CHAPTER FIVE

"Take care." sabi ni boss at umalis

Tumango lang ako at sa kanya, agad akong sumakay sa elevator para makauwi na ako. Dumiretso kasi kami ni boss sa opisina. Mga hapon na kami nakarating sa pilipinas.

Nang makalabas ako ay nakasalubong ko ulit yung lalaki kahapon.

"Ikaw pala." sabi niya

"Ikaw rin pala." kunwaring gulat na sabi ko

Lumakad ako sa sakayan nang mga jeep. Nakita kong sumunod yung lalaki sakin

"Sasakay ka?" sabi niya

"Hindi maglalakad ako." sabi ko at tumawa siya

"Weh." sabi niya

"Kita mo naman na nag aantay ako dito nang jeep." sabi ko

"Hindi ko nakita bulag kasi ako." sabi niya at napangiwi ako

"Sinasabi mo jan." sabi ko

"Ako nga pala si rayven." pagpapakilala niya

"Hindi ko tinatanong." sabi ko

"Joke ako si miafye." sabi ko at nag peace sign, ngumiti naman siya

Agad akong pumara ng jeep at nagpaalam ako kay rayven na mauuna na ako.

Habang nakasakay ako ay nanakit ang likod ko. Agad akong umayos ng pagka upo.

"Manong para." sabi ko at inabot ang bayad

Naglakad pa ako para makarating sa bahay. Kita ko sa labas ng bahay si freya na nakaupo parang may iniisip.

Habang papalapit ako ay parang hindi niya ako napansin.

"Hoyy!" pang gugulat ko

"Ate naman." sabi ng kapatid ko

"Malalim iniisip mo ah." sabi ko at tumabi ako sa kanya

"Wala ate." sabi niya

"Dahil ba yan sa ama ng batang dinadala mo?" sabi ko, at ngumiti lang siya ng mapait

"Alam mo bata kapa, ako sayo jowain mo afam." sabi ko at tumawa siya

"Ate naman." sabi niya

"Andito kana pala anak." sabi ni mama sa pintuan

Yumakap ako kay mama at ngumiti.

"Kamusta?" sabi ni mama

"Okay lang ma." sabi ko at ngumiti

"Bat andito kayo sa labas ma pasok tayo." sabi ko at pumasok kaming tatlo

"Ate." sigaw ng bunsong kapatid ko, agad siyang yumakap sakin

"Miss moko?" sabi ko at tumango siya

"Tara meryenda muna tayo." sabi ni mama

Agad kaming umupo sa may hapag kainan at sabay sabay kami nag meryenda.

Sobrang sarap sa pakiramdam na ganito kami kasaya. Sana ganito nalang kami araw araw. Kahit wala na si papa kaya padin namin mabuhay kahit ako ang nag tra-trabaho sa pamilyang to.

----

"Ma may tanong ako." sabi ko kay mama, nasa kwarto ang mga kapatid ko

"Ano yon anak." sabi ni mama

"Ma yung kaibigan ng boss ko don sa singapore palagi niyang sinabi na kamukha ko daw si mia." sabi ko at hindi sumagot si mama

"Ma may kababata ba ako dati?" sabi ko

"Oo." sabi ni mama

"Totoo ho?" sabi ko

"Tatlo sila anak mga kaibigan mo noon lahat sila lalaki?" sabi ni mama

"Ma bakit diko maalala?" sabi ko, ngumiti lang si mama

Epekto kaya to sa pagka bangga ng kotse sakin noon?

"Subukan mo lang." sabi ni mama

"Anong mga pangalan nila ma?" sabi ko

"Si devdev, luca, venven." sabi ni mama at ngumiti

"Luca?" tanong ko ulit, tumango lang si mama

Luca? Parehas sila ng pangalan ni Luca yung sa Singapore. Baka ako talaga si mia pero Khalifa nga lang jokehhahahahaahha.

"Saan na sila ngayon ma?" tanong ko kay mama

"Hindi ko alam, basta umalis na sila sa tinitirhan nila noon." sabi ni mama

"Kamusta na kaya sila ma." sabi ko at ipinikit ang mata ko, dinama ko ang malamig na hangin

"Mayaman sila anak, kumare ko ang mga ina nila." sabi ni mama

"Talaga ma." sabi ko

"Oo." sabi ni mama at ngumiti

"Anak." sabi ni mama kaya tumingin ako sa kanya

"Ano po yon ma." sabi koala

"Kung mawala man ako sa mundong to ikaw na bahala sa mga kapatid mo." nagulat ako ng sabihin yon ni mama

"Wag kanaman mag salita ng ganiyan ma." sabi ko

"Kung Lang." sabi niya

"Hindi yon mangyayari." sabi ko

Isa to sa pinakatatakutan ko na mawala si mama sa samin. Parang hindi ko kakayanin mawala si mama.

Naguguluhan parin ako arghh. Agad akong pumasok sa kwarto ng matapos ang usapan namin ni mama. Hindi ako makatulog dahil sa kaiisip.

-

Maaga akong pumasok sa opisina. Marami ang bumabati sakin.

"Good morning maam." sabi ng isang janitor

"Good morning din po." sabi ko at pumasok sa elevator

Pinindot ko ang 4th floor. Ang sout ko lang ngayon ay long skirt at blouse na white. Habang hindi pa bumubukas ang pinto ng elevator ay naglagay ako ng muna ako ng lip bam sa lips ko.

Ibinalik ko sa bag ang lip bam at lumabas sa elevator.

Huminga ako ng malalim bago pumasok sa opisina.

"Good morning boss." sabi ko at ngumiti, naka long sleeve lang siya na color black at pants

"Morning." sabi niya at uminom ng kape

Agad akong umupo sa table ko. Agad akong humarap sa computer. Iniayos ko ang schedule ni boss.

"Get the reports paper on the 2nd floor." sabi ni boss sakin at agad akong tumayo

"Okay boss." sabi ko at lumabas sa opisina

Nang makapasok ako sa elevator ay agad kong pinindot ang 2nd floor. Dumiretso na ako sa room 4 para kunin ang mga reports.

"Dami naman." sabi ko at binitbit ang mga mababagang papeles

Nang makalabas ako sa room 4 ay agad kong nakita si rayven.

"Oh tulungan na kita." sabi niya

"Hindi wag na kaya ko." sabi ko at ngumiti

"Sige na mabigat yan eh." sabi niya

"Kulit mo kaya ko nga." sabi ko

"wehh." nakangiting sabi ko

"By the way good morning miafye." sabi niya at ngumiti

"Morning." sabi ko at ngumiti pabalik

"Sige mauuna na ako." paalam niya at tumango lang ako sa kanya

Nangmakasakay na ako sa elevator ay inilagay ko muna sa sahig ang mga papeles sa sobrang bigat.

Agad kong pinindot ang 4th floor. Habang pinapaypayan ko ang sarili ko dahil sa pawis ay biglang tumunog ang elevator ngunit hindi pa bumubukas ang pinto nito.

"Anong nangyari." sabi ko at pinindot ko ulit ang 4th floor

"Shit na stock ako." napatadyak ako sa sahig sa sobrang inis

"Tulongggggg!" sigaw ko, bahala na mapaos

Ngunit walang silbi ang pagsigaw ko, walang nakakarinig sakin. Kingina umagang umaga ganito agad nangyari sakin.

Napaupo nalang ako at tinulak ko ang mga papeles sa kilid. Patagal ng patagal ay nahihirapan na akong huminga. Kaya nag panick na ako.

"Tulongggg!! May nakakarinig pa jan sakin?!! " sigaw ko

Nanginginig na ang kamay ko at naghahabol na ako ng hininga.

"Tulongg." sigaw ko

Napaupo ako ng biglang sumakit ang ulo ko.

"Ma punta lang ako don." sabi ko, pero hindi ako narinig ni mama

Tumawid ako sa kalsada, nadapa ako hindi ako nakatayo sa sobrang sakit ng tuhod ko. Paglingon ko sa harapan ko ay may paparating na kotse.

"Anakkkkkk!!!!!!

Naidilat ko ang mata ko ngunit agad din ako nawalan ng malay.