ROXIEPagkatapos dalawin si Carissa, agad na umuwi ng bahay si Roxie. Naka sun glass pa siya kahit gabi na para hindi mahalata ang mugto at namumula niyang mata.Mahirap na baka mapansin na naman ni Mommy at tatanungin na naman ako. Dahan-dahan pa akong pumasok sa gate ng bahay namin habang palingon
"Iha may Problema ba?" nagtatakang tanong ni Mommy. "Haistttt Jonathan ano na naman ang ginawa mo sa kapatid mo" Inis na bulyaw ni Mommy kay Kuya. "Bakit ako? Wala naman akong ginawa ah.. Sinaway ko lang siya.. Mauubos na kasi ang kuko sa kamay niya sa kakangat-ngat." asar na sagot ni Kuya. "Tita
"Dont........ Cry... Mommy". Utal na wika nito. May luha na din na tumulo sa gilid ng mga mata."Iha, i miss you so much. Bakit hindi mo sinabi sa akin. Alam mo bang alalang-alala ako sa iyo. Kung saan-saan kita pinahanap." wika ni Tita. Pinunasan ni Tita ang luha na dumaloy sa mata ni Carissa. "T
Agad naman akong nanigas sa sinabi nito. Hindi ako makapaniwala sa narinig. "Paanong nasa ICU, bakit? Binibiro mo ba ako".pagalit kong sabi. "Sa maiksing sandali na nakita ko siya, alam kong hirap na hirap na siya.. Gabriel gumawa ka ng paraan, hindi ako papayag mawala siyaaaa"........ Naghihistiri
ARA POVSimula ng kumalat ang sex Video ko, hindi na ako masyadong nakakalabas ng bahay. Limitado na ang aking galaw.Takot ako sa mga pang-uuyam na titig ng mga nakakikilala sa akin. Harap-harapan nila akong pinagtatawanan. Lahat ng klaseng panunuya, panlilibak, at pambabastos mula sa social media
Gulat na napatingin sa akin si Daddy. "Anong sabi mo? Nahihibang ka na ba Ara? Itutuloy mo pa rin ang gusto mo sa kabila ng lahat? Wala ka bang awa sa kapatid mo". Galit na wika ni daddy "Kayo na din nagsabi Dad, bata pa si Carissa. Makakalimutan niya din ang lahat. Makakahanap pa siya ng lalaki na
ARA POVSumama ako kina Mommy at Daddy sa opisina ng Doctor. Gusto kasi makausap nila Mommy ang doctor kung ano na ang sitwasyon ni Carissa. Kahit na tumanggi akong sumama hindi pumayag si Mommy. Dapat nandoon din daw ako bilang kapatid. Nang makarating kami ng opisina ay naabutan namin si Gabriel.
Sa mga sandali na ito, naramdaman ko na wala akong karamay, ang dating Ara na puno ng kumpiyansa sa Sarili, na ang taas ng tingin sa sarili, ngayon parang wala ng mukha na ihaharap sa lahat ng tao. ******GABRIELHalos dito na ako sa Hospital tumitira. Hindi ko maiwan si Carissa. Kapag may import