Nasa mabigat na pakiramdam si Lizzy, ramdam niya ang sakit sa dibdib at pag-aalsa ng luha sa kanyang mga mata.Ito ang unang beses na nagalit si Lysander sa kanya nang ganito katindi.Sa isip niya, napakaraming butas sa video na iyon. Kung sisipatin lang nang mabuti, kitang-kita na halos wala na siyang lakas. Paano nga naman mag-iisip ang isang taong walang life jacket at hindi marunong lumangoy na magsalba pa ng iba? Pero hindi niya inisip iyon. Katulad ng mga tao sa social media na nagpapakita ng masamang intensyon sa kanya, hindi man lang siya pinagkatiwalaan ni Lysander.Pinilit pigilan ni Lizzy ang luhang nais kumawala. "Mr. Sanchez, nangangako ako, wala akong gagawing masama o ikakahiya para sayo." Tinuloy niya ang pagsasalita, "Tungkol sa video..."Ngunit bago pa niya matapos ang sasabihin, biglang nag-vibrate ang kanyang telepono. Isang hindi pamilyar na numero ang tumatawag.Ayaw sana niyang sagutin ito, pero inabot ito ni Lysander at agad na sinagot."Lizzy, ako 'to, si Jarr
Isang mapanganib na kislap ang sumilay sa mga mata ni Lysander. "Hindi ito laban kay Jarren, kundi laban sa pamilya Sanchez."Sa mga nakaraang taon, ang alumni association ay pinopondohan ng pamilya Sanchez upang makahikayat ng mga talended high-tech. Ngunit hindi sila nagiging maingay tungkol dito. Sa pagkakataong ito, ang nakatatandang kapatid ni Lysander, na kulang sa talino, ay nagpilit na pamahalaan ang proyekto at kalaunan ay ipinasa ito sa anak niya, na pareho lang niyang hindi marunong. Napaka-ostentatious nila, tila gustong ipaalam sa buong mundo. Inaasahan niya na na may gagawa ng masama dahil dito, pero hindi niya inakala na magiging ganito ka-sobra.Binabaan ni Roj ang boses. "Mr. Sanchez, gusto niyo po bang ituloy pa ang imbestigasyon?""Oo, ipagpatuloy." Tumango si Lysander.***Pagkatapos ng mahimbing na tulog, mas maayos na ang pakiramdam ni Lizzy. Habang tinitingnan niya ang maliwanag na sinag ng araw sa labas, saglit siyang napangiti. Ngunit hindi pa lumilipas ang l
Ang lalaking dumating ay nakasuot ng pormal na suit at leather shoes. Mayroon siyang kalmadong aura, at ang kanyang gilid ng buhok ay bahagyang maputi. Sa kanyang mga mata, paminsan-minsan ay makikita ang bakas ng matalas na kalkulasyon. Sa unang tingin pa lang, alam mong hindi siya madaling kalabanin.Siya si Lucas, ama ni Jarren at ang nakatatandang kapatid ni Lysander.Napakawala ni Jarren ang hawak niya kay Lizzy, saka sinadyang lumayo kay Amanda. Tumayo siya sa tabi ni Lizzy, pilit pinapakita na maayos ang kanilang relasyon. Napansin naman agad ni Amanda ang kilos niyang ito.Bahagya siyang kumurap, at muling namuo ang luha ng pagkadismaya sa kanyang mga mata. Ang ganitong estilo ay maaaring gumana sa ibang lalaki, pero kay Lucas, walang epekto. Para sa kanya, sanay na siya sa mga babaeng tulad ni Amanda.Hindi niya man lang ito tinapunan ng tingin. Sa halip, mabilis siyang lumapit kay Lizzy at marahang ngumiti – tulad ng isang nakatatandang nagpapakita ng malasakit sa isang naka
Nakasilay sa liwanag si Lysander, taglay ang malamig na postura. Ang madilim niyang mga mata ay walang bahid na emosyon. Nakatingin ito kay Lucas bago bumaling kay Lizzy.Nakangiti si Lucas, na para bang sobrang saya ng mood niya. “Lysander, anong problema? Pumunta ka ba kay Dad para sa yacht? Huwag kang mag-alala, nahanap ko na ang may sala, at dadalhin ko siya kay Dad.”Biglang ngumiti si Lysander, ngunit ang ngiti niya ay puno ng lamig at pangungutya. “Hindi na kailangan. Mas mabuting mag-isip ka na lang kung paano mo ipapaliwanag ito kay Dad mamayang gabi. Para lang takpan ang kalokohan ni Jarren, pinilit mong paaminin ang isang mahina at inosenteng babae para sa kanya. At sa pangalan pa ng pamilya natin, nagbigay ka ng pressure sa Del Fierro family. Napakagaling.”Namutla bigla ang mukha ni Lucas at napatingin siya kay Lysander na parang hindi makapaniwala. Ganoon din ang ekspresyon ni Lizzy, na gulat na gulat. Narinig pala ni Lysander ang lahat ng nangyari.Bagamat hindi ito ang
Pinilit ni Amanda ang pagiging kalmado at sinubukang itago ang takot na sumilay sa kanyang mga mata. Nang itinaas niya ang kanyang ulo, parang iiyak na naman siya.Masado lang akong nagmadali, kaya ko nasabi 'yon. Kung naniniwala ka sa kanya at ayaw mo akong paniwalaan, wala na akong masasabi pa. Aalis na lang ako.”Pagkasabi nito, padabog siyang umalis. Pagdating niya sa pintuan, ni hindi man lang kumilos si Jarren para habulin siya. Bigla siyang napasigaw sa sakit at hinawakan ang kanyang tiyan habang nanginginig ang kanyang katawan kaya mabilis na hinabol siya ni Jarren at inalalayan. Napaiyak si Amanda at biglang yumakap kay Jarren.“Jarren, hindi ko talaga inakala na mag-iisip ka ng ganito tungkol sa akin. Kung hindi lang ako masyadong natakot, hindi sana hahantong sa ganito. Wala na akong ibang malalapitan, at ikaw lang ang natatangi kong maaasahan. Pero si Lizzy, iba siya. Hindi lang maganda ang pamilya niya, may posisyon pa siya bilang magiging Mrs. Sanchez sa tabi mo. Samanta
“How about you’re going with me to the headquarters?” Itinataas ni Lysander ang kanyang mga mata upang tumingin kay Lizzy, may emosyon sa kanyang madilim na mga mata na hindi mawari ni Lizzy. "Kung magpapatuloy kang manatili sa Fanlor, karamihan ng oras mo ay mauubos sa pakikitungo kina Jarren at Amanda. Bakit hindi ka sumama sa akin sa headquarters? Maaari kitang bigyan ng mas mataas na posisyon. Marami kang matutunan kung susunod ka sa akin."Napalunok si Lizzy at bahagyang nag-isip, ngunit sa huli ay umiling siya at tumanggi. "Hindi, Mr. Sanchez, hindi ko kayang sumama sa inyo sa headquarters."Simple lang ang dahilan niya. Ang pagtrabaho niya sa Sanchez family ay pansamantala lamang. Bukod dito, pinaghirapan na niya ang kanyang posisyon sa Fanlor. Hindi madali para sa kanya na bitawan ang lahat ng pinaghirapan para lamang lumipat sa headquarters.Plano niyang magkaroon ng sarili niyang kumpanya, kaya bakit kailangan pa niyang manatili sa posisyon sa headquarters? At higit sa lahat
Tumango si Amanda. Maaring hindi ito alam ng iba, ngunit agad na napagtanto ni Jarren. Na ang binabanggit ni Amanda na silid ay ang music room ni Lizzy. Simula nang mawala ang pagkakataon niyang mag-aral noong bata pa siya, hindi na siya muling nagpraktis. Ngunit nananatili pa rin ang kwartong iyon hanggang ngayon… Isa ito sa pinakamahalaga sa kanyang buhay. Maliban sa pamilya Del Fierro, dinala rin niya si Jarren doon. Sa mga sandaling iyon, hindi alam ni Jarren kung paano ilalarawan ang kanyang nararamdaman. Bakit tinanggihan siya ni Lizzy habang nangyayari ito kay Amanda? Gusto ba niyang iparating na kung makikipag-ayos siya, kailangan munang palayasin si Amanda? Nang makita ni Amanda na hindi galit si Jarren gaya ng kanyang inaasahan, nakaramdam siya ng pagkadismaya. “Jarren, kailan ba matatapos ang ganitong klaseng buhay? Hindi lang ako tinatakot, pero pinag-uusapan din ako ng masama sa likod ko.” Napabuntong-hininga si Jarren, halatang naiinis. “Pero Amanda, dati sabi mo
Pinukpok ni Lysander ang lamesa gamit ang baso ng alak, at isang malamig na ngiti ang sumilay sa kanyang labi. “Totoo ngang hindi ka naman ganap na walang kaugnayan sa akin; legal ka pa ring asawa ko. Pero Lizzy, ikaw ang nagsabi noon na ito ay isang kasunduan lamang, at hindi mo tatawagin ang sarili mo bilang asawa ko para sa ibang bagay. Now, can I assume that you have breached the contract?” Bahagyang nanigas ang kamay ni Lizzy na nakapatong sa kanyang tuhod. “Hindi ko po magagawa.” “Talaga ba?” Iniling ni Lysander ang kamay niya, “Lumapit ka.” Tumayo si Lizzy nang masunurin, na balak sanang umupo sa bakanteng upuan sa tabi niya. Ngunit sa di-inaasahan, inabot ni Lysander ang kanyang pulso at hinila siya papalapit. Sa isang iglap, napasubsob si Lizzy sa mga bisig ni Lysander. Ang malamig na amoy ng mint na may halong prutas ng alak ang biglang bumalot sa kanya. Ang amoy ng alak ay napakatapang. Ngunit hindi iyon ang nararamdaman niya ngayon. Ang nararamdaman niya ay isang uri
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na