Chapter 5

"Hindi nga ako papayagan!" I hissed for the nth time. Kanina pa ako kinukulit nito at kanina pa rin ako tumatanggi.

"I'll talk to your mom. Ipapaalam kita," pagpupumilit pa ni Vettinah. She's very persistent. Gagawin niya talaga ang lahat maka-sama ka lang sa gala.

"You're just wasting your time, hindi ako papayagan non."

Our school organized a small welcome party for the varsity. It will be held at Monte de Cafe and Bistro, gabi yon kaya maliwanag pa sa sikat ng araw na hindi ako papayagan.

"Ako nga bahala," she said over the phone. "Give me some minutes pupuntahan kita."

My mom, especially my dad was too strict and a bit kill joy. Hindi nila ako pinapayagan masyado sa mga gala kaya minsan napipilitan akong magsinungaling o magpalusot. Alcohol, boyfriends, and some other kinds of stuff are strictly prohibited. But, I had one before, si Ace. Of course, I needed to feed my curiosity.

"Good morning po, tita!" Vettinah greeted. "You look beautiful, tita." Pambobola pa niya na na ikinatuwa naman ni mama.

"Ikaw talaga, binobola mo nanaman ako. May lakad ba kayo ngayon?"

"Uh, tita, actually po ipapaalam ko po sana si Tatiana," she paused for a while as she bit her lower lip.

"Saan ba ang lakad niyo, iha?" Pag-uusisa naman ni mama.

"Sa bahay lang po, tita. We need to finish our Research Proposal early po kasi," Vettinah explained.

"Ganoon ba? Mga anong oras kayo matatapos?"

"Uhm... I'm not sure po, e. Ihahatid ko na lang po siya kapag medyo na-late po," she answered. "Pero mas safe po kung doon siya matutulog sa amin." Vettinah, gave her sweetest smile. "If papayag po kayo, syempre." Pahabol nito.

My jaw literally dropped when my mom, nodded as a sign of consent. I blinked more than thrice just to make sure na hindi ako namamalikmata.

The Monde de Cafe and Bistro has a nice ambiance, a cozy place perfect for entertainment. It is the best al fresco drinking spot in Paniqui, Tarlac. It gives a cozy vibe complete with acoustic music, great food, cold beers, and friendly staff.

First time ko lang sa Bistro, dahil hindi active ang night life ko dati. Pag-pasok ay maririnig mo ang ingay muna sa live band, at maamoy ang mababangong pagkain at alak.

Pagka-dating namin ay nagsisimula na ang performance ng free play band, kaya medyo maingay na. I'm wearing high waisted ripped jeans paired with a white off-shoulder top.

"Nandito na pala ang mga magaganda nating cheer dancers," one of the boys announced. Naghiyawan ang mga 'to and offered us a seat and beers.

"Cheers!"

Inabutan nila kami nang San Miguel Light. I was about to drink it but someone grabbed it away from me. I automatically shifted my gaze and saw a familiar face.

"Bawal sayo yan," Leo said. Inabutan niya ako nang Tanduay Ice na ikina-inis ko. Ano ako, bata? Because of what he did, ay lumakas lalo ang asaran.

There were a few rumors about us. Masyado kasing ma-issue ang mga tao ngayon. Makita ka lang na may kasamang lalaki, matic na boyfriend mo na.

"Sana all may jowa!"

"Sana all may label!"

"Label muna, bago bawal."

Napa-iling na lamang ako sa kalokohan nila, lalong lalo na sa kaingayan ni Cristan.

We were singing along to the band, ng bigla nilang kantahin ang 'Imahe' by Magnus Haven. Awit sa mga broken-hearted at na ghost.

"Tayo ay pinagtagpo ngunit hindi tinadhana

Sadyang mapaglaro itong mundo..."

Feel na feel namin ang pagkanta, kahit na minsan ay hindi naman namin naabot ang tono.

"C'mon guys, louder!" Sigaw ng kanilang bokalista, nang mapansin ang little wildness ng crowd.

Napatigil lamang ako sa pag-kanta, nang marinig ang munting paghagikgik ni Cassandra.

"Gago, ang pogi!"

Napairap na lamang ako dahil lahat naman ata sakanya, sa paningin niya gwapo. Halos parehas lang sila ni Vettinah. Ang pinagkaiba lang, girly siya samantalang si Cassandra ay medyo tomboy tignan.

"Kanina pa yan tumitingin dito, mukhang magkaka-jowa na ako!" She added. "Kapag yan naging akin, who you lahat ng tumatawag sa akin na tomboy."

"Less assume, less pain," I said jokingly. I laughed when she gave me his hand and raised her middle finger.

"Kinalimutan kahit nahihirapan

Para sa sariling kapakanan

Kinalimutan kahit nahihirapan

Mga oras na hindi na mababalikan"

"Baby, what's wrong?" rinig kong tanong ni Leo, as he answered his phone. Sumenyas ito sa akin na lalabas siya. I rolled my eyes dahil hindi niya naman kailangang magpa-alam. Bakit siya magpapa-alam, girlfriend niya ba ako?

Baby, huh? May girlfriend na pala siya, but it seems like he's hitting on me. Or maybe, binigyan ko lang ng malisya iyong mga actions niya.

"Easy, baby girl." Natatawang pigil sa akin ni Vettinah ng dire-diretso kong ininom ang Mojito at isang shot ng Margarita.

Tapos na ang free play ng banda. They announced na pwede kaming kumanta o mag-perform ng piyesa sa harap. The floor is now ours.

Naghiyawan ang mga ito nang makita ako sa harap. "Don't judge me, guys. Hindi kagandahan ang boses ko." I jokingly said. "Ayaw ko sanang magtawag ng ulan, but I want to perform my masterpiece. Sariling composition ko po 'to."

"Woah!"

The crowd clapped and cheered for me. I saw Leo, standing near the right-wing. He was looking at me intently, but with a hint of amusement plastered in his eyes.

"Ito ay para sa mga katulad kong iniwan, pinagsa-waan, pinagpalit at ginawang rebound. Para sayo 'to, sa taong umalis sa buhay ko."

Panimula ko. It was my own masterpiece. Ginawa ko 'to nung nalaman ko na rebound lang ako ni Ace, na hindi niya pala ako totoong minahal dahil nakikita niya lang sa akin yung ex niya.

Ingat ka ha?

Kahit di na ako ang magsasabi nito,

Kahit di na ako ang dahilan ng pag-iingat mo,

Sana mag-iingat ka pa rin darling ko,

Dahil hanggang ngayon ako parin ay nag-aalala para sayo.

Ingatan mo

Payo at paalala ko sa bago mo,

Na sana ay mapunan niya ang pagkukulang ko sayo,

Ingatan ka sana ng taong minamahal mo,

Kagaya ng pag-iingat ko nung ako pa ang mahal mo.

Ingat.

Sa sarili ko na muling magmamahal,

Sana makakapili na ng taong hindi ako gagawing hangal,

Na lahat ng paraan ay maari niyang isugal,

Para lamang relasyon namin ay magtagal.

Mahal pa din kita hanggang sa dulo.

Kasabay ng pagbaba ko ay ang pagtulo nang mu-munting butil galing sa aking mata. Akala ko ayos na ako pero hindi pa rin pala, hindi ko pa pala kaya. Yung nararamdaman ko nandito pa din, pero yung pagkaka-kapit ko matagal ko nang binitawan.

Umalis ako sa area at lumipat sa stool bar, malapit sa entrance nang bistro.

"Hi!"

I shifted my gaze and saw the band vocalist. Malamig ang kanyang boses, at hindi umabot sa mata ang kanyang ngiti.

"Alvin," he said as he offered his hand for a handshake.

"Tatiana," sabi ko at tinanggap ang kamay niya.

"Tatiana," he muttered. "A beautiful name for a beautiful lady, like you."

Tinawanan ko na lamang ang pambobola nito sa akin. Boys will be boys. Pakikiligin ka, bobolahin, paaasahin tapos paiiyakin at bibitawan.

"Pang-ilan na akong sinabihan mo niyan?" I jokingly asked, but he just laughed.

"Mukhang may pinagdadaanan ka."

"Baliw! May naalala lang," I replied.

"Well, it's really hard to forget someone who gave you so much to remember," he laughed jokingly.

He offered me another glass of Margarita, and I gladly accepted it. Nanigas ako sa aking pwesto ng may maramdaman akong kakaiba.

Someone grabbed my waist and pulled it closer to him. I lifted my gaze and saw Leo, with a straight face.

"Don't flirt with my girl, dude. It's rude and disrespectful."