? Y-You're here? Wait, what a coincidence." Sagot naman ni Grayson. Nagpalipat lipar tuloy ng tingin sa dalawa ang landlord na hindi makapaniwala na magkakilala pala ang dalawa. "Aba e mukhang magiging maayos naman siguro ang pag-uusap nat
HINDI na maipinta ang mukha ni Grayson nang marinig niya ang boses ni Rebecca na may kausap na iba over the phone lalo pa at ang sweet ng mga ito. Nanatiling tikom ang bibig niya. He remained calm pero hindi na siya nakangiti. Bilis naman yata magbago ng mood natin, Grayson? Napalunok ng laway niya si Rebecca. "A-Akala ko umalis ka na," nauutal na wika niya habang nakatitig kay Grayson. Grayson just crossed his arms. "Hindi mo man lang ba muna ako aalukin na umupo?" sarkastiko nitong tanong. Kalalapag lang ni Rebecca sa anak niya kaya naman ingat na ingat ito sa tono at lakas ng pananalita niya dahil baka magising niya ang bata. "Fine, maupo ka muna." "I have a few question before we proceed to the agreement ng pagtira mo rito." Panimulang sabi ni Grayson habang nagnanakaw tingin sa sanggol na nakalagay sa baby crib. Doon kasi mas safe ito kahit na gumalaw galaw pa ito ay hindi ito mahuhulog. Hindi naging komportable si Rebecca sa ginagawa nito. Pwede naman kasi nitong ting
PAGKALABAS ng doctor na tumingin kay Rebecca ay agad na napatayo si Grayson para kumustahin ang lagay nito. Nakasunod lang sa likoran niya ang mga kaibigan niya na halata naman na nag-aalala rin para sa dalaga. Nakay Felix nga ang doctor at siya itong humehele sa sanggol at talaga namang sinasayaw-sayaw niya pa. Natatakot kasi si Grayson na humawak niyon dahil baka raw mabali niya. "D-Doc! How is she? Ayos lang ba siya? A-Ano hong lagay niya?" Napangiti ang doctor sa sunod-sunod nitong tanong na kulang na lang ay umiyak na ito at maglupasay na parang bata. Seriously, Grayson? "Kalma lang ho, Sir. Wala naman hong problema sa misis niyo. Ang kaso, hindi pa fully nakaka-recover ang katawan niya sa panganganak. Kapapanganak lang pala nito. Her body may still suffer from stress mula sa panganganak saka postpartum na rin. Kung ako ho sa inyo, alalayan niyo ho muna siya. She needs rest. Hindi pwedeng naiiwan siya mag-isa sa bahay." Napalunok ng laway niya si Grayson. Mukhang na-guilty siy
KITANG-KITA sa mukha ni Rebecca ang pagkasurpresa. Hindi naman kasi ganoon ka-light ang ambiance ng apartment nung unang dating niya rito. But now she felt so light pagpasok niya pa lang doon. There are flowers. Fleshly picked pa ang mga ito. Napakagagandang mga boquet ng bulaklak saka tulips. May mga bago ring curtains sa bintana nila na bagay na bagay sa buong bahay. Tila gumaan tuloy agad ang pakiramdam niya. Alam at kilala niya naman kung sino ang possibleng may pakulo nito. Wala namang iba kundi itong asungot niyang kasama na nagpapakitang gilas matapos siyang itapon ng halos siyam na buwan. Pagpasok sa loob ay agad na inalalayan ni Grayson si Rebecca na maupo sa sofa. "Here, take a sit. Ikukuha lang kita ng maiinom," wika pa nito sa maginoong boses. Hindi sanay si Rebecca na ganito ito kabait. Hindi sanay si Rebecca na mahinahon itong magsalita that as if he cherishes her the most. Nakakapanibago pero sana nga ay huwag siyang madala agad sa karupukan niya. Kialangan niya mun
MAAGANG nagising si Rebecca dahil sa pag-iyak ni Baby Brixton. Sobrang lakas kasi nitong umiyak kaya tila nagsisilbi rin itong alarm clock ni Rebecca. She checked the time and it is already 5:00 in the morning. Napahikab siya saka siya bumangon para sana magtimpla ng gatas but to her surprise ay may nakahanda na agad na gatas sa bottle ni baby. Nakapatong ito sa bed side table niya. She started to wonder. Wala namang ibang gagawa non kundi si Grayson. Since when did he know how to make milk? Aba, mukhang nagpapakitang gilas na nga talaga ang loko. Matapos niyang padede-in ang anak niya at hinele ay nakatulog na naman ito ulit. Mabuti pa talaga ang mga baby dede at tulog lang ang trabaho. Minsan gusto na lang niyang maging sanggol. She tied her hair up with a clam saka siya lumabas. Medyo messy pa nga ang look niya pero hindi na niya iyon inisip pa. Ganon siguro talaga kapag nanay ka na. Wala ka na halos pakialam sa itsura mo. Although there are some mommies out there who loves to do
KINAUMAGAHAN. . .Hanggang ngayon ay tila lumulutang pa rin sa hangin si Rebecca. Tulala pa nga siya habang nagpapadede ng baby niya. Nakahiga na sila ngayon sa kama habang si Grayson ay nagpalaam na aalis saglit. Naninibago si Rebecca sa lahat nang ikinikilos nito. Ibang iba sa Grayson na nakilala niya noon. Pero kung sa bagay, things are now different than before. May anak na sila ngayon at ito na ang kailangan nilang pagtuunan ng pansin. Napatigil lang si Rebecca sa pagkakatulala niya nang biglang bumuhos ang malakas na ulan. kasunod non ay kumulog rin ng pagkalakas lakas na tila ramdam ng buong bahay. Umiyak muli ang patulog na sanang si Baby Brixton kaya naman hinele nanaman siya ni Rebecca. Bigla siyang nag-alala sa binata. Kung saan man ito nagpunta ay hindi niya alam kung may dala rin ba itong payong? Paano kapag maabutan ito ng ulan sa gitna ng lakad niya? Umiling-iling siya. Hindi. Hindi niya dapat iniisip si Grayson ngayon. Matanda na ito. Alam na naman nito ang gagawin niya
KINAGABIHAN ay nagsiuwian na sina Bryle at Alexis dahil babalik pa ang mga ito ng city. Pero si Grayson, nagpaiwan pa. He promised the two na hindi siya titira sa isang bahay kasama ni Rebecca but he will be there everyday to check on them. Parang ayaw pa nga sanang bumalik ni Bryle dahil ayaw niya sanang iwan si Rebecca kay Grayson pero wala naman siyang choice. Kung pwede lang siyang umuwi lagi sa probinsiya nang mabisita niya rin araw-araw si Rebecca ay ginawa na niya, pero masyado iyong nakakapagod. Bago pa nga ito umalis ay nagbilin pa kay Baby Brixton kahit na alam naman nito na hindi pa naman siya naiintindihan ng baby. Si Grasyon na lang ngayon ang kasama ni Rebecca at katatapos lang nilang kumain ng dinner. As usual ay sagot iyon ni Grayson. "Magliligpit lang muna ako ng pinagkainan. Tingnan mo muna si Baby Brixton. Baka kasi umiyak." Bilin naman niya habang pinagpapatong ang mga plato at kubyertos. Dahan-dahan naman niya itong dinala sa sink pero nang hahawakan na sana ni