Hello. Salamat sa mga nag-aabang sa kuwentong ito. Lalo ko pang pag-iigihan para lalong kapana-panabik ang istoryang ito. Sa susunod na kabanata ay masasagot na ang katanungan ninyo. Sino nga ba ang tumulong kay Max?
Kung gulat siya sa nasaksihan sa akto ay parang wala lang kay Craig iyon. Pasimpleng nagmulat ito ng mga mata. Umayos ito at pasimple din na may inayos sa babang parte ng kasuotan nito. "Get out there, Sofia," simpleng utos nito. Binalewala ang presensiya niya at pagkakahuli dito.Tila bulkan na bumulwak ang galit ni Maxine. Nagagawa pa talaga ng mga ito ang bagay na iyon samantalang may kinakaharap silang problema!"Miss Alegre, can you please get out for a moment. Mr Samaniego and I need to talk!" Maawtoridad na utos niya sa babaeng unti-unting lumabas mula sa mesa. Namumula ang pisngi nitong napayuko dahil sa kahihiyan ng pagkakahuli niya dito. Of course, sinong hindi mahihiya? Huling huli lang naman niya kasi ang mga ito sa aktong may kababalaghang ginagawa. Hindi siya ipokrita na hindi alam ang nangyayari. Nagawa na rin niya ang bagay na iyon. Craig loves to play silly things. Of course, he can do it with the said girl he wants to be with! Bilib na talaga siya sa kalidad at bi
"Don't worry. I'll save you," bago pa man siya talagang mawalan ng malay ay narinig niya ang pagsasalita ng taong pumangko sa kanya.Gusto niyang imulat ang mga mata niya ngunit sobrang bigat n'on. Maging ang kanyang ulo ay namimintig sa sakit kaya hindi niya makilala kung kaninong boses iyon. Pero alam niyang lalaki iyon dahil sa baritonong boses nito. Umasa nga siyang su Craig sana iyon. Pero iba ang nanunuot na amoy sa kanyang ilong. Hindi kay Craig. Nagising na lamang siyang nasa hospital na at nakabenda na ang kamay. "You have stitches, so be careful..."Napatingala siya sa nagsalita. Nanlaki ang mga mata niya nang makitang si Alfred iyon—ang kanang kamay ni Mr Smith. Kinabahan siya at namutla. Napalinga siya kung may ibang kasama ba siya ngunit wala. Wari niya ay nasa private room siya sa hospital."How are you feeling?" tanong nitong nakangiti. Humakbang palapit sa kanya. Sa takot ay nahila niya ang kumot na tila magagawa nitong protektahan siya bilang panangga. "I'm... oka
"Oh!""F*ck! You really taste good, Maxine. Your scent too, it makes me mad...so mad..." "Craig, I want you now! Please, I want you inside," she begged. Hinila na niya ang lalaki mula sa pagkakayuko nito sa kanyang gitna. She felt the urge to unite with him. Sooner...Hindi naman siya pinaghintay ng matagal ni Craig. Binuka nito ang kanyang mga hita at pumuwesto. Claiming her body.Crying out of pleasure. Moaning, panting, both naked. Nasa ibabaw pa rin ni Maxine si Craig habang walang humpay siya nitong inaangkin. Nagpapakasasa sa tawag ng kanilang mga laman. Kanina pa sila roon. Ni hindi na nga nila natapos ang dinner na inihanda ni Maxine dahil mas naging malakas ang hatak ng kanilang mga katawan. Lùst and pleasure consumed them. They both want to release the heat of their bodies. "F*ck Max! I can't get enough of you! Masyado mo akong na-diet sa loob ng isang linggo!" napapaos na bulong ni Craig. Nanggigigil na hinalikan sa mga labi
Nasa elevator pa lamang si Maxine papuntang twentieth floor ay nahihimigan na niya ang mga usap-usapan tungkol sa bagong hired na employee. Hindi yata siya napansin na naroon o mas ninais na huwag talagang pansinin habang nagtsi-tsismisan ang tatlong babaeng kasama nila sa elevator. Halos siksikan na sila roon at minabuti niyang sa gilid pumuwesto. Para na rin makalayo sa mapanuring mga mata ng mga katrabaho. "Really? Si Boss talaga ang personal na nag-interview?" "Oo. At huwag ka, bata at sexy daw. Ayon sa mga nakakita, sobra daw sa ganda. Parang artista. Kaya siguro agad na natawag ang pansin ni Boss Craig. Kabigha-bighani naman talaga siguro." Nataas ni Maxine ang salamin na suot habang kunwari ay hindi binibigyang halaga ang mga naririnig. Pero ang totoo, nakuha na ng mga pinag-uusapan ng mga ito ang kuryosidad niya. Wala kasi siyang kaalam-alam tungkol doon. Ni hindi nabanggit ni Craig. Kaya ba ito nagmamadali kanina dahil doon? "Naku, siguradong magiging asset siya sa kom
Tumunog ang elevator hudyat na nasa tamang palapag na siya. Sa pinakamataas na floor ang opisina ni Craig. Exclusive iyon para rito kasama siya at isang sekretarya. Hindi nga lamang iyon basta-basta opisina. Nagising siya sa malalim na pag-iisip nang bumukas ang elevator. Hindi naman siya nagugulat ngunit sa pagkakataong iyon ay mismong si Craig ang nakatayo sa harap ng elevator. Dahilan iyon ng biglang pagbilis ng tibok ng kanyang puso. Bakit bigla-bigla na lamang siyang nagkakaganoon? Ngunit hindi lamang si Craig ang nasa harapan niya ngayon. Napansin niya na amy kasama ito. Medyo nasa likuran nito iyon. Maingat na hinila ang magandang babae sa tabi nito. Hindi na niya kailangan pang magtanong dahil kilala na niya ito mula dokumentong hawak na agad niyang itinago sa kanyang bag. Simple niyang isiniksik doon kahit na magusot pa. "You just came?" tanong ni Craig. Kunot-noong sinipat nito ang relong nagsusumigaw ng karangyaan. It was the latest model, a gift from her. Mahilig kasi
Wala siya sa mood i-train si Sofia kaya naman sinabihan niya si Craig na bukas na lamang niya gagawin iyon. Hindinniya rin talaga kayang harapin ang babae ngayon dahil sa nangyari kanina lang. Binigyan na lamang niya ng task ang babae para kahit papaano ay may pakinabang naman itong naroon.She instructed her to get the phone when it rings. Sinigurado pa niyang alam nito ang gagawin. Binilinan niya na huwag lang istorbohin si Craig lalo kung hindi naman importante ang tawag. Mula sa desk niya ay hindi naman mapigilan ni Sofia na maghimutok ang kalooban. Hindi niya gusto ang ipinapagawa sa kanya. Naiinis siya kasi gusto niyang makasama si Craig. Naroon na siya. Nagbunga na ang matagal niyang plano na mapansin ng lalaki at makatungtong doon para mapalapit dito. Hindi niya lamang inaasahan na may pangit na babaeng magiging sagabal pa yata sa pakikipaglapit niya sa lalaki. Though halata niyang nahulog sa kamandag niya si Craig ay hindi pa rin niya maiwasang magdalawang isip.Pumasok na m
Pinilit na inubos ni Sofia ang pagkaing nasa harap niya kahit pa nga masuka-suka na siya. Iyon ay para lamang maging maganda ang impression sa kanya ni Craig. Ngunit nang dumating na ang hapon, tatlong oras lang ang nakalipas mula noong nagtanghalian sila ay hindi na kinaya ng tiyan niya. Humihilab iyon kaya pabalik-balik siya sa washroom. Nag-react nang matindi ang tiyan niya sa maanghang na kinain. "Are you okay, Sofia?" tanong ni Maxine nang madaan ito sa kanya. "You look pale," aniya pa nito. Tila concern naman sa kanya lalo at talagang pinagpapawisan na siya ng malapot at talagang namumutla na siya sa sama ng pakiramdam. "Sorry, Miss Maxine. I think I need to go," sabi niyang hindi na nagkunwari. Ayaw niyang magkalat doon kaya mas mabuting umuwi na lamang siya. Ayaw niyang ipahiya ang sarili kay Maxine at lalong lalo na kay Craig. Napatingin naman si Maxine sa kanyang relo. "Sige. Almost time na rin naman kaya maari ka ng umuwi," pagpayag agad nito. Walang inaksayang oras a
Bumuga siya ng hangin. Nasapo niya ang noo habang naiisip ang mas malalim pang dahilan kung bakit hindi siya kayang mahalin ni Craig. Iisa lang naman ang mabigat na dahilan...His ex-girlfriend. Ang babaeng mahal na mahal nito."Aasa akong pupunta ka, Maxine. Hindi na kita nakikita. Ni hindi mo na ako dinadalaw..." ang mga katagang iyon ang nagpabalik kay Maxine mula sa malalim na pag-iisip. "Sorry lo..." hinging paumanhin niya. Para mawala ang tampo nito ay tinawag niya ito sa gustong itawag niya. "Naging busy ako sa trabaho. Hayaan ninyo, asahan ninyong dadalo ako sa birthday mo, Lo," aniya.Marami pa silang napag-usapan. Tungkol kay Craig, sa trabaho, sa mga proyekto. Pero sa tagal ng pag-uusap nila sa telepono, bumabalik sila sa usapang kasalan. Gustong gusto na talaga nilang lumagay sa tahimik si Craig. Alas sais y medya na noong nakababa siya sa parking lot. Pinindot niya ang remote starter para i -unlock ang kanyang sasakyan. Lumang sasakyan iyon. May sentimental value sa kan
"Don't worry. I'll save you," bago pa man siya talagang mawalan ng malay ay narinig niya ang pagsasalita ng taong pumangko sa kanya.Gusto niyang imulat ang mga mata niya ngunit sobrang bigat n'on. Maging ang kanyang ulo ay namimintig sa sakit kaya hindi niya makilala kung kaninong boses iyon. Pero alam niyang lalaki iyon dahil sa baritonong boses nito. Umasa nga siyang su Craig sana iyon. Pero iba ang nanunuot na amoy sa kanyang ilong. Hindi kay Craig. Nagising na lamang siyang nasa hospital na at nakabenda na ang kamay. "You have stitches, so be careful..."Napatingala siya sa nagsalita. Nanlaki ang mga mata niya nang makitang si Alfred iyon—ang kanang kamay ni Mr Smith. Kinabahan siya at namutla. Napalinga siya kung may ibang kasama ba siya ngunit wala. Wari niya ay nasa private room siya sa hospital."How are you feeling?" tanong nitong nakangiti. Humakbang palapit sa kanya. Sa takot ay nahila niya ang kumot na tila magagawa nitong protektahan siya bilang panangga. "I'm... oka
Kung gulat siya sa nasaksihan sa akto ay parang wala lang kay Craig iyon. Pasimpleng nagmulat ito ng mga mata. Umayos ito at pasimple din na may inayos sa babang parte ng kasuotan nito. "Get out there, Sofia," simpleng utos nito. Binalewala ang presensiya niya at pagkakahuli dito.Tila bulkan na bumulwak ang galit ni Maxine. Nagagawa pa talaga ng mga ito ang bagay na iyon samantalang may kinakaharap silang problema!"Miss Alegre, can you please get out for a moment. Mr Samaniego and I need to talk!" Maawtoridad na utos niya sa babaeng unti-unting lumabas mula sa mesa. Namumula ang pisngi nitong napayuko dahil sa kahihiyan ng pagkakahuli niya dito. Of course, sinong hindi mahihiya? Huling huli lang naman niya kasi ang mga ito sa aktong may kababalaghang ginagawa. Hindi siya ipokrita na hindi alam ang nangyayari. Nagawa na rin niya ang bagay na iyon. Craig loves to play silly things. Of course, he can do it with the said girl he wants to be with! Bilib na talaga siya sa kalidad at bi
Maxine woke up with a heavy feeling. Napabalikwas siya ng bangon dahil sa panaginip. "It's not a dream..." anas niya sa sarili. Hindi iyon panaginip. Totoong nangyari iyon kagabi. Masakit ang katawan niya at pumipitik sa sakit ang kanyang ulo. Hirap na hirap rin siya dahil sa sugat sa kanyang kamay. Mabigat pa ang talukap ng kanyang mga mata at ramdam niya ang hapdi ng kanyang kamay. Wala ng epekto ang pain reliever na ininom niya kagabi maging ang anesthesia na itinurok noong tahiin ang sugat sa kamay niya. It took some time before she's fully awake. Agad niyang napansin ang note sa side table nang tuluyang magising ang kanyang diwa. Walang gana niya iyong kinuha at binasa. 'Stay here and take a rest. Don't go to work' Umikot ang bola ng mga mata niya habang nilalamukos ang note na iyon galing kay Craig. Paano siya makakapagpahinga kung may problema pa siyang hinaharap. Kahit sabihin pang magiging okay ang lahat, hindi pa rin siya nakakasiguro. Ngayon na nakapagpahinga siya
*Warning: Contains SPG*"Where have you been?"Tinig na namamaos ang nagpagulat kay Maxine nang makapasok na sa loob ng kanyang tinitirhan. Inapuhap niya ang switch ng ilaw. Nang lumiwanag ay agad na nakasalubong ng mga mata niya ang maiitim na mga mata ni Craig.Hindi siya umimik na umiwas sa titig ng lalaki. She was tired and hurt. Ang gusto lamang niya ay ang makapagpahinga. Ang isip, katawan at puso niyang nadurog sa iisang araw lamang ay kailangan niyang hilumin. Madaling araw na rin para makipagdiskusyon pa siya sa lalaki. Gusto na lamang niya itong umalis at iwanan siyang mag-isa.Naglakad siya at hindi pinansin ang presensiya nito. Nilagpasan niya ito patungo sa kuwartong inuukopa niya. Ngunit mabilis siyang sinundan at pinigilan ng lalaki. Nasa pinto pa lamang siya nang mahigpit nitong hawakan ang braso niya."Max..." mahina at pagod na tawag nito sa pangalan niya. Piniksi niya ang kamay na may benda. Agad naman itong bumitiw kasabay ng pagbaba ng tingin nito doon."You ar
What!?" malakas na bulalas ni Craig. "Bingi ka ba o nagbingi-bingihan, Craig? I told you, Maxine called me, nagpapasundo. Pero pagdating ko sa resto bar, wala siya roon.I couldn't find her! Naikot ko na ang vicinity! I even asked the staff here, wala silang alam! Ano ba talaga ang nangyari?"Napasabunot siya sa kanyang buhok. Kasalukuyan siyang nasa sasakyan na at ngayon nga ay kausap si Sharon. Pinaulit-ulit niya ang sinasabi nito dahil tila ayaw mag-sink in sa utak niya na nawawala si Maxine. Nawawala si Maxine? Imposible! Ibinilin niya ito kay Mang Berto na iuwi ito. Hindi ba nito naihatid ang babae? Kaya nga pinadala niya ang isang sasakyan para may magamit siya habang ito naman ang bahala kay Maxine. Ano ang nangyari?"May mga pulis na narito, Craig. Hindi ko na alam ang iisipin ko! But what really worries me is the whereabouts of Maxine. Hindi ko siya makita!" histerikal ng saad ni Sharon. Halata sa boses nito ang matinding pag-aalala sa kaibigan. "Wait for me there. Babali
Sa hospital kung saan ginagamot si Mr Smith, nakaupo sa isang bench si Craig. Halata ang pagod sa mukha niya habang nakasandal ang ulo sa pader ng hospital. Mulagat ang mga mata niyang nakatingin sa kawalan. He sighed a couple of times bago maisipang tawagan si Maxine. Kinuha niya ang kanyang telepono sa bulsa. He dialed Maxine's phone number pero ring lang iyon ng ring. Walang sumasagot. He dialed again. Gusto lang naman niyang malaman kung nakauwi ba ito ng maayos. If she was okay? though alam niyang nasaktan niya ito sa kanyang mga salita ay hindi naman nito binabalewala ang mga tawag niya noon. Siya pa rin kasi ang boss. Aminado siya, it was a sudden emotion. Alam niyang hindi makatarungan ang nagawa niya kay Maxine na agad na hinusgahan ito. Balak din naman niyang magpaimbestiga kung ano talagang nangyari. But this time, he wants to settle Mr Smith health first. Medyo malalim ang natamo nitong sugat sa ulo. Kapag hindi nila nadala ito sa hospital agad ay baka mas malala ang
"I...really don't know what happened, Craig. Mabilis ang pangyayari." Tumingin ito kay Maxine. "Miss Max and Mr. Smith was drinking and laughing together. They were both fine and got along. It was all of a sudden, she screamed and hit him with a bottle..." kunot ang noo niyang napatitig kay Sofia. "It's true, Craig. Iiwanan ko nga sana sila dahil ayaw ko silang istorbohin, but...oh God!" napahagulhol ulit ito. "I tried to defend Mr. Smith, that's why I was cut by the glass."Ang galit sa kanyang sistema ay lalong lumaki. Mas lalong naging madilim ang awra niya nang bumaling kay Maxine na ngayon ay nanlalaki ang mga mata. Pinapabulaanan ang lahat sa pamamagitan ng pag-iling. Bumuka ang bibig ngunit walang salitang lumabas. "You heard it right, Mr. Samaniego. She tried to seduce me! I'm not blind to like her. She's not my taste, but she throws herself to me!" paggatong ni Mr Smith sa mga sinabi ni Sofia. Mas humigpit ang pagkakahawak niya sa braso ng matanda. Kapag binitiwan niya it
Muling huminga nang malalim si Maxine. Naghilamos din siya dahil nag-iinit talaga ang pakiramdam niya. Pulang pula ang mukha niya. Ewan niya kung dahil sa galit iyon o sa alak na nainom. Basta hindi siya mapakali na tila ba may masamang mangyayari. She had this gut feeling before, ayaw man niyang aminin sa sarili at kinakalimutan iyon pero nagkatotoo ang lahat na muntikan niyang ikinapahamak noon.Gamit ang paper towel ay pinunasan niya ang basang mukha. Hindi nga lamang niya natuyo ng maigi ang mukha maging ang ilang hibla ng buhok na nabasa dahil sa pagmamadali. Idagdag pa na magaspang sa balat ang paper towel na gamit sa lugar na iyon. Hinayaan na lamang niya iyon at muli siyang humugot ng malalim na hininga. Pinapakalma niya ang sarili habang pinagmamasdan ang sariling repleksiyon sa salamin. She doesn't look good at all. Maging pakiramdam niya ay hindi okay. Pero kailangan niyang magpatuloy. "Kaya mo pa ba?"malakas na tanong niya sa sarili. Buti na lamang at walang ibang taong
Sabay-sabay na tinungga ng tatlo ang kani-kanilang mga basong may laman na alak. For God's sake, hindi pa sila kumakain para mag-inuman agad. "Miss Salvador, care to join us? Alfred, grab your drink," baling ni Mr Smith kay Maxine maging sa kanang kamay nitong tauhan na agad naman na sumunod. Bantulot naman siyang kumilos. Ayaw niyang ipahiya si Mr. Smith pero ayaw niya rin uminom lalo at wala pang laman ang kanyang tiyan. Pero nakaamba na ang bote sa kanya at hinihintay na lamang siyang kumuha ng baso. Mabagal niyang kinuha ang baso sa kanyang harapan. "Hmmmm... let's eat first, Mr. Smith. The food is not good when it's cold."Sa pag-angat ni Maxine ng baso ay siya namang pagsasalita ni Craig. Mabilis pa ang ginawa nitong pagpatong ng kamay sa basong ilalahad sana niya pababa. "Drink your med first," pasimpleng utos nitong pabulong.Hindi naman nakaligtas sa mga mata ni Sofia ang ginawa ni Craig. Nakangiti siya at tumatawa ngunit sa loob niya'y may kung anong bugso ng damdamin.