"Siguro kailangan natin makausap ang doctor. Mukhang malala ang tama sa utak ng anak mo Moira." wika ni Daddy Ralph. "And you!. Pwede bang umalis ka sa kwarto na ito? Ayaw kitang makita. Get lost!!!" galit sa wika nito sa akin. Napaatras naman ako. Samantalang galit na susugurin naman sana ni Mirac
CARISSA"Get lost! Hindi totoo iyan! Hindi pa patay si Ara!" nanlilisik ang mga matang nakatingin sa akin si Gabriel. Isang linggo na kaming nakauwi galing hospital. Hindi ako halos makalapit dito dahil nagagalit ito sa akin. Hindi ito nakikinig sa kahit anong paliwanag namin. Kahit ang mga anak ay
"No Mom,. Kung hindi dahil sa katigasan ng ulo ng babaeng iyan masaya pa sana tayo ngayun . Hindi sana naaksidente si Daddy." sagot ni Miracle. Matalim ang mga matang nakatitig ito kay Arabella. "Sige na Miracle, iwan mo na muna kami. Mag-usap lang kami ng kapatid mo." sagot ko. Galit si Miracle at
ARABELLA POVMabilis akong lumabas ng kwarto kung saan nag-stay si Mommy ngayun. Halos hindi ako makahinga dahil sa matinding pag-iyak. Kinakain ako ng konsensya dahil sa mga nangyari. Ilang beses kong nasaksihan ang mga kalupitan ni Daddy kay Mommy nitong mga nakaraang araw. Kahit kailan hindi ko
CARISSALINGGONandito kami sa harap ng hapag-kainan. Sa buong linggo, ito sana ang pinakamasayang araw ng pamilya. Family Day. Pero iba na ngayun. Napalitan ng matinding katahimikan ang buong dining area. Lahat nakikiramdam. Walang sino man ang gustong magsalita. Tahimik ang mga anak ko habang kum
" Huwag na. Magko-commute na lang ako. Puntahan mo si Miracle sa kwarto ko. Baka inaaway na naman niya ang ama niyo. " sagot ko dito. Nag-aalala naman na tumingin sa akin si Christian." Kung ganoon, magpahatid na lang muna kayo sa driver. Hindi po ako papayag na babyahe kayo mag - isa. Masyado pong
Nang makakita ako ng maliit na shop ng damitan ay agad akong pumasok. Swerte at kahit maliit ang shop ay nandito naman lahat ng kailangan ko. Bumili ako ng medyo malaking bag at ilang pirasong damit. Inayos ko na din sa loob ng bag ang mga gamit na nabili ko. Pwede na din at least may mapaglalagyan
Ilang oras na kaming bumibyahe. Sobrang naiinip na ako at ngalay na ang puwetan ko. Grabe hindi ko inaakala na ganito katagal itatagal ang byahe. Tahimik lang si Mommy sa harapan ko kaya naman kampante akong hindi nito mahuhuli Pero ano ba naman ito.. Bakit walang katapusang pagtakbo ng bus ang nan