Binalikan ko si Morious at Rachelle sa loob matapos kong kausapin si Sico. Napabuntong hininga nalang ako nang makita ang dalawa na naglilinis.“Morious, sorry talaga,” nahihiya kong sabi.“Baliw kasi si Sico minsan,” dugtong ni Rachelle“Bakit niya ba ako pinagsi-selosan?” takang tanong ni Morious at tumingin naman ako kay Rachelle.“Dahil sa asawa niya,” pagkasabi ko no’n, tumawa siya. See? Pareho na sila minsan ni Rico nang ugali.Napailing nalang si Morious sa amin. Ano na kaya ang iniisip niya? Matapos naming maglinis ay nagpadeliver ako ng pagkain but kasama namin si Rachelle para ng sa ganoon hindi magselos si Sico oras umabot sa kaniya ang balita na nagdinner kami ni Morious na magkasama.Libre ko, nakakahiya naman kay Morious.Pag-uwi namin ni Rachelle, naligo agad ako bago ko tinawagan ang mga anak ko pero si Zeym ang sumagot.“Uy, how’s Spain?” natatawang aniya.“It’s still the same,” nakangiting sabi ko.Zeym is still beautiful. Mas lalo pa siyang gumanda nga ngayon. Hindi
“Sigurado ka ba ate na hindi mo sasabihan si Sico na uuwi ka?” umiling ako.“I wanted to surprise him,” isa pa, hindi na rin ako mapakali. Pakiramdam ko may hindi magandang nangyayari. Binabagabag ako sa sinabi ni Zeym tungkol kay Kua.“Paano naman ang mga anak mo?”“Nasa kay Zeym pa sila ngayon. Baka doon ako una diderestso sa kanila para sabay kaming pupunta kay Sico kasama ng mga bata.”Bumuntong hininga si Rachelle at tumango.“Mag-iingat ka sa byahe ate, susunod kami sa Pinas,” aniyaNgumiti ako at kinuha ang maleta ko at pumasok sa airport. Hindi na ako makapaghintay na makita ang mga anak ko.Naging mabuti naman ang naging byahe ko, walang masyadong komplikasyon. Nakapagpahinga rin ako ng tama sa ilang oras na eroplano ako. Ngayon nga ay nakasakay na ako ng taxi at papunta na sa bahay ni Zeym.Tinatawagan ko siya pero hindi niya sinasagot ang tawag. Ano kaya ang pinagkakaabalahan niya? Hindi ko alam bakit pero kinakabahan ako.Matapos ang ilang oras, nakarating na rin ako sa ka
Maaga akong nagising at chineck ang temperature ni Kua, kanina umaga ay inapoy siya ng lagnat. Agad ko siyang pinainom ng gamot at ginawa ang lahat na bumaba ang lagnat niya.Habang nagluluto ako, biglang dumating si tita—ang ina ni Sico. For 3 years mula ng legal na annul na si Zeym at Sico, doon na mas naging bukas ang relasyon ko sa kanila. I started calling them tita at tito bilang fiancée na ako ni Sico.“Nakauwi ba si Sico at Zeym kagabi?” ang tanong ni tita. Umiling ako.“Wala pa rin pong balita,”Mababakas sa mukha niya na nag-aalala siya.“Sinusundan na nila Vicente at Mr. Shein ang dalawa. Actually, lahat ng kasapi ng org ay kumikilos na rin. In no time, mahahanap ang principal na iyon,”Ilang oras pa lang ang paghahanap nila, kaya baka abutin pa ng isang linggo o mahigit. Gusto ko ng matapos ang lahat ng ito.“Si Kua?”“Panay po iyak niya kahapon. Inapoy rin siya ng lagnat kanina,”Umiiyak na napaupo si tita sa couch.“Mapapatay ko talaga ang taong iyon oras na makita ko si
Napasama namin si Kua na bumaba sa sala at kumain na rin siya. Kumpara kanina ay hindi na siya nanginginig sa takot ngayon.Kausap niya ngayon ang lola niya. Marami akong nalaman tungkol sa kaibigan niyang si Hanny. At napagtanto ko rin na ninong ng bata ang principal.Kung tama ang hinala ko, saka lang lumaki ang issue na ito nang makita ni Kua ang lahat. Mukhang sa kwento niya ay matagal ng biktima itong kaibigan niyang si Hannyke.“Ah, tita, pwede po bang maiwan ko sandali sa inyo si Kua?”“Saan ka pupunta?”“May importante lang po akong pupuntahan,” ang sabi ko.Kita sa mukha niya na nag-alala siya, si Kua naman ay parang ayaw akong payagang umalis. Nilapitan ko siya at ginulo ang buhok niya.“Mabilis lang si mama,” sabi ko.Nang makaalis ako sa bahay, agad akong pumara ng taxi at nagpahatid papunta ng skwelahan. Hindi rin ako mapakali na nasa bahay ako at walang ginagawa.Panatag naman na ang loob ko na maayos na si Kua at naroon pa si tita.Pagdating ko sa skwelahan, expected ng
Pinilit ko ang sarili ko na ihakbang ang mga paa ko. Hindi pwedeng hindi. Nasa panganib ang anak ko.Nang mabawi ko ang ulirat ko mula sa kaba, agad akong tumakbo sa likuran. Nasa loob na si tita, kaya possibleng dumaan sa likuran ang sino mang pumasok sa bahay.Agad kong kinuha ang hedge shears na nasa garden ng bahay ni Zeym na siyang nadaanan ko. Wala akong madalang kahit na anong armas na panlaban kun’di ito lang.Hindi ako gaya ni Zeym na magaling sa martial arts at pakikipaglaban. Pero kaya kong protektahan ang anak ko kung kinakailangan.Kinakabahan ako habang tinatahak ang daanan sa likuran ng bahay.At nakita ko ang anak ko na nagpupumiglas mula sa lalaking may hawak sa kaniya. Nakatakip ang kamay ng lalaking iyon sa bibig ng anak ko kaya hindi makasigaw si Kua.Mas lalo akong nagulat na ang inabutan ko kanina ng isang libo ay ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Kung ganoon, siya si principal Ablante?Ang demonyong nagtangka sa buhay ng anak ko?“Tahimik!” Galit na sabi niya
ZEYMKua is crying nonstop that night. He even insisted na gusto niyang puntahan si Elizabeth sa hospital kahit hindi pwede. I cried too and wanted to blame myself for what happened but am I really at fault?I transferred my son in private school cause that’s how I feel as his mother. Ano naman kung nilipat ko siya sa marangyang skwelahan mula sa public school? Masama ba ang desisyon ko?We were just fine for years, and what the principal did is out of my control.I overthink. I blame myself kahit wala namang naninisi sa akin sa nangyari kay Elizabeth.Pero kung sakali mang si Kua ang napahamak, baka nga ay sisihin ko talaga ang sarili ko sa nangyari. Hindi ko kayang makita ang anak ko na nasa kritikal ang lagay.Baka na-question ko na ang pagiging ina ko. Baka naisip ko na, na hindi ako karapat-dapat na ina para sa kaniya dahil no’ng kinuha ko siya, napahamak siya.Mabigat ang loob ko habang tinatahak ang daan papunta kay Ablante.Nanginginig ang kamay ko habang naglalakad.Mamamatay
“When you hold the gun, you should relax your reflexes as well as your shoulder. Focus on your target and fire,” ipinutok agad ni Kua ang baril na hawak niya na tumama sa paanan ng target.“I can’t hit the center point, mama,” ang sabi niya.Ngumiti ako at hinawakan ang pisngi niya. “It’s alright, honey. You did a great job for a beginner,” ang sabi ko.Hindi siya satisfy sa ginawa niya but that’s understandable since unang hawak niya ng baril ito. He’s good actually, dahil kahit papaano, may natamaan siya.“Can I practice more?”“Yes,” ang sabi ko at lumayo ng bahagya sa kaniya para bantayan siya. It’s his first day on his training in firing. Last week, we did some martial arts, una naming prinaktis ang arnis.He’s exceptionally natural when it comes to it. I remembered his answer when I ask him why he’s good at it.“I joined a group mama, well for you you’ll call it gang but for me, it’s just a group of children who form a rebellion against adults. I joined cause I want to be strong
Pagkadating ni Moni ay kasama niya si Lando. Matapos humaIik ni Lando sa gilid ng noo ko, sinabi ko sa kaniya na tignan niya muna si Rit kung maayos na ba ang kalagayan nito.“Bumaba na ang lagnat niya. Don’t worry.” Sabi niya sa amin.Tumango ako at nilapitan si Rit para haIikan ang noo nito.“Are you okay?” bulong niya sa akin. Tumango ako.“Pwede mo bang e check rin si Sico?” Tumitig si Lando sa mga mata ko bago tumango.“No need, Lando. I’m fine,”“Sico, you’re not. Titignan lang ni Lando ang kalusugan mo dahil baka mamaya, bigla kang mag collapse.” Sabi ko“Kuya, sige na please. You need to stay healthy for your sons. Nag-aalala na nga sila para kay ate Eli tapos paano nalang kung pati ikaw ay madala sa hospital?” sabi ni Moni.Natahimik si Sico at kalaunan ay pumayag na rin.Chineck na siya ni Lando at kami ni Moni ay nakamasid lang sa kanila.“So far, maayos naman ang heart, liver, intestine, esophagus—"“Are you making fun of me, Lando?”Sinamaan siya nang tingin ni Lando.“Wh
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss