CHAPTER SIX

Nagising ako sa isang malaking kwarto. Puti ang kulay ng kwarto. Agad akong bumangon ngunit masakit parin ang ulo ko.

Tumayo ako para lumabas. Sobrang ganda ng design sa bahay na ito.

"Are you okay?" lumingon ako sa likod ko kung saan nanggaling ang boses

Nakita ko si boss na ganon parin ang sout niya kanina sa opisina.

"Nasaan ako?." sabi ko

"Obviously you are at home." masungit niyang sabi

"Sungit mo nagtatanong lang ako." sabi ko at wala siyang sinagot sa sinabi ko.

"Uuwi na ako." sabi ko

"No let's talk." sabi ni boss at umalis

Sinundan ko lang siya hanggang sa makarating kami sa terrace.

"Sit." sabi niya at umupo ako

I will say that." sabi niya

"Ano?" sabi ko

Agad niyang ipinakita sakin ang picture ng isang babae. Nagulat ako dahil kamukhang kamukha ko sila, napahaplos ako sa mukha ko.

"Si-no yan?" nauutal kong sabi

"That's you." sabi niya

"Ha? Hahahaha hindi ako yan." kinakabahang sabi ko

"Meron kang Retrograde Amnesia." seryosong sabi ni boss

"Ano ka doctor." sabi ko

"The doctor told me." sabi niya

"Bat di ko yan alam." sabi ko, wala siyang sinagot sa sinabi ko

"Oo nga pala mahirap kami kaya hindi na uso ang mag pa check up." natatawang sabi ko

"What's funny?" malamig niyang sabi

"Pakialam mo boss bawal ba tumawa." sabi ko

"Tsssk." sabi niya at umiling

"By the way ihahatid na kita sainyo." sabi ni boss

"Okeh." sabi ko at tumayo

Kinuha ko muna ang bag ko sa kwarto ni boss at agad dumiretso sa labas. Sasakay sana ako sa likod kaso nagalit si boss.

"Why are you sitting there?" sabi ni boss

"Bakit ba dito nalang ako." sabi ko

"No lipat ka dito sa front seat, I'm not your driver." masungit niyang sabi

Agad akong lumipat sa front seat. Nagsimula nang umandar ang kotse ni boss.

"Alam mo boss nakakapangit daw ang pag susungit." sabi ko

"Do i care?" sabi niya

"Wala boss sinasabi ko lang." sabi ko at ngumiti

Nakita kong may soft drinks siya sa kotse niya.

"Get it." sabi ni boss

Kaya kumuha ako ng coke. Infairness malamig siya.

Biglang huminto si boss, tinignan ko ang labas ng bintana nasa tapat na kami sa bahay namin.

"Pano mo nalaman na dito ang bahay namin? " sabi ko

"I have my ways." sabi niya at nag smirk

"Heh." sabi ko at binuksan ang pinto ng sasakyan

"Adios ten cuidado." sabi niya at tuluyan ng umalis

Ano daw?? Ten??? Benten?? Ano yon kandado?? Hay ewan

Pumasok na ako sa bahay nadatnan ko sila na tahimik

"Anong nangyari." sabi ko, nang marinig nila ang boses ko ay agad silang nabuhayan

"Ate." sabi ni freya

"Anak kamusta? Tumawag yong boss mo sakin." sabi ni mama

"Okay lang ako ma." sabi ko huminga ng malalim si mama

Umupo kaming apat, diko maiwasan na tanungin si mama

"Ma may Retrograde amnesia." sabi ko

"Amnesia diba yan yung nawawalan nang memorya ate?" sabi ng bunsong kapatid ko, tumango lang ako sa kanya

"Anak sorry." nagulat ako ng umiyak si mama

"Ma bat ka umiiyak." sabi naman ni freya

"Ma." sabi ko at hinawakan ko ang kamay ni mama

"Hindi kita napatingin sa doktor noon." sabi ni mama

"Okay lang ma naiintindihan ko." sabi ko

"Nangako yung nakabangga sayo na kotse na sasagutin niya ang pangpa ospital mo." sabi ni mama na umiiyak pa rin

"Tapos?" sabi ko

"Pero para siyang bola anak bigla siyang nawala." sabi ni mama

"Okay lang ma, naiintindihan kita." sabi ko at niyakap si mama

Agad din nakisali ang mga kapatid ko sa yakapan namin ni mama

Agad akong pumasok sa kwarto ko at humiga.

Hindi ko alam pero naiiyak ako. Tumawa at umiiyak ako para na akong baliw.

"Ano ba hindi ka naman iyakin." sabi ko sa sarili ko

"Kaya mo to Miafye Chavez." sabi ko sa sarili at huminga ng malalim

"Gorabels." sabi ko at ngumiti

Biglang tumunog ang cellphone ko. Unknown number ang tumatawag

"Hello?" bungad ko, walang sumagot sa sinabi ko

"Sino po sila?" sabi ko pero hindi parin sumasagot

"Hoy kung ano mang trip mo wag mokong tripan sa iba nalang." sabi ko

"Ano hindi ka parin magsasalita?" sabi ko papatayin ko na sana ang tawag ng marinig ko ang kaboses ni boss

"Tsk." sabi ng boses sa kabilang linya

"Boss?" sabi ko

"Yes." sabi niya at napatakip ako sa bibig ko

"Loh pano mo nalaman number ko bos." sabi ko

"Of course you're my secretary, I really know your mobile number." sabi ni boss sa kabilang linya

"Ah oo nga haha, sorry boss ang sama ng bungad ko sayo." sabi ko

"It's okay by the way how are you?" sabi niya

"Okay lang ako boss." sabi ko

"Okay." sabi niya

"Okay." sabi ko, walang nagsalita samin kaya napag desisyonan ko na magpaalam

"Boss matutulog na ako." sabi ko

"Okay." sabi niya

"Wala bang goodnight jan." sabi ko at tumawa siya

"Hala tumawa kaba boss, ikaw boss ha." natatawang sabi ko

"What?" sabi niya

"What whatin ko kaya yang mukha mo boss hehe jokelang baka tanggalin mo ko sa trabaho." sabi ko

"Alright Goodnight see you tomorrow." sabi ni boss

"Good night boss." sabi ko at pinatay ko ang tawag

Bago ako nakatulog ay nakatitig muna ako sa pader namin. Ang lalim ng iniisip ko

Baka talaga ako yung mia na sinasabi ni boss. Kamusta kaya yung naka bangga sakin patay na ata o nakonsensya ba siya sa ginawa niya sakin. Sarap niyang ibalibag. Sana na karmahan na yon.

Sa buhay kong to kailangan ko talaga mag patuloy kahit may amnesia ako. Amnesia ka lang maganda ako choss diba walang connect hahahaha

Pero sana mubalik na ang alaala ko. Sobrang hirap makalimutan mo ang nakaraan mo. Nakakalimutan mo ang mga magagandang alaala nong bata pa ako. Kung makikita ko lang talaga ang nakabangga sakin noon magsusuntukan talaga kami jokelang.

Ano kaya nakain ni boss at napatawag siya sakin. Baka miss ako char assumera ka sis.

Tinapos ko na ang mga bumabagabag sa utak ko at napagdesisyunan ko na matutulog na ako.