LOGINShare
INTRO
Last Updated:
2025-04-17 14:22:25"ขึ้นรถ!!" สองเท้าที่กำลังเหยียบน้ำฟุบๆที่พื้นถนน กำลังมีรถสปอร์ทคันหรูของนายแพทย์ศัลยกรรมประสาทและสมองขับขนาบข้าง เขาเลื่อนกระจกตะโกนและบีบแตรเสียงดัง พยายามให้เจ้าของร่างเล็กที่เปียกฝนหันมาสนใจสักครั้ง แต่ก็ไม่...
ปริ้น ปริ้น~!
"ปลายฝน ขึ้นรถ!!"
"ไม่ขึ้น! ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น ฉันไม่ใช่ปลายฝนบ้าบอคอแตกอะไรด้วย นายเองไม่ใช่เหรอ..ที่เป็นคนไล่ฉันลงจากรถ จะเรียกฉันขึ้นไปด่าอีกใช่ไหม?! เออเอาสิ...อ้าปากเมื่อไหร่ฉันจะถอดรองเท้าส้นสูงยัดปากนาย!!"
"หยุดบ้า! นิสัยแบบนี้ไม่ใช่แฟนฉันแน่นอน ฝนมันตกเห็นไหม!..ถ้าเธอไม่ขึ้นรถและทำร่างแฟนฉันป่วย ฉันไม่เอาเธอไว้แน่!!"
"คิดว่าฉันอยากป่วยรึไง! ถ้าร่างแฟนนายป่วย..ฉันก็จะรู้สึกป่วยตาม อยู่ในร่างผู้หญิงซื่อบื่อว่าทรมานแล้ว ฉันต้องจำใจมีแฟนซื่อบื้อแบบนายอีก โอ้ย...อยากตาย!>[]<"
"เออดี..ปากแบบนี้ทำไมไม่ลงนรกไปซะ เข้ามาสิงร่างแฟนฉันทำไม!!"
ริมฝีปากบางขบแน่น ก่อนจะหันขวับไปมองหมอศัลยกรรมประสาทและสมองที่แสนจะเพอร์เฟคในรถคันหรู
นี่เหรอ?! คุณหมอณภัทรผู้แสนดีของหล่อนยัยปลายฝน!! เขาพูดกับฉันแต่ละคำเหมือนฉันเป็นกิ้งกือไส้เดือน !
"เอองั้นก็ช่วยๆให้ฉัน..ลงไปนรกสะที!! ฉันไม่อยากอยูในร่างนี้ และไม่อยากอยู่กับนาย!" พูดจบร่างบางก็วิ่งนำไปขวางหน้ารถไว้ ก่อนที่คุณหมอนภัทรที่มองตามหลังไวๆ เขาจะรีบเหยียบเบรครถที่ปล่อยไหลกระทันหัน
ปึก !!! แต่ไม่ทัน...
"เฮ้ย! บ้าจริง บ้าชิบ!! ยัยบ้าเอ้ย!!" หมอณภัทรสบถหัวเสียบนรถหรู ก่อนที่เขาจะปลดเข็มขัดเปิดประตูรถลงไป แล้วก้าวฉับๆเดินหน้ามึนตึงไปหยุดที่ร่างบาง
ไฟซีนอลสีขาวของรถสปอร์ท..สาดเข้าเต็มๆที่หญิงสาว เสื้อผ้าผมเผ้าเธอเปียกแนบเนื้อ จนเห็นเนินอกและทรวดทรงชัดเจน
หมอณภัทรเม้มปากสนิทและกัดฟันหนึ่งทีข่มอารมณ์ ..เขามองคนตรงหน้าทั้งโกรธทั้งรู้สึกร้อนๆรุ่มๆผสมปรนเปรอไปหมด จนหมอหนุ่มรีบอุ้มร่างแฟนสาวขึ้นรถ และโถมอารมณ์ทั้งหมดลงที่ประตู
ปัง!!
ขึ้นรถมาหมอณภัทรก็รีบบึ่งกลับคอนโด ก่อนเขาจะปรับแอร์ให้คนตัวเปียกที่หนาวสั่นอยู่ข้างๆ..อย่างหงุดหงิดใจ
"เธอมันตัวปัญหา!"
"แล้วทำไมไม่ชนให้ตายๆไปเลย ไม่แน่แฟนที่แสนดีของนาย..อาจจะกลับเข้าร่างตัวเอง!" หมอณภัทรตกใจเบิกตากว้าง เขากำพวงมาลัยรถแน่นและคิดตาม เพราะตั้งแต่เกิดเรื่องนั้น..แฟนเขาก็เปลี่ยนไป เขาหาคำตอบมานาน ทำทุกๆอย่างจนหมดหนทางแก้ไข
และสิ่งสุดท้ายที่เขาจะคิด..คิดว่ามันเป็นเรื่องลึกลับ หรือภูติผีปีศาจ
มันก็คือเรื่องจริง?!
"ปลายฝนไปไหน??!!!"
"ไม่บอก!>[]<" คำตอบนั้น..ทำให้คุณหมอผู้แสนอ่อนโยนฟิวส์ขาด เธอไม่รู้รึไง..ว่าเขาทนเธอมานานแค่ไหน และหมอณภัทรไม่ใช่คนท่ี่จะโมโหร้ายกับใคร ทำไมถึงได้กล้าท้าทายเขา เธออยากเป็นข้อยกเว้นงั้นเหรอ?!
"ถึงคอนโด..ฉันจะหาอะไรเปิดปากเธอเอง"
คอนโด...
ฟุบ!! ร่างเปียกๆถูกเหวี่ยงลงเตียงไม่ใยดี หมอณภัทรรู้สึกใจหายนิดหน่อย เมื่อเขาอารมณ์ร้อนจนต้องลงไม้ลงมือกับร่างแฟนตัวเอง
เพราะคนที่อยู่ในร่างแท้ๆมันน่านัก!!
"จะ...จะทำอะไร!?!"
"มีอะไรกับแฟนไง!"
"ฉันไม่ใช่แฟนนาย อะ...ออกไปนะ!!" มือใหญ่รวบแขนที่ปัดป่ายกดแนบเตียง เขาบีบมันแน่นย้ำเตือนให้ร่างเล็ก ที่กำลังดิ้นใต้วงแขนหยุดนิ่ง
"ใช่สิ นี่ร่างแฟนฉัน...ฉันมีอะไรกับแฟนทุกวัน ถ้าเธอยังอยู่ในร่างนี้ เธอควรทำตัวให้ชิน..จะได้ขึ้นสวรรค์ไปพร้อมกัน!"
คนฟังรีบเบือนหน้าหนีหลับตาปี๋ เมื่อจมูกโด่งกดลงที่แก้มเปียกๆของเธอ
ร้ายกาจ!! เขาจะมีอะไรกับแฟนทุกวันได้ไง ฉันเป็นผู้หญิงด้วยกันฉันดูออก...ว่าปลายฝนเจ้าของร่างนี้เธอบริสุทธิ์!!
"อะ..ออกไปจากตัวฉัน!! "
"เงียบ! นี่คือตัวแฟนฉัน! ฉันจะทำอะไรก็ได้!"
"ตะ แต่...ฉันรู้สึกนะ!! ไม่ใช่แฟนนายรู้สึก!!"
"ใช่ไง..เธอต้องอดทน เข้าใจคำว่าอดทนไหม!?"
"ไม่! อุ๊บ~~" เขาบีบข้อมือแน่น...แล้วจู่โจมจูบริมฝีปากคู่สวย ก่อนอยู่ๆหมอณภัทรจะเปิดตาขึ้นทันที เมื่อเสียงหัวใจที่เต้นตึกๆตอนนี้..มันกำลังทำให้เขาหยุดสบตากับเธอ
"นะ..นี่คือเธอเหรอ?!!!"
"นายเห็นฉันเหรอ?! 0.0" หมอณภัทรลุกขึ้นไปนั่งอีกฝั่ง เขากุมอกข้างซ้ายกระพริบตาถี่ๆเพื่อมองใบหน้ารางๆที่ฉายออกมาจากปลายฝนแฟนสาว
"ใช่ฉันเห็น เธอ....ชื่ออะไร?! บอกฉันมา?!"
" ลิลิน " เมื่อได้ยินชื่อวิญญาณที่อยู่ในร่างแฟน หัวใจหมอณภัทรก็เหมือนถูกกระตุ้นอีกครั้ง เขาพยายามควบคุมตัวเองให้มีสติถาม จนหญิงสาวหยัดตัวขึ้นนั่ง ..และมองมือที่กุมอกซ้ายนั้นอย่างเป็นห่วง
"นายจะตายรึป่าว ปะ..ไปโรงพยาบาลไหม? อย่าตายนะ!!!"
"ไม่! ฉันขอถามเธออีกอย่าง...แล้วฉันจะทำบุญไปให้ ปลายฝนไปไหน? "
"ทำบุญอะไร? ฉันบอกไม่ได้ บอกไม่ได้จริงๆ เขาห้าม.."
"ใครห้าม?!"
"ปลายฝน"
+++++++++++++++++++
Related chapters
BonaFide Love รักจำยอม 1 | ผู้ชายในคืนนั้น...
เจ้าของร่างบางบนเตียง...เปิดตาขึ้นจากการงีบหลับ ริมฝีปากหยักสวย ขนตาเป็นแพงอนกระพริบตาถี่ๆอยู่หลายครั้ง ก่อนที่ปลายฝนจะใช้มือประสานกันวางที่ท้องและเพ่งมองเพดาน คิดกังวลกับเรื่องบางอย่างที่เธอปรึกษาใครไม่ได้ เธอมองและคิดทวน..มองและหาคำตอบให้ตัวเอง ถึงเหตุการ์ณต่างๆที่เคยเกิดขึ้นเมื่อสิบสองปีที่แล้ว วันนั้นมันตรงกับวันนี้พอดี ครบรอบสิบสองปีนักษัตรที่ผู้ชายกำยำบึกบึนคนนั้นเคยพูดไว้กับเธอเธอเจอเขาคืนนั้นเวลา 3:33 น. ปลายฝนเมื่ออายุสิบสองใส่ชุดนอนหมีพูสีชมพูหวาน เธอสะดุ้งตื่นเพราะเสียงลมหวิวๆที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่าง เสียงนั้น..ดังราวกับเสียงโหยหวน ดังขึ้นๆจนร่างเล็กหยัดตัวนั่งและขยี้ตา..หันมองหน้าต่างที่ปิดสนิทสองบานด้วยความแปลกใจ ก่อนสุดท้ายจะหันไปเห็นนาฬิกาบนโต๊ะแล้วตัดสินใจล้มตัวนอนแต่ร่างเล็กของเด็กสาว...ก็ถึงกลับชะงัก เมื่อเธอเห็นว่าร่างตัวเองยังนอนหลับสนิทแน่นิ่งหนุนหมอนใบนั้นอยู่เช่นเดิม สัญชาตญานความกลัวทำปลายฝนดีดตัวรีบลุกขึ้น เธอยืนมองร่างเล็กใต้ผ้าห่มหนาก่อนจะลูบหน้าลูบตาตัวเองหลายครั้ง นี่ก็เนื้อหนังเธอ บนเตียงล่ะ...ร่างนั้นคนที่เหมือนเธอทุกอย่างคืออะไร?!!หนึ่งสมองแต่สองจิต
Last Updated : 2025-04-17BonaFide Love รักจำยอม 2 | รอวันทวงคืน
ทุกอย่างวูบเข้ามาเหมือนเดิม ความคิด เรื่องเก่าๆตลอดสิบสองปีที่ผ่านมาจนปัจจุบัน..ปลายฝนยังรอ รอว่าเมื่อไหร่ชายรูปร่างยักษ์คนนั้นจะกลับมาหาเธอ และตอนนี้มันก็ผ่านมาสิบสองปีแล้วสิบสองปี..ผู้ชายคนนั้นคงแก่และโตมาก แต่เนิ่นนานที่นอนนิ่ง..แม้หลับตาแล้วหลับตาอีกเธอก็ไม่เห็นวี่แววเขาอะไรกันนี่ ถึงวันแล้ว..ตอนนี้ก็อายุยี่สิบสี่ครบรอบปีนักษัตรแล้ว ใครจะทวงอะไรก็มาสิ มาเถอะ..ฉันจะได้สบายใจสักที!!หญิงสาวนึกในใจ มือสองข้างก็ทุบที่นอนไปด้วย แต่ก็เงียบฉี่..นอกจากเสียงแอร์และเสียงนกร้องจิ๊บๆ ตอนนี้เธอไม่ได้ยินเสียงใครเลย"เฮ้อ!!!" ร่างเล็กลุกขึ้นถอนหายใจ และปัดผมเพ้าที่รุงรังไปข้างหลัง ก่อนจะลุกจากเตียงไปเปิดม่านเปิดหน้าต่าง และยืนรอชายกำยำคนนั้นอีกครั้ง"เมื่อไหร่จะมาคะคุณลุง มาเถอะค่ะ..หนูโตแล้ว ถ้าไม่มา..ลุงผิดคำสัญญานะ"บ่นเสร็จก็หน้างอคอตก เธอทำแบบนี้แทบทุกวันหลังจากครบรอบปีนักษัตรนี้ จนแล้วจนเล่าจนผ่านมาสองปีจวบจนเธออายุยี่สิบหก ตอนนี้เธอก็ยังทำ2ปีต่อมา....ก๊อก ก๊อก ก๊อก!! "ปลายฝนวันนี้หนูมีนัดสัมภาษณ์งานนะ พี่ณภัทรจะไปส่ง รีบๆนะลูกกับข้าวก็ตั้งโต๊ะแล้ว เสร็จรึยัง?"เสียงแม่ดังขึ้นหน้าปร
Last Updated : 2025-04-17BonaFide Love รักจำยอม 3 | ว่าที่เจ้านาย ว่าที่เลขา
ในขณะที่ปลายฝนนั่งรอและลุ้น รถสปอร์สคันหรูราคาหลักสิบล้านก็ขับมาจอดหน้าประตู ลิลิน รัญญาลินท์ ก้าวขาเรียวสวยเปิดประตูลงมาพร้อมๆประตูปีกนกที่สวิงขึ้นอย่างสง่ารองเท้าส้นสูงสีแดงสดสีสันแสบตา แต่ไม่เท่าใบหน้าสวยไร้ที่ติของเธอตาเฉี่ยวๆที่ทั้งเซ็กซี่และน่าค้นหา ริมฝีปากอวบอิ่มที่แสนเย้ายวน กับอกอวบๆสะโพกผายๆ มันเด่นในชุดเดรสเกาะอกรัดรูปและสูทหลวมๆที่คลุมไหล่เธอลงตัวสมส่วนทุกอย่าง..ราวกับกำลังดูแฟชั่นวีคที่เมืองคานส์ยังไงอย่างงั้น"เลขาที่นัดสัมภาษณ์ มาถึงรึยัง?"ลิลินเอ่ยถามพนักงานที่วิ่งก้มหน้าก้มตามาถือกระเป๋าให้ ในขณะที่เธอก้าวฉับๆถอดแว่นตาดำเข้าบริษัทกับผมที่ปลิวไสวและไล่สายตามองรอบๆอย่างสำรวจ"มาแล้วค่ะ นั่งรอคุณลิลินข้างบน" ได้ยินคำตอบ ลิลินก็พยักหน้าเบาๆก่อนจะก้าวเข้าลิฟต์ที่พนักงานอีกคนเปิดรอก่อนที่เธอจะถอนหายใจเมื่อเห็นตัวเลขที่ขยับขึ้นๆสลับกับก้มมองนาฬิกาข้อมือ ที่จวนเที่ยงและถึงเวลาพักใช่เธอมาสาย และเธอก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร แต่ที่หงุดหงิดคือ เธอไม่มีเวลามากที่จะสัมภาษณ์เลขาคนใหม่ เพราะอีกไม่ถึงยี่สิบนาทีแฟนซีอีโอสายการบินเวลฟาย ก็จะมารับไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันแล้ว"จะทันมั้ย
Last Updated : 2025-04-17BonaFide Love รักจำยอม 4 | เข้าใจ vs เอาแต่ใจ
'หวงก็เป็นของพี่สิครับ'แน่นอนว่าประโยคนี้ทำให้ลิลินยิ้มกว้างปากแทบฉีก แล้วเธอก็รีบยื่นมือไปควงแขนติณห์ทันที ก่อนที่จะเอนไปซบไหล่กว้างๆของเขา"รอแต่งงานนะคะ ลินจะเป็นของพี่ติณห์ทั้งตัวเลย^^""โถ่ลิน..อีกไม่กี่เดือนเองนะ พี่ขอทดลองก่อนไม่ได้เหรอ? เราคบกันมานานแล้วยังไงๆก็ต้องแต่งอยู่ดีนี่"ติณห์หว่านล้อม พร้อมกับยกมือใหญ่ๆของเขาแตะเบาๆที่มือลิลินด้วย"ไม่ได้ค่่ะ ลินจะไม่ผิดคำสัญญากับปาป๊าเด็ดขาด พี่ติณห์ชวนบ่อยๆแบบนี้จำไม่ได้เหรอคะ ว่าปาป๊าบอกพี่ติณห์วันที่ท่านจับได้ว่าเราคบกันว่าอะไร^^""จำได้ ห้ามล่วงเกินลินก่อนแต่งงาน-_-""เยส!!ถูกต้อง!! ฉะนั้นรอหน่อยนะคะ อีกแปปเดียวเอง ลินไม่หายไปไหนหรอกค่ะ^^"ติณห์ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจเฮือก ถึงเขาจะรู้ว่ายังไงๆก็ต้องสมปรารถนา แต่ความเป็นชายทั้งแท่งของเขา ที่อยู่แนบชิดกับลิลินแฟนสาวทุกวันนั้นมันชักจะทำเขาความอดทนต่ำลงไปทุกวันเขาต้องการให้ลิลินเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจะทางพฤตินัยหรือนิตินัย อยากเชยชมเรือนร่างที่เขาเฝ้าทะนุถนอมไว้มาตลอดนี้สักที เพราะที่ผ่านมาจวนจะสามสิบปีนี้ ชายทั้งแท่งอย่างเขาไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย"เฮ้อ รอก็ได้..แ
Last Updated : 2025-04-17
Latest chapter
BonaFide Love รักจำยอม 4 | เข้าใจ vs เอาแต่ใจ
'หวงก็เป็นของพี่สิครับ'แน่นอนว่าประโยคนี้ทำให้ลิลินยิ้มกว้างปากแทบฉีก แล้วเธอก็รีบยื่นมือไปควงแขนติณห์ทันที ก่อนที่จะเอนไปซบไหล่กว้างๆของเขา"รอแต่งงานนะคะ ลินจะเป็นของพี่ติณห์ทั้งตัวเลย^^""โถ่ลิน..อีกไม่กี่เดือนเองนะ พี่ขอทดลองก่อนไม่ได้เหรอ? เราคบกันมานานแล้วยังไงๆก็ต้องแต่งอยู่ดีนี่"ติณห์หว่านล้อม พร้อมกับยกมือใหญ่ๆของเขาแตะเบาๆที่มือลิลินด้วย"ไม่ได้ค่่ะ ลินจะไม่ผิดคำสัญญากับปาป๊าเด็ดขาด พี่ติณห์ชวนบ่อยๆแบบนี้จำไม่ได้เหรอคะ ว่าปาป๊าบอกพี่ติณห์วันที่ท่านจับได้ว่าเราคบกันว่าอะไร^^""จำได้ ห้ามล่วงเกินลินก่อนแต่งงาน-_-""เยส!!ถูกต้อง!! ฉะนั้นรอหน่อยนะคะ อีกแปปเดียวเอง ลินไม่หายไปไหนหรอกค่ะ^^"ติณห์ได้ยินแบบนั้นก็ถอนหายใจเฮือก ถึงเขาจะรู้ว่ายังไงๆก็ต้องสมปรารถนา แต่ความเป็นชายทั้งแท่งของเขา ที่อยู่แนบชิดกับลิลินแฟนสาวทุกวันนั้นมันชักจะทำเขาความอดทนต่ำลงไปทุกวันเขาต้องการให้ลิลินเป็นของเขาอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่ว่าจะทางพฤตินัยหรือนิตินัย อยากเชยชมเรือนร่างที่เขาเฝ้าทะนุถนอมไว้มาตลอดนี้สักที เพราะที่ผ่านมาจวนจะสามสิบปีนี้ ชายทั้งแท่งอย่างเขาไม่เคยแตะต้องผู้หญิงคนไหนเลย"เฮ้อ รอก็ได้..แ
BonaFide Love รักจำยอม 3 | ว่าที่เจ้านาย ว่าที่เลขา
ในขณะที่ปลายฝนนั่งรอและลุ้น รถสปอร์สคันหรูราคาหลักสิบล้านก็ขับมาจอดหน้าประตู ลิลิน รัญญาลินท์ ก้าวขาเรียวสวยเปิดประตูลงมาพร้อมๆประตูปีกนกที่สวิงขึ้นอย่างสง่ารองเท้าส้นสูงสีแดงสดสีสันแสบตา แต่ไม่เท่าใบหน้าสวยไร้ที่ติของเธอตาเฉี่ยวๆที่ทั้งเซ็กซี่และน่าค้นหา ริมฝีปากอวบอิ่มที่แสนเย้ายวน กับอกอวบๆสะโพกผายๆ มันเด่นในชุดเดรสเกาะอกรัดรูปและสูทหลวมๆที่คลุมไหล่เธอลงตัวสมส่วนทุกอย่าง..ราวกับกำลังดูแฟชั่นวีคที่เมืองคานส์ยังไงอย่างงั้น"เลขาที่นัดสัมภาษณ์ มาถึงรึยัง?"ลิลินเอ่ยถามพนักงานที่วิ่งก้มหน้าก้มตามาถือกระเป๋าให้ ในขณะที่เธอก้าวฉับๆถอดแว่นตาดำเข้าบริษัทกับผมที่ปลิวไสวและไล่สายตามองรอบๆอย่างสำรวจ"มาแล้วค่ะ นั่งรอคุณลิลินข้างบน" ได้ยินคำตอบ ลิลินก็พยักหน้าเบาๆก่อนจะก้าวเข้าลิฟต์ที่พนักงานอีกคนเปิดรอก่อนที่เธอจะถอนหายใจเมื่อเห็นตัวเลขที่ขยับขึ้นๆสลับกับก้มมองนาฬิกาข้อมือ ที่จวนเที่ยงและถึงเวลาพักใช่เธอมาสาย และเธอก็ไม่ได้รู้สึกผิดอะไร แต่ที่หงุดหงิดคือ เธอไม่มีเวลามากที่จะสัมภาษณ์เลขาคนใหม่ เพราะอีกไม่ถึงยี่สิบนาทีแฟนซีอีโอสายการบินเวลฟาย ก็จะมารับไปทานมื้อเที่ยงด้วยกันแล้ว"จะทันมั้ย
BonaFide Love รักจำยอม 2 | รอวันทวงคืน
ทุกอย่างวูบเข้ามาเหมือนเดิม ความคิด เรื่องเก่าๆตลอดสิบสองปีที่ผ่านมาจนปัจจุบัน..ปลายฝนยังรอ รอว่าเมื่อไหร่ชายรูปร่างยักษ์คนนั้นจะกลับมาหาเธอ และตอนนี้มันก็ผ่านมาสิบสองปีแล้วสิบสองปี..ผู้ชายคนนั้นคงแก่และโตมาก แต่เนิ่นนานที่นอนนิ่ง..แม้หลับตาแล้วหลับตาอีกเธอก็ไม่เห็นวี่แววเขาอะไรกันนี่ ถึงวันแล้ว..ตอนนี้ก็อายุยี่สิบสี่ครบรอบปีนักษัตรแล้ว ใครจะทวงอะไรก็มาสิ มาเถอะ..ฉันจะได้สบายใจสักที!!หญิงสาวนึกในใจ มือสองข้างก็ทุบที่นอนไปด้วย แต่ก็เงียบฉี่..นอกจากเสียงแอร์และเสียงนกร้องจิ๊บๆ ตอนนี้เธอไม่ได้ยินเสียงใครเลย"เฮ้อ!!!" ร่างเล็กลุกขึ้นถอนหายใจ และปัดผมเพ้าที่รุงรังไปข้างหลัง ก่อนจะลุกจากเตียงไปเปิดม่านเปิดหน้าต่าง และยืนรอชายกำยำคนนั้นอีกครั้ง"เมื่อไหร่จะมาคะคุณลุง มาเถอะค่ะ..หนูโตแล้ว ถ้าไม่มา..ลุงผิดคำสัญญานะ"บ่นเสร็จก็หน้างอคอตก เธอทำแบบนี้แทบทุกวันหลังจากครบรอบปีนักษัตรนี้ จนแล้วจนเล่าจนผ่านมาสองปีจวบจนเธออายุยี่สิบหก ตอนนี้เธอก็ยังทำ2ปีต่อมา....ก๊อก ก๊อก ก๊อก!! "ปลายฝนวันนี้หนูมีนัดสัมภาษณ์งานนะ พี่ณภัทรจะไปส่ง รีบๆนะลูกกับข้าวก็ตั้งโต๊ะแล้ว เสร็จรึยัง?"เสียงแม่ดังขึ้นหน้าปร
BonaFide Love รักจำยอม 1 | ผู้ชายในคืนนั้น...
เจ้าของร่างบางบนเตียง...เปิดตาขึ้นจากการงีบหลับ ริมฝีปากหยักสวย ขนตาเป็นแพงอนกระพริบตาถี่ๆอยู่หลายครั้ง ก่อนที่ปลายฝนจะใช้มือประสานกันวางที่ท้องและเพ่งมองเพดาน คิดกังวลกับเรื่องบางอย่างที่เธอปรึกษาใครไม่ได้ เธอมองและคิดทวน..มองและหาคำตอบให้ตัวเอง ถึงเหตุการ์ณต่างๆที่เคยเกิดขึ้นเมื่อสิบสองปีที่แล้ว วันนั้นมันตรงกับวันนี้พอดี ครบรอบสิบสองปีนักษัตรที่ผู้ชายกำยำบึกบึนคนนั้นเคยพูดไว้กับเธอเธอเจอเขาคืนนั้นเวลา 3:33 น. ปลายฝนเมื่ออายุสิบสองใส่ชุดนอนหมีพูสีชมพูหวาน เธอสะดุ้งตื่นเพราะเสียงลมหวิวๆที่ลอดเข้ามาทางหน้าต่าง เสียงนั้น..ดังราวกับเสียงโหยหวน ดังขึ้นๆจนร่างเล็กหยัดตัวนั่งและขยี้ตา..หันมองหน้าต่างที่ปิดสนิทสองบานด้วยความแปลกใจ ก่อนสุดท้ายจะหันไปเห็นนาฬิกาบนโต๊ะแล้วตัดสินใจล้มตัวนอนแต่ร่างเล็กของเด็กสาว...ก็ถึงกลับชะงัก เมื่อเธอเห็นว่าร่างตัวเองยังนอนหลับสนิทแน่นิ่งหนุนหมอนใบนั้นอยู่เช่นเดิม สัญชาตญานความกลัวทำปลายฝนดีดตัวรีบลุกขึ้น เธอยืนมองร่างเล็กใต้ผ้าห่มหนาก่อนจะลูบหน้าลูบตาตัวเองหลายครั้ง นี่ก็เนื้อหนังเธอ บนเตียงล่ะ...ร่างนั้นคนที่เหมือนเธอทุกอย่างคืออะไร?!!หนึ่งสมองแต่สองจิต
BonaFide Love รักจำยอม INTRO
"ขึ้นรถ!!" สองเท้าที่กำลังเหยียบน้ำฟุบๆที่พื้นถนน กำลังมีรถสปอร์ทคันหรูของนายแพทย์ศัลยกรรมประสาทและสมองขับขนาบข้าง เขาเลื่อนกระจกตะโกนและบีบแตรเสียงดัง พยายามให้เจ้าของร่างเล็กที่เปียกฝนหันมาสนใจสักครั้ง แต่ก็ไม่...ปริ้น ปริ้น~!"ปลายฝน ขึ้นรถ!!""ไม่ขึ้น! ฉันไม่ไปไหนกับนายทั้งนั้น ฉันไม่ใช่ปลายฝนบ้าบอคอแตกอะไรด้วย นายเองไม่ใช่เหรอ..ที่เป็นคนไล่ฉันลงจากรถ จะเรียกฉันขึ้นไปด่าอีกใช่ไหม?! เออเอาสิ...อ้าปากเมื่อไหร่ฉันจะถอดรองเท้าส้นสูงยัดปากนาย!!""หยุดบ้า! นิสัยแบบนี้ไม่ใช่แฟนฉันแน่นอน ฝนมันตกเห็นไหม!..ถ้าเธอไม่ขึ้นรถและทำร่างแฟนฉันป่วย ฉันไม่เอาเธอไว้แน่!!""คิดว่าฉันอยากป่วยรึไง! ถ้าร่างแฟนนายป่วย..ฉันก็จะรู้สึกป่วยตาม อยู่ในร่างผู้หญิงซื่อบื่อว่าทรมานแล้ว ฉันต้องจำใจมีแฟนซื่อบื้อแบบนายอีก โอ้ย...อยากตาย!>[]เออดี..ปากแบบนี้ทำไมไม่ลงนรกไปซะ เข้ามาสิงร่างแฟนฉันทำไม!!"ริมฝีปากบางขบแน่น ก่อนจะหันขวับไปมองหมอศัลยกรรมประสาทและสมองที่แสนจะเพอร์เฟคในรถคันหรูนี่เหรอ?! คุณหมอณภัทรผู้แสนดีของหล่อนยัยปลายฝน!! เขาพูดกับฉันแต่ละคำเหมือนฉันเป็นกิ้งกือไส้เดือน !"เอองั้นก็ช่วยๆให้ฉัน..ลงไปนรกส
