Eliz’s Point of View
Blah blah blah.
Ang boring. Noong nasa Japan ako ay madalas kaming mag-experiment sa laboratory. Samantalang dito naman sa Pilipinas, puro discussion at lessons. I-suggest ko kaya kay Lolo Sevastian na i-renovate ang lab para magamit ng mas maraming estudyante? Nakakpagod din kasing umupo ng mahabang oras.
Pinagsisisihan kong sinunod ko ang utos ni Lolo na ituloy ko ang pag-aaral dito. Napansin ko din na hindi na nakikinig yung iba sa tinuturo. Kapag kasi mga formula at equation, talagang mapapatulala kana lang talaga eh no? Bakit pa nila tinuturo iyan kung sa huli ay gagawa lang din naman ng sariling formula ang mga estudyante?
Saglit akong napasulyap sa wallclock at napansin na limang minuto na lamang at tapos na ang huling subject ngayong umaga. Kanina kasi ay biglang nagka-emergency meeting si Ma’am Gomez kaya maagang nag-end yung klase.
"Class, dismissed." Nagliwanag ang mga mukha ng kaklase ko ng marinig iyon.
Kahit naman ako, favorite ko ang dalawang salita na ‘yon. Nanatili lang ako sa kinauupuan ko habang nilalaro ang ballpen sa kamay ko,sinulyapan ko si Nathan na hinahanap pa din yung phone niya.
Tumayo na ako at lumapit sa kanya. "Ano na?! Gutom na ako eh!" sambit ko at pinag-krus ang mga braso ko. Kung pagmamasdan mo siya, para siyang naghuhukay ng ginto. Pambihira naman, mukhang basurahan ang bag ni Nathan.
"Wait—Eto!" sabi niya at pinakita ang phone niya na may nakakapit pang tape at kung ano-anong basura.
"Yan kase, parang lungga ng ahas yung bag mo, ang gulo. Baka may sawa na dyan ah? Tuklawin ka sana," walang-ganang sabi ko at hinila siya palabas ng classroom dahil gutom na gutom na talaga ako.
Medyo malayo yung cafeteria mula dito, kailangan pa naming dumaan sa garden. Isa lang yung cafeteria dito pero I swear, sobrang laki niya. "So dito kana mag-aaral, permanently? I mean, hindi kana babalik sa Japan?"tanong ni Nathan at napabuntong-hininga ako.
Ano pa nga ba? Nandito na ako eh.
"Pakiramdam ko ay hindi na papayag si Lolo Sev na umalis ulit ako, maging ang parents ko ay nag-eexpect na din na hindi na ako aalis pa ng bansa natin,"sabi ko. Twenty-years old na ako pero parang tingin sa akin ni Lolo ay kailangan ko pa ng isang-daang bodyguards. Si Lolo kasi eh, masyadong strict pagdating sakin.
Kaya ko naman ang sarili ko dahil marunong ako ng martial arts tapos marunong din ako sa paghawak ng baril pero hindi ko naman specialty ang pakikipag-basag ulo. Minsan lang?
"Eliz, wait lang. Ibibigay ko lang to kay Shin," sabi niya at tinuro yung lalaki na malapit sa garden kasama ang ilang mga kalalakihan. Tumango na lamang ako at pinagpatuloy ang paglalakad.
Ilang hakbang palang ang nagagawa ko ng biglang...
"Ayyy!"sigaw ko ng may maramdaman akong kakaibang pwersa sa may kanang paa ko. Mabuti na lamang ang mabilis kong naibalanse ang katawan ko at itinuon ko ang aking dalawang kamay sa lupa at nag-tumbling.
Whoo! Mabuti at alam ko pa yung moves na iyon. Natutunan ko kasi iyon sa gymastic.
"Nice moves!"
Nagpapasalamat ako sa diyos at mabilis pa sa kidlat ang naging kilos ko dahil naka-mini skirt ako ngayon. Sinasabi ko na nga ba at magpantalon nalang eh, si mommy kasi.
"Nice one." Narinig kong may nagsalita sa likod. Napapikit ako at ikinuyom ang kamao dahil sure ako na siya ang pumatid sa akin. I saw ah—gwapo, matangkad, at masama ang ugali. Siya lang naman yung pumatid sakin!
“Transferee ka ba dito? Bakit ngayon lang kita nakita?” Ay grabe, kung makipag-usap parang walang kasalanan.
"Yes, transfer ako dito…ano naman? Kailangan bang i-recite ko sayo ang lahat ng tungkol sa akin?"sabi ko at tumalikod pero hinawakan niya ang braso ko dahilan para mapatigil ako. Ibahin niyo ako, wala akong naramdaman na kuryenteng sinasabi niyo, pero ang sarap kuryentehin ng isang ‘to. Iniiwasan ko na ang gulo pero bakit parang sila pa yata ang lumalapit? Tumingin lang ako sa kanya, hindi napuputol ang aming titig sa isa't-isa. Gwapo naman siya, konti lang.
"Inlove kana sakin no?" sabi pa niya kaya nanlaki ang mga mata ko. Inlove daw? In his dreams! Padabog akong umalis doon at iniwan na ang hambog na lalaking iyon. Sana hindi ko na siya makaharap ulit dahil nagdidilim talaga ang paningin ko.
"Pinsan!" Dapat nilagay ni Lolo sa requirement dito sa school na bawal ang malandi, bawal ang babaero, lalakero at bawal ang hambog. Well, for sure naman na mayaman siya pero hindi dahilan iyon para makapasok siya dito. Attitude dapat bes!
"Nawala lang ako ng saglit, may kaalitan ka na. Iba ka talaga eh, hindi pwedeng walang gulo na mangyayare.Sino ba yun? Parang pamilyar eh,"sabi niya umiling-iling pa.Nilingon ko ang kinaroroonan ng lalaking ‘yon pero wala na siya.
Naku, sayang at hindi niya nakita, papa-resbak sana ako. Ako ba magsimula? Hindi naman di'ba?
"Tss, eh bakit kasi ang hambog nun?"tanong ko sa sarili ko habang hindi mapigilan na magsalubong ang kilay.
"Anong sabi mo?"tanong ni Nathan, narinig ata sinabi ko.
"Ahh wala yun, tara na sa cafeteria kasi 30 minutes nalang oh!"
"Hay naku Eliz...mukhang sira na talagang araw ko..Duh~"bulong ko sa sarili ko.
At the Cafeteria...
Salamat sa lalaking yun, nawala na ako sa mood. Wala akong pake kung anak pa siya ng presidente or what! Basta, I hate him! "A-ah Eliz, nagka-crack na yung chopstick mo oh?" biglang sabi ni Nathan kaya napatingin kahoy na chopstick na gamit ko.
First day palang pero ganito na? Ang malas ko talaga kahit kailan. "Mauna kana, magpapahinga lang ako," sabi ko at tumayo na.
"Time na oh?" sabi pa niya at tiningnan ang oras sa cellphone niya. Bakit parang ang bilis yata ng oras?
Parang kadarating palang namin ah."Basta mauna kana," paalam ko at mabilis na umalis sa cafeteria.
Saan ako pupunta? Magsisimula na yung klase eh..cutting classes is real. Kagaya nga ng sabi ko, hindi mahalaga kung may absent ka, as long as pasado ka sa mga exam.
Nagtungo ako dun sa garden na nadaanan namin kanina. Malawak iyon at maaliwalas, marami ding bulaklak at halaman, kaya nga garden eh. Nagdere-deretso lang ako ng makarating sa maraming puno, isang gate ang aking nakita at may nakasulat na 'Do Not Enter'.
Bakit may ganito dito? Haunted garden ba ito? Nakakatakot kasi yung gate, parang hindi siya nabubuksan ng ilang linggo dahil sa mga halaman na nakapalibot dito pero mas nakakapagtaka ay parang bago pa ang pintura nito.
"Ano kaya ang nasa kabila nitong gate?" tanong ko sa sarili ko hindi ko mapigilan ang sarili na humakbang papalapit sa gate. Wala namang ganito noong umalis ako ah?
Eliz’s Point of ViewSinabi na nga na bawal pumasok pero ito ako at pinipigilan ang sarili kong buksan ang gate. Wala itong lock or tali manlang kaya malaya ang kung sino na buksan ito, alam ba ng mga taga-Cortejo campus ang tungkol dito? Or big deal lang talaga sakin ito? I’m always curious, that’s the problem."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Halos layasan ako ng aking kaluluwa dahil sa boses na narinig ko.Kailangan talaga magkita pa ulit kami? Yes, you’re right. It’s him. "You don't care,"sabi ko at lumayo sa gate. Akala ko ay nakasunod siya sa likod ko pero nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na siya makita.For sure naiwan siya doon sa gate. Naghanap ako ng puno at mabilis na umakyat doon, medyo may kataasan iyon kaya nahirapan ako. Mabuti at marami iyong sanga kaya madali lamang akong naka-akyat. Umupo ako ng maayos para hindi ako mahulog dahil ang taas talaga niya. Hindi lang siguro braso ang mababali kundi buong katawan ko."Eliz? Where are you?" sambit ng isang pamily
Eliz’s Point of View "Well, isa siya sa mga pinagkakatiwalaan ko dito sa campus natin and besides..Ruhan is a leader of a gang group," patuloy ni Lolo kaya nagulat ako. Hindi ko alam kung anong ire-react. It’s cool but at the same time, scary. "G-gang? You mean isa siyang gang..ster? Yung mga nakikipag-basag ulo sa kalye tapos nagbubugbog ng kung sino—What the heeeck!" hindi makapaniwala kong sabi at tumingin kay Ruhan na napahilamos lang ang kamay sa mukha. Bakit? Mali ba yung description ko sa gangster? "Iyon ba ang tingin mo saken?!"inis na sigaw niya. "Well, yun ang nasa utak ko eh." Inilibot ko ang mata ko sa kung saan, baka sumabog na ang lalaking ito dahil sa akin eh. Malay ko ba kung kasali din siya sa mga illegal transaction dito sa Pilipinas. "But, don't worry dahil ang gang na kanyang mundo ay hindi masasama. Legal ang gang na kinabibilangan niya. Kung gusto mo ay sumali ka na din sa Gang na iyan—" "No! No! And absolutely not! Anong tingin niyo sakin? Yung mga nakaka
Chapter 6Eliz’s Point of ViewSino kaya ang nagpadala ng death threat na iyon? Sabagay, magugulat pa ba ako eh sa halip na punong libro ang library namin, puno ng mga death threat at death notes.Ang hindi ko lang talaga maintindihan ay kung bakit sa dinami-dami ng mga mayayaman dito sa Pilipinas ay bakit ako pa? Mukha ba akong anak ng presidente?Nakaka-stress ha? Mabuti nalang at wala na pala kaming gagawin sa school dahil nga malapit na din naman magbakasyon. Wala nga ding kwenta ang pag-enroll ko dito sa Cortejo Campus, pero sabi naman ni Lolo ay may mga bigating event pa na mangyayare at hinding-hindi ko iyon palalampasin lalo na at nasabi sa akin ni Lolo na ngayong year end ay gaganapin ang proclamation ng reyna at hari ng paaralang ito.Nahagip ng paningin ko ang aking cellphone, napagdesisyonan kong magbukas ng facebook account ko. Pero bago pa iyon ay nakita ko sa notification ang pangalan ni Ruhan.Ruhan Pedraza sent you a friend request.Tss ia-accept ko ba? Wala namang ma
Chapter 7Eliz’s Point of ViewKaya maaga akong gumising dahil maglilibot ako sa buong campus, pero dahil sa mas pinili kong intayin yung pinsan ko, heto ako ngayon at nakatayo. Ang ending? Nalibot ko ang buong parking lot. Ang galing, di’ba?"Tss napaka-paimportante naman ng lalaking ‘yon,”Hindi ko mapigilan ang maghimutok dahil halos twenty minutes na ako dito sa parking lot at kahit anino ni Nathan ay wala.Siguro ay gumaganti ito sa akin dahil lagi ko siyang pinag-iintay. Sana pala ay sinabi ko sa kanya na may gagawin pa ako.Beep beep!It's my cousin, sa wakas.“Sorry Eliz, tanghali na ako nagising eh,” sabi niya at nagmadaling kinuha ang kanyang bag sa backseat ng kotse niya. Ano pa nga ba? Paniguradong late na ‘to natulog kagabi.Hindi na ako nagreklamo pa, siya na din ang nagdala ng bag ko na lagi naman niyang ginagawa dati pa."Look oh! Si Eliz!""Sila ba??""Magpinsan sila Angel no!""Diba apo din siya nitong may-ari ng school kagaya ni Nathan?"“Mukhang alam na nila kung si
Eliz’s Point of View“Nathan! Come back here!”Lahat ng mahagip ng aking mga kamay ay pinagbabato ko sa aking pinsan. Wala na akong pakialam kung mataan ko siya o hindi. Anong karapatan niyang gisingin ako at manggulo dito sa kwarto ko?!Pinilit kong bumalik sa pagtulog pero gising na gising na ang diwa ko dahil sa kalokohan ni Nathan. “Oh anak, ang aga mo yatang bumangon? Akala ko ay hindi ka pupunta sa campus?”“May demonyo po kasing pumasok sa kwarto ko,” nakasimangot na sagot ko.“Kanina pa si Nathan naghihintay sa iyo, may itatanong yata eh ayaw naman sabihin sa akin.”Ano naman kaya ang kailangan sa akin ng lalaking ‘yon?Napansin ko sa labas ng bintana ang kotse ni Nathan. Himala at nagdala siya ng kotse, kadalasan kasi ay motor ang ginagamit niya para daw hindi hassle dalhin.Pagkadating ko sa kusinaay bumungad sa akin si Nathan na nag-aayos ng table. Napansin niya akong paparating kaya naman lumapit siya sa uupuan ko. “ Upo na po kayo mahal na reyna,” wika niya.“Naka-singhot
Lyca’s point of View“Kamusta naman po si Sandra? Okay na ba ang braso niya?”Pinagmasdan ko mula sa mga dinadaanan naming mga bintana ang mga batang naglalaro sa labas. Ang iba sa kanila ay nasa playground at karamihan naman ay nasa ilalim ng napakalaking puno.“Mabuti na ang lagay ni Sandra, dalawang araw na ang nakakaraan simula noong tinaggal ang cast sa braso niya,” paliwanag ni Theresa, ang nagpapatakbo nitong bahay-ampunan.“Eh si Jacob? Hindi ba sinabi mo na may naghahanap sa kanya?” tanong ko.“Kakaalis lang ni Jacob noong isang linggo, mayaman pala ang parents niya? Ang balita ko ay nagpunta sila ng Germany.”“Ohh, mabuti naman at kahit paaano ay alam nating may maganda siyang buhay kasama ang mga tunay niyang magulang,” wika ko. Nabawasan tuloy ng gwapo dito sa ampunan, isa kasi si Jacob sa pinaka-cute at pinaka-pogi dito, bukod pa doon ay joker pa.“Kuya! Kuya Nathan!” Napalingon kaming tatlo dahil sa isang matinis na boses na uma-alingaw-ngaw sa buong hallway. Is that Jes
Eliz's Point of ViewToday is the proclamation, the new Campus King and Queen of Cortejo Campus. Wala naman akong idea kung sino ang pwedeng maging King or Queen dahil hindi ko pa kilala ang mga magagaling at matatalino dito sa campus."Yow pinsan kong maganda! Parang ang lalim yata ng iniisip mo ah," bulalas ni Nathan at inakbayan ako. “Lovelife ba ‘yan?”“Nagpapatawa ka ba ha? Anong lovelife ang pinagsasasabi mo diyan, che!” Inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at tumakbo papalayosa kanya pero paglingon ko ay hinahabol niya na pala ako.Masyado akong tutok sa humahabol s aakin at hindi napansin na may mabubunggo na pala ako. “Ouch!” Nasapo ko ang ang aking noo dahil tumama ito sa kung saan, santo kasing paglingon ko sa unahan ay may nabunggo akong tao.“Hey, are you okay?”Habang hindi pa din ako maka-get over sa pagkakabunggo ay nanatili akong naka-upo dito sa damuhan dahil masakit din ang aking balakang dahil sa pagkakabagsak. Ang lampa mo talaga Eliz!“Here, let me help you.” I
"Ikaw?!/Ikaw?!"sabay naming sigaw ni Lyca at nagkatinginan."Yes, magaling kaya ako sa basketball! Tsaka matataas ang grades ko.. Bago palang kasi kayo kaya di niyo alam," sabi niya pero hindi parin kami kumbinsido.Wow ah? Matalino pala ang pinsan kong kurimaw? Char lang! Paanong hindi tatalino si Nathan eh halos lahat yata ng tutor sa Pilipinas ay kinuha ni Tita Madisson para lang tumino sa pag-aaral ‘to."To all students, please proceed to our Campus Hall."Mas binilisan namin ang paglalakad, mabuti na lamang at kakaunti pa ang mga estudyante pero doon kami pumwesto sa gitna, ewan ba namin kung bakit ayaw namin sa unahan. Maya-maya pa.."Shin ko!! Marry me!!!""Kean ang cute mo po!!""Omg Ruhan!! Akin ka nalang!!"Panay ang tilian ang mga kababaihan nang pumasok ang tatlong kalalakihan pero si Ruhan lamang ang nakikilala ko sa kanilang tatlo. Iyong iba, kilala ko lamang ang pangalan pero hindi ko alam kung sino."Omg ang gwapo nila!"sigaw ni Lyca na katabi ko, katulad na din siya n
"Ikaw?!/Ikaw?!"sabay naming sigaw ni Lyca at nagkatinginan."Yes, magaling kaya ako sa basketball! Tsaka matataas ang grades ko.. Bago palang kasi kayo kaya di niyo alam," sabi niya pero hindi parin kami kumbinsido.Wow ah? Matalino pala ang pinsan kong kurimaw? Char lang! Paanong hindi tatalino si Nathan eh halos lahat yata ng tutor sa Pilipinas ay kinuha ni Tita Madisson para lang tumino sa pag-aaral ‘to."To all students, please proceed to our Campus Hall."Mas binilisan namin ang paglalakad, mabuti na lamang at kakaunti pa ang mga estudyante pero doon kami pumwesto sa gitna, ewan ba namin kung bakit ayaw namin sa unahan. Maya-maya pa.."Shin ko!! Marry me!!!""Kean ang cute mo po!!""Omg Ruhan!! Akin ka nalang!!"Panay ang tilian ang mga kababaihan nang pumasok ang tatlong kalalakihan pero si Ruhan lamang ang nakikilala ko sa kanilang tatlo. Iyong iba, kilala ko lamang ang pangalan pero hindi ko alam kung sino."Omg ang gwapo nila!"sigaw ni Lyca na katabi ko, katulad na din siya n
Eliz's Point of ViewToday is the proclamation, the new Campus King and Queen of Cortejo Campus. Wala naman akong idea kung sino ang pwedeng maging King or Queen dahil hindi ko pa kilala ang mga magagaling at matatalino dito sa campus."Yow pinsan kong maganda! Parang ang lalim yata ng iniisip mo ah," bulalas ni Nathan at inakbayan ako. “Lovelife ba ‘yan?”“Nagpapatawa ka ba ha? Anong lovelife ang pinagsasasabi mo diyan, che!” Inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at tumakbo papalayosa kanya pero paglingon ko ay hinahabol niya na pala ako.Masyado akong tutok sa humahabol s aakin at hindi napansin na may mabubunggo na pala ako. “Ouch!” Nasapo ko ang ang aking noo dahil tumama ito sa kung saan, santo kasing paglingon ko sa unahan ay may nabunggo akong tao.“Hey, are you okay?”Habang hindi pa din ako maka-get over sa pagkakabunggo ay nanatili akong naka-upo dito sa damuhan dahil masakit din ang aking balakang dahil sa pagkakabagsak. Ang lampa mo talaga Eliz!“Here, let me help you.” I
Lyca’s point of View“Kamusta naman po si Sandra? Okay na ba ang braso niya?”Pinagmasdan ko mula sa mga dinadaanan naming mga bintana ang mga batang naglalaro sa labas. Ang iba sa kanila ay nasa playground at karamihan naman ay nasa ilalim ng napakalaking puno.“Mabuti na ang lagay ni Sandra, dalawang araw na ang nakakaraan simula noong tinaggal ang cast sa braso niya,” paliwanag ni Theresa, ang nagpapatakbo nitong bahay-ampunan.“Eh si Jacob? Hindi ba sinabi mo na may naghahanap sa kanya?” tanong ko.“Kakaalis lang ni Jacob noong isang linggo, mayaman pala ang parents niya? Ang balita ko ay nagpunta sila ng Germany.”“Ohh, mabuti naman at kahit paaano ay alam nating may maganda siyang buhay kasama ang mga tunay niyang magulang,” wika ko. Nabawasan tuloy ng gwapo dito sa ampunan, isa kasi si Jacob sa pinaka-cute at pinaka-pogi dito, bukod pa doon ay joker pa.“Kuya! Kuya Nathan!” Napalingon kaming tatlo dahil sa isang matinis na boses na uma-alingaw-ngaw sa buong hallway. Is that Jes
Eliz’s Point of View“Nathan! Come back here!”Lahat ng mahagip ng aking mga kamay ay pinagbabato ko sa aking pinsan. Wala na akong pakialam kung mataan ko siya o hindi. Anong karapatan niyang gisingin ako at manggulo dito sa kwarto ko?!Pinilit kong bumalik sa pagtulog pero gising na gising na ang diwa ko dahil sa kalokohan ni Nathan. “Oh anak, ang aga mo yatang bumangon? Akala ko ay hindi ka pupunta sa campus?”“May demonyo po kasing pumasok sa kwarto ko,” nakasimangot na sagot ko.“Kanina pa si Nathan naghihintay sa iyo, may itatanong yata eh ayaw naman sabihin sa akin.”Ano naman kaya ang kailangan sa akin ng lalaking ‘yon?Napansin ko sa labas ng bintana ang kotse ni Nathan. Himala at nagdala siya ng kotse, kadalasan kasi ay motor ang ginagamit niya para daw hindi hassle dalhin.Pagkadating ko sa kusinaay bumungad sa akin si Nathan na nag-aayos ng table. Napansin niya akong paparating kaya naman lumapit siya sa uupuan ko. “ Upo na po kayo mahal na reyna,” wika niya.“Naka-singhot
Chapter 7Eliz’s Point of ViewKaya maaga akong gumising dahil maglilibot ako sa buong campus, pero dahil sa mas pinili kong intayin yung pinsan ko, heto ako ngayon at nakatayo. Ang ending? Nalibot ko ang buong parking lot. Ang galing, di’ba?"Tss napaka-paimportante naman ng lalaking ‘yon,”Hindi ko mapigilan ang maghimutok dahil halos twenty minutes na ako dito sa parking lot at kahit anino ni Nathan ay wala.Siguro ay gumaganti ito sa akin dahil lagi ko siyang pinag-iintay. Sana pala ay sinabi ko sa kanya na may gagawin pa ako.Beep beep!It's my cousin, sa wakas.“Sorry Eliz, tanghali na ako nagising eh,” sabi niya at nagmadaling kinuha ang kanyang bag sa backseat ng kotse niya. Ano pa nga ba? Paniguradong late na ‘to natulog kagabi.Hindi na ako nagreklamo pa, siya na din ang nagdala ng bag ko na lagi naman niyang ginagawa dati pa."Look oh! Si Eliz!""Sila ba??""Magpinsan sila Angel no!""Diba apo din siya nitong may-ari ng school kagaya ni Nathan?"“Mukhang alam na nila kung si
Chapter 6Eliz’s Point of ViewSino kaya ang nagpadala ng death threat na iyon? Sabagay, magugulat pa ba ako eh sa halip na punong libro ang library namin, puno ng mga death threat at death notes.Ang hindi ko lang talaga maintindihan ay kung bakit sa dinami-dami ng mga mayayaman dito sa Pilipinas ay bakit ako pa? Mukha ba akong anak ng presidente?Nakaka-stress ha? Mabuti nalang at wala na pala kaming gagawin sa school dahil nga malapit na din naman magbakasyon. Wala nga ding kwenta ang pag-enroll ko dito sa Cortejo Campus, pero sabi naman ni Lolo ay may mga bigating event pa na mangyayare at hinding-hindi ko iyon palalampasin lalo na at nasabi sa akin ni Lolo na ngayong year end ay gaganapin ang proclamation ng reyna at hari ng paaralang ito.Nahagip ng paningin ko ang aking cellphone, napagdesisyonan kong magbukas ng facebook account ko. Pero bago pa iyon ay nakita ko sa notification ang pangalan ni Ruhan.Ruhan Pedraza sent you a friend request.Tss ia-accept ko ba? Wala namang ma
Eliz’s Point of View "Well, isa siya sa mga pinagkakatiwalaan ko dito sa campus natin and besides..Ruhan is a leader of a gang group," patuloy ni Lolo kaya nagulat ako. Hindi ko alam kung anong ire-react. It’s cool but at the same time, scary. "G-gang? You mean isa siyang gang..ster? Yung mga nakikipag-basag ulo sa kalye tapos nagbubugbog ng kung sino—What the heeeck!" hindi makapaniwala kong sabi at tumingin kay Ruhan na napahilamos lang ang kamay sa mukha. Bakit? Mali ba yung description ko sa gangster? "Iyon ba ang tingin mo saken?!"inis na sigaw niya. "Well, yun ang nasa utak ko eh." Inilibot ko ang mata ko sa kung saan, baka sumabog na ang lalaking ito dahil sa akin eh. Malay ko ba kung kasali din siya sa mga illegal transaction dito sa Pilipinas. "But, don't worry dahil ang gang na kanyang mundo ay hindi masasama. Legal ang gang na kinabibilangan niya. Kung gusto mo ay sumali ka na din sa Gang na iyan—" "No! No! And absolutely not! Anong tingin niyo sakin? Yung mga nakaka
Eliz’s Point of ViewSinabi na nga na bawal pumasok pero ito ako at pinipigilan ang sarili kong buksan ang gate. Wala itong lock or tali manlang kaya malaya ang kung sino na buksan ito, alam ba ng mga taga-Cortejo campus ang tungkol dito? Or big deal lang talaga sakin ito? I’m always curious, that’s the problem."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Halos layasan ako ng aking kaluluwa dahil sa boses na narinig ko.Kailangan talaga magkita pa ulit kami? Yes, you’re right. It’s him. "You don't care,"sabi ko at lumayo sa gate. Akala ko ay nakasunod siya sa likod ko pero nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na siya makita.For sure naiwan siya doon sa gate. Naghanap ako ng puno at mabilis na umakyat doon, medyo may kataasan iyon kaya nahirapan ako. Mabuti at marami iyong sanga kaya madali lamang akong naka-akyat. Umupo ako ng maayos para hindi ako mahulog dahil ang taas talaga niya. Hindi lang siguro braso ang mababali kundi buong katawan ko."Eliz? Where are you?" sambit ng isang pamily
Eliz’s Point of View Blah blah blah. Ang boring. Noong nasa Japan ako ay madalas kaming mag-experiment sa laboratory. Samantalang dito naman sa Pilipinas, puro discussion at lessons. I-suggest ko kaya kay Lolo Sevastian na i-renovate ang lab para magamit ng mas maraming estudyante? Nakakpagod din kasing umupo ng mahabang oras. Pinagsisisihan kong sinunod ko ang utos ni Lolo na ituloy ko ang pag-aaral dito. Napansin ko din na hindi na nakikinig yung iba sa tinuturo. Kapag kasi mga formula at equation, talagang mapapatulala kana lang talaga eh no? Bakit pa nila tinuturo iyan kung sa huli ay gagawa lang din naman ng sariling formula ang mga estudyante? Saglit akong napasulyap sa wallclock at napansin na limang minuto na lamang at tapos na ang huling subject ngayong umaga. Kanina kasi ay biglang nagka-emergency meeting si Ma’am Gomez kaya maagang nag-end yung klase. "Class, dismissed." Nagliwanag ang mga mukha ng kaklase ko ng marinig iyon. Kahit naman ako, favorite ko ang dalawan