VERONICA POV"Ganda! Ano ba? Sagutin mo naman ako! Si Rafael Villarama ba iyun?" muling tanong sa akin ni Randy. Halata sa mukha nito ang matinding pagkagulat at matinding curiosity.Mabuti na lang at nagpahila ito sa akin kanina. Hindi ko na kasi kayang tagalan pa ang nang-uusig na titig ni Rafael
"Look, mahigit one year na ako sa kanila. Paaral nga nila ako dahil kaibigan ng mga anak ng Villarama's ang Nanay ko. Iyan ang dahilan kung bakit sa kanila ako nakatira. And NO, hindi ako girl friend ni Rafael Villarama. Malabong mangyari iyun!" diretsahan kong sagot para hindi na sila magtanong pa.
VERONICA POVMabilis ang naging byahe namin. Halos wala pang thirty minutes ay napansin ko na pumasok ang sasakyan sa compound ng isang kilalang hotel. Lalo tuloy dumuble ang kaba na nararamdaman ko. Ano ba ang pinaplano ng Rafael na ito. Kainis na talaga siya. Wala na sa lugar na galit-galitan nyan
Parang napapasong agad akong lumayo dito. Mahirap na baka gawan ako ng masama dito. Pasimple ko pang inilibot ang tingin sa paligid. Malawak ang loob at may mga magagandang paintings na nakadisplay sa paligid. Nangingintab din ang sahig sa sobrang linis.Ito kaya iyung naririnig kong lugar kung saan
RAFAEL POV'Hindi ko na kaya pang magpigil!" iyan ang nararamdaman ko habang walang sawang sinasamba ang katawan na nakalatag ngayun sa kama. Hindi ko maintindihan ang sarili ko. Kay Veronica ko lang naramdaman ang ganitong klaseng damdamin. Walang katumbas na halaga ng salapi ang presensya nito sa
"Wait! Ano ba, tama ba itong ginagawa natin?" muling wika nito at nanlalaki ang mga matang tinitigan ako mula ulo hanggang paa. Wala akong tinira na kahit isang saplot sa katawan ko at kita ko ang lalon pamumula ng mukha ni Veronica at nagtagal pa ang pagkatitig nito sa aking tayong-tayo na anaconda
VERONICA POVNagising ako sa isang hindi familiar na silid. Inilibot ko pa ang tingin ko sa buong paligid at dahan-dahan na bumangon. Hindi ko mapigilan na mapangiwi lalo na ng maramdaman ko ang pananakit ng buo kong katawan. Partikular na ang aking pagkababae.Huli na din ng mapansin ko na wala ako
"A-ayos lang ako.." sagot ko at agad na napayuko. Pilit kong pinapakalma ang sarili ko. Nakakahiya na mag-iiyak ako ngayun sa harap nya. Hindi na maibalik pa ang mga nangyari na. Narinig ko pa ang marahan nitong pagbuntong hininga bago muling nagsalita. "Then, tell me. Anong problema Veronica ? Huw