Mag-log inShare
AANCEO 22
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO AANCEO 23
Hindi nagbibiro si sir Sico nang sabihin niyang piece of cake lang ang sa kaniya sina PJ. Bawat hampas nina PJ ng kahoy kay sir Sico ay galante niya itong naiiwasan.Bawat suntok na naiiwasan niya ay nasusuklian niya kaagad ng suntok rin na tumatama sa mukha at tiyan ni PJ pati na ng mga kasama niya.Pinagtitinginan na kami ng mga tao dahil sa sigaw nina PJ. Si sir Sico ay humikab pa na tila inaantok. Iniinis niya talaga sina PJ.Suntok, sipa at tadyak, halos hindi na makatayo sina PJ at lahat sila nakahandusay na sa lupa. Si Sico ay agad na pinagpag ang damit niyang hindi naman nadumihan saka inupuan si PJ sa likuran.Sumigaw si PJ sa sakit.Maraming kapit bahay ang gustong lumapit para sana tumulong pero natatakot sila at nagdadalawang isip.“Hoy,” sabi ni Sico at mahinang tinapik ang balikat ni PJ.“Ayus-ayusin mo ang desisyon mo sa buhay boy,” sabi niya. Hindi ko alam pero natatawa ako.“Hindi pwedeng ikaw lang ang pwede magloko. Bakit? Gusto mo bang mangyari na umiyak si Rachelle
Binili Ako ng CEO AANCEO 24
"Rachelle, pwede ba tayong mag-usap?" sabi ni PJ habang nasa harapan si ate at nakikinig."Wala tayong dapat pag-usapan PJ," sabi ko dahil wala naman talaga.Nagpa-pack na ako ng gamit para makauwi dahil babalik pa ng Spain si Rico."Kahit sandali lang," sabi niya.Kumunot ang noo ko."Sabihin mo ang gusto mong sabihin PJ dito at nagmamadali ako.""Mahal kita, Rachelle." Sabi niya agad sa akin ng walang paligoy ligoy. Napatigil ako pero agad ko ring pinagpatuloy ang pagliligpit ng gamit."Iyon lang?""Rachelle naman. Babe, patawarin mo na ako," pagmamakaawa niya.Sinilip ko si ate at nakita ko siyang nakayuko."Pwede kitang patawarin pero hindi na tayo magkakabalikan." Malamig na sabi ko sa kaniya"Babe.. Babe.. Hindi ako papayag. Ano. Galit ka lang." Sabi niya.Hinawakan niya ako sa kamay. Binawi ko rin iyon kaagad."Rachelle please.. Hindi ba sabi mo mahal mo 'ko? Hindi ba ako ang papakasalan mo?" pagmamakaawa niya.Bago pa man ako makasagot, may kamay ng pumulupot sa beywang ko at
Binili Ako ng CEO AANCEO 25
“Rico, nahihiya ako,” sabi ko kay Rico dahil sa bahay nila naroon ang mga magulang niya, ang nakangiting si Harmonia, at ang tatlo pang lalaki na hindi ko kilala.“Stop staring at her,” nakasimangot na sabi ni Rico sa mga tao sa harapan.“So siya pala ang inuwian ni Rico mula Spain hanggang Pinas,” namamanghang sabi no’ng lalaki na may puting buhok.“Did you dye your hair again, uncle Lee?”Lumabi iyong singkit ang mata. “I look young in this one, son. Hindi ba Sico?”Ngumiwi si sir Sico. “Uncle, mas pinatanda mo ang itsura mo.”Agad na natawa sina ma’am Lay sa sinabi ni Sico.“I told you not to dye it,” sabi naman no’ng katabi.“Kuya, uncle Richmoon teased me kanina.”Tumingin sina Sico sa itinuro ni Moni.“I told you earlier not to mess the princess. Spoiled sa dalawang kuya.” Sabi ni Mr. Shein sa sinabing uncle Richmoon ni Moni.Bakit ba ako nandito? Nahihiya ako.“Huwag niyo muna ako pagtuunan nang tingin. Let’s ask this lady here. Ang babaeng nagpatibok sa isa na namang Shein,” n
Binili Ako ng CEO AANCEO 26
Tuyo na ang katawan naming mula sa kakaligo pero ang nasa gitnang bahagi ng hita ko ay hindi matuyo-tuyo.“Rico, matulog na tayo,” nakapikit na sabi ko.Kanina pa niya ako hinahaIikan sa balikat at buong katawan ko. Hindi yata siya napapagod sa mga pinagagagawa niya.Samantalang ako ay pagod na pagod na.“Alright. Goodnight, sweetheart,” natawa ako at humarap sa kaniya dahil kanina ko pa narinig ang goodnight sa kaniya. Inabutan na nga kami ng umaga at flight pa niya mamayang gabi.“Matulog ka na,” sabi ko at pinagsiksikan ang sarili sa katawan niya.Naramdaman kong hinaIikan niya ako sa ulo ko at niyakap ng mahigpit. Aalis na naman siya dito. Hindi na naman kami magkikita.Nakatulog ako ng mahimbing habang nakayakap sa kaniya. Nang magising ay may saplot na ako sa katawan. Binihisan niya ba ako?Himala at marunong pala siyang magsuot ng damit. Akala ko ay paghuhubad lang ang alam niya.Nang makababa ako ay naabutan ko sina uncle Rich na nasa sala at mukhang nagkakasiyahan sila.Anong
Binili Ako ng CEO AANCEO 27
“Rachelle?” tawag ni ma’am Lay sa akin habang nasa banyo ako at sumusuka. Pang ilang araw ko na ito at hindi ako nagsasabi sa kanila.Hindi rin ako pumasok sa skwelahan buhat sa masama lagi ang pakiramdam ko.Pumasok si ma’am Lay sa kwarto. Alam ko kasi naririnig ko ang yapak niya papalapit sa akin pero hindi pa rin kumakalma ang tiyan ko.“Rachelle?”Naabutan niya ako iniduro na nagsusuka pa rin.Agad niya akong dinaluhan at hinahagod ang likuran ko.Hindi ko siya maharap dahil nahihiya ako. Naiiyak na nga ako kasi hindi talaga matigil ang tiyan ko kakasuka.Nang medyo maayos na ay inalalayan ako ni ma’am Lay pabalik sa kama ko.“Kamusta ang pakiramam mo?” kunot noong tanong niya.“Ayos na po t-tita,” nahihiya kong sabi.Nakita kong bahagya siyang ngumiti. Nasisiyahan sa hindi ko matukoy na dahilan.“Pasensya na po. Hindi ko po alam bakit ako nasusuka. Sa tingin ko ay dahil napapasobra yata ang kain ko,” sabi ko sa kaniya.Nahihiya kasi ako.“Ayos lang iyan. Ano ka ba,” nakangiting s
Binili Ako ng CEO AANCEO 28
Dahil kaming dalawa lang ni ma’am Lay ang nakakaalam tungkol sa pregnancy ko kaya ngayon, takang taka ang mga tao sa mga ikinikilos ko.Kanina, tinatanong ako ni Moni kung papasok ba ako sa school, umiling ako kasi ayaw ko.Nakakahiya dahil pinapaaral nila ako pero ayaw ko talaga at baka abutin ako ng sama ng pakiramdam doon.Tapos ngayon, panay kain ko ng mga pagkain na kung saan-saan ko isinasawsaw.“Is that normal?” rinig ko pang tanong ni Mr. Shein kay ma’am Lay nang makita niyang isinawsaw ko ang fried chicken sa ketchup at suka ng sabay.“Oo naman, normal ‘yan,” nakangiting sabi ni ma’am Lay sa kaniya. Sa tabi ko naman na si Moni ay nakangiwi, tipong sobrang weird ng mga kinakain ko.Nang matapos akong kumain, pumasok na si Moni sa school at si Mr. Shein sa trabaho kaya ako nalang ang naiwan sa bahay kasama ni ma’am Lay.“Tita, ano pong gagawin natin?” tanong ko. Nasa upper town kami dito sa bayan kaya sobrang refreshing dahil wlang masiyadong ingay at puro pa puno ang nakapalib
Binili Ako ng CEO AANCEO 29
Kada umaga, pag magigising ako, nasa kwarto ko na si ma’am Lay para bantayan ako sa morning sickness ko.Hindi niya ako pinabayaan at hindi rin siya nagkulang sa pag-aalaga sa akin.Nahihiya na nga ako minsan.Nasa banyo ulit ako para sumuka.“Rachelle, kailangan natin pumunta ng OB,” sabi niya.“Po?”“Don’t worry, may kaibigan akong OB doon tayo,” sabi niya.“Kailangan mong matingnan para ma monitor natin ang bata sa tiyan mo anak,” sabi pa niya sa akin.Tumango ako at sumuka ulit.Ang hirap pala nitong pagbubuntis. Akala ko ay madali lang. Nagkamali ako kasi hindi naman pala madali ang lahat. Kung hindi ako masusuka ay nahihilo naman ako.Nang matapos ako ay saka ako tumayo at inakay ni ma’am Lay sa kama.“Mukhang pinapahirapan ka ng apo ko ah,” nakangiting sabi niya.Alanganin akong ngumiti at tumango. Mukhang ganoon na nga ang nangyayari.“Lady Lay,” tawag ng katulong sa labas.“Bakit?”“Dumating na po ang bagong security para magbabantay kay Ms. Rachelle,” sabi nito.“Ah sige. Pa
Binili Ako ng CEO AANCEO 30
“Mia, salamat sa pagpayag mo na maging OB nitong anak ko,” sabi ni ma’am Lay at ako naman ang nahiya nang sabihin niya ang salitang anak.“Ano ka ba naman Lorelay. Para namang hindi tayo magkaibigan,” sabi nito saka tumingin sa gawi ko.Nakita ko ang magaan nitong ngiti sa akin. Gaya ni ma’am Lay at pamilya ni Rico, ramdam ko ang kasiyahan sa mukha nito.Para bang hindi kaso sa kaniya na galing ako hindi marangyang pamilya.“Hindi ko aakalain na may anak na ang anak natin, Lor.” Sabi niya kay ma’am Lay.“Ako nga rin Mia. I’m sure magugulat itong si Rico.”“Sabay ba silang uuwi ni Zee dito?”“Hindi ko pa alam e. Walang balita si Zee sa akin,” sabi ni ma’am Lay. “Nga pala Rachelle, itong si Mia ang mommy ni Rico. Pwede mo siyang tawaging mommy.”“Ay hala po!” Sabi ko.“Nakakahiya naman po tita,” sabi ko.Ngumuso si Doc Mia at sinabing, “mas ikakatuwa ko Rachelle kung tatawagin mo akong mommy.”Ako na ang nahihiya sa kabaitan na pinapakita nila sa akin.“S-Sige po,” sabi ko sa kaniya.Ng
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
