Share
Chapter 101
MeteorCometsT.T
Kaugnay na kabanata
Binihag Ako ng CEO Chapter 102
Napasama namin si Kua na bumaba sa sala at kumain na rin siya. Kumpara kanina ay hindi na siya nanginginig sa takot ngayon. Kausap niya ngayon ang lola niya. Marami akong nalaman tungkol sa kaibigan niyang si Hanny. At napagtanto ko rin na ninong ng bata ang principal. Kung tama ang hinala ko, saka lang lumaki ang issue na ito nang makita ni Kua ang lahat. Mukhang sa kwento niya ay matagal ng biktima itong kaibigan niyang si Hannyke. “Ah, tita, pwede po bang maiwan ko sandali sa inyo si Kua?” “Saan ka pupunta?” “May importante lang po akong pupuntahan,” ang sabi ko. Kita sa mukha niya na nag-alala siya, si Kua naman ay parang ayaw akong payagang umalis. Nilapitan ko siya at ginulo ang buhok niya. “Mabilis lang si mama,” sabi ko. Nang makaalis ako sa bahay, agad akong pumara ng taxi at nagpahatid papunta ng skwelahan. Hindi rin ako mapakali na nasa bahay ako at walang ginagawa. Panatag naman na ang loob ko na maayos na si Kua at naroon pa si tita. Pagdating ko sa skwelahan, ex
Binihag Ako ng CEO Chapter 103
Pinilit ko ang sarili ko na ihakbang ang mga paa ko. Hindi pwedeng hindi. Nasa panganib ang anak ko. Nang mabawi ko ang ulirat ko mula sa kaba, agad akong tumakbo sa likuran. Nasa loob na si tita, kaya possibleng dumaan sa likuran ang sino mang pumasok sa bahay. Agad kong kinuha ang hedge shears na nasa garden ng bahay ni Zeym na siyang nadaanan ko. Wala akong madalang kahit na anong armas na panlaban kun’di ito lang. Hindi ako gaya ni Zeym na magaling sa martial arts at pakikipaglaban. Pero kaya kong protektahan ang anak ko kung kinakailangan. Kinakabahan ako habang tinatahak ang daanan sa likuran ng bahay. At nakita ko ang anak ko na nagpupumiglas mula sa lalaking may hawak sa kaniya. Nakatakip ang kamay ng lalaking iyon sa bibig ng anak ko kaya hindi makasigaw si Kua. Mas lalo akong nagulat na ang inabutan ko kanina ng isang libo ay ang lalaking nasa harapan ko ngayon. Kung ganoon, siya si principal Ablante? Ang demonyong nagtangka sa buhay ng anak ko? “Tahimik!” Galit na sa
Binihag Ako ng CEO Chapter 104
ZEYM Kua is crying nonstop that night. He even insisted na gusto niyang puntahan si Elizabeth sa hospital kahit hindi pwede. I cried too and wanted to blame myself for what happened but am I really at fault? I transferred my son in private school cause that’s how I feel as his mother. Ano naman kung nilipat ko siya sa marangyang skwelahan mula sa public school? Masama ba ang desisyon ko? We were just fine for years, and what the principal did is out of my control. I overthink. I blame myself kahit wala namang naninisi sa akin sa nangyari kay Elizabeth. Pero kung sakali mang si Kua ang napahamak, baka nga ay sisihin ko talaga ang sarili ko sa nangyari. Hindi ko kayang makita ang anak ko na nasa kritikal ang lagay. Baka na-question ko na ang pagiging ina ko. Baka naisip ko na, na hindi ako karapat-dapat na ina para sa kaniya dahil no’ng kinuha ko siya, napahamak siya. Mabigat ang loob ko habang tinatahak ang daan papunta kay Ablante. Nanginginig ang kamay ko habang naglalakad. M
Binihag Ako ng CEO Chapter 105
“When you hold the gun, you should relax your reflexes as well as your shoulder. Focus on your target and fire,” ipinutok agad ni Kua ang baril na hawak niya na tumama sa paanan ng target. “I can’t hit the center point, mama,” ang sabi niya. Ngumiti ako at hinawakan ang pisngi niya. “It’s alright, honey. You did a great job for a beginner,” ang sabi ko. Hindi siya satisfy sa ginawa niya but that’s understandable since unang hawak niya ng baril ito. He’s good actually, dahil kahit papaano, may natamaan siya. “Can I practice more?” “Yes,” ang sabi ko at lumayo ng bahagya sa kaniya para bantayan siya. It’s his first day on his training in firing. Last week, we did some martial arts, una naming prinaktis ang arnis. He’s exceptionally natural when it comes to it. I remembered his answer when I ask him why he’s good at it. “I joined a group mama, well for you you’ll call it gang but for me, it’s just a group of children who form a rebellion against adults. I joined cause I want to be
Binihag Ako ng CEO Chapter 106
Pagkadating ni Moni ay kasama niya si Lando. Matapos humaIik ni Lando sa gilid ng noo ko, sinabi ko sa kaniya na tignan niya muna si Rit kung maayos na ba ang kalagayan nito. “Bumaba na ang lagnat niya. Don’t worry.” Sabi niya sa amin. Tumango ako at nilapitan si Rit para haIikan ang noo nito. “Are you okay?” bulong niya sa akin. Tumango ako. “Pwede mo bang e check rin si Sico?” Tumitig si Lando sa mga mata ko bago tumango. “No need, Lando. I’m fine,” “Sico, you’re not. Titignan lang ni Lando ang kalusugan mo dahil baka mamaya, bigla kang mag collapse.” Sabi ko “Kuya, sige na please. You need to stay healthy for your sons. Nag-aalala na nga sila para kay ate Eli tapos paano nalang kung pati ikaw ay madala sa hospital?” sabi ni Moni. Natahimik si Sico at kalaunan ay pumayag na rin. Chineck na siya ni Lando at kami ni Moni ay nakamasid lang sa kanila. “So far, maayos naman ang heart, liver, intestine, esophagus—" “Are you making fun of me, Lando?” Sinamaan siya nang tingin ni
Binihag Ako ng CEO Chapter 107
SICO Where am I? “Sico,” napabangon ako nang marinig ang boses ni Eli. “Where are you going? Why are you going that way?” She smiled and continue to walk. I started to run to catch her up but she’s unbelievably fast. “Honey? Where are you going?” Hindi ulit siya nakinig. Nanitili lang siyang naglalakad kahit alam niyang sinusundan ko siya. Each step I make to move forward, mas lalong lumalakas ang kaba sa dibdib ko. What’s happening? Bakit nasa labas siya? Wait—where are we? Why are we in the garden? Whose garden is this? “Eli,” tawag ko ulit sa kaniya but this time, huminto na siya. “Stay Sico,” matapos niyang sabihin iyon, hindi ko na magalaw ang paa ko. “Anong ginagawa mo? Why I can’t move?” “Sico, thank you for loving me.” She smiled, then naalala ko na nasa hospital siya. “Bakit? Saan ka pupunta?” tanong ko. Kinakabahan na ako, ayokong iwan niya kami. “Sico, you need to be strong dahil may mga anak pa tayo,” ang sabi niya. “Stop it Eli. Saan ba ito? Come here baby…
Binihag Ako ng CEO Chapter 108
Pagdating ko ng bahay, sinalubong ako agad nina tita at tito kasama ni Moni at mga anak ko. “Mama, we’re so worried about you…” Sabi ni Kua na umiiyak at nakayakap sa akin. “Mama, I missed you so much. Are you still sick mama?” inosenteng tanong ni Rit sa akin. Wala akong masabi kun’di ang ngumiti sa dalawang anak ko. Masiyado akong na overwhelmed sa pinapakita nila sa akin. “I’m sorry… Nag-aalala ba kayo kay mama?” Sabay silang tumango, ang cute. “Asus.. Ang mga baby ni mama ay… Miss na miss ko kayo mga anak.” HinaIikan ko sila sa mga labi nila kahit na pati ako ay naiiyak na rin. Para na kaming timang dito lahat na nag-iiyakan. “I promise you mama, from now on, I will protect you from danger,” ang sabi ni Kua, seryosong sinasabi sa akin na po-protektahan niya ako. Nasabi sa akin ni Zeym na tinuturuan niya si Kua sa martial arts at kung paano humawak ng baril. Wala naman aknong nakikitang problema doon at isa pa, alam kong babantayan niya ng maigi ang anak namin. “Me too mam
Binihag Ako ng CEO Chapter 109
RICO Pinitik ako ni papa sa noo. Ang sakit! “Tuwang tuwa ka pa na pinakaisahan niyo ni Lando ang kapatid mo?” tumingin si papa kay Lando, na agad na yumuko. “Sorry ulit tito,” sabi ni Lando sa tabi ni Zeym. “Oh ayan… Sige papa, pagalitan niyo ang dalawang iyan.” Sabi ni Zeym na ginagatungan si papa. Sinamaan ko siya nang tingin pero pinitik lang ni papa ang noo ko ulit. “Oh nasaan na ang tapang niyo kanina?” sabi ni Zeym. Tumingin ako kay Sico na walang malay. Nasa couch siya. Matapos sabihin ng nurse kanina na na-cremate si Elizabeth ay bigla siyang nahimatay. Maayos naman ang vitals ng gago. Ayaw lang niyang gumising. “Papa masakit na,” reklamo ko. Nakita ko si Moni na kumakain ng ice cream at tinatawanan ako. Bakit parang magkakampi sila dito sa bahay? Si Elizabeth ay nasa tabi lang ni Sico, hawak ang kamay at pinupunasan ang pawis ni Sico gamit ang panyo. “Linisin niyo ni Lando mamaya ang mga sasakyanan ko,” sabi ni papa sa akin na ikinalaki ng mata ko. “Pa/tito?” saba
Pinakabagong kabanata
