Kinuhaan ni Clarisse ang litrato ng sarili niya habang nakaupo sa main seat sa opisina ni Lysander. Sa larawan, makikita si Lysander na nakaupo sa sofa at abala sa laptop, habang may paso ng bulaklak sa harap ng camera.["May sakit ako ngayon kaya hindi siya nakapunta para bisitahin ako, kaya naman binilhan niya ako ng bulaklak, hehehe. Plano ko nang umamin mamaya, pero wala pa akong naihandang regalo. Sa tingin ko, sigurado naman akong magtatagumpay."]Hindi agad nag-reply si Lizzy. Pinagmasdan niya ang litrato nang matagal, hanggang sa nanakit ang kanyang mga mata. Napapikit siya at bumalik sa katinuan. Nang binasa niya muli ang mensahe ni Clarisse, ramdam niya ang kirot sa kanyang puso.Nagsimula siyang mag-type pero agad ding binubura ang mga salita. Sa huli, napabuntong-hininga siya at nag-reply. ["Sigurado akong magiging maayos 'yan. Magpapahinga na muna ako, good night."]Habang pinapatay ni Clarisse ang kanyang telepono, ngumiti ito nang may halong pagmamataas, pero hindi naita
Simula nang iligtas ni Jarren si Lizzy noon, nagsimula na siyang lumapit dito—minsan sadyang nagpapakita, minsan naman ay parang hindi sinasadya.Maging sa mga meeting, sinasadya niyang mag-utos sa iba na ilapit ang pwesto nila sa isa’t isa. Nakakapagod na para kay Lizzy ang ganitong klaseng pag-uugali, pero pinili niyang hindi gumawa ng eksena.Kung hindi pa naalis si Amanda sa kompanya baka hanggang ngayon ay nag-iiyak na naman ito at gumagawa ng gulo kay Jarren. At sa ganoong sitwasyon, malamang wala itong oras para pansinin siya.“Words of heart.” Ang magulong iniisip ni Lizzy ay napatigil nang bigla siyang kausapin ni Jarren. May inabot itong kahon sa kanya. “Paborito mo dati ang mga alahas mula sa brand na ito. May bago silang koleksyon, at naisip kong magugustuhan mo ito kaya agad akong bumili. Sige na, subukan mo,” sabi ni Jarren.Tinitigan ni Lizzy ang kahon, at bahagyang napapikit. Sa huli, hindi niya inabot ang kahon at ngumiti na lang nang tipid. “Pasensya na, but I don’t
Hindi tumingin si Jarren kay Lizzy, pero pilit niya itong pinapatahan at pinapakalma. Samantala, mas lalong lumakas ang hindi magagandang opinyon ng mga tao sa paligid."Kanina pa ako naaawa kay Lizzy, pero ngayon parang siya pa ang hindi tama sa sitwasyong ito.""Kesyo ayaw niya daw sa lalaki at wala na daw siyang nararamdaman, pero heto siya, parang sinasadya pang saktan si Amanda. Hindi ba’t parang panggagamit lang ang ginagawa niya?""Pare-pareho lang sila. Buntis na nga ‘yung isa, pero ayaw pa rin tigilan. Sobrang sama na niyan."Ang eksenang ito ay nakita ni Clarisse na nasa malapit lang, sakay ng kanyang kotse. Tinanggal niya ang kanyang salamin sa mata at ngumiti nang may kasiyahan."Hindi ko inakala na may ganitong eksena akong masisilip ngayon," natatawa niyang sabi.Sakto namang dumating ang kanyang assistant, kumatok ito sa bintana ng kotse para mag-report. "Miss Clarisse, nandito na po ang media na tinawagan ninyo. Kailangan na po bang tawagan si Mr. Sanchez?"Umiling si
Napabuntong-hininga si Lizzy at sinabing, “Mr. Sanchez, pag-iisipan ko pa ito ulit.”“Sige,” sagot ni Lysander. Nakita niyang tila hindi komportable si Lizzy, kaya hindi na siya nagtanong pa at tumalikod na para umalis.Nang makalabas na si Lysander, saka lamang sinagot ni Lizzy ang tawag. Pagkarinig pa lang sa boses ni Liam sa kabilang linya, halatang puno ito ng paninisi.“Lizzy, akala mo ba makakatakas ka sa sitwasyong ito?”Naguguluhan si Lizzy. “Wala naman akong ginagawang kahiya-hiya, ano bang tinatago ko?”Madiin ang tono
Nagsimula nang sumakit ang ulo ni Lizzy, pero dahil sa matalim na tingin ni Liam, napilitan siyang lumapit sa tabi ni Jarren at sinagot si Jenny sa pamamagitan ng kanyang kilos.Lumuhod siya sa tabi ni Jarren. Pero hindi ibig sabihin nito na magiging sunud-sunuran siya.Nagkatinginan sina Jenny at Liam, at hindi maitatago ang kasiyahan at ginhawa sa kanilang mga mata. Nagulat naman si Jarren sa ginawa ni Lizzy. Tila may halong guilt at bahagyang emosyon sa kanyang tingin."Oo, aaminin kong naging masama ang trato ko sa’yo noon at hindi ko naisip ang nararamdaman mo. Pero mula ngayon, babawi ako. Lizzy, ikaw lang ang naging babae sa buhay ko.”Halos mapangisi si Lizzy, at nagtaas siya ng kilay. “Eh si Amanda? Ano ang plano mo sa kanya? May anak pa siya sa sinapupunan niya, at ayon sa mga magulang n’yo, plano nilang ipaampon ang bata at pabayaan si Amanda.”Umiiwas ng tingin si Jarren. “Hindi naman ganoon kalupit ang mangyayari. Pagkapanganak ni Amanda, ipapadala ko siya sa lugar na hin
Hindi napigilan ni Jenny ang sarili at tumingin kay Lucas. "Gagawin natin ang lahat para maitago muna ang bagay na ito. Huwag kang mag-alala, laging may paraan para maayos ito."Yumuko si Lucas at hinarap si Liam, mas naging magalang ang tono niya. "Mr. Del Fierro, ang mga susunod na usapin ay tungkol na lamang sa aming pamilya. Sana hayaan niyo kaming asikasuhin ito nang kami-kami na lang."Umalis si Liam na madilim ang mukha, halatang galit. Masaya naman si Lizzy at nagmadaling sumunod sa kanya. Pagkasakay nila sa kotse, bakas pa rin ang galit ni Liam. Malakas niyang binagsak ang kamay sa manibela.Kalmado at tahimik si Liam sa karaniwang pagkakataon, at hindi niya pinapakita ang galit niya sa ibang tao. Pero ngayon, halata ang hindi niya mapigilang pagkasuklam. Kitang-kita na pati siya ay nabigla sa kakapalan ng mukha ng pamilya Sanchez at sa unti-unting pang-aabuso nila sa sitwasyon.Masaya naman si Lizzy. "Kuya, huwag mo na akong ihatid pauwi mamaya. Alam kong bad trip ka ngayon,
Nag-selfie si Clarisse sa harap ng salamin habang suot ang isang magandang damit at nakangiting masaya.{"Sa susunod na mga araw, pupunta muna ako sa Merun City. Kailangan kong magmukhang mas prepared at hindi masyadong pang-araw-araw. Hintayin niyo akong bumalik!"}Puno ng mga komento ang post niya. Karamihan ay nagpapaalala na mag-ingat siya at manatiling ligtas. May mga papuri rin sa ganda niya. Pero, tulad ng inaasahan, may mga basher din na nagkomento.Normal lang naman ang karamihan sa mga komento, pero isa sa mga ito ang nakaagaw ng pansin ni Lizzy:"Hindi ba kayo nagtataka? Ang star na naging kakumpetensya ni Clarisse para sa leading role noong nakaraang araw, na-disfigure nang biglaan. Ang galing naman ng coincidence na 'to."Napansin ni Lizzy ang ilang keywords sa komento. Pinindot niya ang isa at naintindihan ang sitwasyon.Kakabalik lang ni Clarisse sa Pilipinas, at halatang si Lysander ang nasa likod ng suporta sa kanya. Kahit na may ilang nakakakilala kay Clarisse dito, w
Yumuko si Amanda at mahina ang boses na nagsabi, “Miss Lizzy, anong gusto mong kainin? Ako na ang kukuha para sa’yo.”Dahil sa kanyang mapagkumbaba at magalang na kilos, at sa pagsisikap niyang magpakitang-giliw, lalong natuwa si Jenny. “Ganyan dapat. Maaaring payagan kang magtagal dito ng pamilya, pero may kundisyon—kailangan mong maging masunurin. Tandaan mo, sa kalagayan mo, wala kang kahit anong karapatan na makapasok sa pintuan ng pamilya Sanchez. Ang pananatili mo rito ay isang regalo na lang mula sa amin.”Kahit ang ganitong maka-lumang pananalita ay kayang-kaya pang sabihin ni Jenny. Ngunit si Amanda, na tila sanay sa ganitong sitwasyon, ay nakipag-cooperate pa rin. Pinuri pa niya si Jenny nang todo, halos parang itinaas na siya sa langit.Hindi na matiis ni Lizzy ang nangyayari, kaya kinuha niya ang cellphone niya at tumingin-tingin dito. Napansin iyon ni Jenny at agad na kumunot ang kanyang noo, halatang hindi natuwa.Sa pamilya Sanchez, mahigpit ang mga panuntunan sa kanila
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na