“How about you’re going with me to the headquarters?” Itinataas ni Lysander ang kanyang mga mata upang tumingin kay Lizzy, may emosyon sa kanyang madilim na mga mata na hindi mawari ni Lizzy. "Kung magpapatuloy kang manatili sa Fanlor, karamihan ng oras mo ay mauubos sa pakikitungo kina Jarren at Amanda. Bakit hindi ka sumama sa akin sa headquarters? Maaari kitang bigyan ng mas mataas na posisyon. Marami kang matutunan kung susunod ka sa akin."Napalunok si Lizzy at bahagyang nag-isip, ngunit sa huli ay umiling siya at tumanggi. "Hindi, Mr. Sanchez, hindi ko kayang sumama sa inyo sa headquarters."Simple lang ang dahilan niya. Ang pagtrabaho niya sa Sanchez family ay pansamantala lamang. Bukod dito, pinaghirapan na niya ang kanyang posisyon sa Fanlor. Hindi madali para sa kanya na bitawan ang lahat ng pinaghirapan para lamang lumipat sa headquarters.Plano niyang magkaroon ng sarili niyang kumpanya, kaya bakit kailangan pa niyang manatili sa posisyon sa headquarters? At higit sa lahat
Tumango si Amanda. Maaring hindi ito alam ng iba, ngunit agad na napagtanto ni Jarren. Na ang binabanggit ni Amanda na silid ay ang music room ni Lizzy. Simula nang mawala ang pagkakataon niyang mag-aral noong bata pa siya, hindi na siya muling nagpraktis. Ngunit nananatili pa rin ang kwartong iyon hanggang ngayon… Isa ito sa pinakamahalaga sa kanyang buhay. Maliban sa pamilya Del Fierro, dinala rin niya si Jarren doon. Sa mga sandaling iyon, hindi alam ni Jarren kung paano ilalarawan ang kanyang nararamdaman. Bakit tinanggihan siya ni Lizzy habang nangyayari ito kay Amanda? Gusto ba niyang iparating na kung makikipag-ayos siya, kailangan munang palayasin si Amanda? Nang makita ni Amanda na hindi galit si Jarren gaya ng kanyang inaasahan, nakaramdam siya ng pagkadismaya. “Jarren, kailan ba matatapos ang ganitong klaseng buhay? Hindi lang ako tinatakot, pero pinag-uusapan din ako ng masama sa likod ko.” Napabuntong-hininga si Jarren, halatang naiinis. “Pero Amanda, dati sabi mo
Pinukpok ni Lysander ang lamesa gamit ang baso ng alak, at isang malamig na ngiti ang sumilay sa kanyang labi. “Totoo ngang hindi ka naman ganap na walang kaugnayan sa akin; legal ka pa ring asawa ko. Pero Lizzy, ikaw ang nagsabi noon na ito ay isang kasunduan lamang, at hindi mo tatawagin ang sarili mo bilang asawa ko para sa ibang bagay. Now, can I assume that you have breached the contract?” Bahagyang nanigas ang kamay ni Lizzy na nakapatong sa kanyang tuhod. “Hindi ko po magagawa.” “Talaga ba?” Iniling ni Lysander ang kamay niya, “Lumapit ka.” Tumayo si Lizzy nang masunurin, na balak sanang umupo sa bakanteng upuan sa tabi niya. Ngunit sa di-inaasahan, inabot ni Lysander ang kanyang pulso at hinila siya papalapit. Sa isang iglap, napasubsob si Lizzy sa mga bisig ni Lysander. Ang malamig na amoy ng mint na may halong prutas ng alak ang biglang bumalot sa kanya. Ang amoy ng alak ay napakatapang. Ngunit hindi iyon ang nararamdaman niya ngayon. Ang nararamdaman niya ay isang uri
Lizzy frowned and pulled his face. “Mr. Sanchez, ilang beses ko na pong sinabi sa'yo, wala akong ibang nararamdaman para kay Jarren. Hindi mo kailangang subukan ako gamit ang ganitong klase ng kilos. At saka, kung patuloy kang ganito, hindi ka ba natatakot na malaman ito ng iba? Kapag nalaman ito ng matanda, sigurado akong hindi rin siya matutuwa sa'yo, hindi ba?” Iniangat ni Lysander ang kanyang mga mata at tiningnan siya. “Kaya pala alam mong hindi maganda kapag nalaman ng iba ang tungkol dito. Kailangan mo ba talagang manatili sa Fanlor Company, habang napapaligiran ka nina Jarren at Amanda, ang dalawang hangal na iyon? Naisip mo ba kung ano ang iisipin ng iba kapag nalaman nila ang tungkol sa kasunduan ng kasal natin balang araw? Ano sa tingin mo ang sasabihin nila tungkol sa akin?” “Ako…” sagot ni Lizzy na sandaling napipi. Naging magulo ang kanyang isipan… Hindi niya iyon naisip. Sa totoo lang, mula sa simula, ang tingin niya sa kanilang kasal ay isa lamang transaction. Ni hin
Ang lalaking nasa litrato, na nasa kanyang dalawampu’t taong gulang, ay may maliwanag na ngiti, ngunit nananatiling nakapirmi sa sandaling iyon.Limang taon na ang nakalipas nang pumunta siya sa France upang gawin ang ilang bagay at tapusin ang mga ipinagkatiwala sa kanya ng matanda. Ngunit habang ginagawa niya ito, tinugis siya ng mga hindi kilala, at sa pagtakbo niya, muntik na siyang mamatay.Ang taong nasa litrato ay nagbuwis ng kanyang buhay upang bigyan siya ng pagkakataong makatakas. Nang matagpuan ang kanyang katawan, hindi na ito halos makilala dahil sa sobrang tindi ng sinapit.Simula noon, naging sugat ito sa puso ni Lysander. Taon-taon, bumabalik siya sa lugar na ito upang magbigay-pugay sa yumaong kaibigan.Bumukas ang pintuan mula sa labas. Isang babae ang pumasok na nakasuot ng mahabang itim na bestida. Maganda ang kanyang mukha, at ang kanyang mga mata, na kasing lambot ng tubig, ay namumugto mula sa pag-iyak. May nakasabit na maliit na puting bulaklak sa kanyang maha
Napasimangot si Lizzy at marahas na inalis ang kamay ni Jarren. "Mag-show ka na lang. Kung masyado kang sweet sa akin, hindi mo ba natatakot na baka magwala si Amanda, umiyak, at magbantang magpakamatay?"Sumimangot ang mukha ni Jarren, ngunit nanatili itong tahimik. Naglakad ang dalawa sa gitna ng mga tao, magkasunod.Bagama’t hindi sila mukhang magkasintahan, kilala si Jarren bilang isang tao na hindi basta sumusunod kanino man. Ang makita siya sa likod ni Lizzy ay sapat para mag-isip ang mga tao. Mukhang hindi totoo ang mga tsismis na naghiwalay na sila.Dahil dito, napatingin ang mga tao sa pamilya Del Fierro nang may kaunting respeto at paghanga.Sa wakas, dumating na ang star ng selebrasyon. Si Liam, sa kanyang pormal na bihis, ay nagmukhang gwapo, elegante, at parang isang disenteng binatang may mataas na posisyon.Hawak ang kamay ni Lianna, bumaba sila mula sa hagdan. Si Lianna naman ay nakasuot ng mahabang damit na kulay asul na parang langit, elegante at marangal, ang kanyan
Tahimik na tumingin si Lizzy sa paligid, malamig ang ekspresyon niya, at walang bakas ng pagbabago sa kanyang mukha.Napakunot ang noo ni Jarren nang magtama ang kanilang mga mata. Tulad ng iniisip ng iba, sigurado siyang wala talagang naihandang regalo si Lizzy, o kung meron man, hindi ito maipagmamalaki.Sa sandaling iyon, bigla siyang nakaramdam ng pagsisisi. Nakakahiya, kung alam lang niya, mas mabuti pang hindi na lang siya pumunta.Ngunit bahagyang ngumiti si Lizzy, puno ng panunuya. “Ayos lang,” sabi niya sa isip, “hindi ko naman inaasahan ang isang walang silbing lalaki na ito.”Tumindig siya, hinawakan ang laylayan ng kanyang palda, at naglakad palapit. Bagamat simpleng istilo lang ang suot niya, nagmistula itong pang-mamahaling damit sa ganda ng kanyang tindig.Ang kanyang mga mata ay kumikislap, at kahit si Lianna, na naka-light makeup, ay tila napag-iwanan sa ganda niya.Naiinis si Lianna dahil alam niyang kahit anong gawin niya, hindi niya magagaya ang aura ni Lizzy bilan
Nang marinig ito ni Lizzy, tiningnan lang niya ito nang malamig. Pagkatapos, tumalikod siya at umalis, walang pakialam sa iniisip ng iba.Kung tutuusin, kung hindi dahil sa relo na ginawa ni Sir Joey nang may buong pag-aalaga, gusto na sana niyang itapon ito nang diretso sa basurahan.Sumunod si Jarren sa likuran niya at agad na naabutan siya. "Sobra ka naman talaga ngayon. Kapag ikinasal tayo balang araw, huwag kang maging sobrang dominante. Pamilya mo 'yan, dapat iniisip mo rin kahit paano ang reputasyaon nila.” May halong inis ang tono ng boses nito.Hindi man lang siya tiningnan ni Lizzy. "Jarren, malinaw naman dapat sa'yo ang kooperasyon mo kay Sir Joey. Yung iba, duda kung kilala ko talaga si Sir Joey at kung kaya kong bilhin ang relo niya. Pero ikaw, alam mo kung sino talaga ang nakakakuha ng relo, hindi ba?"Napipi si Jarren at hindi nakapagsalita. Gustuhin man niyang magsabi ng kung ano, napabuntong-hininga na lang siya at mainit na hinila ang kanyang damit."Ang ibig kong sa
Noon, si Iris ay napakataas ng tingin sa sarili kapag kaharap si Lianna, pero ngayon, siya mismo ang nasusuklam sa ganitong ugali.Namumula ang mga mata ni Lianna habang mahina siyang tumingin kay Iris. "Ate, galit ka pa rin ba kay kuya? Nang umuwi siya, sinabi niya sa akin na wala siyang magawa noon dahil sa sitwasyon. Gusto rin niyang protektahan ang babaeng mahal niya, pero wala siyang kakayahan. Kaya ngayon, nagsanib-pwersa kami para itayo ang Jinken Inc.”Ang Jinke ay ang kumpanyang nirehistro nila.Paanong sa ganoong kaikling panahon ay napalago nila ito? Wala namang iba kundi isang hungkag na kumpanya. Ni hindi pa sila humahawak ng malalaking proyekto, pero naglakas-loob silang makipagtagisan sa Hilario.Talagang malalaki ang ambisyon ng dalawang ito.Lumayo si Iris kay Lianna, takot na madala sa kaawa-awang itsura nito at tuluyang masuka sa harapan niya.“Salamat, pero hindi ko na kailangan ng kahit ano mula sa inyo.” Malamig ang kanyang boses. “Hindi ko kayang tanggapin ang p
"Pinagsasabi mo dya? Magtrabaho ka na, maling desisyon na pinuntahan pa kita rito." Namula si Ericka habang marahang inirapan niya si Lizzy.Natawa si Lizzy, masyado niyang nahalata ang inasta ng kaibigan. "Gustong-gusto mo ba talaga siya?”Wala ng nagawa si Ericka kundi umamin kay Lizzy.Palabas lang ang pagiging masayahin ni Ericka sa mga pagtitipon, pero sa likod nito, napakainosente niya. Sa katunayan, ni minsan ay hindi pa siya humawak ng kamay ng isang lalaki.Malakas lang talaga ang bunganga niya pagdating sa mga usapang kalokohan.Si Lizzy, na alam ang pait ng pag-ibig, ay ayaw na ring mahulog si Ericka sa parehong sitwasyon."Hindi porke’t bata ka pa ay wala ka nang alam. Sa tingin ko, maaasahan naman si Officer Felix. Ngunit tandaan mo, bago mo hayaang mahulog ang loob mo, tanungin mo muna ang sarili mo. Huwag mong hayaang maging dahilan ng desisyon mo ang galit mo kay Jenna."Dahan-dahang lumambot ang ekspresyon ni Ericka. Sumandal siya sa leeg ni Lizzy habang nakatitig sa
Naroon si Madel, hindi makapaniwala sa kanyang nakita, habang pinunit ni Lizzy ang dokumento hanggang sa maluray, at ang mga piraso nito ay nagkalat sa hangin."Imposible! Ang mga bagay na akin, kahit itapon ko man o wasakin nang sarili kong kamay, hinding-hindi ko hahayaan si Lianna na makinabang mula sa akin!""Lizzy!"Inasahan na ni Madel ang ganitong reaksyon. Simula pagkabata, matigas na ang ulo ng anak niyang ito, at mula nang sumama kay Lysander, lalo lang siyang naging walang kinatatakutan.Kung may isang paraan para siya'y sumuko...Sa sumunod na sandali, dumagsa ang mga reporters. Sunod-sunod ang mga pagkurap ng flash ng mga camera, at agad na tinakpan ni Madel ang kanyang dibdib habang nagpanggap na nasasaktan."Lizzy, kailangan mo ba talaga akong galitin hanggang sa mamatay bago mo ako bigyang pansin? Napakawalang-puso mo! Hindi mo lang binabalewala ang pagmamahal ni Lianna para sa'yo, pero pati ako, paulit-ulit mong dinadala sa matinding hinanakit!"Alam ni Lizzy na walan
Nararamdaman ni Aurora ang galit, ngunit sa halip na sampalin si Lianna, mahigpit niyang kinurot ang malambot na laman sa pagitan ng hita nito."Janeeva, sinabi ko na sa’yo noon kung paano inagaw ni Madel ang ama mo mula sa akin, at itinulak sa isang madilim na sitwasyon. Dapat mo siyang kamuhian, at dapat mong ipakita na kinasusuklaman mo siya! Pero bakit parang mas mukhang anak ka pa niya?"Halos mabali ang leeg ni Lianna sa matinding pag-iling. Mula pagkabata, sanay na siya sa mga biglaang pagsabog ng galit ni Aurora. Alam niyang kapag tuluyan itong nagwala, siguradong masisira ang lahat ng pinaghirapan niyang itayo.Isa sa mga madalas sabihin ni Aurora: Kung wala na tayong matatakbuhan, mas mabuting magkasamang mamatay na lang tayo.Ngunit hindi iyon papayagan ni Lianna. Hindi maaaring mawala ang lahat ng pinaghirapan niya. Kaya dali-dali siyang sumagot habang umiiling."Nanay, ikaw lang ang kinikilala kong ina sa buhay ko. Ang ginagawa ko kay Madel ay isa lamang paraan para sa at
Narinig na naman ni Lizzy ang isang bagay na hindi na siya nagulat.Muli siyang tumanggi. Hindi niya kayang iwan si Ericka.Pero agad niyang napagtanto na masyado siyang nag-alala.Pagbalik niya sa maliit nilang apartment, bumalik na ito sa dati nitong mainit at masayang atmosphere, at may isa pang taong naroon sa hapag-kainan.Hindi marunong magluto si Ericka, kaya si Felix lang ang nandoon.Habang subo-subo ang pagkain, masiglang tinawag siya ni Ericka. "Lizzy, halika rito at tikman mo ang luto ni Officer Cabrera! Ang galing niya! Hindi lang siya magaling sa pakikipagtalo ng mga kriminal, marunong din siyang magluto..."Mukhang isang perpektong asawa.Habang walang patid sa pagkain, itinatago ni Ericka ang kanyang kilig.Napansin ni Lizzy kung paano halos itago ni Ericka ang namumula niyang mukha sa mangkok at agad niyang naintindihan."Mukhang masarap nga. Officer Cabrera, pasensya ka na kay Ericka, diretso siyang magsalita. Pero salamat sa pag-aasikaso mo sa kanya." Ngumiti siya n
Buong buhay ni Gavin, palaging mataas ang kanyang pride, at hindi siya kailanman yumuko nang ganito kababa.Ginagawa pa rin niya ang lahat para protektahan si Celestina. "Mr. Sanchez, what do you think of my offer?”Sa buong pangyayari, hindi man lang tumingin si Lysander kay Gavin.Nakatuon lang ang atensyon niya kay Lizzy, mahinahon at walang ibang iniisip. "Huwag mo akong tanungin, siya ang tanungin mo," sagot niya.Si Lizzy ang biktima rito, kaya siya ang dapat magdesisyon.Mariing kinagat ni Gavin ang kanyang labi. Sinubukan niyang makipagkasundo kay Lizzy, ngunit dapat patas ang kasunduan sa magkabilang panig.Kung si Lysander lang ang kakausapin, mas madali sana dahil alam niyang malakas ang impluwensya nito.Ngunit si Lizzy?Kailanman ay hindi niya itinuring na ka-level niya ang sinumang babae.Hinawakan ni Lysander si Celestina at sinabihan ito, "Dapat mong pagbayaran ang mga kagaguhang ginawa mo! Humingi ka na ng tawad sa asawa ko!"Nang marinig iyon, nanginig ang buong kata
Si Lysander dumating nang mas mabilis kaysa inaasahan.Ni hindi pa natutuyo ang mga luha sa mukha ni Celestina."Mr. Sanchez." Bati ni Gavin na may pilit na ngiti, sinusubukang magpakita ng kalmado. "What are you doing here?""Huwag mo akong bolahin." Nanginig ang paligid sa malamig na boses ni Lysander. Wala siyang interes sa pakitang-tao ni Gavin. "Nandito ako para lang patayin ka."Bahagyang nagbago ang ekspresyon ni Gavin.Ang huling taong nangahas magsalita sa kanya nang ganoon ay matagal nang nalibing sa lupa.Ngunit sa harap ni Lysander, hindi siya makagalaw. Ni hindi siya makapalag.Kaya pinili niyang ngumiti pa rin. "Mr. Sanchez, matagal na ang magandang samahan namin ni Lizzy. Ilang beses na rin kaming nagtulungan sa negosyo. Nakakalungkot naman na ganito ang tingin mo sa akin.""Samahan?" Mula sa likuran ni Lysander, ngumiti nang matamis si Lizzy, ngunit malamig ang kanyang tingin. "Yung tinatawag mong samahan ay ang pagpapadala mo ng tao para patayin ako? At pinagbabantaan
Naroon ang malamig na presensya sa likuran nina Carl at ng iba pa.Sinunod nila si Gavin—sino ba naman ang walang bahid ng kasalanan sa kanilang mga kamay?Pero ito ang unang beses na naramdaman ni Lizzy na may isang taong may matinding pagnanais pumatay—isang intensyong ramdam na ramdam, tila naging isang pisikal na bagay.Si Lysander ay nakatayo lamang doon, ngunit sapat na iyon para maramdaman ng lahat ang lamig. "Hindi lang ikaw... pati ang mga nasa likod mo... wala akong palalampasin."Isa lang ang panuntunan niya—Ang sinumang nanakit kay Lizzy... dapat mamatay.Matapos dalhin ng mga pulis at ni Felix ang mga tao, para bang pinanghinaan ng loob si Lizzy. Tahimik siyang sumunod kay Lysander papasok sa silid."Tapatin mo nga ako. Kung hindi ko napansin ang nangyari, hindi mo ba balak sabihin sa akin?"Matalim ang tingin ni Lysander, parang kayang basahin ang puso niya.Wala nang mapagtataguan si Lizzy sa harapan niya. Napayuko siya nang husto. "Alam kong abala ka na, at tapos na na
Hinigpitan ni Lizzy ang pagkakahawak sa maliit na patalim sa kanyang kamay.Malamig na pawis ang bumalot sa kanyang katawan, halos mabasa na ang hawakan ng kutsilyo.Alam na niya ang kanyang gagawin. Simple lang ang prinsipyo niya— Kahit mamamatay siya, hihilahin din niya ang isa sa kanila pabagsak.Nagsimula nang bumukas ang pinto ng aparador. Sumilip ang liwanag sa maliit na siwang, at biglang napabilis ang kanyang paghinga.Biglang may narinig siyang malinaw na boses—“Lizzy, nandito na ako!”Si Ericka.Ang tanga niyang kaibigan—nakaligtas na, pero bumalik pa para isakripisyo ang sarili. Nasaan ang utak ng babaeng ito? Napangisi si Carl, tila natutuwa sa kanyang narinig.“Ililigtas?” Tumawa si Carl. “Mukhang sobrang nag-aalala ang kaibigan mo para sa’yo,” aniya nang may panunuya. “Tamang-tama. Samahan ka na lang niya sa kabilang buhay para hindi ka malungkot.”Lumayo ang tunog ng kanyang mga yabag. Pero hindi ito dahilan para magpabaya si Lizzy. Alam niyang ito na ang pagkakataon n