6

Hindi ko maalis ang tingin sa kaniya noong nagsimula na siyang maglkaad palapit sa akin. May mga lalaki rin na pumasok sa loob ng opisina ni Doctor Castro.

When our skin touched different electricity travelled from my system. Pinalibot niya ang braso sa maliit ko na bewang, puno ng siguridad ang pagkakahawak niya.

"Bantayan nyo sila, huwag nyo na hayaan na makasunod."

Napatili ako sa gulat noong bigla niya akong buhatin na parang isang bagong kasal. Napahawak ako sa leeg niya para kumuha ng supporta.

"Saan mo siya dadalhin, I'm his aunt."

Saglit siyang binalingan ni Noah. "I don't care about you, I'm here because of her not to entertain you."

Bumaling siya sa tauhan niya. "Kayo na ang bahala Calisto, siguradohin nyo na maayos ang lahat bago kayo umalis, mauna na kaming dalawa."

Seryoso siya na naglakad, hindi ako makapagsalita, hindi ko alam ang dapat ko na sabihin dahil gulat pa rin ako sa mga pangyayari. Nandito si Noah ngayon kasama ko.

Kahit nasa byahe ay tahimik kaming dalawa, hindi siya nagsalita. Hindi ko rin alam ang sasabihin ko, nagpaubaya ako kung saan niya ako dadalhin, hindi ako kinakabahan, may tiwala ako sa kaniya. Alam ko rin na hindi niya ako ipagtangol kay Auntie Meredith kung ibabalik niya lang ako sa mansyon.

Noong pumarada ang sasakyan sa isang malaking bahay, hindi ko mapigilan na mapabaling sa kaniya puno ng kaguluhan.

"Nasaan tayo? Bakit mo ako dinala rito?"

"We are in our house, Garcia's Mansion it's safer to be here. Lalo na buntis ka, mas mabantayan kita."

Matagal ko siyang tinitigan dahil sa sinasabi niya. "Alam mo na buntis ako?"

"I have an idea when my personnel's report that you visit oby-gyn."

"Alam mo na ako ang babae na kasama mo noong gabing iyon?"

Tumaas ang sulok ng kaniyang labi. "Ofcourse. Did you regret what happened?"

Mabilis akong umiling. "Hindi iyon ang ibig ko na sabihin. Nagulat lang ako na nasa harapan kita ngayon pagkatapos ng ngyari sa ating dalawa. Ikaw mismo ang lumapit sa akin imbis na takbuhan mo ang responsibilidad mo."

Kumunot ang noo niya sa narinig, tinikom ko tuloy ang bibig ko. "Ang ibig mo bang sabihin ay bakit kita pananagutan kung pwede naman akong tumakbo palayo. Para na rin akong tumakbo sa responsibilidad ko, tinakasan at itinakwil ko ang anak ko."

Lumamlam ang mata ko. Ngayon ko lang narinig ang sinabi niya. Mali pa ba ang napili ko na lalaki? Kung siya siguro ang papakasalan ko ay baka kinabukasan pa lamang noong nalaman ko ay pumayag na ako. Lalo na siya ang ama ng anak ko.

Hindi dahil may nangyari sa aming dalawa noong gabing iyon ay malandi na akong babae, marumi na ako hahayaan ko na kahit sino sinong lalaki ang makatalik ko.

"Hindi ko alam kung ano ang magiging reaksyon ko," nahihiyang amin ko pagkatapos ng mahabang katahimikan sa pagitan naming dalawa.

"Sino ang babae kanina?" kapag-kuwan tanong niya. Nag-angat ako ng tingin, salubong ang kilay niya, mukhang masama pa rin ang timpla kahit masaya ako na nakilala ko siya.

Ngayon na hindi na ako lasing.

"Akala ko ba ay nagpa-imbestiga ka," may bahid ng pang-aakusa na sagot ko.

Hindi niya inimbistigahan lahat.

"Hindi kita nahanap kaagad, hindi ko rin alam ang tungkol sa pamilya mo dahil ayaw ko na panghimasukan ang pamilya mo. Nandito ka naman para sabihin sa akin."

I raised my brows. "Sure enough na sasabihin ko sayo kung anong klaseng pamilya ako nagmula."

"Pamilya ko na kapag pinakasalan mo ako..." he correct.

I widened my eyes pagkatapos noon napagakawala ako ng isang malalim na buntong-hininga.

"Siya ang Tita ko. Tita Meredith kaya hindi mo ako mahanap dahil nagtatago ako sa kanila. Palubog na ang kompanya at gusto nila akong ipakasal sa isang mayaman na business man para isalba ang kompanya namin. Balak nila akong magpabuntis sa matandang lalaki para hindi na ako mahiwalayan. They are desperate."

Kumunot ang noo ko noong umangat ang gilid ng kaniyang labi. "Anong meron sa mukha na iyan?"

"To bad for that old man, hindi ako papayag na magpakasal kayong dalawa, you are pregnant with my child."

"They want to abort my baby," naging malungkot ang boses ko. Nabuhay ulit ang kabang nararamdaman ko kanina noong sinabi ni Tita na mabuti nga kung mawala ang anak ko.

His face became serious. "I won't let them harm you and our baby. They should be afraid of hell. Hindi kayo masasaktan ng anak ko."