Behind the Perfume

"Pen!" I called his name for his order.   I watched him as he walked. Hindi ko maunawaan yung expression ng mukha niya.   "Here's your order, Sir." I said as I stare at his coffee flavored cake. Tinaasan niya ako ng kilay pagkakuha niya sa kaniyang order. He said thanks politely subalit nahuli ko ang bahagyang pag-irap nito. Bahagya rin akong umirap. Wala na akong pakialam kung narinig niya ang sinabi ko kanina. Dahil iyon naman talaga ang tingin ko sa kaniya.   "Also, can I have black coffee? But please serve it at around 12 o'clock. I'll be sitting there." He said, pointing his finger at his seat.   "Okay, Sir."   I set an alarm for 12 o'clock. Knowing myself, makakalimutan ko 'to kapag walang alarm. Afterwards, I continued doing my job. I took orders, clean the tables and such. Goodness, gusto ko nang umuwi at matulog. Kung makakatulog ako agad.  

"Ate Zibeon." Naiiyak kong tawag sa pinsan.   "Oh, bakit?" She said, natatawa sa akin.   "Pag-uwi natin, patayin mo na ako."   "Bakit?" She laughed.   "Nakakahiya yung nangyari. Sobra." I said.   "Ikwento mo na lang sa 'kin pagkauwi natin. Magpapanails na tayo."   I tied my hair as I sulk in the corner. Kung sino mang makakakita sa akin ay paniguradong mahuhulaan agad ang pagkastress ko. Naaalala ko yung tingin ng mga tao kanina, yung tingin ni Pen nung inaagawan ko siya ng wallet, yung cashier, yung guard. Napahawak ako sa aking noo. Malamang, may chance na may kaparehas ako ng wallet. Bakit kasi ang paranoid ko masyado. Nagsimula pa ako ng commotion.   I sighed for the nth time. I look up. Nakatayo si ate Zib sa harapan ko.   "Kanina ka pa nagbubuntong hininga. Gaano ba kalala yung gi