Chapter 7
Eliz’s Point of View
Kaya maaga akong gumising dahil maglilibot ako sa buong campus, pero dahil sa mas pinili kong intayin yung pinsan ko, heto ako ngayon at nakatayo. Ang ending? Nalibot ko ang buong parking lot. Ang galing, di’ba?
"Tss napaka-paimportante naman ng lalaking ‘yon,”Hindi ko mapigilan ang maghimutok dahil halos twenty minutes na ako dito sa parking lot at kahit anino ni Nathan ay wala.
Siguro ay gumaganti ito sa akin dahil lagi ko siyang pinag-iintay. Sana pala ay sinabi ko sa kanya na may gagawin pa ako.
Beep beep!
It's my cousin, sa wakas.
“Sorry Eliz, tanghali na ako nagising eh,” sabi niya at nagmadaling kinuha ang kanyang bag sa backseat ng kotse niya. Ano pa nga ba? Paniguradong late na ‘to natulog kagabi.
Hindi na ako nagreklamo pa, siya na din ang nagdala ng bag ko na lagi naman niyang ginagawa dati pa.
"Look oh! Si Eliz!"
"Sila ba??"
"Magpinsan sila Angel no!"
"Diba apo din siya nitong may-ari ng school kagaya ni Nathan?"
“Mukhang alam na nila kung sino ka,” bulong ni Nathan at tinuro ang mga chismosang palaka na nagkalat sa campus.
"Yeah, hindi ko nga pinapa-alam sa kanila eh kahit sa class tapos si Lolo naman sinabi sa buong Campus,”inis na sabi ko.
"Hayaan mo na, atleast hindi ka nila aawayin dahil sa totoo lang ay maraming bully dito,” sabi niya kaya napatawa nalang ako.
Ako? Matatakot sa bullies? Isang Eliz lang naman ang makakaharap nila.
"Anong ngiti yan pinsan? Parang kinakabahan ako ah,” sabi ni Nathan at para bang hinuhulaan kung ano ang tumatakbo sa isip ko. Trust me, hindi ko din alam ang tumatakbo sa utak ko paminsan-minsan.
Nagpatuloy lang kami sa paglalakad nang mahagip ng mga mata ko si Arabella, right?
Arabella Gomez. Isang beses ko palang nakita ang hitsura niya at iyon ay sa kanyang profile picture, hindi ko makakalimutan ang mukha niya…mukhang hindi gagawa ng mabuti, kagaya ngayon.
“Mukhang may pinag-iinitan na naman si Bella ah, kawawa naman yung babae,”sabi ni Nathan at itinuro ang kanina ko pa pinagmamasdan.
Kitang-kita si Bella na may ina-away na isang babae at base sa damit nito na civilian ay masasabi kong bagong salta lang siya dito. Another transferred student? Eh patapos na ang school year ah?
"Alam mo ba kung gaano kamahal ito? Kulang pa iyang walang kwentang buhay mo pambayad nito!"sigaw niya doon sa babae.
Kailangan talaga abot sa pluto ang boses niya?
"Sorry, diko naman sinasadya, may pumatid kasi eh,”sabi naman noong babae.
Ang dami-daming nanonood tapos wala manlang may gustong tumulong doon sa babae na inaapi? Tss, karamihan pa naman ay mga lalaki, mga duwag ba sila?
"Sorry? Mababalik ba ng sorry mo yung classy dress ko?!” sabi pa ni Bella at akmang ibubuhos niya yung juice na hawak niya ng agad akong tumakbo mula doon sa kanilang kinarooroonan at pinigilan siya.
Masama ang ipinukol na tingin niya sakin.
"Eliz, wag kana makialam dit0,"bulong sakin ni Nathan na nasa likuran ko lang at hawak ang balikat ko. Bakit parang nagmamakaawa na ang pinsan na huwag akong makialam? Hindi naman masama ang gagawin ko.
"Oh is that your cousin Nathan? Eliz, right? Gusto mong sayo ko ibuhos itong-What the?!"
Napasigaw siya ng kunin ko sa kanya ang juice at ibuhos iyon mismo sa damit niya. Kung kanina ay kapiraso pa lang ang basa, ngayon ay halos buong damit na niya. Sorry, sinasadya.
"Are you freak?! Do you know it cost five thousand pesos?!"sigaw niya habang pinupunasan nang tissue ang damit niya. Sa lagay ni Arabella ngayon, kailangan niya ng isang kahong tissue.
"Oh eto..” mahinang sabi ko at naglabas sa wallet ng limang libo.
Limang libo lang pala eh, akala ko pa naman ay mga milyon. Biruin niyo, ang suot ko ngayong OOTD ay nagkakahalaga ng fifty thousand pesos plus yung mga accesories pa. Tapos dito sa epal na Arabella na ito ay limang libo lang? Anong pinagmamalaki niya?
"Sino ka para gawin ‘yon sakin?! Isa ka ngang apo ng may-ari nitong school pero isa ang family ko sa may pinaka-malaking shareholders ng Campus na ito!"sabi niya at halata sa tono ng kanyang pananalita ang pagbabanta.
At ako pa talaga ang tinakot niya? Isang Eliz Cortejo?
"So what?"mataray kong sabi na ikina-inis niya pa lalo.
Kung mabait ang isang tao, mabait ako, pero kapag katulad niyang maarte at walang manners, pasensya nalang.
"Baka gusto mong kausapin ko ang parents ko at sabihing babawiin namin ang lahat ng shares namin!"sabi niya at may pa-taas kilay effect pa.
"Edi gawin mo, hindi namin kailangan ng pera niyo. Kaya kong palitan ang lahat ng mawawalang pera,"taas-noong sagot ko.
Nag-usok ang kanyang ilong at tenga dahil sa sinabi ko. Yung mga mata niya na para bang kutsilyo na gusto ako patayin. Akmang sasampalin na niya ako pero may pumigil. I expected that, I expect na may sasangga ng sampal pero ang hindi ko inaasahan ay kung sino.
Ruhan?
"R-ruhan! Help me! Tingnan mo yung dress ko oh! Dahil sa babaeng iyan, tinapunan niya ako ng juice!" Parang batang pag-iinarteng sabi niya habang lumapit kay Ruhan at isinabit ang braso niya sa braso ni Ruhan.
Pero napanganga na lamang ako ng umalis sina Arabella at Ruhan ng walang pasabi. What? Kinapampihan niya ang babaeng iyon? Magsama sila! Parehas masama ugali!
Dahil sa inis ay naibato ko ang basong hawak ko. Noong first day, nasira ang araw ako. Pati ba naman ngayon? Ang hindi ko matanggap ay mas kinampihan niya pa ang malditang babaeng iyon kaysa sa amin eh obvious naman na hindi si Arabella ang biktima dito.
"Hey, are you okay?"tanong ko doon sa babae. Tinulungan ko siyang tumayo, pinagpag niya ang damit niya at inayos ang suot na dress.
"Ano ba ang nangyare at galit sayo si Bella?" tanong naman ni Nathan.
"Naglalakad lang naman ako pero may pumatid sakin, eh nagkataon na hawak niya yung juice tapos may konting natapon dun sa dress niya."
Konti lang pala eh, kung maka-arte naman yung Bella na yun.
"What's your name?" I asked.
"I'm Lyca Collins, you are?"pabalik na tanong nito.
Collins? Sila ba yung may-ari ng MOC, as in Mall Of Collins?
"I'm Eliz Cortejo, nice meeting you,"pagpapakilala ko at inilahad ang kamay ko.“This is my cousin, Nathan Cortejo.”
Nakipag-kamay rin siya kay Nathan…and they lived happily ever after. Just kidding.
Hmm…there is something fishy huh?
“Nathan, grabeng titig naman ‘yan,” bulong ko kay Nathan kaya naman binitawan na niya ang kamay ni Lyca.
Whoops? Mukhang ‘the search is over’ na. May nanalo na kaso hindi yata aware si ate girl na aksidenteng nabingwit niya ang puso ng aking mahal na pinsan.
“So…anong ginagawa ang isang Collins dito? Don’t tell me na balak mo mag-enroll dito sa Cortejo Campus?”
“Parang ganoon na nga Eliz, pero para sa next year school. Gusto kasi masiguro ng parents ko na enrolled na ako bago pa sila makaalis ng bansa sa susunod na linggo,” paliwanag ni Lyca at pinakita ang hawak niyang brown envelope.
“So, dito ka pala magco-college," ani Nathan at pasimpleng sumulyap sa akin.
One hour later…
Bukod sa nangyare kanina sa amin nina Arabella ay wala na naman kaming naging problema. Hindi ko na din nakikita si Ruhan kaya payapa na ang buhay ko. Kahit na sa next school year enrolled si Lyca ay ni-request ko kay Lolo na kung pwede ay makasama siya sa mga darating na event ngayong linggo.
“Salamat sa inyong dalawa ha? Mabuti na lamang at may kakilala na agad ako dito, apo pa ng may-ari nitong school!” Napangiti kaming dalawa ni Nathan.
At mabuti na din na kami ang naging kaibigan niya dahil baka kung sino-sino pa ang mag-take advantage sa kanya dahil isa din ang kanyang pamilya sa mga kinikilalang personalidad dito sa bansa.
“May sasakyan ka ba? Pwede ka naming ihatid.”
“Salamat Nathan pero may sundo ako at papunta na siya ngayon.”
“Kung ganoon, tara na sa parking lot. Hindi ka namin pwedeng iwan dahil baka magkita pa kayo ni Arabella.” Sumang-ayon si Lyca sa sinabi ko.
“Nice try, Nathan,” pang-aasar ko sa pinsan ko.
Eliz’s Point of View“Nathan! Come back here!”Lahat ng mahagip ng aking mga kamay ay pinagbabato ko sa aking pinsan. Wala na akong pakialam kung mataan ko siya o hindi. Anong karapatan niyang gisingin ako at manggulo dito sa kwarto ko?!Pinilit kong bumalik sa pagtulog pero gising na gising na ang diwa ko dahil sa kalokohan ni Nathan. “Oh anak, ang aga mo yatang bumangon? Akala ko ay hindi ka pupunta sa campus?”“May demonyo po kasing pumasok sa kwarto ko,” nakasimangot na sagot ko.“Kanina pa si Nathan naghihintay sa iyo, may itatanong yata eh ayaw naman sabihin sa akin.”Ano naman kaya ang kailangan sa akin ng lalaking ‘yon?Napansin ko sa labas ng bintana ang kotse ni Nathan. Himala at nagdala siya ng kotse, kadalasan kasi ay motor ang ginagamit niya para daw hindi hassle dalhin.Pagkadating ko sa kusinaay bumungad sa akin si Nathan na nag-aayos ng table. Napansin niya akong paparating kaya naman lumapit siya sa uupuan ko. “ Upo na po kayo mahal na reyna,” wika niya.“Naka-singhot
Lyca’s point of View“Kamusta naman po si Sandra? Okay na ba ang braso niya?”Pinagmasdan ko mula sa mga dinadaanan naming mga bintana ang mga batang naglalaro sa labas. Ang iba sa kanila ay nasa playground at karamihan naman ay nasa ilalim ng napakalaking puno.“Mabuti na ang lagay ni Sandra, dalawang araw na ang nakakaraan simula noong tinaggal ang cast sa braso niya,” paliwanag ni Theresa, ang nagpapatakbo nitong bahay-ampunan.“Eh si Jacob? Hindi ba sinabi mo na may naghahanap sa kanya?” tanong ko.“Kakaalis lang ni Jacob noong isang linggo, mayaman pala ang parents niya? Ang balita ko ay nagpunta sila ng Germany.”“Ohh, mabuti naman at kahit paaano ay alam nating may maganda siyang buhay kasama ang mga tunay niyang magulang,” wika ko. Nabawasan tuloy ng gwapo dito sa ampunan, isa kasi si Jacob sa pinaka-cute at pinaka-pogi dito, bukod pa doon ay joker pa.“Kuya! Kuya Nathan!” Napalingon kaming tatlo dahil sa isang matinis na boses na uma-alingaw-ngaw sa buong hallway. Is that Jes
Eliz's Point of ViewToday is the proclamation, the new Campus King and Queen of Cortejo Campus. Wala naman akong idea kung sino ang pwedeng maging King or Queen dahil hindi ko pa kilala ang mga magagaling at matatalino dito sa campus."Yow pinsan kong maganda! Parang ang lalim yata ng iniisip mo ah," bulalas ni Nathan at inakbayan ako. “Lovelife ba ‘yan?”“Nagpapatawa ka ba ha? Anong lovelife ang pinagsasasabi mo diyan, che!” Inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at tumakbo papalayosa kanya pero paglingon ko ay hinahabol niya na pala ako.Masyado akong tutok sa humahabol s aakin at hindi napansin na may mabubunggo na pala ako. “Ouch!” Nasapo ko ang ang aking noo dahil tumama ito sa kung saan, santo kasing paglingon ko sa unahan ay may nabunggo akong tao.“Hey, are you okay?”Habang hindi pa din ako maka-get over sa pagkakabunggo ay nanatili akong naka-upo dito sa damuhan dahil masakit din ang aking balakang dahil sa pagkakabagsak. Ang lampa mo talaga Eliz!“Here, let me help you.” I
"Ikaw?!/Ikaw?!"sabay naming sigaw ni Lyca at nagkatinginan."Yes, magaling kaya ako sa basketball! Tsaka matataas ang grades ko.. Bago palang kasi kayo kaya di niyo alam," sabi niya pero hindi parin kami kumbinsido.Wow ah? Matalino pala ang pinsan kong kurimaw? Char lang! Paanong hindi tatalino si Nathan eh halos lahat yata ng tutor sa Pilipinas ay kinuha ni Tita Madisson para lang tumino sa pag-aaral ‘to."To all students, please proceed to our Campus Hall."Mas binilisan namin ang paglalakad, mabuti na lamang at kakaunti pa ang mga estudyante pero doon kami pumwesto sa gitna, ewan ba namin kung bakit ayaw namin sa unahan. Maya-maya pa.."Shin ko!! Marry me!!!""Kean ang cute mo po!!""Omg Ruhan!! Akin ka nalang!!"Panay ang tilian ang mga kababaihan nang pumasok ang tatlong kalalakihan pero si Ruhan lamang ang nakikilala ko sa kanilang tatlo. Iyong iba, kilala ko lamang ang pangalan pero hindi ko alam kung sino."Omg ang gwapo nila!"sigaw ni Lyca na katabi ko, katulad na din siya n
Eliz’s Point of View "Hello po Lo, nakalabas na po ako sa airport. " Marahan kong tinunton ang daan sa may sidewalk at naghanap ng lugar kung saan ay kakaunti lamang ang tao. Sandaling tiningnan ko ang screen ng cellphone ko. Pasado alas-kwatro narin pala ng hapon? Bakit parang ang tagal naman ng naging byahe ko sa eroplano? Siguro ay mabagal ang takbo noon. Muli ay nagsalita si Lolo sa kabilang linya. "Hintayin mo kami ni Neil, nasa may intersection na kami." Kung hindi ako nagkakamali ay sa kabilang kalsada lang iyon. Dapat pala ay dumiretso na ako kanina sa Starbucks para iwas abala. Kakilala ko kasi iyong isang staff sa airport kaya ayon, napasabit ng konti yung bibig ko. "Okay po hintayin ko na po kayo—ano ba kuya?!" inis na sigaw ko habang mahigpit na hinahawakan ang phone at bag ko. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa lalaking nasa harap ko, sino pa ba? Eh di yung snatcher. Nag-end call tuloy yung call! Bwiset kasing lalaki ‘to eh, may sasabihin pa ako kay Lolo! "Akin na ang
Eliz’s Point of View Kring! Kring! The heck? I glanced at my alarm clock and realized that I was late, as usual. First day of school tapos late? Whatever, wala na silang pakealam doon. Isang beses palang naman eh, besides, hindi nagfo-focus ang campus sa attendance. At isa pa, hindi naman na literal na first day ng pasukan ngayon. Pinilit kasi ako ni Lolo Sevastian na pumasok kahit na ilang weeks nalang ang natitira para sa school year na ito. Pero syempre, first time nila ako makikita. Sinong baliw na estudyante ang mag-eenroll kung kailan patapos na ang school year? Malamang ako. "Ma’am Eliz, nakahanda na po ang pagkain sa baba." I heard from the outside of my room, probably one of the maids. "Got it. I’m coming," walang ganang sabi ko at dumiretso na sa bathroom dahil talagang ang lagkit ng pakiramdam ko. Hindi na kasi ako nakapagpalit kagabi dahil sobrang napagod ako. I didn't spend much time in the bathroom because I was running out of time. Nag-half bath nalang din ako dah
Eliz’s Point of View Blah blah blah. Ang boring. Noong nasa Japan ako ay madalas kaming mag-experiment sa laboratory. Samantalang dito naman sa Pilipinas, puro discussion at lessons. I-suggest ko kaya kay Lolo Sevastian na i-renovate ang lab para magamit ng mas maraming estudyante? Nakakpagod din kasing umupo ng mahabang oras. Pinagsisisihan kong sinunod ko ang utos ni Lolo na ituloy ko ang pag-aaral dito. Napansin ko din na hindi na nakikinig yung iba sa tinuturo. Kapag kasi mga formula at equation, talagang mapapatulala kana lang talaga eh no? Bakit pa nila tinuturo iyan kung sa huli ay gagawa lang din naman ng sariling formula ang mga estudyante? Saglit akong napasulyap sa wallclock at napansin na limang minuto na lamang at tapos na ang huling subject ngayong umaga. Kanina kasi ay biglang nagka-emergency meeting si Ma’am Gomez kaya maagang nag-end yung klase. "Class, dismissed." Nagliwanag ang mga mukha ng kaklase ko ng marinig iyon. Kahit naman ako, favorite ko ang dalawan
Eliz’s Point of ViewSinabi na nga na bawal pumasok pero ito ako at pinipigilan ang sarili kong buksan ang gate. Wala itong lock or tali manlang kaya malaya ang kung sino na buksan ito, alam ba ng mga taga-Cortejo campus ang tungkol dito? Or big deal lang talaga sakin ito? I’m always curious, that’s the problem."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Halos layasan ako ng aking kaluluwa dahil sa boses na narinig ko.Kailangan talaga magkita pa ulit kami? Yes, you’re right. It’s him. "You don't care,"sabi ko at lumayo sa gate. Akala ko ay nakasunod siya sa likod ko pero nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na siya makita.For sure naiwan siya doon sa gate. Naghanap ako ng puno at mabilis na umakyat doon, medyo may kataasan iyon kaya nahirapan ako. Mabuti at marami iyong sanga kaya madali lamang akong naka-akyat. Umupo ako ng maayos para hindi ako mahulog dahil ang taas talaga niya. Hindi lang siguro braso ang mababali kundi buong katawan ko."Eliz? Where are you?" sambit ng isang pamily
"Ikaw?!/Ikaw?!"sabay naming sigaw ni Lyca at nagkatinginan."Yes, magaling kaya ako sa basketball! Tsaka matataas ang grades ko.. Bago palang kasi kayo kaya di niyo alam," sabi niya pero hindi parin kami kumbinsido.Wow ah? Matalino pala ang pinsan kong kurimaw? Char lang! Paanong hindi tatalino si Nathan eh halos lahat yata ng tutor sa Pilipinas ay kinuha ni Tita Madisson para lang tumino sa pag-aaral ‘to."To all students, please proceed to our Campus Hall."Mas binilisan namin ang paglalakad, mabuti na lamang at kakaunti pa ang mga estudyante pero doon kami pumwesto sa gitna, ewan ba namin kung bakit ayaw namin sa unahan. Maya-maya pa.."Shin ko!! Marry me!!!""Kean ang cute mo po!!""Omg Ruhan!! Akin ka nalang!!"Panay ang tilian ang mga kababaihan nang pumasok ang tatlong kalalakihan pero si Ruhan lamang ang nakikilala ko sa kanilang tatlo. Iyong iba, kilala ko lamang ang pangalan pero hindi ko alam kung sino."Omg ang gwapo nila!"sigaw ni Lyca na katabi ko, katulad na din siya n
Eliz's Point of ViewToday is the proclamation, the new Campus King and Queen of Cortejo Campus. Wala naman akong idea kung sino ang pwedeng maging King or Queen dahil hindi ko pa kilala ang mga magagaling at matatalino dito sa campus."Yow pinsan kong maganda! Parang ang lalim yata ng iniisip mo ah," bulalas ni Nathan at inakbayan ako. “Lovelife ba ‘yan?”“Nagpapatawa ka ba ha? Anong lovelife ang pinagsasasabi mo diyan, che!” Inalis ko ang kamay niya sa balikat ko at tumakbo papalayosa kanya pero paglingon ko ay hinahabol niya na pala ako.Masyado akong tutok sa humahabol s aakin at hindi napansin na may mabubunggo na pala ako. “Ouch!” Nasapo ko ang ang aking noo dahil tumama ito sa kung saan, santo kasing paglingon ko sa unahan ay may nabunggo akong tao.“Hey, are you okay?”Habang hindi pa din ako maka-get over sa pagkakabunggo ay nanatili akong naka-upo dito sa damuhan dahil masakit din ang aking balakang dahil sa pagkakabagsak. Ang lampa mo talaga Eliz!“Here, let me help you.” I
Lyca’s point of View“Kamusta naman po si Sandra? Okay na ba ang braso niya?”Pinagmasdan ko mula sa mga dinadaanan naming mga bintana ang mga batang naglalaro sa labas. Ang iba sa kanila ay nasa playground at karamihan naman ay nasa ilalim ng napakalaking puno.“Mabuti na ang lagay ni Sandra, dalawang araw na ang nakakaraan simula noong tinaggal ang cast sa braso niya,” paliwanag ni Theresa, ang nagpapatakbo nitong bahay-ampunan.“Eh si Jacob? Hindi ba sinabi mo na may naghahanap sa kanya?” tanong ko.“Kakaalis lang ni Jacob noong isang linggo, mayaman pala ang parents niya? Ang balita ko ay nagpunta sila ng Germany.”“Ohh, mabuti naman at kahit paaano ay alam nating may maganda siyang buhay kasama ang mga tunay niyang magulang,” wika ko. Nabawasan tuloy ng gwapo dito sa ampunan, isa kasi si Jacob sa pinaka-cute at pinaka-pogi dito, bukod pa doon ay joker pa.“Kuya! Kuya Nathan!” Napalingon kaming tatlo dahil sa isang matinis na boses na uma-alingaw-ngaw sa buong hallway. Is that Jes
Eliz’s Point of View“Nathan! Come back here!”Lahat ng mahagip ng aking mga kamay ay pinagbabato ko sa aking pinsan. Wala na akong pakialam kung mataan ko siya o hindi. Anong karapatan niyang gisingin ako at manggulo dito sa kwarto ko?!Pinilit kong bumalik sa pagtulog pero gising na gising na ang diwa ko dahil sa kalokohan ni Nathan. “Oh anak, ang aga mo yatang bumangon? Akala ko ay hindi ka pupunta sa campus?”“May demonyo po kasing pumasok sa kwarto ko,” nakasimangot na sagot ko.“Kanina pa si Nathan naghihintay sa iyo, may itatanong yata eh ayaw naman sabihin sa akin.”Ano naman kaya ang kailangan sa akin ng lalaking ‘yon?Napansin ko sa labas ng bintana ang kotse ni Nathan. Himala at nagdala siya ng kotse, kadalasan kasi ay motor ang ginagamit niya para daw hindi hassle dalhin.Pagkadating ko sa kusinaay bumungad sa akin si Nathan na nag-aayos ng table. Napansin niya akong paparating kaya naman lumapit siya sa uupuan ko. “ Upo na po kayo mahal na reyna,” wika niya.“Naka-singhot
Chapter 7Eliz’s Point of ViewKaya maaga akong gumising dahil maglilibot ako sa buong campus, pero dahil sa mas pinili kong intayin yung pinsan ko, heto ako ngayon at nakatayo. Ang ending? Nalibot ko ang buong parking lot. Ang galing, di’ba?"Tss napaka-paimportante naman ng lalaking ‘yon,”Hindi ko mapigilan ang maghimutok dahil halos twenty minutes na ako dito sa parking lot at kahit anino ni Nathan ay wala.Siguro ay gumaganti ito sa akin dahil lagi ko siyang pinag-iintay. Sana pala ay sinabi ko sa kanya na may gagawin pa ako.Beep beep!It's my cousin, sa wakas.“Sorry Eliz, tanghali na ako nagising eh,” sabi niya at nagmadaling kinuha ang kanyang bag sa backseat ng kotse niya. Ano pa nga ba? Paniguradong late na ‘to natulog kagabi.Hindi na ako nagreklamo pa, siya na din ang nagdala ng bag ko na lagi naman niyang ginagawa dati pa."Look oh! Si Eliz!""Sila ba??""Magpinsan sila Angel no!""Diba apo din siya nitong may-ari ng school kagaya ni Nathan?"“Mukhang alam na nila kung si
Chapter 6Eliz’s Point of ViewSino kaya ang nagpadala ng death threat na iyon? Sabagay, magugulat pa ba ako eh sa halip na punong libro ang library namin, puno ng mga death threat at death notes.Ang hindi ko lang talaga maintindihan ay kung bakit sa dinami-dami ng mga mayayaman dito sa Pilipinas ay bakit ako pa? Mukha ba akong anak ng presidente?Nakaka-stress ha? Mabuti nalang at wala na pala kaming gagawin sa school dahil nga malapit na din naman magbakasyon. Wala nga ding kwenta ang pag-enroll ko dito sa Cortejo Campus, pero sabi naman ni Lolo ay may mga bigating event pa na mangyayare at hinding-hindi ko iyon palalampasin lalo na at nasabi sa akin ni Lolo na ngayong year end ay gaganapin ang proclamation ng reyna at hari ng paaralang ito.Nahagip ng paningin ko ang aking cellphone, napagdesisyonan kong magbukas ng facebook account ko. Pero bago pa iyon ay nakita ko sa notification ang pangalan ni Ruhan.Ruhan Pedraza sent you a friend request.Tss ia-accept ko ba? Wala namang ma
Eliz’s Point of View "Well, isa siya sa mga pinagkakatiwalaan ko dito sa campus natin and besides..Ruhan is a leader of a gang group," patuloy ni Lolo kaya nagulat ako. Hindi ko alam kung anong ire-react. It’s cool but at the same time, scary. "G-gang? You mean isa siyang gang..ster? Yung mga nakikipag-basag ulo sa kalye tapos nagbubugbog ng kung sino—What the heeeck!" hindi makapaniwala kong sabi at tumingin kay Ruhan na napahilamos lang ang kamay sa mukha. Bakit? Mali ba yung description ko sa gangster? "Iyon ba ang tingin mo saken?!"inis na sigaw niya. "Well, yun ang nasa utak ko eh." Inilibot ko ang mata ko sa kung saan, baka sumabog na ang lalaking ito dahil sa akin eh. Malay ko ba kung kasali din siya sa mga illegal transaction dito sa Pilipinas. "But, don't worry dahil ang gang na kanyang mundo ay hindi masasama. Legal ang gang na kinabibilangan niya. Kung gusto mo ay sumali ka na din sa Gang na iyan—" "No! No! And absolutely not! Anong tingin niyo sakin? Yung mga nakaka
Eliz’s Point of ViewSinabi na nga na bawal pumasok pero ito ako at pinipigilan ang sarili kong buksan ang gate. Wala itong lock or tali manlang kaya malaya ang kung sino na buksan ito, alam ba ng mga taga-Cortejo campus ang tungkol dito? Or big deal lang talaga sakin ito? I’m always curious, that’s the problem."Ano sa tingin mo ang ginagawa mo?" Halos layasan ako ng aking kaluluwa dahil sa boses na narinig ko.Kailangan talaga magkita pa ulit kami? Yes, you’re right. It’s him. "You don't care,"sabi ko at lumayo sa gate. Akala ko ay nakasunod siya sa likod ko pero nakahinga ako ng maluwag dahil hindi ko na siya makita.For sure naiwan siya doon sa gate. Naghanap ako ng puno at mabilis na umakyat doon, medyo may kataasan iyon kaya nahirapan ako. Mabuti at marami iyong sanga kaya madali lamang akong naka-akyat. Umupo ako ng maayos para hindi ako mahulog dahil ang taas talaga niya. Hindi lang siguro braso ang mababali kundi buong katawan ko."Eliz? Where are you?" sambit ng isang pamily
Eliz’s Point of View Blah blah blah. Ang boring. Noong nasa Japan ako ay madalas kaming mag-experiment sa laboratory. Samantalang dito naman sa Pilipinas, puro discussion at lessons. I-suggest ko kaya kay Lolo Sevastian na i-renovate ang lab para magamit ng mas maraming estudyante? Nakakpagod din kasing umupo ng mahabang oras. Pinagsisisihan kong sinunod ko ang utos ni Lolo na ituloy ko ang pag-aaral dito. Napansin ko din na hindi na nakikinig yung iba sa tinuturo. Kapag kasi mga formula at equation, talagang mapapatulala kana lang talaga eh no? Bakit pa nila tinuturo iyan kung sa huli ay gagawa lang din naman ng sariling formula ang mga estudyante? Saglit akong napasulyap sa wallclock at napansin na limang minuto na lamang at tapos na ang huling subject ngayong umaga. Kanina kasi ay biglang nagka-emergency meeting si Ma’am Gomez kaya maagang nag-end yung klase. "Class, dismissed." Nagliwanag ang mga mukha ng kaklase ko ng marinig iyon. Kahit naman ako, favorite ko ang dalawan