Binili Ako ng CEO- ENDED (BOOK 1) Pag-aari Ako ng CEO- On-going (BOOK 2) Note: Salamat po sa sumubaybay nito. Hindi po dito natatapos ang story ni Mr. Shein at Lorelay. Ano kaya reaction ni Mr. Shein oras malaman niya ang tungkol sa mga anak niya? Abangan natin.
"Spread your legs. I want to see you play with your pvssy." Nakangising ani ni Mr. Shein habang may hawak na alak sa kabilang kamay. Pinipigilan ni Lorelay na huwag maluha, sinunod niya ang gusto ng asawa. Sa kwarto na dati nilang tinutulugan, sa kwarto kung saan napuno ng masaya nilang ala-ala, hindi niya aakalaing gaganituhin siya ng asawa niya sa mismong kwarto na ito. She stood up at humarap sa asawa niya. Pulang pula ang mukha habang dahan dahan na sinusunod ang kagustuhan ng asawa. Ramdam niya ang lamig, buhat sa wala na siyang damit na suot. Lahat ay punit, lahat ay nagkalat na sa sahig. Nagmistula siyang isang mababang babae sa harapan ng asawa niya na ngayon ay durog na durog din habang nagkukunwaring nag e-enjoy sa ginagawa. "So are you like this? Para sa pera magpapaka pUta ka?" Lorelay bit her lips not to sob nor cry. Ayaw niyang makita siya ng demonyo na nasasaktan siya. Hindi bale nalang. "Hindi kita maintindihan, binigay ko sa 'yo ang lahat ngunit hindi pa
Third POV"SAAN KA?" tanong ni Zee kay Lorelay nang nakita niyang palihim itong umalis pagkatapos patulugin ang kambal sa kwarto."Huwag kang maingay Zeebal. Aalis ako. May bibilhin lang." Naiinis na ani ni Lorelay sa lalaki na pinipigilang mangiti habang kaharap siya.'She's scary yet sexy,' mahinang ani ni Zee sa kaniyang isipan habang nakatingin kay Lorelay na papasakay na ng taxi.Parang timang na nakasandal sa pintuan at nakatingin sa taxi na papaalis. Nagtagal siya ng isang minuto doon bago napagpasiyahan na pumasok. Malalim ang buntong hininga na pinakawalan ni Zee at nahiga sa sofa. Just then he realized something na nagpabangon sa kaniya bigla. "That brat! Don't tell me ako ang maiiwan sa mga anak niya?" Inis na hinabol niya si Lorelay sa labas but it was too late dahil papalayo na ang sinasakyang taxi ng dalaga.Naiinis niyang sinipa ang bato na siya lang din ang nasaktan. Nanlulumo siyang pumasok sa loob ng bahay ulit at itinapon ang sarili sa sofa."I'm so freaking tired
Natahimik sandali ang dalawa no'ng dumating ang kape na inorder nila. Tahimik nalang na pinagmamasdan ni Lorelay si Zelaya na sopistikada ang dating. Kumikinang ang kutis, idagdag pa ang mga alahas na suot sa katawan. Nakilala niya ito no'ng unang buwan na tumira sila kay Zee. Strikta ngunit mabait ito sa mga anak niya. Mahal na mahal siya ni Rico at Sico. Sumimsim si Zelaya ng kape, at sinalubong ang mga mata ni Lorelay."To be honest, dapat akong magpasalamat sa 'yo. Naging dahilan ka para mag seryoso si Zee sa buhay. Kada umuuwi ng bahay namin, para na siyang isang responsableng ama na nagmamadaling umuwi dahil may mga anak na naghihintay sa kaniya. I'm thankful that you made him realize what life is." Ngumiti si Zelaya habang iniisip ang anak."I actually like you at walang kaso sa akin kung kayo ang magkakatuluyan-" huminto ang ginang bago nagpatuloy, "kung sa ibang walang kwentang tao ka nga lang nakatali. But that's not the case. You were tied to a Shein, a ruthless tycoon n
THIRD POV“Ma’am, out niyo na po?” tumango si Lorelay kay Arman, isa sa waiter sa club na pinagtatrabahuan niya. Nang makababa siya sa ground floor, nakita niya si Mr. Shein na may ibang babae na kasama. Nakaupo ito habang may nakakandong.“Kada Sabado na lang,” mahinang ani ni Lorelay at pilit na inalis sa sistema ang sakit na nararamdaman.Nagtuloy-tuloy sa pag-alis si Lorelay, hindi alintana ang mga matang nakasunod sa kaniya papalabas.Agad siyang nagpara ng taxi, at nagpahatid sa bahay ni Zee. Pagdating niya doon, mga katulong lang ang naabutan niya. Walang rebolto ni Zeebal. ‘Galit pa rin ba siya?’ tanong ni Lorelay sa kawalan habang dinadaluhan ang mga katulong sa paghanda sa mga maleta nila."Ate, pakigising ang mga bata." Ngayon sila aalis, pabalik sa dati nilang bahay ngunit ang mga bata ay ayaw umalis sa bahay ng daddy Zee nila.Nakatingin ang lahat kay Sico na nakasimangot habang nakatingin sa mga maleta na nakakalat sa sala."Sico, naintindihan mo naman si mama 'di ba?""
Nakarating sila sa bahay nila. Ngumiti si Lorelay sa kaisipang maayos na ang bahay nila noon. Marami silang memories ng inay niya kasama ni Dave."Auntie, magpahinga ka na." Ani ni Lorelay nang makapasok sila sa bahay nila. Ala una palang ng madaling araw kaya walang mga tao sa paligid."Matulog ka na rin ah.""Yes po auntie."Naunang pumasok si Lorena sa kwarto nito na dating kwarto ni Lorelay. Sa tulong ni Zelaya, mabilis na napaayos ang pagrenovate sa bahay na hindi nalalaman ni Zee.Just when she remembered the times, no'ng sabihin niya kay Zee na pwede nang tirhan ang bahay…"Aalis na kami sa makalawa, Zeebal." Natigilan si Zee at agad na napatingin kay Lorelay."You're leaving me?" tumawa si Zee, hoping na nagbibiro lang ang kausap."I'm serious. Masiyado na kaming pabigat sa 'yo.""What? Haha. No. Wait! Bakit kayo aalis? Tapos na ba ang renovation? Sinimulan mo na? Bakit hindi ko alam?" tumaas ang boses ni Zee, halatang ayaw sa maging desisyon ni Lorelay."Zee. We talked about
LORELAY POVMaraming nagsasayaw, papalit-palit ang ilaw. Medyo nasasanay na rin ang mga mata ko sa mga ilaw na nandito buhat ng ilang buwan na rin akong nagta-trabaho sa club na ito."Ma'am Lorelay, nandito po kayo?" napatingin ako kay Mia, isa sa Entertainer. Maganda si Mia at bata kaya sobrang higpit ng pagbabantay ko sa kaniya sa mga guard lalo't hindi gawain nito ang tungkol sa sex."Oo Mia, napadalaw lang. Ikaw? Kamusta?""Naku ma'am! Maraming sumubok na lasingin 'yan. Buti nga at nababantayan namin." Singit ni Dom, isa sa waiter ng club.Tumingin ako kay Mia, desi otso palang ito, at para sa akin, napaka bata pa niya kaya natatakot talaga ako sa kalagayan niya na baka magpadala siya sa mga manyak dito."Huwag po kayo mag-alala sa akin ma'am. Bantay sarado naman po ako ng mga ate at kuya ko dito e. Saka, nangako ako sa sarili ko na no sex hangga't hindi ako makaka graduate. Ayaw ko mabuntis." Aniya at ngumiti.Maluwag akong napabuntong hininga sa sinabi niya. Mabuti at ganoon nga
Naging payapa ang buhay ko. Pero dahil sa huling kita ko sa kaniya, naging pala-isipan sa akin ang tungkol sa ipinagbubuntis ni Veronica."Auntie, susunduin ko lang po ang mga bata sa school." Sabi ko kay auntie Lorena. Dalawang linggo na rin sa akin ang mga anak ko.Minsan nalang din kung dumalaw si Zee. Hindi ko alam kung busy siya sa trabaho o ano. "Sige, nak. Ako na ang bahala dito." Sabi niya habang nakatalikod sa akin."Ayos lang po ba kayo tita?""Oo naman nak," aniya at humarap sa akin nang nakangiti. Kumunot ang koo ko nang makita ang pawis nito sa noo."Umalis ka na. Kanina ka pa hinihintay ng mga bata." Aniya. Ay oo nga pala.Nagmamadali akong pumunta kay auntie at nagmano saka umalis.Pagdating ko sa school, nakita ko agad ang teacher ng mga anak ko na nagmamadaling sinalubong ako."Ma'am Han, bakit?""Mrs. Shein, pasensya na po kayo. Tatawagan sana kita kasi isinugod namin si Sico sa clinic dahil nagsusuka ito.""Ano?" binalot ng kaba ang buong sistema ko. Para akong aat
Pagpasok ko sa loob ng bahay, tumambad sa akin ang kadiliman. Napangiti ako nang maalala na dati ay kwarto lang niya ang madilim, ngayon buong bahay na.Isinara ko ang pinto. Dahan-dahan akong nagtungo papalapit sa kinaroroonan niya.Walang tao sa loob, iyon ang gusto kong paniwalain ngunit hindi… dahil kahit sobrang dilim dito, lumilitaw pa rin ang kulay asul niyang mata na noon at mapag-hanggang ngayon ay hinahangaan ko.I missed his eyes. Sobra kong namiss ang mga mata niya.Huminto ako sa harapan niya. Napalunok ng wala sa oras.Nasalubong ko ang mga titig niyang, tila ay nilulunod ako. Ganito siya noon. Kung tignan niya ako ay para bang gusto niya akong lunurin.Ang kaibahan lang ngayon, may pagkamuhi na sa mga mata niya.Tumayo siya, rinig ko ang bawat hakbang niya. Ramdam ko ang presensya niya."Mr. Shein," naibulong ko.Wala akong nakuhang salita mula sa kaniya. Ilang hakbang nalang ang pagitan namin dalawa.Nanayo ang balahibo ko no'ng hawakan niya ako sa kamay.Sobrang lamig
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss