Biglang lumabas ang isang kamay mula sa bintana ng asul-berdeng race car sa harapan niya at nagpakita ng middle finger sa kanya.Kitang-kita ang pang-iinsulto.Sa ingay ng makina, narinig pa niya ang halakhak ng mga lalaki.Napangisi si Lizzy. "Napaka-immature."Binagalan niya ang takbo ng kanyang kotse.Inakala ng dalawa na wala na siyang magagawa kaya lalo pa silang naging mayabang. Hindi nila inaasahan ang sumunod na nangyari. Biglang iniwasan ni Lizzy ang kotse sa kanan, nag-drift nang napakaganda, at nilampasan ang dalawang sasakyan sa kurbada.Parang isang maliksing ahas, madali niyang naiwasan ang harangan ng dalawang kotse.Nagpalakpakan ang mga tao sa paligid.Ramdam ni Lizzy ang saya sa kanyang dibdib. Totoo nga, ang tao ay nagiging totoo sa sarili kapag ginagawa niya ang bagay na mahal niya.Tulad ng inaasahan, nanalo siya sa kompetisyon.Ang pangalang hindi pa naririnig sa lugar na iyon, biglang napasama sa listahan ng top 3.Pagkababa niya ng sasakyan, may biglang lumapit
“Huwag na, hindi na kailangan,” sagot ni Gavin. Lumapit siya sa mesa at umupo. Pinagtagpo niya ang kanyang mga kamay sa harap, at tila may bahagyang ngiti sa kanyang mga mata. “Ibibigay ko na lang nang libre ang hiling na ito dahil hanga ako sa’yo, Miss Del Fierro. Kaya ngayon, sabihin mo na kung ano ang gusto mong mangyari o sino ang gusto mong puntiryahin. Sana lang hindi masyadong respetado ang target mo, kasi baka medyo maging komplikado para sa amin.”Napakibit-balikat si Lizzy. Hindi siya nagtiwala sa sinabi ni Gavin. Binanggit niya ang pangalan ni Lianna.Napatingin si Gavin sa kanya nang may pagtataka. “Lianna? Mukhang medyo masalimuot ‘yan. Narinig ko na mabuti ang reputasyon niya, sa loob at labas ng bansa. Kapag pinakialaman natin siya, baka lamunin tayo ng mga fans niya nang buhay.”Halos mapatawa si Lizzy sa inis. “Talaga? Natatakot ka pa sa ganun?”Ini-cross ni Gavin ang kanyang mga binti habang ang kanyang tindig ay mas lalong naging relaks. Gayunpaman, ang kanyang pres
Bahagyang sumikip ang makitid na mga mata ni Lysander, at may kung anong di-maipaliwanag na tingin sa itim niyang mga mata.“Pagkatapos mong umalis sa Sanchez’ house, bakit hindi ka na namin makontak?”Hindi inaasahan ni Lizzy ang tanong na iyon.“Ahh....” Gusto sana niyang sumagot nang mabilis, ngunit nang may naalala siya, bigla siyang napigil.Ayaw niyang banggitin ang tungkol kay Jarren, at wala rin namang dahilan para sabihin ang tungkol sa pag-ambush sa kanya. Lalo na’t nakipag-cooperate na rin siya kay Gavin, wala na siyang nakikitang dahilan para magdulot pa ng gulo.“Noong araw na iyon, malakas ang ulan at may kaunting aksidenteng nangyari habang pauwi ako. Nalaglag ang telepono ko at nasira. Pasensya na, naging abala ako nitong mga nakaraang araw at nakalimutangbumili ng bagong phone at sim card. Hindi ko alam na tinatawagan mo pala ako.”Bahagyang tumawa si Lysander. Nabasa niya ang pahiwatig ni Lizzy—parang siya pa ang sinisisi nito. Iniunat niya ang kamay at tinawag si Li
Tiningnan niya ang mga lalaki at dahan-dahang inisa-isa ang kanilang mga mukha, hanggang sa mapunta ang tingin niya sa lalaking nasa pinakakaliwa.Tatlong bagay lang ang may pagkakahawig sa kaniya para agad niyang maiiling ang ulo niya. Mukhang bata pa ang lalaki, halatang wala pa sa tamang edad. Tahimik lang ito, pursigidong nakatikom ang labi, malamig ang ekspresyon, at tila walang interes sa mga nangyayari sa paligid.Ngumiti nang mapang-asar si Ericka at tinawag ang lalaki. “Ikaw na, tara, sumama ka sa amin.” Lumapit agad ito. “Siya si Clifford,” patuloy ni Ericka. “Junior mo siya, galing din siya sa parehong unibersidad na pinanggalingan mo. Ngayon, nagtatrabaho na siya kay Daddy. Kaka-graduate lang niya at isa siyang guro sa university. Single siya at mapagkakatiwalaan ang ugali niya. Tahimik lang talaga siya, ayaw masyadong magsalita. At huwag kang mag-alala, hindi ko sila pinilit na pumunta rito. Lahat sila, kusang loob ang pagpunta. Ang sa akin lang, makilala mo sila at makip
Bahagyang natigilan si Lizzy. Inakala niyang gusto nitong pag-usapan ang nangyari ngayong gabi o ang tungkol kay Jarren kanina.Pakiramdam niya ay sobrang pagod na siya at gusto na lang magpahinga, kaya tumalikod siya at tumanggi, "Sa ibang araw na lang. Medyo pagod ako ngayon."Tila nagalit si Lysander, "Ni hindi mo ba ako bibigyan ng pagkakataong magpaliwanag?"Kalmado lang si Lizzy, ngunit agad niyang itinugon, "Bakit kailangan pang mag-usap? Hindi naman ito isang pangmatagalang relasyon. Kahit mag-usap pa tayo, wala rin namang patutunguhan. Sayang lang ang oras natin pareho. Kaya okay lang, Mr. Sanchez. Nasabi ko na noon na nauunawaan ko ang lahat ng ginagawa mo, kaya hindi mo na kailangang magpaliwanag pa."Habang sinasabi ito, naramdaman ni Lizzy ang bigat sa kanyang dibdib. Sa totoo lang, marami pa sana siyang gustong sabihin. Hindi niya pinili ang makipag-usap dahil ang tamang oras para magsalita si Lysander ay matagal nang tapos.Sa dami ng pinagdaanan niya sa buhay, natutuna
Sa kabilang banda, patuloy na umiiyak si Clarisse nang parang batang humahagulgol sa ilalim ng ulan. May ilang bodyguard na nakatayo sa kanyang kwarto. Nasa tabi niya si Roj at pilit siyang pinapakalma.“Miss Clarisse, mahalaga ka kay Mr. Sanchez, pero sobrang abala lang talaga siya sa mga trabaho niya ngayon kaya wala siyang oras na samahan ka. Mahal ka niya tulad ng pagmamahal niya sa sariling kapatid. Paano ka niya hindi aalagaan? Pinapasabi niya na magpagaling ka muna, at kapag maayos ka na, sasamahan ka niya para makapaglakad-lakad kayo sa labas.”Puno ng pagkadismaya ang mga mata ni Clarisse. Matagal na niyang napansin na tila hindi na siya kasing-halaga kay Lysander katulad ng dati. Dahil dito, nagmadali siyang bumalik sa Pilipinas. Ang akala niya, kapag lagi siyang nagpapakita sa harapan ni Lysander, mapapansin siya nito balang araw. Pero nang bumalik siya, tila mas lalo lang lumayo ang loob nito sa kanya.Nagsimula na siyang matakot, kaya niya naisipang magpunta sa ospital ng
Kinuhaan ni Clarisse ang litrato ng sarili niya habang nakaupo sa main seat sa opisina ni Lysander. Sa larawan, makikita si Lysander na nakaupo sa sofa at abala sa laptop, habang may paso ng bulaklak sa harap ng camera.["May sakit ako ngayon kaya hindi siya nakapunta para bisitahin ako, kaya naman binilhan niya ako ng bulaklak, hehehe. Plano ko nang umamin mamaya, pero wala pa akong naihandang regalo. Sa tingin ko, sigurado naman akong magtatagumpay."]Hindi agad nag-reply si Lizzy. Pinagmasdan niya ang litrato nang matagal, hanggang sa nanakit ang kanyang mga mata. Napapikit siya at bumalik sa katinuan. Nang binasa niya muli ang mensahe ni Clarisse, ramdam niya ang kirot sa kanyang puso.Nagsimula siyang mag-type pero agad ding binubura ang mga salita. Sa huli, napabuntong-hininga siya at nag-reply. ["Sigurado akong magiging maayos 'yan. Magpapahinga na muna ako, good night."]Habang pinapatay ni Clarisse ang kanyang telepono, ngumiti ito nang may halong pagmamataas, pero hindi naita
Simula nang iligtas ni Jarren si Lizzy noon, nagsimula na siyang lumapit dito—minsan sadyang nagpapakita, minsan naman ay parang hindi sinasadya.Maging sa mga meeting, sinasadya niyang mag-utos sa iba na ilapit ang pwesto nila sa isa’t isa. Nakakapagod na para kay Lizzy ang ganitong klaseng pag-uugali, pero pinili niyang hindi gumawa ng eksena.Kung hindi pa naalis si Amanda sa kompanya baka hanggang ngayon ay nag-iiyak na naman ito at gumagawa ng gulo kay Jarren. At sa ganoong sitwasyon, malamang wala itong oras para pansinin siya.“Words of heart.” Ang magulong iniisip ni Lizzy ay napatigil nang bigla siyang kausapin ni Jarren. May inabot itong kahon sa kanya. “Paborito mo dati ang mga alahas mula sa brand na ito. May bago silang koleksyon, at naisip kong magugustuhan mo ito kaya agad akong bumili. Sige na, subukan mo,” sabi ni Jarren.Tinitigan ni Lizzy ang kahon, at bahagyang napapikit. Sa huli, hindi niya inabot ang kahon at ngumiti na lang nang tipid. “Pasensya na, but I don’t
Nag-selfie si Clarisse sa harap ng salamin habang suot ang isang magandang damit at nakangiting masaya.{"Sa susunod na mga araw, pupunta muna ako sa Merun City. Kailangan kong magmukhang mas prepared at hindi masyadong pang-araw-araw. Hintayin niyo akong bumalik!"}Puno ng mga komento ang post niya. Karamihan ay nagpapaalala na mag-ingat siya at manatiling ligtas. May mga papuri rin sa ganda niya. Pero, tulad ng inaasahan, may mga basher din na nagkomento.Normal lang naman ang karamihan sa mga komento, pero isa sa mga ito ang nakaagaw ng pansin ni Lizzy:"Hindi ba kayo nagtataka? Ang star na naging kakumpetensya ni Clarisse para sa leading role noong nakaraang araw, na-disfigure nang biglaan. Ang galing naman ng coincidence na 'to."Napansin ni Lizzy ang ilang keywords sa komento. Pinindot niya ang isa at naintindihan ang sitwasyon.Kakabalik lang ni Clarisse sa Pilipinas, at halatang si Lysander ang nasa likod ng suporta sa kanya. Kahit na may ilang nakakakilala kay Clarisse dito,
Hindi napigilan ni Jenny ang sarili at tumingin kay Lucas. "Gagawin natin ang lahat para maitago muna ang bagay na ito. Huwag kang mag-alala, laging may paraan para maayos ito."Yumuko si Lucas at hinarap si Liam, mas naging magalang ang tono niya. "Mr. Del Fierro, ang mga susunod na usapin ay tungkol na lamang sa aming pamilya. Sana hayaan niyo kaming asikasuhin ito nang kami-kami na lang."Umalis si Liam na madilim ang mukha, halatang galit. Masaya naman si Lizzy at nagmadaling sumunod sa kanya. Pagkasakay nila sa kotse, bakas pa rin ang galit ni Liam. Malakas niyang binagsak ang kamay sa manibela.Kalmado at tahimik si Liam sa karaniwang pagkakataon, at hindi niya pinapakita ang galit niya sa ibang tao. Pero ngayon, halata ang hindi niya mapigilang pagkasuklam. Kitang-kita na pati siya ay nabigla sa kakapalan ng mukha ng pamilya Sanchez at sa unti-unting pang-aabuso nila sa sitwasyon.Masaya naman si Lizzy. "Kuya, huwag mo na akong ihatid pauwi mamaya. Alam kong bad trip ka ngayon,
Nagsimula nang sumakit ang ulo ni Lizzy, pero dahil sa matalim na tingin ni Liam, napilitan siyang lumapit sa tabi ni Jarren at sinagot si Jenny sa pamamagitan ng kanyang kilos.Lumuhod siya sa tabi ni Jarren. Pero hindi ibig sabihin nito na magiging sunud-sunuran siya.Nagkatinginan sina Jenny at Liam, at hindi maitatago ang kasiyahan at ginhawa sa kanilang mga mata. Nagulat naman si Jarren sa ginawa ni Lizzy. Tila may halong guilt at bahagyang emosyon sa kanyang tingin."Oo, aaminin kong naging masama ang trato ko sa’yo noon at hindi ko naisip ang nararamdaman mo. Pero mula ngayon, babawi ako. Lizzy, ikaw lang ang naging babae sa buhay ko.”Halos mapangisi si Lizzy, at nagtaas siya ng kilay. “Eh si Amanda? Ano ang plano mo sa kanya? May anak pa siya sa sinapupunan niya, at ayon sa mga magulang n’yo, plano nilang ipaampon ang bata at pabayaan si Amanda.”Umiiwas ng tingin si Jarren. “Hindi naman ganoon kalupit ang mangyayari. Pagkapanganak ni Amanda, ipapadala ko siya sa lugar na hin
Napabuntong-hininga si Lizzy at sinabing, “Mr. Sanchez, pag-iisipan ko pa ito ulit.”“Sige,” sagot ni Lysander. Nakita niyang tila hindi komportable si Lizzy, kaya hindi na siya nagtanong pa at tumalikod na para umalis.Nang makalabas na si Lysander, saka lamang sinagot ni Lizzy ang tawag. Pagkarinig pa lang sa boses ni Liam sa kabilang linya, halatang puno ito ng paninisi.“Lizzy, akala mo ba makakatakas ka sa sitwasyong ito?”Naguguluhan si Lizzy. “Wala naman akong ginagawang kahiya-hiya, ano bang tinatago ko?”Madiin ang tono
Hindi tumingin si Jarren kay Lizzy, pero pilit niya itong pinapatahan at pinapakalma. Samantala, mas lalong lumakas ang hindi magagandang opinyon ng mga tao sa paligid."Kanina pa ako naaawa kay Lizzy, pero ngayon parang siya pa ang hindi tama sa sitwasyong ito.""Kesyo ayaw niya daw sa lalaki at wala na daw siyang nararamdaman, pero heto siya, parang sinasadya pang saktan si Amanda. Hindi ba’t parang panggagamit lang ang ginagawa niya?""Pare-pareho lang sila. Buntis na nga ‘yung isa, pero ayaw pa rin tigilan. Sobrang sama na niyan."Ang eksenang ito ay nakita ni Clarisse na nasa malapit lang, sakay ng kanyang kotse. Tinanggal niya ang kanyang salamin sa mata at ngumiti nang may kasiyahan."Hindi ko inakala na may ganitong eksena akong masisilip ngayon," natatawa niyang sabi.Sakto namang dumating ang kanyang assistant, kumatok ito sa bintana ng kotse para mag-report. "Miss Clarisse, nandito na po ang media na tinawagan ninyo. Kailangan na po bang tawagan si Mr. Sanchez?"Umiling si
Simula nang iligtas ni Jarren si Lizzy noon, nagsimula na siyang lumapit dito—minsan sadyang nagpapakita, minsan naman ay parang hindi sinasadya.Maging sa mga meeting, sinasadya niyang mag-utos sa iba na ilapit ang pwesto nila sa isa’t isa. Nakakapagod na para kay Lizzy ang ganitong klaseng pag-uugali, pero pinili niyang hindi gumawa ng eksena.Kung hindi pa naalis si Amanda sa kompanya baka hanggang ngayon ay nag-iiyak na naman ito at gumagawa ng gulo kay Jarren. At sa ganoong sitwasyon, malamang wala itong oras para pansinin siya.“Words of heart.” Ang magulong iniisip ni Lizzy ay napatigil nang bigla siyang kausapin ni Jarren. May inabot itong kahon sa kanya. “Paborito mo dati ang mga alahas mula sa brand na ito. May bago silang koleksyon, at naisip kong magugustuhan mo ito kaya agad akong bumili. Sige na, subukan mo,” sabi ni Jarren.Tinitigan ni Lizzy ang kahon, at bahagyang napapikit. Sa huli, hindi niya inabot ang kahon at ngumiti na lang nang tipid. “Pasensya na, but I don’t
Kinuhaan ni Clarisse ang litrato ng sarili niya habang nakaupo sa main seat sa opisina ni Lysander. Sa larawan, makikita si Lysander na nakaupo sa sofa at abala sa laptop, habang may paso ng bulaklak sa harap ng camera.["May sakit ako ngayon kaya hindi siya nakapunta para bisitahin ako, kaya naman binilhan niya ako ng bulaklak, hehehe. Plano ko nang umamin mamaya, pero wala pa akong naihandang regalo. Sa tingin ko, sigurado naman akong magtatagumpay."]Hindi agad nag-reply si Lizzy. Pinagmasdan niya ang litrato nang matagal, hanggang sa nanakit ang kanyang mga mata. Napapikit siya at bumalik sa katinuan. Nang binasa niya muli ang mensahe ni Clarisse, ramdam niya ang kirot sa kanyang puso.Nagsimula siyang mag-type pero agad ding binubura ang mga salita. Sa huli, napabuntong-hininga siya at nag-reply. ["Sigurado akong magiging maayos 'yan. Magpapahinga na muna ako, good night."]Habang pinapatay ni Clarisse ang kanyang telepono, ngumiti ito nang may halong pagmamataas, pero hindi naita
Sa kabilang banda, patuloy na umiiyak si Clarisse nang parang batang humahagulgol sa ilalim ng ulan. May ilang bodyguard na nakatayo sa kanyang kwarto. Nasa tabi niya si Roj at pilit siyang pinapakalma.“Miss Clarisse, mahalaga ka kay Mr. Sanchez, pero sobrang abala lang talaga siya sa mga trabaho niya ngayon kaya wala siyang oras na samahan ka. Mahal ka niya tulad ng pagmamahal niya sa sariling kapatid. Paano ka niya hindi aalagaan? Pinapasabi niya na magpagaling ka muna, at kapag maayos ka na, sasamahan ka niya para makapaglakad-lakad kayo sa labas.”Puno ng pagkadismaya ang mga mata ni Clarisse. Matagal na niyang napansin na tila hindi na siya kasing-halaga kay Lysander katulad ng dati. Dahil dito, nagmadali siyang bumalik sa Pilipinas. Ang akala niya, kapag lagi siyang nagpapakita sa harapan ni Lysander, mapapansin siya nito balang araw. Pero nang bumalik siya, tila mas lalo lang lumayo ang loob nito sa kanya.Nagsimula na siyang matakot, kaya niya naisipang magpunta sa ospital ng
Bahagyang natigilan si Lizzy. Inakala niyang gusto nitong pag-usapan ang nangyari ngayong gabi o ang tungkol kay Jarren kanina.Pakiramdam niya ay sobrang pagod na siya at gusto na lang magpahinga, kaya tumalikod siya at tumanggi, "Sa ibang araw na lang. Medyo pagod ako ngayon."Tila nagalit si Lysander, "Ni hindi mo ba ako bibigyan ng pagkakataong magpaliwanag?"Kalmado lang si Lizzy, ngunit agad niyang itinugon, "Bakit kailangan pang mag-usap? Hindi naman ito isang pangmatagalang relasyon. Kahit mag-usap pa tayo, wala rin namang patutunguhan. Sayang lang ang oras natin pareho. Kaya okay lang, Mr. Sanchez. Nasabi ko na noon na nauunawaan ko ang lahat ng ginagawa mo, kaya hindi mo na kailangang magpaliwanag pa."Habang sinasabi ito, naramdaman ni Lizzy ang bigat sa kanyang dibdib. Sa totoo lang, marami pa sana siyang gustong sabihin. Hindi niya pinili ang makipag-usap dahil ang tamang oras para magsalita si Lysander ay matagal nang tapos.Sa dami ng pinagdaanan niya sa buhay, natutuna