Napigil ni Lizzy ang galit at pinilit kumalma. “Wala akong kinalaman sa nangyari. Hindi ko kailangang gumawa ng masama sa bata sa sinapupunan ni Amanda.”Pero sa kabila ng paliwanag niya, tila walang bigat o saysay ang mga salita niya.Lumapit si Jarren na galit na galit at isang malakas na sampal ang ibinigay niya kay Lizzy. Buong lakas ang ginamit niya sa sampal na iyon. Napahandusay si Lizzy sa sahig, namumugto ang pisngi at parang umalingawngaw sa kanyang pandinig ang lakas ng sampal. Napaluha siya nang tuluyan, ngunit pigil ang galit na sumagot siya kay Jarren.“Nababaliw ka na ba?! Sinabi ko nang wala akong kinalaman dito! Si Amanda ang kusang lumapit sa akin.”Niyakap ni Jarren si Amanda at tiningnan si Lizzy nang may matinding pandidiri. “Bakit? Gusto mo bang maniwala ako na si Amanda ang sumira sa sariling anak niya? Mahal na mahal niya ang batang ito! Napakaingat niya sa pagbubuntis, pero ngayong limang buwan na siya, gagawin niya ito na sobrang delikado para sa katawan niya
Napapitlag ang talukap ng mga mata ni Madel, at agad siyang nagsalita nang may mababang tono, "Ano pa bang kalokohan ang sinasabi mo?"Sa puntong iyon, huminahon na si Lizzy. “Hindi ba’t sinabi n’yo na ako ang may gawa nito? Sige, aaminin ko na, gaya ng gusto n’yo. At sasabihin ko rin ang totoo—ang ibinigay ko kay Amanda, hindi lang siya makukunan, kundi hindi na rin siya magkakaanak kailanman. Hindi ko sasabihin kung ano iyon. Kung kaya n’yo akong ipakulong, sige, imbestigahan n’yo nang mabuti kung gusto n’yo talagang malaman.”Wala nang pakialam si Jenny kung magkakaanak pa si Amanda sa hinaharap. Ang mas iniinda niya ay ang pagkawala ng kanyang apo na hindi pa man isinilang. Sa totoo lang, hindi ganoon katindi ang galit ni Jenny. Hindi rin niya gaanong pinapahalagahan si Amanda—nakakaramdam lang siya ng kaunting panghihinayang. Dahil dito, walang epekto kay Jenny ang pagbabanta ni Lizzy. Ngunit hindi naman talaga para kay Jenny ang mga sinabi ni Lizzy."Ano? May epekto ba ito sa ka
Matuwid at determinado ang ekspresyon ni Lianna. “Hindi ko talaga gustong sabihin ito, pero kailangan kong gawin. Bukod pa rito, ang mga isa sa malalaking tao ng pamilyang Sanchez ay hindi madaling lokohin. Sa huli, malalaman din nila ang totoo. Mama, sa tingin mo ba, maloloko mo talaga sila?”Malungkot niyang tiningnan si Lizzy. “Ate, ganito na ang sitwasyon, pero ayaw mo pa ring umamin at sinisisi mo pa si Miss Amanda sa lahat ng ito? Kawawa na nga siya, pero hindi mo pa rin siya kayang tantanan.”Mahigpit ang ekspresyon ni Jarren at matigas niyang sinabi, “Tama si Miss Del Fierro. Kahit gustuhin pa niyang itago ito, kaya ba niyang itago habangbuhay?” Tiningnan niya si Lizzy na parang basurang walang silbi. “Lizzy, bibigyan kita ng huling pagkakataon para magpaliwanag. Sabihin mo sa akin, bakit mo kailangang gawin ito? Ipinangako ko na sa iyo na magiging iyo ang posisyon bilang Mrs. Sanchez. Bakit hindi ka pa rin kontento?”Hindi sinagot ni Lizzy ang tanong at ni hindi siya tumingin
Maingat na binuhat ni Lysander si Lizzy palabas ng sasakyan. Nang maramdaman ni Lizzy ang lamig sa kanyang katawan, agad siyang binalutan ni Lysander ng kanyang coat. Narinig niya ang pamilyar na init at halimuyak nito, kaya unti-unti siyang kumalma.Bahagyang kabado si Lizzy. “Mr. Sanchez, umalis na tayo agad. Nasa harap tayo ng ospital mo, at kung may makakita sa atin, siguradong magkakagulo.”Bahagyang tumawa si Lysander nang malamig. “Binabastos ka nang ganito, at ang una mong naiisip ay tumakas?”Umiling si Lizzy at magpapaliwanag sana nang bigla nilang marinig ang isang malakas na boses mula sa pinto.“Lysander!”Sakto namang palabas sina Lianna at Madel. Nang makita nila ang nangyayari, halatang hindi maganda ang ekspresyon ng dalawa. Galit na galit si Lianna, at mabilis na lumapit sa mataas na takong habang nakakuyom ang mga kamao. Inis na tinitigan nito si Lizzy. Pero nang tumingin siya kay Lysander, nagbago ang kanyang ekspresyon—naging aligaga at tila nawalan ng magawa sa h
"Huwag kang umalis," mahinang bulong ni Lizzy habang bahagyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay niya. "Natatakot ako."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Lysander, ngunit nanatili siyang kalmado. Mahina niyang tinanong, "Alam mo ba kung sino ako?""Oo," sagot ni Lizzy nang may bahagyang hingal, halatang hindi komportable, ngunit hindi niya magawang bitiwan ang kamay nito. "Ikaw si Lysander, kaya huwag kang umalis, pwede ba?"Parang may tumama nang marahan sa puso ni Lysander, at tila nagkaroon ng alon na kumalat sa buong katawan niya. Ang bahagi ng kamay niyang hawak ni Lizzy ay naging mainit at bahagyang nangalay.Lumambot ang tono niya. "Hindi ako aalis, pero dadalhin muna kita sa ospital."Tumango si Lizzy at tahimik na nagpaubaya habang binuhat siya ni Lysander. Ipinatong niya ang ulo niya sa dibdib nito, nakikinig sa malakas at matatag na pintig ng puso ng lalaki. Ang nararamdamang seguridad na hindi niya pa nararanasan noon ay unti-unting nagpakalma sa kanya. Dahil dito, un
“Miss Lizzy, nasa hotel na po ang pinagawa ninyong wedding dress. If you have any questions, please don’t hesitate to contact us. Thank you for trusting us.” Nang matanggap ni Lizzy ang balitang iyon mula sa receptionist, nagalak ang kanyang puso. Sa susunod na linggo ay ikakasal na siya sa boyfriend niya na minahal niya ng walong taon. Nakapag-book na ng hotel, naipadala na rin ang mga invitation. Lahat ay planado na at maayos na rin. Kaya nang matapos siya sa trabaho, hindi na siya makapag-antay na pumunta sa hotel para tikman ang bagong putahe at desert para sa kasal, at makita ang wedding dress niya. Nang makita siya ng manager ng hotel pagpasok sa pintuan, agad siyang binati habang natataranta. “Ma’am Lizzy, nandito po kayo. May gusto po ba kayong order-in?” tanong ng manager. Nasa mood si Lizzy, at mapapansin sa boses niya na sobra siyang nagagalak. “Hindi ba na-deliver na ang pinagawa kong wedding dress? Gusto kong i-try sana.” Nakangiti niyang sabi. “Yes, Ma’am. Just a
“Nahihibang ka na ba?! Anong ginawa mo? Sanchez na iyon, pinakawalan mo pa! Kailangan mo pa bang mag insayo nang paulit-ulit para tumatak sa isipan mo ang mahalagang bagay?!” Nang makauwi si Lizzy sa bahay nila, agad siyang dinuro ng kanyang ina na si Madel. Hindi agad nakasagot si Lizzy dahil nagulat siya sa pagsigaw ng kanyang ina at nagpatuloy pa ito sa pagsesermon sa kanya na para bang mali niya pang iwanan si Jarren. “That's Sanchez, Lizzy. A big family. Ano bang mali kung marami siyang babae? Hindi ba pwedeng maging mabait ka na lang at i-share siya sa iba?” ‘Mom, do you hear yourself? Ako ang niloko dito…” Hindi na napigilan ni Lizzy ang sumagot sa ina niya. Buong buhay niya ay wala siyang ibang ginawa kundi sumunod sa kanya, kung hindi lang dahil sa pamilyang Sanchez ay hindi siya nito magugustuhan bilang anak. “Sana hindi ka na lang nagsalita sa kanya, sinira mo ang kasal. Para ano? Para sirain din ang pamilya natin?” Uminit lalo ang ulo ni Lizzy sa narinig niya, kahit a
Nagkaroon ng biglaang katahimikan. The dark green dress... Hindi ba’t nagpapahiwatig ito na "niloko" siya ni Jarren? "Ha." Sa gitna ng grupo, hindi alam kung sino ang biglang humagikhik, na lalo pang nagpalala sa nakakahiya nang sitwasyon. Lumingon si Lizzy para makita kung sino ang may kakaibang sense of humor. Pagtingin niya, nakita niyang nakaupo si Lysander sa sofa na hindi kalayuan. Naalala niya ang nakita niya sa banyo kanina, kaya't medyo nailang siya at umiwas ng tingin. Samantala, nag-iba-iba ang ekspresyon ni Jarren—halatang hindi siya mapakali. “Lizzy.” Malalim ang hininga niya at mukhang pinipilit niyang maging kalmado. “Maipapaliwanag ko ang nangyari noon, ang totoo kasi…” Hindi pa man siya tapos magsalita, biglang nabitawan ng waiter na may dalang maliit na cake ang hawak nitong mangkok. Tumilapon ito sa sahig at nabasag. Parang natakot na kuneho, agad na yumuko ang waiter para pulutin ang mga basag na piraso. Kahit naka-maskara ito, hindi maitatago ang namumula
"Huwag kang umalis," mahinang bulong ni Lizzy habang bahagyang hinigpitan ang pagkakahawak sa kamay niya. "Natatakot ako."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Lysander, ngunit nanatili siyang kalmado. Mahina niyang tinanong, "Alam mo ba kung sino ako?""Oo," sagot ni Lizzy nang may bahagyang hingal, halatang hindi komportable, ngunit hindi niya magawang bitiwan ang kamay nito. "Ikaw si Lysander, kaya huwag kang umalis, pwede ba?"Parang may tumama nang marahan sa puso ni Lysander, at tila nagkaroon ng alon na kumalat sa buong katawan niya. Ang bahagi ng kamay niyang hawak ni Lizzy ay naging mainit at bahagyang nangalay.Lumambot ang tono niya. "Hindi ako aalis, pero dadalhin muna kita sa ospital."Tumango si Lizzy at tahimik na nagpaubaya habang binuhat siya ni Lysander. Ipinatong niya ang ulo niya sa dibdib nito, nakikinig sa malakas at matatag na pintig ng puso ng lalaki. Ang nararamdamang seguridad na hindi niya pa nararanasan noon ay unti-unting nagpakalma sa kanya. Dahil dito, un
Maingat na binuhat ni Lysander si Lizzy palabas ng sasakyan. Nang maramdaman ni Lizzy ang lamig sa kanyang katawan, agad siyang binalutan ni Lysander ng kanyang coat. Narinig niya ang pamilyar na init at halimuyak nito, kaya unti-unti siyang kumalma.Bahagyang kabado si Lizzy. “Mr. Sanchez, umalis na tayo agad. Nasa harap tayo ng ospital mo, at kung may makakita sa atin, siguradong magkakagulo.”Bahagyang tumawa si Lysander nang malamig. “Binabastos ka nang ganito, at ang una mong naiisip ay tumakas?”Umiling si Lizzy at magpapaliwanag sana nang bigla nilang marinig ang isang malakas na boses mula sa pinto.“Lysander!”Sakto namang palabas sina Lianna at Madel. Nang makita nila ang nangyayari, halatang hindi maganda ang ekspresyon ng dalawa. Galit na galit si Lianna, at mabilis na lumapit sa mataas na takong habang nakakuyom ang mga kamao. Inis na tinitigan nito si Lizzy. Pero nang tumingin siya kay Lysander, nagbago ang kanyang ekspresyon—naging aligaga at tila nawalan ng magawa sa h
Matuwid at determinado ang ekspresyon ni Lianna. “Hindi ko talaga gustong sabihin ito, pero kailangan kong gawin. Bukod pa rito, ang mga isa sa malalaking tao ng pamilyang Sanchez ay hindi madaling lokohin. Sa huli, malalaman din nila ang totoo. Mama, sa tingin mo ba, maloloko mo talaga sila?”Malungkot niyang tiningnan si Lizzy. “Ate, ganito na ang sitwasyon, pero ayaw mo pa ring umamin at sinisisi mo pa si Miss Amanda sa lahat ng ito? Kawawa na nga siya, pero hindi mo pa rin siya kayang tantanan.”Mahigpit ang ekspresyon ni Jarren at matigas niyang sinabi, “Tama si Miss Del Fierro. Kahit gustuhin pa niyang itago ito, kaya ba niyang itago habangbuhay?” Tiningnan niya si Lizzy na parang basurang walang silbi. “Lizzy, bibigyan kita ng huling pagkakataon para magpaliwanag. Sabihin mo sa akin, bakit mo kailangang gawin ito? Ipinangako ko na sa iyo na magiging iyo ang posisyon bilang Mrs. Sanchez. Bakit hindi ka pa rin kontento?”Hindi sinagot ni Lizzy ang tanong at ni hindi siya tumingin
Napapitlag ang talukap ng mga mata ni Madel, at agad siyang nagsalita nang may mababang tono, "Ano pa bang kalokohan ang sinasabi mo?"Sa puntong iyon, huminahon na si Lizzy. “Hindi ba’t sinabi n’yo na ako ang may gawa nito? Sige, aaminin ko na, gaya ng gusto n’yo. At sasabihin ko rin ang totoo—ang ibinigay ko kay Amanda, hindi lang siya makukunan, kundi hindi na rin siya magkakaanak kailanman. Hindi ko sasabihin kung ano iyon. Kung kaya n’yo akong ipakulong, sige, imbestigahan n’yo nang mabuti kung gusto n’yo talagang malaman.”Wala nang pakialam si Jenny kung magkakaanak pa si Amanda sa hinaharap. Ang mas iniinda niya ay ang pagkawala ng kanyang apo na hindi pa man isinilang. Sa totoo lang, hindi ganoon katindi ang galit ni Jenny. Hindi rin niya gaanong pinapahalagahan si Amanda—nakakaramdam lang siya ng kaunting panghihinayang. Dahil dito, walang epekto kay Jenny ang pagbabanta ni Lizzy. Ngunit hindi naman talaga para kay Jenny ang mga sinabi ni Lizzy."Ano? May epekto ba ito sa ka
Napigil ni Lizzy ang galit at pinilit kumalma. “Wala akong kinalaman sa nangyari. Hindi ko kailangang gumawa ng masama sa bata sa sinapupunan ni Amanda.”Pero sa kabila ng paliwanag niya, tila walang bigat o saysay ang mga salita niya.Lumapit si Jarren na galit na galit at isang malakas na sampal ang ibinigay niya kay Lizzy. Buong lakas ang ginamit niya sa sampal na iyon. Napahandusay si Lizzy sa sahig, namumugto ang pisngi at parang umalingawngaw sa kanyang pandinig ang lakas ng sampal. Napaluha siya nang tuluyan, ngunit pigil ang galit na sumagot siya kay Jarren.“Nababaliw ka na ba?! Sinabi ko nang wala akong kinalaman dito! Si Amanda ang kusang lumapit sa akin.”Niyakap ni Jarren si Amanda at tiningnan si Lizzy nang may matinding pandidiri. “Bakit? Gusto mo bang maniwala ako na si Amanda ang sumira sa sariling anak niya? Mahal na mahal niya ang batang ito! Napakaingat niya sa pagbubuntis, pero ngayong limang buwan na siya, gagawin niya ito na sobrang delikado para sa katawan niya
Napatigil si Lysander, at tila nalito. Bihira siyang makitaan ng kalituhan sa kanyang mga mata. "Anong sinasabi mo? Anong ibang babae?" tanong niya.Si Lizzy ay handa nang kunin ang kanyang cellphone upang ipakita kay Lysander ang contact ni Clarisse at ituloy ang pag-uusap. Ngunit bago pa man niya ito mailabas, may mabilis na katok na narinig mula sa pinto.Sa tahimik na gabi, ang tunog ng katok ay parang napakalakas at nakakabingi. Biglang bumilis ang tibok ng puso ni Lizzy.Sino ang pupunta sa kanya nang ganito kalalim ng gabi? Napaisip siya nang kung anu-ano. Posible kayang narinig ng taong nasa labas ang naging pag-uusap nila ni Lysander?Habang nag-iisip siya, nagsalita ang nasa labas.Si Amanda. Ang kanyang boses ay malambing pa rin, pero sa pandinig ni Lizzy ngayon, parang may kakaibang pakiramdam itong dala, halos nakakakilabot. “Miss Lizzy, gising ka pa pala. Narinig ko ang boses mo kaya gusto kitang kausapin,” sabi ni Amanda.Dahan-dahang kumalma ang tensyon sa dibdib ni Li
“Sinabi ko na, wala akong kinalaman dito! Hindi ako ang gumawa ng pekeng bala na ‘yan. Ginawa lang ‘to ng iba para siraan ako! Pero ikaw, bilang manager ko, sa halip na kampihan mo ako, ikaw pa ang nagbabala sa akin na huwag magsalita ng kung ano-ano?”Halos manlamig ang anit ng manager sa takot. “Miss Lianna, nagkakamali ka. Iniisip ko lang ang ikabubuti mo.”Nainip si Lianna at nagbigay ng tingin sa bodyguard na nasa tabi niya. Agad na yumuko ang bodyguard, lumapit sa manager, at bigla itong sinampal.Nanlaki ang mga mata ng manager sa gulat, hawak-hawak ang kanyang mukha habang hindi makapaniwala sa nangyari. Tinignan niya si Lianna, puno ng pagkabigla at kawalang paniniwala.Umismid si Lianna, tumayo, at lumapit sa kanya. Hinawakan niya nang madiin ang baba ng manager gamit ang kanyang mga daliri. “Huwag mo akong subukan. Sasabihin ko na ito ng huling beses—matuto kang maging matalino kung gusto mong manatili sa tabi ko. Kapag may gusto akong gawin, tungkulin mong tulungan ako. Ku
Yumuko si Amanda at mahina ang boses na nagsabi, “Miss Lizzy, anong gusto mong kainin? Ako na ang kukuha para sa’yo.”Dahil sa kanyang mapagkumbaba at magalang na kilos, at sa pagsisikap niyang magpakitang-giliw, lalong natuwa si Jenny. “Ganyan dapat. Maaaring payagan kang magtagal dito ng pamilya, pero may kundisyon—kailangan mong maging masunurin. Tandaan mo, sa kalagayan mo, wala kang kahit anong karapatan na makapasok sa pintuan ng pamilya Sanchez. Ang pananatili mo rito ay isang regalo na lang mula sa amin.”Kahit ang ganitong maka-lumang pananalita ay kayang-kaya pang sabihin ni Jenny. Ngunit si Amanda, na tila sanay sa ganitong sitwasyon, ay nakipag-cooperate pa rin. Pinuri pa niya si Jenny nang todo, halos parang itinaas na siya sa langit.Hindi na matiis ni Lizzy ang nangyayari, kaya kinuha niya ang cellphone niya at tumingin-tingin dito. Napansin iyon ni Jenny at agad na kumunot ang kanyang noo, halatang hindi natuwa.Sa pamilya Sanchez, mahigpit ang mga panuntunan sa kanila
Nag-selfie si Clarisse sa harap ng salamin habang suot ang isang magandang damit at nakangiting masaya.{"Sa susunod na mga araw, pupunta muna ako sa Merun City. Kailangan kong magmukhang mas prepared at hindi masyadong pang-araw-araw. Hintayin niyo akong bumalik!"}Puno ng mga komento ang post niya. Karamihan ay nagpapaalala na mag-ingat siya at manatiling ligtas. May mga papuri rin sa ganda niya. Pero, tulad ng inaasahan, may mga basher din na nagkomento.Normal lang naman ang karamihan sa mga komento, pero isa sa mga ito ang nakaagaw ng pansin ni Lizzy:"Hindi ba kayo nagtataka? Ang star na naging kakumpetensya ni Clarisse para sa leading role noong nakaraang araw, na-disfigure nang biglaan. Ang galing naman ng coincidence na 'to."Napansin ni Lizzy ang ilang keywords sa komento. Pinindot niya ang isa at naintindihan ang sitwasyon.Kakabalik lang ni Clarisse sa Pilipinas, at halatang si Lysander ang nasa likod ng suporta sa kanya. Kahit na may ilang nakakakilala kay Clarisse dito, w