Mag-log inShare
AANCEO 26
Huling Na-update:
2024-10-29 19:42:56Kaugnay na kabanata
Binili Ako ng CEO AANCEO 27
“Rachelle?” tawag ni ma’am Lay sa akin habang nasa banyo ako at sumusuka. Pang ilang araw ko na ito at hindi ako nagsasabi sa kanila.Hindi rin ako pumasok sa skwelahan buhat sa masama lagi ang pakiramdam ko.Pumasok si ma’am Lay sa kwarto. Alam ko kasi naririnig ko ang yapak niya papalapit sa akin pero hindi pa rin kumakalma ang tiyan ko.“Rachelle?”Naabutan niya ako iniduro na nagsusuka pa rin.Agad niya akong dinaluhan at hinahagod ang likuran ko.Hindi ko siya maharap dahil nahihiya ako. Naiiyak na nga ako kasi hindi talaga matigil ang tiyan ko kakasuka.Nang medyo maayos na ay inalalayan ako ni ma’am Lay pabalik sa kama ko.“Kamusta ang pakiramam mo?” kunot noong tanong niya.“Ayos na po t-tita,” nahihiya kong sabi.Nakita kong bahagya siyang ngumiti. Nasisiyahan sa hindi ko matukoy na dahilan.“Pasensya na po. Hindi ko po alam bakit ako nasusuka. Sa tingin ko ay dahil napapasobra yata ang kain ko,” sabi ko sa kaniya.Nahihiya kasi ako.“Ayos lang iyan. Ano ka ba,” nakangiting s
Binili Ako ng CEO AANCEO 28
Dahil kaming dalawa lang ni ma’am Lay ang nakakaalam tungkol sa pregnancy ko kaya ngayon, takang taka ang mga tao sa mga ikinikilos ko.Kanina, tinatanong ako ni Moni kung papasok ba ako sa school, umiling ako kasi ayaw ko.Nakakahiya dahil pinapaaral nila ako pero ayaw ko talaga at baka abutin ako ng sama ng pakiramdam doon.Tapos ngayon, panay kain ko ng mga pagkain na kung saan-saan ko isinasawsaw.“Is that normal?” rinig ko pang tanong ni Mr. Shein kay ma’am Lay nang makita niyang isinawsaw ko ang fried chicken sa ketchup at suka ng sabay.“Oo naman, normal ‘yan,” nakangiting sabi ni ma’am Lay sa kaniya. Sa tabi ko naman na si Moni ay nakangiwi, tipong sobrang weird ng mga kinakain ko.Nang matapos akong kumain, pumasok na si Moni sa school at si Mr. Shein sa trabaho kaya ako nalang ang naiwan sa bahay kasama ni ma’am Lay.“Tita, ano pong gagawin natin?” tanong ko. Nasa upper town kami dito sa bayan kaya sobrang refreshing dahil wlang masiyadong ingay at puro pa puno ang nakapalib
Binili Ako ng CEO AANCEO 29
Kada umaga, pag magigising ako, nasa kwarto ko na si ma’am Lay para bantayan ako sa morning sickness ko.Hindi niya ako pinabayaan at hindi rin siya nagkulang sa pag-aalaga sa akin.Nahihiya na nga ako minsan.Nasa banyo ulit ako para sumuka.“Rachelle, kailangan natin pumunta ng OB,” sabi niya.“Po?”“Don’t worry, may kaibigan akong OB doon tayo,” sabi niya.“Kailangan mong matingnan para ma monitor natin ang bata sa tiyan mo anak,” sabi pa niya sa akin.Tumango ako at sumuka ulit.Ang hirap pala nitong pagbubuntis. Akala ko ay madali lang. Nagkamali ako kasi hindi naman pala madali ang lahat. Kung hindi ako masusuka ay nahihilo naman ako.Nang matapos ako ay saka ako tumayo at inakay ni ma’am Lay sa kama.“Mukhang pinapahirapan ka ng apo ko ah,” nakangiting sabi niya.Alanganin akong ngumiti at tumango. Mukhang ganoon na nga ang nangyayari.“Lady Lay,” tawag ng katulong sa labas.“Bakit?”“Dumating na po ang bagong security para magbabantay kay Ms. Rachelle,” sabi nito.“Ah sige. Pa
Binili Ako ng CEO AANCEO 30
“Mia, salamat sa pagpayag mo na maging OB nitong anak ko,” sabi ni ma’am Lay at ako naman ang nahiya nang sabihin niya ang salitang anak.“Ano ka ba naman Lorelay. Para namang hindi tayo magkaibigan,” sabi nito saka tumingin sa gawi ko.Nakita ko ang magaan nitong ngiti sa akin. Gaya ni ma’am Lay at pamilya ni Rico, ramdam ko ang kasiyahan sa mukha nito.Para bang hindi kaso sa kaniya na galing ako hindi marangyang pamilya.“Hindi ko aakalain na may anak na ang anak natin, Lor.” Sabi niya kay ma’am Lay.“Ako nga rin Mia. I’m sure magugulat itong si Rico.”“Sabay ba silang uuwi ni Zee dito?”“Hindi ko pa alam e. Walang balita si Zee sa akin,” sabi ni ma’am Lay. “Nga pala Rachelle, itong si Mia ang mommy ni Rico. Pwede mo siyang tawaging mommy.”“Ay hala po!” Sabi ko.“Nakakahiya naman po tita,” sabi ko.Ngumuso si Doc Mia at sinabing, “mas ikakatuwa ko Rachelle kung tatawagin mo akong mommy.”Ako na ang nahihiya sa kabaitan na pinapakita nila sa akin.“S-Sige po,” sabi ko sa kaniya.Ng
Binili Ako ng CEO AANCEO 31
Umuwi kami ng bahay kasama ni Doc Mia. Siya kasi ang nagmaneho ng sasakyan namin pauwi.Nasa likuran ako nakaupo habang si ma’am Lay naman ay tinatabihan ako.“Rachelle, Rico is calling,” sabi ni niya.Agad akong nabuhayan at agad na kinuha ang cellphone niya.“Sweetheart?” kakalagay ko lang ng cellphone sa tenga ko, narinig ko ang malambing na boses ni Rico.Kahit nasa tabi ko ang mama niya ay tumulo ang luha ko.“Rico, miss na miss na kita,” umiiyak na sabi ko. Nakita ko ang pagngiti ng mama niya at ni Doc sa sinabi ko. Nahiya ako bigla.“Aw. I missed you too sweetheart.”Hindi ko napigilan maging emotional.“Are you crying baby?” umiling ako at pinunasan ang luha ko.“Hindi ah,” sabi ko kahit na sunod sunod ng tumulo ang luha sa mata ko.Narinig ko ang pagbuntong hininga niya.“Kamusta ka diyan? Kumakain ka ba ng tama?” tumango ako sa tanong niya.“You missed me so bad?”“Opo,” sabi ko sa mababang boses at narinig ko nalang ang mahinang pagtawa niya sa kabilang linya.“Damn it baby
Binili Ako ng CEO AANCEO 32
“Ms. Rachelle, bakit po kayo nandito?” nasa maid’s quarter ako.“Wala po kasi akong matutulugan e,” sabi ko.“Pero Ms. Rachelle, doon po kayo pinapatuloy ni sir Rico sa kwarto niya.”Napahigpit ang hawak ko sa unan at naiiyak na naman. Hindi ko kasi alam kung kaano-ano siya ni Rico. Girlfriend niya ba iyon? Bakit ganoon iyon makaasta?“Doon niya po gusto matulog manang,” halos mag crack ang boses ko.“Isusumbong ko siya kay Lady Lay,”“Huwag na po manang,” sabi ko.“Ayos lang naman po ako,” dagdag ko.Nakita kong nagkatinginan sila mga katulong.“Masikip po dito sa maid’s quarter Ms. Rachelle. Kung gusto niyo po, aayusin ko ang guest room para makapagpahinga na kayo.”“Huwag na po. Aabalahin ko pa kayo e,” sabi ko.“Dito nalang po ako sa inyo manang. Para din po may kasama ako,” agad na bumagsak ang balikat ni manang pero sa huli ay pumayag rin siya na makitulog ako kasama nila.Dahil isa akong madaldal na babae, ayon, nagki-kwentuhan kami ng mga katulong sa mga buhay buhay namin hang
Binili Ako ng CEO AANCEO 33
"AKIN NA IYAN!" Malakas na sigaw niya sabay hablot ng bulaklak sa kamay ko.Sa inis ko ay agad ko rin itong binawi sa kaniya."Akin ito. Kakasabi lang ni Rico na akin ang bulaklak na ito."Agad na nanlisik ang mata niya. "Ako ang girlfriend ni Rico kaya anong sinasabi mo?"Napahinto ako at nagulat sa sinabi niya. Anong girlfriend? Bakit siya magiging girlfriend ni Rico?Hindi ko na namalayan na kinuha niyang muli ang bulaklak at tumalikod."Ate?" napatingin ako kay Moni. Naguguluhan ang mata habang nakatingin sa amin."Shel," tawag ni Sico.Ibubuka ko na sana ang bibig ko nang makitang lumapit si Eli sa kanila."Sico, inaaway ako ng babaeng iyan."Kumunot ang noo ni sir Sico habang nakatingin dito."Sino ka?""Oo nga. Sino ka ba? Hindi pala-away si ate Rachelle.""Ako si Eli Revajane. Girlfriend ako ng kapatid niyong si Rico." Sabi niya na nagpalaki ng mata sa dalawa."Kuya?" takang tanong ni Moni sa kuya Sico niya. "Sabi mo nakipag hiwalay na si kuya Rico sa girlfriend niya?""Iyon a
Binili Ako ng CEO AANCEO 34
“Kuya, bakit hindi ko ma-kontak sina mama?” rinig kong sabi ni Moni habang nasa sala ako. Katabi ko siya sa kwarto niya dahil ayaw ni Eli umalis sa kwarto ni Rico.Isang linggo na mula ng nandito siya at hindi pa umuuwi sina ma’am Lay.“Mama said na may importante silang pupuntahan ni papa. Baka walang signal doon,”“Kailan daw sila uuwi?”“Na extend ang lakad nila. 2 months sila doon,”Nag-iwas tingin ako at naabutan ko si Eli na nakatitig sa akin.Nakita kong tumabi siya sa akin sa pag-upo.“Oh paano ba iyan? Nasa akin na sila,” malditang sabi niya.Hindi ako kumibo. Tahimik lang akong kumakain.“Ang kapal din naman kasi ng mukha mo. Kabit ka na nga ng nobyo ko, nagbubuhay reyna ka pa dito,” aniya.Tumayo ako para lumipat ng mauupuan.“Shel,” tawag ni sir Sico sa akin kaya tumingin ako sa gawi niya.“Rico called, hindi mo raw sinasagot ang tawag niya?”Nagbaba tingin ako. “Pasensya na po kuya,” sabi ko.“It’s fine, Shel. Naiintindihan kita.” Aniya. Tumango ako.Naging ganito ang buh
Pinakabagong kabanata
Binili Ako ng CEO NOTE FOR 5TH BOOK
Hello everyone, I don’t know kung may nakaabot sa chapter na ito dito banda e. Haha. As you see, iyong tatlong book e posted na as separate book pero dahil may ibang readers na hindi yun mahanap so I decided na isama ang apat na book dito.Naisip ko po na dagdagan pa ito ng isa pang book na hindi pa nababasa or hindi ko pa na post. Agree ba kayo na dagdagan ko pa? Story po ito ni Laris Shein.Hesitant akong ipagpatuloy siya kasi baka mamaya e wala palang nagbabasa na ng story na umabot hanggang dito. Haha. What do you think po? Dapat ko bang ipagpatuloy? Or hindi? Wait po ako sa reply niyo.Kapag umabot ito ng siguro 100 comments (chareng), ipagpapatuloy ko ang 5th book.SALAMAT PO. WAITING AKO SA REPLY NIYO LAHAT. (Sana meron. huhu)
Binili Ako ng CEO END
HULI(THIRD PERSON)“Are you not bothered na laging kuya mo ang napupuri?” Rit smiled at the ladies at umiling.“Why would I?”“He’s the eldest so hindi ba parang sa kaniya una mapupunta ang yaman ng pamilya niyo?”Dalawa lang sila ni Kuarter yet they were always be compared to each other by the lads.“I can get rich if I want,” Rit answered as he si pped his wine from the glass.“Your parents allowed you to drink?” manghang tanong ng mga kaedaran niya na kasama sa social gatherings ng elites.“Yeah. I have an amazing parents,”Kanina pa gustong umuwi ni Rit. Wala lang siyang choice kun’di makipagplastikan sa mga taong kailangan niyang makasalamuha.He’s a college student but already reigning an empire at the young age. Even the Shein didn’t know that. Rit pretended to be dumb and a weakling baby where in face he’s dangerous like his ancestors.Bored niyang tinitignan ang ilang mga numero na pumapasok sa bank account niya. Profits from the investments he made since he was in high schoo
Binili Ako ng CEO BANCEO 113
ZEYM“Coffee?” nag-angat ako ng tingin at nakita si Eli na inaabutan ako ng kape. Si Sico ay kausap si Rachelle kasama ni Lando.“Ang lalim ng iniisip. Tungkol ba ito kay Hanny?”“Kua said that he saw her. Naaawa ako sa anak natin. Kung saan maayos na siya, bumalik na naman ang trauma niya.”“Baka kamukha lang ni Hanny ang nakita niya. We’re there at nakita naming nilibing ang abo niya,”Alam ko. Lahat din nang nakakita ay sinabing patay na si Hanny. Ang amin lang ay sana makalimutan na ni Kua ang batang iyon dahil ayaw naming makita siyang pawisan na gumigising sa gitna ng gabi.Hinawakan ni Eli ang kamay ko at ngumiti. “Everything will be fine. Dalawa tayong ina niya ang magtutulungan para malampasan niya ulit ang mga bangungot ng nakaraan niya.”Eli is right. Dapat kong alisin ang mga negatibong ideya sa isipan ko.Enjoyin ko nalang ang outing namin ngayon. Narito kami lahat sa bahay ni Eli at Sico. Nandito rin si daddy Zee kasama ni Doc Mia at ibang mga kaibigan ni papa gaya ni unc
Binili Ako ng CEO BANCEO 112
ZEYMIsang malalim na buntong hininga ang pinakawalan ko matapos kong basahin ang libro na binili ni Lando sa akin. Kanina pa ako nakangiti na parang baliw pero ang totoo ay umuusok na itong ulo ko sa inis sa kaniya.“Sweetie, you want te—err what happened?” nabitin sa ere ang sasabihin niya nang makita ang itsura ko.“You wanna die?”He looked confuse.“What’s this?” sabi ko at pinakita sa kaniya ang librong binili niya.“A book?” hindi niya sure na sagot. Bigla siyang napalunok nang makita na mas lalong lumabas ang kunot sa noo ko.“Mukha ba akong s3x addict?” nanlaki ang mata niya at tinignan ang libro na hawak ko. Mukhang na-realize niya anong libro ang binili niya sa akin.“Ah—actually, I forgot something—"“Come here,”Magpapalusot pa siya para makaalis.“What?”“I said, come here,”Napalunok siya at kinakabahan na humahakbang papunta sa akin.Do I look like a monster at ganiyan siya katakot?Umupo siya sa kama, sa tabi ko. Lumapit ako sa kaniya na agad niyang ikinapikit. Akala
Binili Ako ng CEO BANCEO 111
Nasa likuran ako ni Kua at tinitignan namin ang mga tao na hinahatid ang abo ni Hanny sa paglalagyan niyo.Akala ko nga ay ilalagay ng pamilya ni Hanny ang abo niya sa bahay but it turned out na ilalagay din pala pa rin nila ito sa sementeryo.I’m wondering bakit kailangan e-cremate kung ililibing din pala nila?Kung sabagay, mula sa nalaman ko ay minamaltrato ang bata kaya siguro ayaw ng pamilya niya panatilihin ang abo nito sa bahay nila.Nasa malayo kami ni Kua, umiiyak ang anak ko habang nakatingin sa malaking picture portrait ni Hanny.Hindi ko siya kilala personally, pero kung sino man siya, alam kong mabuting bata siya dahil gustong gusto siya ng anak ko.Matapos ang libing, umuwi na kami agad.Sinalubong kami ni Rit na nag-aalala sa kuya niya. Kua on the other hand went to his room. Ayaw niya sigurong makita na nag-aalala kami sa kaniya.“Is he gonna be okay, mama?” tanong ng anak ko.Tumango ako.“Yes cause your brother is strong anak,”“I’m afraid he’s not, mama,” tumingala
Binili Ako ng CEO BANCEO 110
ELIZABETHMy boys were so OA to the point na hindi ko alam kung miinis o matatawa ako sa pinaggagawa nila. It’s been almost 2 weeks nang makalabas ako, at naghihilom na ang sugat ko.Nakauwi na nga rin kami ni Sico sa bahay namin, and as for Kua, he asked Zeym to stay with us. Zeym agreed dahil aalis rin naman sila ni Lando for 1 month.Alam na kung saan ang pakay nila. Anyway, masaya kaming lahat para kay Zeym. Kung ano ang trato sa kaniya ng lahat no’ng sila pa ni Sico, ay ganoon pa rin naman ngayon.It’s just that, everyday na siyang nakangiti at blooming. Halatang masaya siya sa piling ni kuya Lando.Kakabalik lang ni Sico sa trabaho, dahil halos ayaw niya akong iwan mag-isa sa bahay lalo’t kapag may pasok ang mga bata kaya natagalan talaga ang pagbalik niya. Tambak na ang trabaho niya sa opisina.Si Rit, sa public school pa rin siya pumapasok. I asked him kung gusto ba niyang lumipat ng school noon kung nasaan ang school ng kuya niya, he firmly said NO kahit na lagi niyang ginaga
Binili Ako ng CEO BANCEO 109
RICOPinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit!“Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko.“Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym.“Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa.Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit.“Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym.Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay.Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising.“Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako.Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay?Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo.“Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko.“Pa/tito?” sabay na react n
Binili Ako ng CEO BANCEO 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko.“Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin.“Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko.Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin.“I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?”Sabay silang tumango, ang cute.“Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin.Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan.“I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako.Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin.“Me too mama, Rit pr
Binili Ako ng CEO BANCEO 107
SICOWhere am I?“Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli.“Where are you going? Why are you going that way?”She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast.“Honey? Where are you going?”Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko.What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden?Whose garden is this?“Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya.“Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko.“Anong ginagawa mo? Why I can’t move?”“Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya.“Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko.Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami.“Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya.“Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby… Please, I miss
