Thank you po sa nagbibigay ng gems at nagbabasa. Subukan n'yo rin po ang Makasalanang Mukha, kwento po ito ng isa din nilang kaibigan. Completed na po 'yun. Salamat po.
THE WEDDING WENT well. Isa ang kasal nina Kholeen at Arsen na talagang tumagos sa puso ni Khaira. Ramdam na ramdam niya ang totoong pagmamahal sa bawat bigkas ng bawat isa ng mga salita. The love in their eyes that makes the moment dazzling. At hindi niya makakalimutan ang pagtatagpo ng mga mata nila ni Peter while the two was saying their bow.Huminga nang malalim si Khaira saka nilingon ang anak na kalalabas lang ng banyo. Nilapitan niya ito at hinawakan ang kamay. Dinala niya ang anak sa may gilid saka niya pinagpantay ang kanilang mukha."Are you alright, baby?" Masuyo niyang tanong sa anak."Yes, mommy. Why are you asking?" Sa edad na maglimang taon ay talagang matatas na magsalita ang anak at english pa. Marunong naman ito magtagalog pero dahil lumaki sa Australia ay mas sanay sa wikang english."About your daddy. I know how much you wanted to call him daddy and hug him. I'm sorry baby if mommy becomes selfish. Mommy just wanted to protect you from people who will surely say bad
ISANG LINGGO NA ang lumipas pero hindi pa rin mawala sa isip ni Khaira ang huling binitawan na mga salita ni Peter.'You are mine'"Ang kapal talaga ng mukha niya," nanggigilgil na kausap niya sa sarili. Nasa loob siya ng opisina ngayon. Isa sa dahilan kung bakit napagpasyahan niya na rin na umuwi sa bansang sinilangan ay dahil sa hindi na kaya ng mga magulang na patakbuhin ang resort. At dahil nag-iisang anak ay siya talaga ang mamamahala no'n. Na buong puso naman niyang tatanggapin. She loves the beach. Gayunpaman, alam niya talagang nilalandi siya ng kurimaw na doctor na 'yun. Matapos ang eksena na 'yun ay hindi na niya ito nakita. Nalaman na lang niya na kinailangan ni Peter na bumalik ng Manila dahil sa isang emergency—the life of a genius doctor.Nagawa rin siya kausapin ng mag-asawang Bustamante at itinanong ang tungkol kay Nyra. Hindi raw kumbinsido ang mag-asawa na si Cyrius ang tatay ng anak niya. Buti pa ang mga ito naisip 'yun samantala ang tatay mismo ay hindi. Sinabi niy
PETER WAS MAD. Kanina lang lumabas ang resulta ng DNA test. At talagang nagulat siya. Pinanalangin niya na sana siya nga ang ama ng bata pero ang makita pa rin ang katibayan na siya nga ay parang hindi pa rin siya makapaniwala. Question after question was running in his mind. Kaya hindi na rin siya nagdalawang-isip na magbiyahe papunta sa Zambales. Peter is trying to control himself by bursting out. Nasa harap niya ngayon si Khaira na halatang nagulat sa ibinigay niya. He wanted to know the reason why she hides his son. Ganoon na ba siya kasama para ipagkait na makilala ang anak?"Talk now, Khaira Monique! Don't test my patience," napakalamig ng boses niya. Umayos siya nang tayo and cross his arms over his broad chest. Still giving a cold glance at her. Khaira is still in shock but manages to calm herself. Sinalubong nito ang kanyang tingin. "Yes. It's true…you're the father." Nagtagis ang bagang niya sa kalmado nitong pagsasalita. Ganon lang 'yun? "So, what now?" He gritted his te
ILANG MINUTO NA ANG LUMIPAS subalit nanatili ang katahimikan sa pagitan nina Khaira at Peter. Magkatapat na silang nakaupo; si Khaira sa pahabang sofa habang si Peter ay sa single couch. Mukhang parehong pinoproseso ang mga nalaman. Kanina, matapos sabihin ni Peter sa kanya na valid ang kasal nila at nagsinungaling ito ay halos gusto niyang ibaon ang lalaki sa pinakailalim ng lupa."What now, Qīzi?" Tinaliman niya agad ito ng tingin nang tawagin siya nito. "You look fierce, matatakot na ba ako?" Mapang-asar pa nitong dagdag kaya inirapan na lang niya ang asawa. Oo, asawa dahil tunay daw ang kasal nila. "What-whatin mo mukha mo!" Puno ng inis niyang turan saka humalukipkip. Hindi niya alam kung kanino siya maiinis; sa sarili ba o sa lalaking pilit binubuhay ang sarado niyang puso. Napangiwi siya, kanta yata 'yun. "I want to meet my son," bakas na ang kaseryosohan sa boses ni Peter kaya naman napatingin siya rito. Wala na nga ang kaninang pilyo at mapang-asar nitong ngiti. He was back
WALANG PAGSIDLA ANG sayang nararamdaman ni Peter habang yakap-yakap ang anak. Hindi siya makapaniwala na may anak na siya. Sadyang mapaglaro ang tadhana. "I love you daddy." Naipikit niya ang mga mata habang dinadama ang sinabi nito. At namuo ang luha sa gilid ng kanyang mga mata. "I love you, too, son," buong puso niyang tugon at mas lalong humigpit ang yakap niya sa anak. Kasabay ng pagtulo ng mga luhang hindi niya napigilan."Daddy, I can't breathe." Mabilis niyang pinunasan ang mga luha at natatawa na pinakawalan ang anak. Saka niya tinitigan ang mukha nito. Napakatanga niya talaga para hindi nga naman maramdaman na anak niya ang bata. Looking at him for more than a minute, there is no doubt that he is indeed his son. "I'm sorry, son. I'm really sorry for my behavior. I'm really stupid for not recognizing you," puno nang pagsisising sambit niya sa anak. Nakahawak ang mga kamay niya sa magkabilang balikat nito habang matiim na nakatitig sa mukha ng anak na tumigil na rin sa paglu
NAPASIGAW NA LANG sa inis si Khaira nang hindi na maabutan ang kanyang mag-ama. Mag-ama, ang sarap pakinggan. Pero, naisahan siya ng asawa. How dare him to kiss her without her consent!'Papayag ka ba kung nagpaalam?' Natigilan siya sa tanong ng munting tinig na 'yun. Pero teka nga bakit ba niya iniisip 'yun. Mabibigat ang mga paa niyang humakbang pabalik sa kanyang swivel chair. Nang makaupo ay isinandal niya ang likuran saka wala sa sariling napatulala sa kisame kasabay nang paghaplos niya sa pisngi kung saan siya hinalikan ng asawa.'Yun ang eksenang naabutan ng kanyang mga magulang. Kaya naman mabilis siyang umayos ng upo at kunwari ay may ginagawa."Your too late, iha. We already saw someone daydreaming," naiiling na sabi ng papa niya at umupo sa pahabang sofa. Tumabi naman ang mama niya rito. Tumayo siya at humakbang palapit sa mga magulang. Naupo siya sa katapat na upuan. Kung saan nakaupo kanina ang magaling niyang asawa. 'Ang init naman ng pw*t ng asawa ko' sa isip niya. "Ob
TUMAYO SI Peter para lapitan si Amah at alalayan. Kahit marami siyang katanungan ay binalewala niya muna 'yun. Kakausapin niya ito kapag sila na lang dalawa. Nagmano siya rito nang makalapit at inalalayan na makaupo sa may gitnang bahagi at muli siyang bumalik sa tabi ni Khaira. Ngunit tumayo ang asawa at nagbigay galang din kay Amah. Napangiti siya sa inasal ng asawa. Inirapan siya nito nang bumalik sa tabi niya. Akala niya ay hindi ito tatabi sa kanya saka namayani ang katahimikan. "Are we going to wait until midnight?" Pagbasag ni Amah makalipas ang ilang minuto na walang nagsasalita. "We are here to talk about Nyra—about your family, Nygel Peter." Napasulyap siya kay Khaira na nakatingin na rin pala sa kanya. Hindi niya mabasa kung ano ang tumatakbo sa isipan ng asawa. Pero kahit ano pa 'yun, he will make sure he will win.Ibinalik niya ang tingin kay Amah kapagkuwan ay inilipat sa mga magulang ng asawa. Pinagsalikop niya ang mga palad habang nakabuka ang mga hita."Kanina ko la
HINDI MAIPINTA ang mukha ni Khaira habang inaayos ang higaan. Naiinis siya dahil nagtagumpay si Peter na masunod ang gusto nito. Marahas siyang napabuga ng hangin at wala sa sariling pinanggigilan ang hawak na unan. "Kawawa naman 'yan at walang kalaban-laban." Nahinto siya sa ginagawa at tinapunan ng tingin ang pinagmulan ng boses. 'Ang kapal talaga ng mukha at feeling at home na!' "Stop murdering me in your mind, Qīzi," nakangisi pa nitong wika. Binitawan niya ang unan saka namaywang. "Who gives you the right to get inside my room?" inis niyang tanong."Correction, it's our room from now on." Ipinagdiinan pa talaga ang salitang 'our' as if naman papayag ako. "Gusto ko na magpahinga pero kailangan ko muna mag-shower. May I use the restroom?" Umalis ito sa pagkakasandal sa may pader. Naglakad papunta sa may pahabang sofa na nasa paanan ng kama niya. Napaawang na lang ang bibig niya nang makita ipinatong nito ang isang katamtamang maleta na hindi niya napansin saka binuksan. Napakura
"WHERE ARE WE GOING, DADDY?" tanong ni Khairynn Mien kay Peter. Kasalukuyan nitong sinusuklay ang buhok ng kanilang anak. "Daddy, I'm done!" sigaw naman ni Nherynn Pete na nasa bungad ng pinto ng banyo habang nakasuot ng roba at nakapulupot pa ang tuwalya sa buhok nito."Just wait, Nherynn. Let me finish your sister," tugon naman ni Peter habang mas binilisan ang pagsusuklay kay Khairynn."Ouch! Daddy, be careful naman po," maarteng d***g ni Khairynn."Don't move kasi para matapos tayo—""Daddy! I'm so cold na po." Mariing napapikit si Peter kaya naman nailing na lang si Khaira na kanina pa nakasandal sa may hamba ng pinto ng kwarto ng kambal. Yes, she gave birth to twins. Both girls. Not identical pero may pagkakahawig naman. "You wish for it, remember?" Pukaw niya sa asawa na mabilis siyang nilingon. "Thank God you are here." Mabilis siyang niyakap nito na para bang hulog siya ng langit. "Comb Khairynn hair and I will attend to another little brat there," pagkasabi niyon ay ibinig
"Qīzi!" "I'm here, Zhāngfū!" sigaw niya upang marinig siya ng asawa. Kasalukuyan siyang nasa may pool at binabantayan si Nyra. Narito sila ngayon sa mansion. Napagpasyahan niya na rito na tumira dahil nga nandito ang trabaho ng asawa. Humanap sila ng mapagkakatiwalaan para sa resort. Siya pa rin naman ang namamahala rito pero idinadaan niya lang sa online or kung talaga mahalaga ay madali lang naman ang magbiyahe. Habang ang mga magulang naman ay nakakapasyal din naman sa resort. Gusto niyang isama rito pero tumanggi ang mga ito. Naramdaman niya ang paghalik ng asawa sa kanyang pisngi kaya nilingon niya ito dahilan para magtama ang kanilang mga labi. "Ang sarap," komento nito matapos maghiwalay ang kanilang mga labi."Iiihhhh. Daddy stop kissing Mommy," boses ni Nyra na nakatingin sa kanila. Natawa na lang siya sa nakasimangot nitong mukha. Ayaw na ayaw kasi nito na hinahalikan siya ni Peter. Baka raw kasi may germs ito at mapunta sa kapatid nito. She is now three months pregnant.
"SULIT NA SULIT, ah." Natawa si Peter sa sinabi ni Arsen. Matapos ang isang linggo pananatili sa isla ay napagdesisyunan na nilang umuwi. Ayaw niya pa sana pero nami-miss na raw ng asawa ang anak at maging siya rin naman. Tutal ay nagkaayos na sila kaya naman pumayag na rin siya na umuwi. "Siguro naman may magandang balita, sa ganda ng ngiti mo," patuloy nitong panunukso. Kakarating lang kasi nila at sinabi ng katulong na nasa resort daw ang mga ito. At nasalubong nga nila si Arsen."Mukhang pati rin naman ikaw, ah. Bakasyon mo?" Tinanggap niya ang man-hug nito. "Daddy! Mommy!" Malakas na sigaw ng anak ang nagpalingon sa kanya sa kinaroroonan nito. Nasa may dagat ito at ngayon ay nagmamadaling tumakbo palapit sa kanila. Tinapik niya ang braso ni Arsen. "Later, bro," paalam niya at sinundan na ang asawa na nauna nang naglakad sa kanya. Agad na yumakap si Nyra kay Khaira nang magtagpo ang dalawa. Sumilay tuloy ang ngiti sa kanyang mga labi. "Nyra!" tawag niya rito. Kumawala ito kay Kha
NAKANGITING pinagmamasdan ni Khaira ang natutulog na asawa. Hindi pa rin siya makapaniwala na pareho sila ng nararamdaman nito. Mabuti na lang ay talaga pinush niya na mapaamin ang asawa. Kung sakali hindi naman ito umamin o talagang walang nararamdaman para sa kanya ay handa niyang tanggapin. Pero…tama ang hinala niya at narinig na mahal siya nito. Matapos ang mapusok nilang halikan mag-asawa ay ipinaliwanag ni Peter ang tunay na nangyari sa England. Kung paano nito nahuli si Zena sa mga kalokohan nito. Hindi siya makapaniwala na pati ang heart attack ng daddy nito ay kasinungalingan din pala. Masyado nitong binilog ang isip ng asawa niya. Ang galing talaga nito magpanggap at nagawa pa pala nito na muntik pag-awayin sina Peter at Arsen. Mabuti na lang at sadyang matalino si Arsen o talagang plinano na nito ang bagay na 'yon. She was thankful to him for saving her husband from that bitch. Sorry for her words but she meant it. Masyado nang malaki ang atraso ni Zena sa kanila. At kung s
Seeing her crying made Peter's heart broke into pieces. Ito ang isang bagay na ayaw niyang makita. Ang masaktan ang babaeng pinakamamahal. Naging tanga siya at naging manhid. Pero natuto na siya at umaasa na hindi pa huli ang lahat para sa kanila. "Who is Zena to you, Peter?" muling tanong ni Khaira. He closed his eyes to stop his tears from falling. Kalalaki niyang tao pero heto siya at umiiyak. Pero wala siyang pakialam do'n ang mahalaga sa kanya ngayon ay magkaayos sila ng asawa. Magkalinawan. Muli niyang iminulat ang mga mata at diretsong tumingin sa asawa na nanatiling nakatayo sa harapan niya at basa ng luha ang mga mata nito. Nag-aalala siya dahil buntis ang asawa at ayaw niyang may mangyaring masama rito…pero alam niya na desidido na rin ang asawa na ayusin o alamin kung ano nga ba ang totoong lugar nito sa buhay niya. "Qīzi…tulad ng unang sinabi ko sa 'yo. Zena is just a childhood friend. Malapit na kaibigan, itinuturing kong nakababatang kapatid na babae. Tanging 'yon laman
UMAWANG ang bibig ni Khaira sa sinabi ng asawa. He can really remember her. Akala niya ay hindi na siya nito naaalala. Kung gano'n totoo ang narinig niya nang gabi na 'yon. Mabilis niyang iniwas ang tingin dito. Hindi niya makaya ang ibinibigay nitong titig sa kanya. "Qīzi," tawag nito. "Akala ko hindi na kita ulit makikita. Pero nagkita tayo sa 26th birthday ko. Ang laki nang ipinagbago mo. You grew up into a fine lady. Pero hindi ako pwede magkamali na ikaw ang nakita ko." Kumunot ang noo niya dahil hindi niya maintindihan ang sinasabi nito. "I want to talk to you but I heard you introducing Cyrius as your boyfriend…kaya nagdesisyon ako na huwag ka na lang lapitan. Saka hindi rin naman ako sigurado na ikaw nga si butterfly ko. But I did investigate you and I find out that it was really you. I'm happy but at the same time confused. Masaya ka na sa buhay mo at ayoko magulo ka. I let you be." "Then?" She asked unconsciously. Hindi niya alam ang bagay na 'yon. At kung nagkita man sila
MASAYANG KUMAKAIN SI Khaira sa may tent na ginawa ni Peter. Sinabi niya kasi rito na gusto niya sa may dalampasigan kainin ang mga pagkain na pinabili niya. At himala na wala siyang narinig na reklamo bagkus ay nakita niya nga ito na may ginagawang tent."Gusto mo?" tanong niya sa asawa na nakatingin sa kanya habang kinakain niya ang halo-halo na talaga namang sobrang sarap. Muli siyang sumandok sa kutsara at iniumang sa bibig ng asawa. "Tikman mo, super duper sarap." Pero nang akmang isusubo na ng asawa ay mabilis niyang sinubo kaya naman kitang-kita niya ang pag-isang linya ng mga kilay ng asawa na ikinakibit-balikat niya lang."Qizi, are you sure you can eat all of this? Baka sumakit ang tiyan mo dahil halo-halo na ang kinain mo," sabi ni Peter na mas problemado pa sa kanya kung paano niya uubusin ang mga pagkain."Halo-halo naman talaga ang kinakain ko," pamimilosopo niya pa rito saka kumuha naman ng isang turon at isinawsaw sa halo-halo na nilagyan niya ng ice cream. Napangiwi si
MATAPOS MALIGO ay hindi na naabutan ni Khaira si Peter sa may balcony at malinis na rin 'yon. Pinatuyo niya ang buhok habang nakaharap sa salamin. Tipid siyang napangiti nang makita ang itsura. She knows that she's still pretty. Dahil hindi naman niya pinababayaan ang sarili. Pero hindi niya maikakaila na may kulang…kulang ang ningning sa kanyang mga mata at alam niya kung bakit. Dumako ang tingin niya sa kanyang tiyan. May bagong anghel na darating at ayaw niya na lumabas ito na hindi pa sila nakakapag-usap ng asawa ng maayos. Alam niya ang ginagawa ng asawa pero hindi 'yon ang kailangan niya. She wanted to hear those words again that he said when they were in the hospital. Mahirap ba talagang sabihin 'yon? If he really loves her, what's taking him so long to tell her? Action speaks louder than words? Tsk! She needs words to justify the action. Ano ba naman ang ilang letra at kataga? Matapos siyang makapag-ayos ay nagpasya siyang lumabas ng silid. Gusto niya pumunta sa may dalampasi
DAHAN-DAHAN nagmulat ng mga mata si Khaira para lamang biglang mapabangon dahil hindi pamilyar ang kanyang kinamulatan na silid. Mabilis na lumibot ang kanyang mga mata habang ang kanyang dibdib ay nagsisimula nang kumabog nang mabilis. "Where am I?" tanong niya sa sarili na bakas ang pagkabahala sa maamo niyang mukha. Bago pa siya makabangon nang tuluyan ay ang pagbukas ng pinto. Agad dumako roon ang kanyang tingin. Gano'n na lang ang gulat niya nang makita ang asawa."You are awake. Good morning, Qizi," nakangiting bati nito habang may hawak-hawak na tray. Nasundan niya ito ng tingin hanggang sa magtungo ito na sa tingin niya ay balcony ng silid. With a disbelief expression she left the bed…pero napatingin siya sa kanyang katawan nang makita na isang malaking t-shirt na ang suot niya. Naalala niya na hindi 'yon ang suot niya ng matulog siya. Kunot ang noo na sinundan niya ang asawa. Naabutan niya ito na bakas ang kasiyahan habang inaayos ang lamesa."Where are we?" Kunot ang noo ta