2 years later ….
Agatha POV
Nandito ako ngayon sa Montreal Company, isang linggo na simula ng makabalik ako dito, halos hindi ko na namalayan na taon na akong nawala sa lugar na ito. Bumili na din ako ng condo ko dahil nakakahiya naman kay Zey kapag do'n pa din ako titira sa unit niya.
“Hey Marcus!” magiliw na bati ko sa kanya ng makapasok ako sa loob ng kanyang opisina.
“Oh you’re here.”
“Epal ka kasi, alam mo naman na kakalipat ko lang sa binili kung condo at nag aayos pa ako ng mga gamit ko.” wika ko.
“Oh I didn't know, Take a seat now.”
“So ano ba ang dapat pag usapan natin?” tanong ko sa kanya.
Agatha POV “Agatha, thank you for your time.” saad ni Ethan sa akin. Agad naman akong tumayo at ngumiti ng pilit, kanina pa ako naiinis dahil hindi ko alam kung nasaan na si Marcus kaya naiwan ako sa lalaking 'to. Bakit ba kailangan kung magtiis na makasama ito kahit na dapat ay ang CEO namin ang gumagaya ng bagay na ito. Sa totoo lang ay ayaw ko talagang kaharap si Ethan kaso hindi ko pwedeng tanggihan ang ang isang Hernandez dahil hindi pa siya nakakapirma ng kontrata sa Montreal baka mamaya ay bawiin niya pa 'yon. Nasaan na kaya si Belle kanina ay kasama pa siya namin pero bigla namang nawala. Psh! Hindi ko din alam sa sarili ko kung bakit ako naiinis. Ng makalabas na kami ay naabutan namin ang sasakyan na naghihintay
Ethan POV Simula ng umalis ako sa room na 'yon ay nasira na agad ang mood ko, nakakabwisit si Belle na biglang dumating kaya naudlot ang pag uusap namin ni Agatha. “What’s wrong?” tanong niya sa akin. Belle and I are business partner kaya madalas kaming magkasama dahil nagtayo kami ng isa pang branch at naging close na din kami. Siya kasi ang babaeng pwede mong pagkatiwalaan sa lahat ng bagay dahil hindi siya tulad ng iba na may ibang motibo. Isa pa ay kaibigan ko siya at kaklase ng college. Tumingin naman ako sa kanya. “Nothing.” maikling sagot ko. Nandito kami ngayon sa thanks giving party ng Montreal Company. “Alam mo Ethan kung may gumugulo sa isip mo pwede mong sabihin sa akin alam mo 'yan. Simula ng bumisita tayo s
Agatha POV Napaupo ako sa sofa habang hawak hawak ang dibdib ko, mabuti na lang at hindi na nag matigas pa si Ethan at umalis na. Hindi ko alam na pupunta siya ngayon dito at hindi na ako magtataka kung paano niya nalaman kung saan ako nakatira dahil alam kung malakas ang koneksyon niya. Mayamaya pa ay nag ring ang phone ko at nakita kung si Macrus ang tumatawag kaya sinagot ko agad ito. “Why?” tanong ko sa kanya. “Where are you?” “Nasa condo, bakit?” sagot ko naman sa kanya. "Nandito ako sa labas kaya pwede bang pagbuksan mo ako dahil kanina pa ako kumakatok." Nagulat naman ako dahil hindi ko man lang narinig ang katok niya. “O
Agatha POV Ng makarating ako sa bar na 'yon ay bumaba na agad ako pero sinabi ko sa driver na hintayin niya ako dahil hindi naman ako magtatagal. Mabilis akong pumasok sa bar at hinanap kung saan siya nakapwesto at hindi din naman ako nahirapan at nakita ko siya agad. Mukhang madami na siyang nainom pero alam kung kaya niya naman ang sarili niya, “What do you want?” diretsong tanong ko ng makalapit ako sa kanya. “Thank you at pinagbigyan mo ako na makausap ka.” “Kung ako lang ang masusunod ay ayaw kung puntahan ka dahil wala naman na tayong dapat pang pag usapan.” seryosong turan ko. “Do you want a drink?” Mabilis naman akong um
Ethan POV Isang oras na ang nakalipas simula ng umalis si Agatha, sobra akong nasaktan sa mga binitawan niyang mga salita hindi ko alam na kaya niyang sabihin ang mga bagay na 'yon sa akin ng hindi man lang mababakasan sa kanyang mukha ang pagsisisi. Ng makaalis siya ay hinintay ko pa siya dahil nagbabakasali akong baka bumalik siya, pero inabot na lang ng isang oras ay walang Agatha na bumalik, bakit nga ba ako umasa pa eh alam ko naman na malabo ng mangyari 'yon. Nag order pa ako ng alak at nilunod ang sarili ko, gusto kung makalimot kahit panandalian lang, kung may gamot lang na pampamanhid ng puso para hindi makaramdam ng kirot at sakit ay binili ko na. Ng pakiramdam ko ay nahihilo na ako ay saka na ako lumabas ng bar. Pagkasakay ko sa kotse ko ay inistart ko agad ang makina at nagsimula ng magdrive. Hanggang ngayon ay hindi mawala sa isipan ko ang mga katagang binitawan ni Agatha sa akin. Bakit nga ba ako umasa na sa pagbalik niya ay ako pa din ang mahal niya? Hindi na ako na
Agatha POV Nagising ako dahil sa sinag ng araw na tumatama sa aking mukha, hindi ko pala naisara ang bintana ng matulog ako kagabi. Isang taon na ang nakalipas simula ang umalis ako at nagpakalayo layo para na din tuluyan ng maiwasan si Ethan. No'ng nagpaalam ako kay Marcus tungkol sa plano kung umalis muna pansamantala ay hindi siya pumayag, sinasabi niya sa akin na ako ang nagpalayo kay Ethan so bakit kailangan kung umiwas but I explain to him kung bakit dahil ayaw ko na mas masaktan pa kaming pareho kapag nag krus ang landas namin. At dahil alam niyang buo na ang desisyon ko kaya wala na din siyang nagawa, pinangako ko naman na patuloy pa rin akong magtatrabaho sa kanila at mananatili pa rin akong architect at designer ng kompanya dahil ayaw ko naman lumabag sa kontrata. Sa loob ng nakalipas na taon ay wala akong naging balita kay Ethan at sa kaibigan ko, sinadya ko talagang putulin ang koneksyon ko sa kanila dahil kapag hindi ko ginawa ang bagay na 'yon ay makokonsensiya lang a
Agatha POV Isang linggo na ang lumipas simula ng marinig ko ang sinabi ni Ethan sa isang interview ay hindi na ako mapakali. Gusto kung malaman kung ano ba talaga ang totoong nangyari sa kanya at kung bakit isang taon siyang nawala. Wala si Nay Eve ngayon at umalis kaya nagpasya akong magluto dahil nakaramdam na din ako ng gutom, hindi ko namalayan na halos isang oras na pala akong nakaupo dito. Kumuha na lang ako ng hotdog at itlog para iprito para mas madali maluto at pagkatapos ay nagsimula na akong kumain, hindi na ako nag abala pang magluto ng ibang ulam dahil matatagalan lang ako at ang tiyan ko ay hindi na makapaghintay. At isa pa ay sa susunod na araw pa ang balik ni Nay Eve kaya mag isa lang ako dito sa bahay. Hindi din nagtagal ay natapos na ako sa pagkain at niligpit ang ginamit ko. Pagkatapos ay dumiretso na ako sa sala para magtrabaho dahil may pinapagawa sa akin si Marcus, ang alam ko ay uuwi na siya sa susunod na linggo dahil tapos na ang trabaho niya sa ibang bansa.
Agatha POV Maaga akong nagising dahil pupunta ako sa mall may kailangan kasi akong bilhin at isa pa plano ko na din na mag grocery kasi paubos na ang stocks namin sa bahay, nakakahiya naman kung pati ‘yon ay iaasa ko pa kay Nay Eve. Kasalukuyan na akong sa mall at nabili ko na din ang kailangan ko kaya diretso na ako sa super market. Naiwan naman si Nay Eve sa bahay dahil magluluto daw siya ng tanghalian namin. Halos tatlong araw na nakalipas simula ng magpunta si Ethan sa bahay at mabuti na lang at hindi na siya bumalik pa. Pero kahit na hindi ko na siya ulit nakita ay hindi pa din mawala sa isip ko ang pag aalala dahil alam kung hindi siya basta basta titigil at gagawa ng paraan ‘yon para masunod ang kanyang gusto. Ng makapagbayad na ako ng mga binili ko ay agad na