Chapter 104

ZEYM

Kua is crying nonstop that night. He even insisted na gusto niyang puntahan si Elizabeth sa hospital kahit hindi pwede. I cried too and wanted to blame myself for what happened but am I really at fault?

I transferred my son in private school cause that’s how I feel as his mother. Ano naman kung nilipat ko siya sa marangyang skwelahan mula sa public school? Masama ba ang desisyon ko?

We were just fine for years, and what the principal did is out of my control.

I overthink. I blame myself kahit wala namang naninisi sa akin sa nangyari kay Elizabeth.

Pero kung sakali mang si Kua ang napahamak, baka nga ay sisihin ko talaga ang sarili ko sa nangyari. Hindi ko kayang makita ang anak ko na nasa kritikal ang lagay.

Baka na-question ko na ang pagiging ina ko. Baka naisip ko na, na hindi ako karapat-dapat na ina para sa kaniya dahil no’ng kinuha ko siya, napahamak siya.

Mabigat ang loob ko habang tinatahak ang daan papunta kay Ablante.

Nanginginig ang kamay ko habang naglalakad.

M