Dumating si Lizzy sa Sanchez Building. Pagkapasok niya, kinuha ng receptionist ang kanyang ID para sa elevator pass. Bihira siyang pumunta sa headquarters ng Sanchez, at habang tinitingnan ang abalang ngunit maayos na paligid, naramdaman niyang may kaunting pagkakaiba ito kumpara sa Fanlor.Sa labas ng opisina ni Lysander, itinaas ni Lizzy ang kamay at kumatok ng ilang beses. Tahimik sa loob, walang sumasagot. Pero kakatanong lang niya sa front desk, at sinabi nilang naroon si Lysander sa ganitong oras.Habang nag-aalangan siyang tawagan ito, biglang bumukas ang pinto ng opisina. Bago pa niya makita ang tao, naamoy na niya ang matamis na halimuyak.Si Clarisse, nakasuot ng puting blusa, ngunit walang suot sa ibabang bahagi, kaya litaw ang mahahaba at mapuputing hita. Magulo rin ang buhok nito, para bang bagong gising.Simula nang magkita sila sa ospital, hindi pa muling nagkakasalubong ang dalawa. Kahit matagal nang iniisip ni Lizzy ang espesyal na pakikitungo ni Clarisse kay Lysander
Naglaho ang ngiti ni Clarisse sa gilid ng kanyang labi. "Ano?" Halata ang pagkabigla sa tono niya, at may namumuong luha sa kanyang mga mata. "Lysander, nagsisinungaling ka, 'di ba? Bakit ka nagpakasal?"Bago pa siya bumalik sa Pilipinas, may narinig na siyang balita na may ibang babae raw sa tabi ni Lysander. Pagbalik niya, naglaan siya ng oras para mag-imbistiga, ngunit inakala niya na si Lizzy lang ang may lihim na gusto kay Lysander. Hindi niya inasahan na mag-asawa na pala ang dalawa.Ngayon, ano ang silbi ng matagal niyang paghihintay? Para sa kanya ay malinaw naman na siya ang nararapat na maging asawa ni Lysander. At ngayong ipinamimigay sa iba ang posisyon na iyon, paano siya basta-basta susuko?Tumango si Lysander. "Totoo ito. Kung hindi ka naniniwala, I will show you our marriage certificate. Sinabi ko ito para ipaalala sayo na kailangan nating magkaroon ng tamang distansya sa isa’t isa. Ayokong may mangyaring bagay na ikasasama ng loob ng asawa ko."Huminga nang malalim si
Si Lizzy ang unang lumapit kay Gavin noon, na tila sinasadya niyang guluhin ito. Noong una, kasama niya ang isang matabang lalaki at isang payat na lalaki. Ngunit ngayon, ang payat na lalaki na lang ang natira, at ang mataba ay hindi na alam kung saan napunta.Ang payat na lalaki ay may matulis na mukha, at ang kanyang mga mata ay puno ng dilim at panganib. Kapag siya ang nakatingin sa’yo, para kang tinutukan ng makamandag na ahas—isang nakakakilabot at hindi komportableng pakiramdam.Nararamdaman ni Lizzy ang titig ng lalaki. Nang tingnan niya ito, nagtaas ng tingin ang lalaki at ngumiti sa kanya. May nagsabi sa kanya na Carl ang pangalan ng lalaki—isang beterano sa grupo ni Gavin at may mataas na posisyon sa kanilang organisasyon.Ang matabang lalaking kasama nito noon ay sinasabing may nagawang kasalanan, kaya't tinanggal ito sa grupo. Ngunit ang pagtanggal sa kanilang samahan ay hindi basta-basta. Para mapanatili ang sikreto ng organisasyon, ang pagtanggal ay nangangahulugang kail
Nang hindi makapagsalita si Lizzy, mas lalo pang naging mayabang si Carl at tinaasan pa ang boses. "Miss Del Fierro, ano'ng nangyari? Ni ikaw hindi mo ba alam ang totoong nangyayari? Kahit gusto mong pagbintangan ako, sana naman makabuo ka ng rason na may kabuluhan, 'di ba?"Nakaharap si Celestina na may malamig na ekspresyon at galit na tiningnan si Carl. "Sino ka para magsalita rito? Tumahimik ka!"Agad namang napipi si Carl at sumunod. Huminga nang malalim si Lizzy at tumingin kay Gavin. "Mr. Salas, may pumasok sa kwarto ko ngayong gabi na may dalang kutsilyo. Kung hindi kayo naniniwala, puwede niyong ipa-check ang bintana ko. May bakas ng fingerprints doon, o kaya tingnan ang mga posibleng taguan sa kwarto ko. Noong oras na iyon, inakala ko talagang si Carl ang pumasok, pero hindi ko maintindihan kung bakit wala siyang sugat sa mukha."Kumunot ang noo ni Gavin habang nagmamasid sa pagitan nina Lizzy at Carl. Tila nakahinga nang maluwag si Carl at itinaas pa ang kilay. "Ah, ibig sa
Malalim na buntong-hininga ang pinakawalan ni Lysander, "Galit ka ba?"Parang pusang natapakan si Lizzy dahil sa tanong na iyon. Agad siyang sumagot, "Hindi ako galit. Bakit naman ako magagalit?" Pagkatapos niyang magsalita, bahagya siyang nainis sa sarili. "Mr. Sanchez, gabi na. Kailangan ko nang magpahinga."Sa puntong iyon, may narinig siyang maingay sa kabilang linya ng cellphone. Sumingit muli ang boses ni Roj, "Pasensya na po, ma’am. Medyo hindi maganda ang lagay ni Mr. Sanchez ngayon. Lumabas kami kanina para makipag-socialize, at nakainom siya ng ilang baso. Alam n'yo naman, mahina siya sa inuman, nalalasing agad. May oras ba kayo ngayon para puntahan siya?”Nakaramdam ng kaunting pagkailang si Lizzy. Huwag nang banggitin kung may sasakyan ba siya sa ganoong oras, pero kahit meron, hindi rin magiging madali ang pagbalik niya agad. Gayunpaman, nag-aalala pa rin siya.Ilang sandali pa, isang malumanay ngunit mapanuksong boses ng babae ang narinig niya mula sa kabilang linya. "Ro
Malapit nang maggabi nang kumatok si Carl sa pinto ng kwarto. "Miss Del Fierro, oras na. Ihahatid na kita."Binuksan ni Lizzy ang pinto, at halata sa kanyang mga mata ang pagkainis at kawalang-interes sa lalaki. "Sasama na ako kay Miss Celestina. Hindi na kita kailangang abalahin."Walang magawa si Carl kundi sumunod. "Hindi ito tama. Kung may mangyari sa'yo sa daan, hindi ba’t ako ang mananagot? Sana maintindihan mo ang sitwasyon ng mga katulad kong nagtatrabaho lang."Parang langaw na nakakairita. Pilit na inirereklamo ni Lizzy sa kanyang isip.Sa kabutihang-palad, pagdating nila sa lugar ng kainan, tinawag ng ilang tao si Carl para makipag-inuman. Sa wakas, nakahinga nang maluwag si Lizzy.Umupo siya sa tabi ni Celestina at tahimik na inobserbahan ang mga tao sa hapunan. Sa gitna ng lamesa nakaupo ang isang lalaking nasa middle-aged, kahit may edad na, mukhang maayos at kagalang-galang pa rin ito. Nagpapalitan sila ng baso ni David.Bumulong si Celestina, "Siya si Mr. Madrigal, isa
Pinigilan ni Lizzy ang sarili na hindi maibagsak ang baso ng alak.Paano naging organizer ang ganitong klaseng tao? Kung hindi lang dahil sa kasunduang meron sila ni David na kailangang manalo siya, hindi niya hahayaang mangyari ito.Iniisip niya na si Mr. Madrigal ang organizer ngayon, malinaw na gusto lang niyang manggulo. Malamang ay gagawa ito ng paraan para siya'y mapahamak. Kung hindi lang dahil dito, hindi talaga niya ito babatiin nang maayos."Lasing na ba si Mr. Madrigal?" Kalma pa rin ang tono ni Lizzy. "May dala pa akong gamot para sa hangover. Mas mabuting inumin mo ito at magpahinga na pagkatapos. Maraming tao ngayon, at hindi maganda kung may masabi kang hindi tama. Hindi maganda kung kumalat pa iyon."Tumpak ang pagkakabanggit ni Lizzy. Nakakairita talaga. Kung anuman ang mangyari, magsama na lang sila sa pagbagsak.Naintindihan ni Mr. Madrigal ang nais iparating ni Lizzy. Pilit siyang tumawa nang matamlay, kinuha ang gamot, at hinawakan ito nang mahigpit. Tahimik namang
Ibinaba ni Lysander ang tasa ng tsaa. "Huwag kang kabahan. Narito lang ako para itanong ang tungkol sa isang tao. Ipapadala ko sa'yo ang lahat ng impormasyon niya mamaya.""May hinahanap kang tao?" Nagulat si Mr. Madrigal. "Anumang klase ng tao 'yan, walang problema, Lysander. Huwag kang mag-alala kung magiging abala ito. Basta kaya ko, kahit pusa o aso pa ang ipahanap mo, mahahanap ko para sa'yo."Napailing si Roj sa pagiging mapapel ni Mr. Madrigal. Hindi niya matiis at pinanlakihan ito ng mata. Samantala, hindi maiwasan ni Lysander na maging iritable muli habang iniisip ang mga araw na hindi sumasagot si Lizzy sa mga mensahe niya."Kapag naipadala na sa'yo ang impormasyon, gawin mo agad ang lahat para mahanap siya. Nagmamadali ako."Kahit ayaw ni Mr. Madrigal sa tono ni Lysander, pinilit niyang itago ang pagkainis at nagkunwaring walang problema.Agad siyang bumalik sa kanyang kwarto, ngunit tanging isang walang laman na kama ang dinatnan niya. Ang Lizzy na dapat ay nakahiga roon a
Sa rooftop ng ospital, naroon si Jeneeva hawak-hawak ang anak ni Lizzy na ninakaw nito sa nursery room. Nagpanggap siyang nurse para makapasok---madali niya rin nakilala ang bata dahil may pangalan ito. "Ibigay mo na ang bata! Hindi ka namin sasaktan, sumama ka lang nang maayos!" sigaw ni Felix. Tumawa naman si Jeneeva na parang baliw. Umiiyak na rin ang bata sa mga bisig niya. "Ano ako? Tanga? Hindi ko kayo susundin! At nasaan na ba si Lizzy? Siya ang kailangan ko, ibigay niyo siya sa akin at ibibigay ko sainyo ang bata!" Si Lysander na pagod din ay galit ang tingin kay Jeneeva. "Please. give me daughter, Jeneeva..." marahang sabi ni Lysander, nag-iingat siya. Ayaw niyang maging padalos-dalos kahit nagagalit siya. Hawak ni Jeneeva ang anak niya, at sa oras na may gawin siya tiyak gaganti si Jeneeva. Kumunot naman ang noo ni Jeneeva nang marinig ang boses ni Lysander, tumingin siya rito. "Lysander...ang mahal ko. Pero hindi Jeneeva ang pangalan ko, Lianna. Ako si Lianna!" ga
Nine Months Later...Kabuwanan na ni Lizzy at nasa dalawang araw na siyang nanatili sa ospital para sa kanyang labor. Sa loob ng dalawang araw hindi rin umalis si Lysander sa ospital para bantayan lalo si Lizzy. Paminsan-minsan ay bumibisita sina Ericka at Felix sa kanya para alamin ang balita ng kanyang panganganak. Gaya ngayon, pumasok silang dalawa at naroon si Lizzy nakatayo sa gilid ng kama, nahihirapan sa sakit ng tyan. Habang sina Ericka at Felix ay hindi mapakali. "Sigurado ka bang sasabihin mo sa kanila ngayon? Baka hindi kayanin ng bestfriend ko," mahinang bulong ni Ericka sa kanyang nobyo. Seryoso lang si Felix, ang ipit na uniform niya ay mas lang nagpatikas sa kanya. At dahil din na-promote siya, mas lalong ang tingin sa kanya ay napaka seryosong pulis. "Kailan. Dito ka lang, ako ang kakausap kay Mr. Sanchez, samahan mo si Ma'am Lizzy," saad naman ni Felix. Kahit na kinakabahan si Ericka, sinunod niya na lang ang sinabi nito. Lumapit si Felix kay Lysander na nasa ta
“Sinungaling ka! Hindi niya magagawa sa akin iyon, mga sinungaling kayo! Umalis kayo rito!” Naupo si Lianna sa sahig, hindi mapigilan ang pag-agos ng kanyang luha. Nabasa ang buong sulat—hindi lang dahil sa pagputol ng ugnayan ni Liston sa kanya, kundi dahil...Si Liston mismo ang umamin ng kanyang kasalanan.Inamin niyang may kinalaman siya sa pagbagsak ng minahan. At bilang kaparusahan, handa siyang akuin ang lahat ng responsibilidad at bayaran ang anumang danyos.Lumapit si Lizzy at malamig na pinagmasdan ang nakakapanlumong kalagayan ni Lianna."Imposible ba?" Mapanuya nitong tanong. "Mukhang nakalimutan mo na ang kasinungalingang ikaw mismo ang gumawa."Ang dahilan kung bakit walang alinlangang pinoprotektahan ni Liston si Lianna noon—at maging ang kakaibang pagkagiliw niya rito—ay dahil sa matagal niyang paniniwala na si Lianna ang nagligtas sa kanya noong araw na nagkaroon siya ng matinding lagnat.Ngunit hindi iyon totoo.Hinagis ni Lizzy ang ebidensiya sa harapan ni Lianna. N
"Talaga?"Pumalakpak si Lysander, at ang taong dinala ni Roj ay walang iba kundi ang pinakamatapat na tauhan ni Gavin. Basang-basa ito sa yelo at halatang dumaan sa matinding pagpapahirap.Bago pa man lumitaw ang taong iyon, tinakpan na ni Lysander ang mga mata ni Lizzy. Ayaw niyang madungisan ang paningin nito sa maduduming bagay."Si Sir Gavin ang nag-utos sa akin na lumapit kay Casandro! Hindi siya natuwa sa nangyari kay Miss, kaya gusto niyang pagbayarin si Miss Lizzy. Kasabay nito, nais din niyang tuluyang burahin si Casandro, na matagal nang naging tinik sa kanyang lalamunan! Wala akong magawa—pinilit lang ako!"Paulit-ulit ang paghagulgol ng lalaki. Hindi mo masisisi ang isang traydor kung wala siyang pagpipilian—si Lysander mismo ang nagpakita kung gaano siya kalupit sa ganitong bagay.Sa harap ng walang katapusang pag-iyak, dahan-dahang nanlumo si Gavin. Unti-unting nawalan ng kulay ang kanyang mukha habang palapit siya kay Lysander."Lysander, hindi ko alam…"Ngunit malamig
Nararamdaman na niyang nagkakaugnay ang lahat.Ang paghahanap ng tugmang bone marrow ay isang napakahirap na proseso, at napakabihira ng matagumpay na pagtutugma lalo na kung hindi malapit na kamag-anak. Kung talagang walang koneksyon sa dugo sina Lizzy at Lianna, imposible halos ang ganitong uri ng pagkakataon.Pinanood ni Lysander ang sakit at pagkalito sa mukha ni Lizzy. Dahan-dahan niyang iniabot ang kamay upang haplusin ang nakakunot niyang noo.“Lizzy, ipapangako ko, aalamin ko ang totoo. Kapag may gumawa ng isang bagay, siguradong may bakas itong iiwan… Hindi sila maaaring magtago nang ganito kahusay.”Naramdaman ni Lizzy ang init ng kanyang mga daliri, at sa bawat haplos ay tila nababawasan ang bigat sa kanyang dibdib.“Lysander, ikaw lang ang maaari kong pagkatiwalaan...”Sa unang pagkakataon, nadama ni Lizzy ang matinding panghihina. Gaano karaming lihim ang itinago ng isang taong kasama niyang lumaki sa iisang bubong? Hindi man lang niya kayang isipin. Ngunit ang kanyang ku
Nararamdaman pa rin ni Lizzy ang bigat ng sitwasyon, ngunit nanatili siyang matatag.Napasinghal si Liston, halatang hindi siya kumbinsido. “Mukhang hindi ka talaga titigil hangga’t hindi mo nakikita ang ebidensya sa harapan mo, ano? Sige, paano kung iharap ko mismo sa’yo ang surveillance video?”Diretsong tumingin si Liston kay Lizzy, puno ng paninisi ang kanyang tingin. “Klarong-klaro sa CCTV—ang nurse ay lumabas ng kwarto para kumuha ng mainit na tubig bandang 10:03. Hindi na siya bumalik. Ikaw lang ang huling taong pumasok. At ilang saglit lang matapos kang lumabas, saka nangyari ang trahedya. Sabihin mo, sino pa ang mas may motibo kundi ikaw? Akala ko dati na baliw na ako, pero hindi pala—mas masahol ka pa! Wala kang puso!”Alam ni Liston na kung lalabas ang katotohanan, maaaring hindi matanggap ni Madel ang relasyon nila ni Lianna. Kaya't balak sana niyang ipadala ang ina sa isang pribadong sanatorium sa ibang bansa. Pero hindi niya akalain na mauuna itong mamatay—at si Lizzy pa
Nararamdaman ni Lizzy na siya mismo ang sagot sa tanong na iyon. Siya lang naman ang tangi’t nag-iisang taong nagdala ng lahat ng poot at galit ni Madel sa mundo.Nakita ni Lysander ang mapait na pagtawa sa mga mata ni Lizzy, kaya lalo niyang hinigpitan ang yakap dito."Masyado ng malakas ang technology ngayon. Kahit pa akala nina Liston at ng iba pa niyang kapatid na sikreto nilang ginagawa ang lahat, hindi pa rin sila ligtas sa batas," aniya sa malamig ngunit tiyak na tinig.Mula sa pinakabagong impormasyon ng pulisya, nalaman nilang hindi na kinaya ni Lianna ang bigat ng sitwasyon at tuluyan nang nagsiwalat ng ilang mahahalagang detalye.Ngunit sa ngayon, hindi ito ang iniisip ni Lizzy.Nakatitig siya sa nakasarang pinto ng operating room, ramdam ang dumadagundong na unos sa kanyang kalooban. Isang mapait na ngiti ang lumabas sa kanyang mga labi."Lagi namang may mga taong iniisip na kaya nilang balewalain ang batas—mga taong akala mo’y makapangyarihan, na parang kayang baligtarin
Sa wakas ay nakarating na sa ospital si Lizzy, at ayon sa sinabi ni Liam, nakita niya si Madel sa kama ng ospital. Pinilit niyang hindi makaramdam ng kahit anong awa ngunit dahil isa pa rin siyang anak ni Madel, hindi niya magawa. Isang nurse lang ang kasama nito. Pagbukas ni Lizzy ng pinto, hirap na hirap si Madel sa pagsasalita. “Ikaw… paano mo nagawa pang pumunta rito?”Ito ang unang sinabi ni Madel kay Lizzy— Punong-puno ng pagdududa at pandidiri, tila isang tinik na tumusok sa puso ni Lizzy.Ngunit tumawa lang siya nang walang emosyon. “Kung hindi ako dumating, baka mamatay ka na lang dito sa ospital nang walang nag-aalala sa ’yo. Maniwala ka man o hindi.”Malungkot ang naging buhay ni Madel. Hindi lang niya napagkamalang hiyas ang isang simpleng bato, kundi ang pinaka-inaruga niyang si Lianna ay hindi naman pala niya tunay na anak...Sa apat na anak niya, ang pinaka-hindi niya pinansin noon ang siya ngayong nag-iisang pumunta upang tingnan siya.Ngunit hindi iyon sapat para ka
“Basta maniwala ka lang sa akin.” Napangiti nang bahagya si Lizzy.Simula nang pumunta siya sa ospital, may bumabagabag na sa kanya, pero sa kabila ng lahat, nanatili siyang kalmado sa anumang kinakaharap niya.Ang tanging nakaapekto sa kanya ay si Iris. Hindi niya inakala na sa ganitong sitwasyon, si Iris pa ang magbibigay sa kanya ng init ng loob.“Lizzy, matagal na tayong nagtutulungan o naglalaban sa negosyo, kaya alam ko ang kakayahan mo.” Mahinang ngumiti si Iris. “Narinig kong iniimbestigahan na ng pulisya ang magkapatid na iyon. Naniniwala akong hindi na magtatagal bago lumabas ang katotohanan. Gusto kong ipagpatuloy ang pakikipagtulungan sa Panyun sa mahabang panahon, kaya sana huwag mong sayangin ang tiwala ko.”Tumango si Lizzy. “Hindi ko sasayangin.”Pagkababa niya ng telepono, napansin niyang mas dumami ang mga tao sa paligid. Halata sa kanilang mga mata ang pag-asa."Ma'am Lizzy, itutuloy ng Hilario ang pakikipag-partner sa atin?" may nagtanong, puno ng tuwa. "Sabi ko na