"Totoo ba ang sinabi sa akin ni Tracy, pare? Wala na kayo ni Issay?"
Naikuyom ni Louie ang kamao sa tanong ni Minho. Katanghaliang tapat ay naglalasing siya sa bar nito. Hindi mawaglit sa isip niya si Elyssa at hindi siya makapagpokus sa trabaho kaya pagkatapos ng usapan nila kanina ay dito siya dumiretso.
"Yes, we argued, but we didn’t break up. Bakit ka ba naniniwala sa sinasabi ng babaeng ‘yun?” Nilagok niya ang natitirang alak sa baso bago muli iyong sinalinan.
Nasa private launch siya sa bar ni Minho at nang malaman ng kaibigan na naglalasing siya rito ke-aga-aga ay agad siya nitong pinuntahan.
Nakaupo si Minho sa harap niya at sinamahan siya na mag-inom dahil katulad niya ay bigo rin ito.
“What is it, then? Bakit nasabi ni Tracy na hiwalay na kayo? Nakitulad pa kayo sa amin ni Marra samantalang ang saya-saya ng relasyon ninyong dalawa!" Naiiling na ani Minho.
Marahas siyang bumuga ng hangin at sumand
"Kampay!" Natatawang itinaas ni Elyssa ang bote ng san mig light upang idikit iyon sa bote na hawak ni Marra. Hindi niya alam kung nakakailan na sila ng pinsan pero dahil sa pagkabigo nilang dalawa ay hindi pa sila nakakaramdam ng kalasingan."Cheers!" Natatawa ring wika ni Marra. Namumula na ang mukha nito sa dami ng alak na nainom dahil kaninang hapon pa sila nag-umpisa. Kahit si Elyssa ay nakaramdam na rin nang pagkahilo pero kaya pa niya ang sarili.Nasa veranda sila ng cottage na inuupahan at kasalukuyang ninanamnam ang malamig na hanging probinsiya. Napagod na sila sa kakalangoy at pagbababad sa kawa hot bath kaya napagpasyahan nilang idiretso ang pag-iinom sa cottage.“Ang sarap ng hangin dito. Ang lamig. Iba talaga ang hanging probinsiya.""Nilalamig ka ba talaga dahil sa hangin? O nilalamig ka dahil wala kang kapiling?" panunudyo ng pinsan. Nakahilig na ang ulo nito sa balustre ng veranda ng cottage.Tumawa si Elyssa pero hindi
Natigilan si Elyssa nang marinig na may nagsalita sa harapan niya. Unti-unti niyang inangat ang ulo upang tingnan ang nagmamay-ari ng baritono at pamilyar na boses na ilang araw na niyang hindi naririnig. She was anticipating and she didn’t expect that her wishes would come true.Parang may paro-paro sa tiyan niya dala ng excitement na muling makita ang lalaki. Pero pinigilan niya ang sarili na magpadala sa nararamdaman at pinatigas ang mukha. Pinahid niya ang luha bago ito hinarap. Hindi siya bumaba para salubungin ito."Ano’ng ginagawa mo rito, Louie?" Malamig ang boses na tanong niya."Issay… I’m sorry.” Louie apologized, but he stood on the ground and only looked up at her.Hindi lumapit sa kanya ang kasintahan dahil sa malamig na pakikitungo niya.Sandaling namayani ang katahimikan sa kanilang dalawa. Ang tanging naririnig ni Elyssa ay ang malamyang agos ng tubig sa ilog. At ang palakas na palakas na kabog ng dib
Kinabukasan masayang nag-water tubing ang apat. Masaya silang nagkakatuwaan at dahil apat sila ay pare-pareha sila para magpaligsahan kung sino ang mas mabilis magpatangay sa malakas na agos ng tubig. Pagkatapos noon ay nagbabad silang sa kawa hot bath.Masaya ang naging adventure nila at nakalimutan ang mga hindi pagkakaunawaan nitong nakaraang araw. Ito ang isa sa mga araw na hindi makakalimutan ni Elyssa. Hindi lang dahil sa maganda at romantic na lugar kundi dahil kasama niya si Louie.Matapos ang adventure sa La Escapo ay hindi pinalampas ng apat ang bisitahin ang isa sa pinakasikat na falls sa buong Antique. Ang Bugtong bato falls. Dahil nasa unahan pa ito ng La Escapo and they need to trek their way up ay game na game sina Louie at Minho na laging outdoor activities ang hanap. Manghang-mangha ang dalawa sa ganda ng tanawing iyon samantalang sina Marra at Elyssa ay napapangiti at napapailing na lang habang pinagmamasdan ang dalawang taga Maynila na pa
Nagpapadyak sa galit na tinungo ni Tracy ang opisina ni Louie sa Del Rio Tower. Kagabi pa niya ito hinahanap pero hindi niya pa rin matagpo-tagpuan ang binata. Kahit cellphone nito ay hindi niya makontak."Saan na naman kaya nagsusuot ang lalaking ‘yun? Nadespatsa ko na nga ang isa, siya naman itong nawawala!" Walang pakundangang binuksan ni Tracy ang pinto nang hindi man lang kumakatok. Ngunit ganoon na lang ang pagtataka at inis na bumadha sa mukha niya nang hindi ito ang naabutan niya."Tita?" Hindi maitago ang inis sa boses ng dalaga nang makita ang tita ni Louie."Oh, Tracy!?" Kahit ito ay hindi makapaniwala na makita siya roon. "Bakit bigla kang napadalaw?”Umismid si Tracy at pasalampak na umupo sa sofa."I am looking for Louie. I haven’t seen him since yesterday. Where is he?” she rudely asked. Her face was painted with impatience.Parang hindi nito nahahalatang naiinis siya at nakangiti pa itong l
"Why did you leave so soon, Louie?”Louie looked back impatiently at Minho who was sitting across from him in the dean’s office, his legs crossed against each other.Louie closed his eyes and leaned his tired body against the chair. Wala ang dean ng eskuwelahan dahil sinundo nito ang taong sinadya nina Louie. Only the dean could tame that bastard kaya ito mismo ang personal na sumundo sa lalaki.“I have news that that guy was already awake and kicking his ass here on the campus. Might as well pay him a visit.”Minho curled his lips, “Is that the only reason?”Louie squinted his eyes as he opened them and looked at Minho, “We need to get away from Issay’s home kasi ayoko maabutan ng tatay niya.”"Bakit naman? Don’t tell me, you’re terrified of Elyssa’s father chasing you with his bolo?” Minho chuckled.“Shut up, Minho. Hindi ‘yan ang dahilan.&rdqu
Kakapasok pa lang ni Louie sa condo nang sinalubong siya ng tunog ng telepono. Kakauwi lang niya galing sa probinsiya at dumaan siya sa condo bago pumunta sa bahay ng kanyang tita Beatrice. Naiinis na hinagis niya ang dalang backpak at padaskol na sinagot ang tawag saka tumihaya sa sofa. Ni hindi pa niya nahuhubad ang suot na jacket pero dahil pagal ang katawan sa biyahe ay hinayaan niya iyon at humiga."Hello?""At last! Sinagot mo na rin! I’ve been calling you since yesterday. Where the heck are you, Louie?”Ang galit na boses ni Tracy ang narinig ni Louie. Kaagad na uminit ang ulo niya dahil hindi pa rin siya tinitigilan ng babae kahit na kinompronta na niya ito kahapon bago umalis."We’ll talk later! I’ll need to rest!" Aniya at walang pakundangang binabaan ito ng telepono.Bumalikwas siya ng bangon at padabog na tinungo ang kuwarto at doon humiga. Akmang ipipikit niya ang mata nang cellphone naman ni
"Oh, Louie!” Hindi makapaniwalang salubong sa kanya ni Tita Beatrice nang mapagbuksan siya nito ng pinto. Dahil hindi makapasok sa factory ay sa mansion ng kanyang inain bumisita si Louie bago siya pupunta mamaya sa Del Rio tower. Ang totoo ay hindi siya apektado nang nangyayari sa factory dahil mas naguguluhan siya sa nalaman kung sino ang tunay na ina ni Elyssa. Isa sa mga dahilan kung bakit siya nandito ay ang kumpirmahin iyon. "Tita, I have a question.” Diretsahan niyang sabi matapos umupo at abutin ang tsaa na inalok ng inain. Iginiya siya nito sa kusina dahil nais nitong magpatulong. "Kung tungkol ‘yan sa factory, huwag kang mag-alala at iniimbestigahan na ‘yon ng papa mo.” “Hindi po, Tita. I can manage the problem in the factory without Papa’s help. I have another thing to ask,” Louie insisted. He placed the cup softly on the table and looked at Tita Beatrice, waiting. Pero hindi siya pinansin nito. "Hay, naku! Mamaya na ‘yan, iho. Tulungan mo muna akong mag-imis." Nilingo
Malawak ang ngiti ni Elyssa habang naglalakad pabalik sa kinaroroonan nina Louie. The scene where she was happily chatting with Tita Beatrice was playing in her mind. Ganito pala ang pakiramdam na maasikaso ng isang ina. How I wish I had a mother like that.“Alam kong galit siya sa akin dahil sa pang-iiwan ko sa kanila–”Elyssa felt her mind was bombarded and she staggered to keep herself still. Nanikip ang dibdib niya at hindi makahinga dahil biglang nanalaytay ang galit sa kalamnan niya. Hindi siya agad makapagsalita.Walang kaalam-alam ang tatlo na nakikinig siya sa pinag-uusapan ng mga ito. Nakikinig sa mga katotohanang kailanman ay hindi niya naisip na mangyayari. Mabibigat ang hakbang na lumapit siya sa mga ito habang unti-unting binabalot ng luha ang mukha."Mabuti naman at alam mong galit ako sa ‘yo!" Nagpupuyos ang loob na bigkas ni Elyssa na umagaw sa atensyon ng tatlo. Namamanhid sa galit ang katawan niya sa katotohanan na kayhirap tanggapin. She just stood there like a lo
Epilogue Uminat ng katawan si Elyssa habang nanatiling nakapikit. Kinapa niya ang unan na siyang ginagamit ni Louie kapag natutulog ito sa kama niya upang yakapin ngunit wala iyon sa tabi niya. Inaantok na nagmulat ang dalaga at baka nahulog at hinigaan na naman ng alaga niyang pusa na si Xianxian. "Xianxian…" Namamalat ang boses na tawag niya. Wala siyang maayos na tulog kagabi dahil napuyat siya sa kakagawa ng final assessment para sa project niya sa eskwela. Isa pa, hindi siya makatulog dahil halos buong araw na hindi siya kinokontak ni Louie. Muli siyang napapikit dahil sa paghapdi ng mata pero biglang may kumiliti sa ilong niya. "Argh! Xianxian, stop it!" saway ng dalaga. Alam niyang kapag tanghali na at hindi pa siya gising ay iistorbohin ng alaga ang tulog niya hanggang bumangon siya sa kama at laruin ito. Hindi pinansin ni Elyssa ang alaga at bahagyang tinabig ang buntot nitong naglalaro sa ilong niya. Pero patuloy pa rin ito sa paglalaro ng buntot nito sa mukha niya
"Louie…" Elyssa called and hugged him from behind even tighter. "Kuya…" nanghihinang tawag ni Louie at isinandal ang katawan sa kanya. The ambulance arrived, but was too late. Bangkay na nang maabutan ng mga ito si Dexton. Habang inaalis ng medic ang katawan nito ay lupaypay pa rin sa sahig si Louie. His overbearing image was erased and replaced by a pitiful one. Humahangos na lumapit ang papa ni Louie sa kanila. Kahit ang mga kaibigan niya ay nakalapit na rin. "Walang hiya talaga ang Tracy na ‘yun! Baliw na ay mamamatay tao pa!" Nanggagalaiting komento ni Marra. Tahimik lamang na tumango si Elyssa habang sinusundan ng tingin ang mga medic na buhat-buhat ang stretcher na kinalalagyan ng bangkay ni Dexton. Nanatili pa rin siyang nasa tabi ni Louie. He was still silently grieving. "I’m sorry, kuya. Ako ang dapat na humingi ng tawad sa ‘yo dahil nadamay ka sa problema namin kay Tracy. Pero maraming salamat at niligtas mo ang buhay namin ni Issay. Hinding-hindi ko makakalimutan ang
Agad na nawala ang ngiti sa mga labi ni Elyssa nang makita si Tracy na tinututukan sila ng baril. Ang kaninang puso niyang punong-puno ng tuwa at pagmamahal ngayon ay napalitan ng matinding kaba at takot. She could see the people below panicking and trying to stop Tracy, but they were scared it would backfire. Baka ang mga ito ang pagbabarilin ni Tracy. "Louie…" tawag niya sa kasintahan na nanginginig ang boses. Louie shielded Elyssa and let her stand behind him for protection. "Wow! How sweet!" sarkastikong sigaw ni Tracy. "Pero tingnan natin kung saan aabot ‘yang ka-sweet-an n’yo kung makarating na diyan ang bala ng baril ko!" Nakangisi pang dugtong nito habang patuloy na nakatutok ang baril sa kanila. "Tracy! What do you think you’re doing?!" Madilim ang mukhang sigaw ni Louie. Tumawa lamang ito nang malakas na parang isang baliw. "What do you think I’m doing, sweetie? E, ‘di inaangkin ang talaga namang akin!" Ikinasa nito ang baril at ang daliri ay nakalagay na sa trigger. S
"Louie?" garalgal ang boses at mahinang sambit ni Elyssa. The world suddenly stopped when she heard the words coming from Louie. Elyssa stood on her ground, frozen like a statue, and couldn’t utter anything. As Elyssa looked straight into Louie’s brown irises, every beat of her heart pumped fast as if it were drumming inside."Will you be my wife, Elyssa Dane Del Rio Castillo?" Louie asked again when Elyssa didn’t answer.Elyssa blinked to stop her tears from falling. Her hands tremble with the beat of her heart. When Louie smiled, he assured her that this love would last a lifetime. She could see the sincerity and love speaking through his eyes. This is the man that Elyssa will be with for the rest of her life.Naluluha pero nakangiti niyang sinalubong ang tingin ni Louie."Yes, Louie! Y-yes! I will marry you, honey!" Elyssa cried and grasped Louie’s hand. Walang pagsidlan ng tuwa ang puso niya.Lumawak ang pagkakangiti ni Louie saka ito tumayo. Kinuha nito ang singsing na nakadikit
Hindi maiwasan ni Elyssa ang ngiti na sumilay sa kanyang labi dahil sa nabasa."These words remind me of something.” Elyssa thought, as she used the puzzle board to fan herself while walking back inside the mansion. Pakiramdam niya ay binabanas siya dahil hindi pa rin niya nakikita si Louie. Didn’t I deserve an explanation about your whereabouts, Louie? Nasaan ka na? Pagkatapos nang maliligayang sandali natin, iiwan mo na ako nang basta-basta? Talaga ba na si Tracy ang pinili mo kaysa sa ‘kin?Mabilis na kumurap si Elyssa upang pigilan ang mga luha na nais pumatak. Ayaw niyang masira ang make-up niya bagama’t wala naman iyong kuwento kung hindi niya makikita si Louie.Ang lakas ng loob na magpakita rito ng babaeng ‘yun! Gusto niyang ipamukha sa akin na nagkabalikan na sila ni Louie?"Insan!”Kaagad na inayos ni Elyssa ang guhit ng mukha nang makita ang ngiting-ngiting si Marra. Ayaw niyang malaman nito kung ano ang kumukulo sa loob niya.“Andito ka lang pala. Kanina pa kita hinahanap
Hindi pinansin ni Elyssa si Tracy at dire-diretso siyang naglakad papunta sana sa hardin pero tila may sa aso ata ang ilong ng babae at naamoy siya nito. “Oh… The factory girl,” patuya nitong tawag. Nagkahagikhikan sila ng kasama nito habang papalapit sa kanya.Huminto sa paglalakad si Elyssa at pigil ang galit na nilingon ito.“Bakit ka nandito?” "Oh?" Nakataas ang kilay na lumapit ito sa kanya. "Maganda ka rin pala kapag naayusan!? But, too bad hindi pa rin maitago ng make-up at magandang damit ‘yang putik na pinaggalingan mo!" pang-iinsulto pa nito.Pinigil ni Elyssa ang sarili na huwag itong patulan. Kanina pa siya galit dito at baka kung ano pa ang magawa niya. Tinaasan niya lang ito ng kilay at agad na tinalikuran. Ayaw niyang makipag-usap dito. Karma will come knocking on her door soon.Tingnan natin mamaya kung sino sa atin ang putik! Napaismid na lang si Tracy habang nakasunod ang tingin sa kanya."Oh, iha. There you are. Kanina pa kita hinihintay. Halika, mag-uumpisa na a
Naibuhos na ni Elyssa ang lahat ng luha at pugto na ang mata sa kakaiyak pero hindi pa rin nawawala ang sakit na naramdaman niya dahil sa nabasa."How could you do this to me, Louie? Bakit mo ako pinaglalaruan!?" Kanina pa siya kinakatok ng ina pero hindi ito sinagot ni Elyssa at nagkunwari siyang tulog. At ngayon nga ay kumakatok na ulit ito. Pinaghahanda na siya dahil aayusan para sa party mamaya. Alas-singko na ng hapon pero hanggang ngayon ay hindi pa rin niya nakikita si Louie na lalong nagpapasama ng loob niya. Mula kaninang umaga pagkagising niya hanggang ngayon ay hindi pa rin lumilitaw ang anino nito.Dapat ay masaya si Elyssa dahil welcome party niya ngayon at makikilala na siya ng sambayanan na isang heridera ng Del Rio group. Pero kabaliktaran ang nararamdaman niya ngayon. Para siyang sinakluban ng langit at lupa sa sobrang bigat ang pakiramdam niya."Walanghiya ka, Louie! Niloloko mo lang pala ako! Kahit kailan hindi mo ako minahal! Pinaglaruan mo lang ang damdamin ko. A
Habang nasa carpark at hinihintay si Louie, ay hindi mapakali si Elyssa. Nais niyang malaman kung ano ang pinag-uusapan nina Louie at Jevy ngayon pero nagtimpi siya hanggang makabalik si Louie. Gustuhin man niyang magpaiwan ay itinulak siya palabas ni Louie saying that the talk would not include about her. Elyssa was not hurt by that, but curiosity got out of her. "Bakit ‘nak?" Hindi na makatiis ang kanyang ina kaya nagtanong ito nang makita ang pagkabalisa niya. Napakamot sa ulo si Elyysa at nilingon ang ina. "Wala po. I was just wondering what Louie could talk about with Jevy and the rest. Hindi pa naman sila ganoon kapamilyar sa isa’t isa. Misteryosong ngiti ang iginanti ng ina. Bahagyang nangunot ang noo ni Elyssa dahil sa reaksyon ng ina. Pati ba ito may alam? "Don't worry so much about it, iha. Everything is under control!" "What do you mean, inay?" nagtataka pa ring tanong niya. Umalis siya sa pagkakasandal sa kotse ni Louie at umayos ng tayo. Ngunit hindi ito sumagot ba
“Damn! Issay?" Hindi makapaniwalang sansala ni Louie nang makita sa likuran niya si Elyssa. Mabilis pa sa alas-kuwatrong itinulak niya ang babaeng kayakap na wala siyang ideya kung sino. What the hell! Who is that?!Namutla na parang binuhusan ng suka ang mukha ni Louie nang makita ang hitsura ng taong kaharap. How could I mistake this woman for Issay? Damn, I’m doomed!Bumaling siya sa kasintahan. “Issay, you are there…” Napakamot siya sa batok."Oo, nandito ako! Sino ‘yang kayakap mo?" Ngumiti ito pero alam ni Louie na hindi ito natutuwa sa ginawa niya."A-ahh, honey kasi… I’m sorry. I mistaken her for you.” Nakangiwi ang mukha na paliwanag ni Louie at sinulyapan ang estrangherang babae. He flinched when he saw her looking at him dreamingly.Elyssa snickered. Hindi masisisi ni Louie ang kasintahan kung bakit. Her girlfriend was far from the woman he mistakenly hugged. Hindi siya mapanglait pero ayaw niya ikompara ang dalawa dahil mula Batanes hanggang Julu ang agwat ng dalawa."Loui