SIX YEARS LATERCARMELAVPOV"Charlotte, Christopher Charles.. ano itong sinabi sa akin ng teacher niyo na hindi na naman daw kayo pumasok sa School?" galit na wika ko sa mga ito. Nakahilira ang mga ito sa harap ko at nakayuko. Kitang kita ang guilt sa kanilang mga mata kaya naman malakas akong napab
"Mama, nakakaantok naman kasi ang mga turo ni teacher. Mas gusto namin sumali sa taekwondo at maglaro ng baril-barilan." sagot ni Charlotte. Nag-iisang babae sa triplets at kung kumilos talo pa ang mga kapatid niyang lalaki. Astig at mahilig sa mga laruan na panlalaki at higit sa lahat ayaw niya ng
"Hindi naman sa ganoon. Kaya lang masyadong malayo ang Manila. Isa pa baka nakakalimutan mo na taga- doon ang pamilya ko pati na din ang ama ng mga anak ko." sagot ko dito. Natigilan ito."So what? Mas maganda na malaman nila na nagkaanak kayo ng Villarama na iyun. Kaysa naman magpakasal siya sa mal
CARMELA POV"Mama, gising na po kayo. Aalis na tayo!" naalimpungatan ko na may kumakalabit sa akin. Antok na antok pa ako pero wala akong choice kundi imulat ang aking mga mata. Agad na tumampad sa paningin ko ang mukha ng aking anak na si Charlotte. Nakabihis ito ng favorite attire niyang pang-sund
"Bakit may choice pa bang iba? Ilang taon ng lagpas sa kalendaryo ang edad ko at kailangan ko ng bumuo ng pamilya." seryoso kong sagot. Heto na naman...kailangan ko na namang sakyan ang usapan na ito. Ayaw ko kasing ipakita sa kanila na hangang ngayun si Carmela pa rin ang sinisigaw ng puso ko. Nagk
"Hindi ko alam kung sino ang nagpapakalat sa balitang iyan. Hindi pa naman ako nagprupose ng kasal sa kanya. Siguro dahil sikat siya kaya iniisip ng medya na magpapakasal na kami dahil halos tatlong taon na din kaming nagkakaigihan." sagot ko."Nagkakaigihan? Magtapat ka nga sa akin. Paano mo ba nil
"Ikumusta mo na lang din ako sa kanya. Hayaan mo tatawagan ko siya one of this days." nakangiti nitong sagot. Agad akong napatango."hmmmm Ninang.. may itatanong po sana ako sa inyo...May...may balita na po ba kayo sa kanya? Kay Carmela?" pautal-utal kong tanong. Nakita ko ang lungkot na biglang gum
CARMELADelay ang flight kaya gabi na din kami nakarating ng Manila. Gusto ni Lucy na sa hotel na lang kami didiresto pero parang hindi na yata kailangan. May condo ako sa Mandaluyong at doon na lang kami mag-stay ng mga bata. Hindi ko ito naibenta noon kahit na ilang beses ko ng pinag-isipan dahil