"Ayos naman po Tita. Naninibago po pero mababait naman ang mga classmates ko." Nahihiya kong sagot. Agad ko naman napansin ang patitig sa akin ni Sir Rafael. Bakas ang pagtataka sa mukha nito."Why? Pwede na ba siyang pumasok ng School?" tanong nito. Sa wakas nagkaroon din siya ng pakialam sa akin.
VERONICA POVNew routine ng buhay ko. Gigising ng maaga, maliligo at magbibihis ng school uniform. Tulalang titigan ang sariling reflexion sa salamin at hindi maiwasan na mapangiti ng mapansin ko na bagay na bagay sa akin ang suot kong school uniform.Hanggang ngayun hindi pa rin ako makapaniwala na
"Sir Rafael po. HIndi po bat iyun naman ang tama dahil amo ko kayo?" sagot ko."Fuck! Nakalimutan mo na ba ang usapan natin noon na huwag na huwag mo na akong tawaging Sir? Gusto mo ba ng parusa ngayun din? Baka hindi ka makapasok ng School sa gagawin ko sa iyo Veronica?" mataas ang boses na wika ni
VERONICA POV"Ganda! Ano ba? Sagutin mo naman ako! Si Rafael Villarama ba iyun?" muling tanong sa akin ni Randy. Halata sa mukha nito ang matinding pagkagulat at matinding curiosity.Mabuti na lang at nagpahila ito sa akin kanina. Hindi ko na kasi kayang tagalan pa ang nang-uusig na titig ni Rafael
"Look, mahigit one year na ako sa kanila. Paaral nga nila ako dahil kaibigan ng mga anak ng Villarama's ang Nanay ko. Iyan ang dahilan kung bakit sa kanila ako nakatira. And NO, hindi ako girl friend ni Rafael Villarama. Malabong mangyari iyun!" diretsahan kong sagot para hindi na sila magtanong pa.
VERONICA POVMabilis ang naging byahe namin. Halos wala pang thirty minutes ay napansin ko na pumasok ang sasakyan sa compound ng isang kilalang hotel. Lalo tuloy dumuble ang kaba na nararamdaman ko. Ano ba ang pinaplano ng Rafael na ito. Kainis na talaga siya. Wala na sa lugar na galit-galitan nyan
Parang napapasong agad akong lumayo dito. Mahirap na baka gawan ako ng masama dito. Pasimple ko pang inilibot ang tingin sa paligid. Malawak ang loob at may mga magagandang paintings na nakadisplay sa paligid. Nangingintab din ang sahig sa sobrang linis.Ito kaya iyung naririnig kong lugar kung saan
RAFAEL POV'Hindi ko na kaya pang magpigil!" iyan ang nararamdaman ko habang walang sawang sinasamba ang katawan na nakalatag ngayun sa kama. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Kay Veronica ko lang naramdaman ang ganitong klaseng damdamin. Walang katumbas na halaga ng salapi ang presensya nito sa