Nag-selfie si Clarisse sa harap ng salamin habang suot ang isang magandang damit at nakangiting masaya.{"Sa susunod na mga araw, pupunta muna ako sa Merun City. Kailangan kong magmukhang mas prepared at hindi masyadong pang-araw-araw. Hintayin niyo akong bumalik!"}Puno ng mga komento ang post niya. Karamihan ay nagpapaalala na mag-ingat siya at manatiling ligtas. May mga papuri rin sa ganda niya. Pero, tulad ng inaasahan, may mga basher din na nagkomento.Normal lang naman ang karamihan sa mga komento, pero isa sa mga ito ang nakaagaw ng pansin ni Lizzy:"Hindi ba kayo nagtataka? Ang star na naging kakumpetensya ni Clarisse para sa leading role noong nakaraang araw, na-disfigure nang biglaan. Ang galing naman ng coincidence na 'to."Napansin ni Lizzy ang ilang keywords sa komento. Pinindot niya ang isa at naintindihan ang sitwasyon.Kakabalik lang ni Clarisse sa Pilipinas, at halatang si Lysander ang nasa likod ng suporta sa kanya. Kahit na may ilang nakakakilala kay Clarisse dito, w
Yumuko si Amanda at mahina ang boses na nagsabi, “Miss Lizzy, anong gusto mong kainin? Ako na ang kukuha para sa’yo.”Dahil sa kanyang mapagkumbaba at magalang na kilos, at sa pagsisikap niyang magpakitang-giliw, lalong natuwa si Jenny. “Ganyan dapat. Maaaring payagan kang magtagal dito ng pamilya, pero may kundisyon—kailangan mong maging masunurin. Tandaan mo, sa kalagayan mo, wala kang kahit anong karapatan na makapasok sa pintuan ng pamilya Sanchez. Ang pananatili mo rito ay isang regalo na lang mula sa amin.”Kahit ang ganitong maka-lumang pananalita ay kayang-kaya pang sabihin ni Jenny. Ngunit si Amanda, na tila sanay sa ganitong sitwasyon, ay nakipag-cooperate pa rin. Pinuri pa niya si Jenny nang todo, halos parang itinaas na siya sa langit.Hindi na matiis ni Lizzy ang nangyayari, kaya kinuha niya ang cellphone niya at tumingin-tingin dito. Napansin iyon ni Jenny at agad na kumunot ang kanyang noo, halatang hindi natuwa.Sa pamilya Sanchez, mahigpit ang mga panuntunan sa kanila
“Sinabi ko na, wala akong kinalaman dito! Hindi ako ang gumawa ng pekeng bala na ‘yan. Ginawa lang ‘to ng iba para siraan ako! Pero ikaw, bilang manager ko, sa halip na kampihan mo ako, ikaw pa ang nagbabala sa akin na huwag magsalita ng kung ano-ano?” Halos manlamig ang anit ng manager sa takot. “Miss Lianna, nagkakamali ka. Iniisip ko lang ang ikabubuti mo.” Nainip si Lianna at nagbigay ng tingin sa bodyguard na nasa tabi niya. Agad na yumuko ang bodyguard, lumapit sa manager, at bigla itong sinampal. Nanlaki ang mga mata ng manager sa gulat, hawak-hawak ang kanyang mukha habang hindi makapaniwala sa nangyari. Tinignan niya si Lianna, puno ng pagkabigla at kawalang paniniwala. Umismid si Lianna, tumayo, at lumapit sa kanya. Hinawakan niya nang madiin ang baba ng manager gamit ang kanyang mga daliri. “Huwag mo akong subukan. Sasabihin ko na ito ng huling beses—matuto kang maging matalino kung gusto mong manatili sa tabi ko. Kapag may gusto akong gawin, tungkulin mong tulungan ako.
Napatigil si Lysander, at tila nalito. Bihira siyang makitaan ng kalituhan sa kanyang mga mata. "Anong sinasabi mo? Anong ibang babae?" tanong niya.Si Lizzy ay handa nang kunin ang kanyang cellphone upang ipakita kay Lysander ang contact ni Clarisse at ituloy ang pag-uusap. Ngunit bago pa man niya ito mailabas, may mabilis na katok na narinig mula sa pinto.Sa tahimik na gabi, ang tunog ng katok ay parang napakalakas at nakakabingi. Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Lizzy.Sino ang pupunta sa kanya nang ganito kalalim ng gabi? Napaisip siya nang kung anu-ano. Posible kayang narinig ng taong nasa labas ang naging pag-uusap nila ni Lysander?Habang nag-iisip siya, nagsalita ang nasa labas.Si Amanda. Ang kanyang boses ay malambing pa rin, pero sa pandinig ni Lizzy ngayon, parang may kakaibang pakiramdam itong dala, halos nakakakilabot. “Miss Lizzy, gising ka pa pala. Narinig ko ang boses mo kaya gusto kitang kausapin,” sabi ni Amanda.Dahan-dahang kumalma ang tensyon sa dibdib ni Li
Napigil ni Lizzy ang galit at pinilit kumalma. “Wala akong kinalaman sa nangyari. Hindi ko kailangang gumawa ng masama sa bata sa sinapupunan ni Amanda.”Pero sa kabila ng paliwanag niya, tila walang bigat o saysay ang mga salita niya.Lumapit si Jarren na galit na galit at isang malakas na sampal ang ibinigay niya kay Lizzy. Buong lakas ang ginamit niya sa sampal na iyon. Napahandusay si Lizzy sa sahig, namumugto ang pisngi at parang umalingawngaw sa kanyang pandinig ang lakas ng sampal. Napaluha siya nang tuluyan, ngunit pigil ang galit na sumagot siya kay Jarren.“Nababaliw ka na ba?! Sinabi ko nang wala akong kinalaman dito! Si Amanda ang kusang lumapit sa akin.”Niyakap ni Jarren si Amanda at tiningnan si Lizzy nang may matinding pandidiri. “Bakit? Gusto mo bang maniwala ako na si Amanda ang sumira sa sariling anak niya? Mahal na mahal niya ang batang ito! Napakaingat niya sa pagbubuntis, pero ngayong limang buwan na siya, gagawin niya ito na sobrang delikado para sa katawan niya
Napapitlag ang talukap ng mga mata ni Madel, at agad siyang nagsalita nang may mababang tono, "Ano pa bang kalokohan ang sinasabi mo?"Sa puntong iyon, huminahon na si Lizzy. “Hindi ba’t sinabi n’yo na ako ang may gawa nito? Sige, aaminin ko na, gaya ng gusto n’yo. At sasabihin ko rin ang totoo—ang ibinigay ko kay Amanda, hindi lang siya makukunan, kundi hindi na rin siya magkakaanak kailanman. Hindi ko sasabihin kung ano iyon. Kung kaya n’yo akong ipakulong, sige, imbestigahan n’yo nang mabuti kung gusto n’yo talagang malaman.”Wala nang pakialam si Jenny kung magkakaanak pa si Amanda sa hinaharap. Ang mas iniinda niya ay ang pagkawala ng kanyang apo na hindi pa man isinilang. Sa totoo lang, hindi ganoon katindi ang galit ni Jenny. Hindi rin niya gaanong pinapahalagahan si Amanda—nakakaramdam lang siya ng kaunting panghihinayang. Dahil dito, walang epekto kay Jenny ang pagbabanta ni Lizzy. Ngunit hindi naman talaga para kay Jenny ang mga sinabi ni Lizzy."Ano? May epekto ba ito sa ka
Matuwid at determinado ang ekspresyon ni Lianna. “Hindi ko talaga gustong sabihin ito, pero kailangan kong gawin. Bukod pa rito, ang mga isa sa malalaking tao ng pamilyang Sanchez ay hindi madaling lokohin. Sa huli, malalaman din nila ang totoo. Mama, sa tingin mo ba, maloloko mo talaga sila?”Malungkot niyang tiningnan si Lizzy. “Ate, ganito na ang sitwasyon, pero ayaw mo pa ring umamin at sinisisi mo pa si Miss Amanda sa lahat ng ito? Kawawa na nga siya, pero hindi mo pa rin siya kayang tantanan.”Mahigpit ang ekspresyon ni Jarren at matigas niyang sinabi, “Tama si Miss Del Fierro. Kahit gustuhin pa niyang itago ito, kaya ba niyang itago habangbuhay?” Tiningnan niya si Lizzy na parang basurang walang silbi. “Lizzy, bibigyan kita ng huling pagkakataon para magpaliwanag. Sabihin mo sa akin, bakit mo kailangang gawin ito? Ipinangako ko na sa iyo na magiging iyo ang posisyon bilang Mrs. Sanchez. Bakit hindi ka pa rin kontento?”Hindi sinagot ni Lizzy ang tanong at ni hindi siya tumingin
Maingat na binuhat ni Lysander si Lizzy palabas ng sasakyan. Nang maramdaman ni Lizzy ang lamig sa kanyang katawan, agad siyang binalutan ni Lysander ng kanyang coat. Narinig niya ang pamilyar na init at halimuyak nito, kaya unti-unti siyang kumalma.Bahagyang kabado si Lizzy. “Mr. Sanchez, umalis na tayo agad. Nasa harap tayo ng ospital mo, at kung may makakita sa atin, siguradong magkakagulo.”Bahagyang tumawa si Lysander nang malamig. “Binabastos ka nang ganito, at ang una mong naiisip ay tumakas?”Umiling si Lizzy at magpapaliwanag sana nang bigla nilang marinig ang isang malakas na boses mula sa pinto.“Lysander!”Sakto namang palabas sina Lianna at Madel. Nang makita nila ang nangyayari, halatang hindi maganda ang ekspresyon ng dalawa. Galit na galit si Lianna, at mabilis na lumapit sa mataas na takong habang nakakuyom ang mga kamao. Inis na tinitigan nito si Lizzy. Pero nang tumingin siya kay Lysander, nagbago ang kanyang ekspresyon—naging aligaga at tila nawalan ng magawa sa h
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na