Chapter 1

Cousins

Mapait akong ngumiti habang pinagmamasdan ang dalampasigan sa Boulevard ng Dumaguete, Negros Oriental. It was five thirty in the morning and it was a sunrise. Niyakap ko ang aking sarili dahil sa lamig ng hangin na nagmula sa dagat. Everything that happened last month was still fresh. Mag-isa ako naglakad sa dalampasigan ng may tumawag sa akin.

"Lexie!"

Napatigil ako sa paglalakad sa dalampasigan. Napangiti ako ng makita ang isa sa mga pinsan ko, si Shivani na tumatakbo papunta sa kinatatayuan ko. Hingal na hingal siyang tumigil sa aking harapan.

"Saan ka galing? Kanina ka pa namin hinahanap." sabi niya habang hinahabol ang hininga.

"Nagpahangin lang ako. Teka, may pupuntahan ba tayo at nakabihis ka ng ganyan?" curious na tanong ko sa kanya.

"Yun nga ang dahilan kung bakit kita hinahanap. Pupunta tayo ng Cebu." sabi niya na mas pinagtaka ko.

Bakit naman kami pupunta roon? Dahil nandoon ba naghihintay sila kuya?

"Teka, ano namang gagawin natin doon?" muling tanong ko.

Ilang linggo simula ng bumalik ako galing ng Paris ay nalaman kong mag-isang buwan na palang hiwalay ang aking mga magulang. I decide to stay away from my family and stayed together with my cousins here in Dumaguete. Lubos akong naapektuhan sa mga nangyari dahil ni minsan ay hindi sinabi sa akin nila kuya.

It broke my heart into pieces. Sinisi ko ang sarili ko sa nangyari sa aking pamilya. After four years of being away from my family, I thought that everything was fine but it turns out it's not. My family was in chaos as the time went by and everything turned out to be completely broken. Even my cousins hide those things from me. But I don't blame them because they just want me to finish my studies abroad.

"Tara na," sabi niya at hinila ako patungo sa mansion. "Basta sumama ka na lang.."

Wala akong nagawa at sumunod na lamang ako sa kanya. Patakbo kaming dumating sa Resthouse. Bumungad sa akin ang aking mga pinsan na may dala-dalang mga maleta na inilipat sa van ni Ross.

"Lex, nasa van na ni Ross lahat gamit mo." sabi sa akin ni ni Kuya Zale na isa sa aking mga pinsan.

"Teka, alam na ba nila Tito na aalis tayo?" tanong ko kay Kuya Zale nakakatanda sa aming magpipinsan, na umiling naman siya bilang tugon.

"I think it's better to live away from the pain that you cause," He said and smiled at me. "Kailangan mo rin ng tahimik, Lex."

"Besides plano din nila Tita Zyle na pumasok sa politics sa Talisay and Asturias." singgit naman ni Brett.

Malaki ang pamilya namin at kilala kami sa buong Cebu. Maybe because of my grandmother's historical contributions to the city or the names that are parents made? Ewan ko don. Basta ang alam ko we owned a lot of properties from Manila, Cebu, Dumaguete but we learned to stay lowkey. I am grateful that my cousins are my best friends. Hindi ko kailangan ng iba pang kaibigan. My world revolves around them.

"Alright." I said. It feels like my life was okay for a second.

"Kuya Carson huwag mo ngang ibato mga gamit namin." sigaw ni Raya sa kanyang nakakatandang kapatid na si Brett.

Carson is a pro on throwing things. Buti na lang MVP siya sa basketball team kaya kahit nakapikit maayos niyang naishoshoot ang bola. Kaya naman maraming babae napapaiyak niya dahil rejected lagi.

"I'm practicing Chan. Papasok kami sa varsity sa papasokan nating university sa Cebu." napairp na lamang ako. What the heck? Bakit ba ang sobrang yabang niya?

Ginawa pang mga bola mga gamit namin para pam practice. Samantalang may court naman sa resthouse nila ate Estelle Ansherina.

"As if makakapasok kayo." ani naman ni Shivani.

Magsasalita pa sana si Carson ngunit timabakan siya ni Chan ng maraming gamit na ilalagay sa loob ng van.

Sabay-sabay kaming pumunta ng Cebu ngayon. Bukas pa darating ang mga magulang ng ilan sa aking mga pinsan. Nauna na sila Tito Brandon at Tita Hailey upang mag settle down sa mansyon namin sa Cebu. Tinatapos pa ang bahay nila Tito Calvin, Tito Sanford, at Tito Brandon ang Village namin. Pero para sa akin mas gusto kong sa mansyon na lamang kaming tumira na magpipinsan. The mansion alone is to big for us.

"Nasaan si Thor?," sambit naman ni Hanarrah Zinnia. "Ginising niyo ba siya?"

"Ayon, tulog pa. Iwanan na natin." Sabi ni Carson na patuloy sa paghahakot ng gamit namin.

"Raya, gisingin mo na lang kaya?" utos naman ni Carson sa kanyang nakababatang kapatid na si Chan. Inis na binatukan ni Chan si Carson.

Humalukipkip sa aking tabi si Shivani habang pinapanood ang pag-aaway ng dalawang magkapatid. Humalakhak naman si Theodore na sinabayan ng iba pa naming mga pinsan. Si Daphne Zraine naman ay inilabas ang kanyang cellphone upang kuhanan ng litrato ang dalawang magkapatid kasama si Farell Adam na tawa nang tawa.

"Manahimik ka nga dyan Kuya Brett. Kung ayaw mong masapak kita ng hindi oras!" bulyaw naman ni Chan. Umiling na lamang kami at bumalik sa kanya-kanyang gawain.

"Nandoon na ba lahat ng gamit ko?" tanong ko kay Adam na abala sa pag-aayos ng gamit. Inabot niya sa akin ang aking bag kung saan naroon ang aking mga gadgets at ilang mga gamit.

"Nandoon na lahat, pati na rin mga libro mo," sabi niya at inabot sa akin ang aking pamalit. "Magpalit ka na at aalis na tayo mamaya."

"Thanks, Adam." tipid na sabi ko.

Napabuntong hininga na lamang ako at dumretso ng restroom na malapit sa pool area upang magbihis. Simpleng white t-shirt at black jeans lang ang aking sinuot bago muling pumunta sa garahe ng mansion.

"Ang tagal naman ni Thor." naiinis na sabi ni Theodore sa kakambal nito.

Nakaayos na ang lahat ng aming gamit sa loob ng van ni Thor at sa dalawa pang sasakyan na gagamitin namin. Siya na lang ang hinihintay namin dahil siya ang magdradrive ng van. Pumalakpak si Adam kaya napatingin kaming lahat sa kanyang gawi.

"Sino sasabay sa akin?" saad ni Farell habang nakasandal sa kotse niya.

Hula ko dalawang van ang gagamitin namin. Marami kasi kaming dala. Mahabang byahe ang tatahakin namin at mukhang walang ni isa sa amin ang nagbook ng flight. Magalalakabay kami gamit ang mga kotse.

"Mahal ko pa buhay ko no. Ayoko sa kaskaserong tulad mo." aniya ni Daphne at sumakay sa van ni Thor.

Napangisi na lamang ako kasi halos lahat ng pinsan ko ay ayaw sumabay kay Adam. Same as my brother, they are famous for driving luxury cars and destroying them. Racer kasi silang dalawa ni kuya Levi Zyrell Serviano ang pangalawa sa aking nakakatandang kapatid at kung magpatakbo, akala mo may humahabol.

"Ilang kotse na ba ang nasisira ng kapatid mo, Estelle?" tanong naman Carson kay Ate Estelle na tahimik lamang nagbabasa sa isang tabi.

"Estimate ko nasa labing-dalawa ang nasisira niya." singit naman ni Raya na dala ang mga bag na sa aking palagay ay mga pagkain.

"Tumatanda ako lalo sa kakabili ng kotse niya dahil hindi na rerepair ang mga nasisira niya.." paliwanag ni ate Estelle.

Humalukipkip si Ross kasabay na tawanan ng iba ko pang mga pinsan. Isinira na ni Brett ang likod ng kotse ni Kuya Zale kong saan naroon ang aming mga gamit. Napangiti na lamang ako ng mapait habang pinagmamasdan sila isa-isa. Hindi ko kayang tumawa dala ng bigat ng mga nangyari kahapon.

Nakatira kasi kaming lahat na magpipinsan sa rest mansion nila Tito Calvin sa Dumaguete. Plano nilang bumalik sa Manila upang mag-enroll. Pero dahil sa nangyari hindi na nila muling binanggit ang tungkol doon. Mukhang nag-iba na rin ang kanyang desisyon na gusto nilang sa Cebu na lang kami mag-areal.

Tinikom ko na lamang ang aking bibig at pinagmamasdan ang aking mga pinsan. My cousins have different kind of features. I'm morena, slender, but kind of tall. Ang swerte ni Daphne dahil kakaiba ang kutis ng balat niya. Ang chinitang mga mata ang nagpatingkad sa aming mga Serviano. Her dad is a Limyap, siguro half blood Chinese ang kanyang ama kaya iyun ang dahilan kung bakit siya chinita. Even her brother kuya Zaxton. While the rest of the Servianos, us, have this dark and brown brooding eyes.

Si Kuya Zane Leon at Kuya Levi Zyrell ang mga kapatid ko. Kuya Leon is petite and fair with the longest eyelashes and a wide smile. Si Kuya Levi naman ay kasing kulay ko, between moreno and fair. Like me, he's kind of moreno. Malalim ang kanyang mga mata na napagkakamalan mong anghel na binaba mula ng langit. Sa kanang pisngi ay may malalim na dimples at kulay kayumanggi ang mata, ay manloloko ka talaga. I know. I've seen many girls fall for him. Hard. At hindi na nakakabangon. But Kuya Levi, is the exact opposite of Kuya Leon.

Hanarrah Zinnia and his older brother Zale Harris resembled each other too. Parehong maputi ang kulay ng balat at parehong malalim ang kanilang mga mata. They are both like Shivani and Daphne, the most fair among us. Si Ate Estelle naman, ay maputi, may mahabangunit tuwid na buhok, at nipis ring pangangatawan. Si Farrell naman, ang nakababatang kapatid niya, ay katulad ng kapatid ko na moreno at may magandang pangangatawan. Malalim ang kanyang mga mata na nakakaakit.

The last two is Raya Chantal and Brett Carson, they are also between moreno and fair. Tulad ni Ross at Casmir, magkamukha rin ang dalawa. Of course they are siblings. Siguro masyadong malakas ang dugong Serviano kaya ganon. Carson is very tall. Perpekto ang kanyang panga. Si Raya naman ay laging palangiti at maganda ang kurba ng kanyang pangangatawan maging ang kanyang mga mata. Kulay kayumanggi ang kanyang buhok pag naarawan. Kung ikukumpara mo silang dalawa hindi masyadong palangiti si Carson. Lagi niyang kasama si Ross dahil silang dalawa ang laging nagkakasundo.

Shivani's brothers were Ross Theodore and Casmir Thor. Si Shivani ay maputi. Mahaba at may pagkawavy ang kanyang buhok. Maitim ang kanyang mga mata pati ang kanyang mga eyelashes. Si Ross naman at Casmir ay magkapareho na hindi. They are twins and both fair but Kuya Ross has darker eyes. Na para bang laging may nililihim na katarantaduhan. While Casmir Serviano's eyes are always smiling. Kahit alam kong katarantaduhan ang laging nasa isip. Judge the book by its cover, it's true. He is one of the bad boys in school next to Kuya Levi. Ilang beses na rin yang nasususpend dahil sa pinaggagawa nila ni Adam.

"Magbabakasyon lang ba tayo doon?" tanong ni Ate Estelle.

"Correction, doon tayo ng two semesters. Sa resthouse nila Tito Anton tayo titira." saad naman ni Kuya Zale.

Nalaglag ang panga ng mga pinsan kong babae sa aming narinig. Nanatili lamang akong tahimik at pinag-isipan ang mga mangyayari. Kakayanin ko kaya ang tumira muli sa probinsya? Makakayanan ko kayang mag move on?

"Hindi na ba tayo mag-aaral sa Manila?" tanong naman ni Shivani . Napasinghap ang aking mga pinsan at napatingin sila sa aking gawi.

"Malamang hindi na." Sabat naman ni Carson. Na binatukan naman ni Shivani.

"Manahimik ka nga dyan. Hindi ka makakatulong." rinig kong bulong ni Raya sa kanyang kuya.

"Paano pag nalaman nila Tito na umalis tayo?" tanong naman ni Hanarrah.

"Sila Dad na daw bahala doon at alam ng mga parents natin ang dahilan," saad ni Kuya Zale bago bumaling kay Ross. "Ayos na ba ang lahat?"

"Let's go, handa na ang lahat. Si Daphne, Ross, Lexie, Raya at ako ay sasakay sa van ni Casimir. The rest sa kotse na ni Farrell." saad ni Zale kaya sumunood kami.

"Kuya, bat ako na hiwalay? You'll pay for this!" padabog na sumakay si Hanarah sa kotse ni Adam. Nagreklamo rin sila Shivani at ate Estelle pero wala silang magawa dahil maraming gamit ang nasa sasakyan ni Thor.

Nang nakasakay na kaming lahat nagulat ako ng kumaripas ng takbo si Casmir papa labas ng bahay dala ang dalawang maleta at kinatok ang kotse ni Adam. Napatawa na lamang ang aking mga kasama sa van ng umusad ang kotse dahilan para matumba siya pero kinalaunan, ay sinakay na siya sa kotse ni Adam. Sa aking palagay ay papalitan ni Ross si kuya Levi sa pag drive ng kotse mamaya.

"Sana hindi humiwalay ang mga kaluluwa nila mamaya." saad ni Daphne.

"Kawawa naman kapatid mo Kuya Har. Bakit mo kasi pinapunta roon?" tanong ni Raya kay Harris na kinakabit ang kanyang seatbelt.

"Gusto kong makita kung paano siya magalit sa kanyang kuya." ngising saad niya.

"Hoy, Theodore. Parehas kayo ng kambal mo." asar ni Tamara habang pinapakita ang nakakatawang mukha ni Thor.

Napatawa na lamang sila at nagbirohan. Mahaba-habang byahe na naman eto. It will be my second trip together with my cousins. Nagsimula ang byahe kalmado lamang magmaneho si Kuya Harris.

Hindi katulad ni kuya Levi at ni Farrell na sobrang bilis ang pagmamaneho. Mula noong araw na una akong sumakay sa kotse nila pinagsisihan ko na iyun. Muntik na akong mahimatay sa sobrnag bilis nilang magmaneho.

Nagstop over kami sa isang fast food na sinabi ni Kuya Harris. Sabay-sabay kaming pumasok sa KFC at umupo sa mga table na nakareserve sa amin. Nakakamiss kasing mag KFC lalo na yung chicken nila.

"Gosh! Halos bumaliktad sikmura ko sa pagsakay sa kotse ni Adam." reklamo ni Shivani kasama sila Ate Estelle na huling umupo sa pwesto namin.

"Nakakainis si Adam kanina ang ingay-ingay," naiinis na sabi ni ate Estelle. "Kawawa tuloy kami ni Shivani, at Hanarrah. Nabibingi na yata ako." dugtong pa niya. 

"Ang lakas humilik ni Thor. Akala niya naman siya lang nasa kotse." inis naman na sabi ni Hanarrah.

Natatawa na lang kami sa kwento nila. Si Adam at Kuya Levi kasi ang kilalang racer sa aming magpipinsan kulang na lang ay magpalipad dahil sa bilis niyang magpatakbo. Si kuya Carson naman ay isang trying hard na musikero pero hindi biniyayaan ng magandang boses. Si Thor naman ang madalas tulog sa aming magpipinsan.

"Saan ba pinaglihi yang mga kapatid niyo?" tanong ni Daphne sa kanilang tatlo.

"Malamang, saan pa ba edi sa asong gala." sabat naman ni Ate Estelle. Tinawanan na lang namin ang kanang sinabi.

Umorder sila Kuya Harris, Thor at Kuya Brett habang ang ang ibang mga pinsan kong lalaki ay nagkwekwentuhan sa tapat namin na tila nasa ibang mundo.

"Nga pala, paano na ang boyfriend mo sa Dumaguete?" tanong ni Ate Estelle kay Hanarrah. Rumored boyfriend ni Hannarah for 3 years na and mukhang hindi siya susundan.

"Edi siya bahala kung susundan niya ako. Dibale hindi ko naman sineryoso yun." sagot naman ni Hanarrah.

"Wala kasing forever." sabi ko na nagkatinginan naman sila.

"Sa taong bitter!" sabay naman na sabi nila sa akin.

"Sinabi ko ituloy niyo?" pambabara ko sa kanila. Pero imbis na nagsasalita ay nagtatawanan na lamang kami. Nakakagaan kasama ang aking mga pinsan.

Maya-maya pa ay dumating si Kuya Harris at Ross para ilapag ang mga pagkain namin.

Pinagdikit nila ang dalawang lamesa para magkasya kaming labing-isa. Nasa dulo ako nakaupo sa tabi ng glass window at nakasandal naman sa balikat ko si Raya ang pinaka close ko sa aming magpipinsan.

Parang pareho lang ang genes naming dalawa kaya close kaming dalawa. Siguro dahil gusto naming dalawa na may kapatid na babae.

"Kainan na!" sabi ni Thor at unang kumuha ng fried chicken.

Nagtatawanan na lang kami at masayang kumain. Kumuha ako ng Iced tea at ng mashed potato.

"Mamimiss ko ang Manila." saad ni Ate Estelle habang patuloy ang pagkain ng Ice cream.

"Miss ka ba?" pambabara naman ni Farrell Adam sa kapatid niya. Binato naman siya ni Ate Estelle ng fries. Swerte dahil na shot yun sa bibig ni Adam .

"Thank you, ate babe." biro ni Adam sa kanya. Napatawa na lamang kami sa naging reaksyon ni Ate Estelle.

"Nakakadiri ka. Kanina pa ako naririndi sayo." iritadong sabi ni Ate Estelle.

"Inggit ka lang kasi maganda boses ko." pagmamayabang naman ni Adam.

"Eh kung i*****k ko kaya ang burger nato sa bunganga mo at ng matahimik ka." nangagalaiting sabi naman ni Shivani,

"Oy, tama na nga yan. Mamaya magkaroon pa ng world war three na magaganap." Suway ni Casmir sa kanila.

Nagtatawanan na lamang sila at kumain. Nang matapos, ay tumayo ako at naghugas ng kamay. Napatingin ako sa salamin at napangiti. Ang saya pala pag kasama mo mga pinsan mo.

One month has passed yet I am still trying to move forward.

Bumalik ako sa aking upuan at tumitig sa labas ng KFC habang nanatiling nag-uusap ang aking mga pinsan. Marami ring tao sa lugar na to.

"Let's go. Tumawag si Tita Cara kanina, nandoon na daw sila tayo na lang ang wala." anunsyo ni Kuya Harris. Kaya sabay kaming tumayo at naglalakad papunta sa pintuan.

Dumeretso kami sa sasakyan namin at sumakay. Binuksan ko ang window ng van. Dumako ang tingin ko sa isang itim na kotse na nakaparada sa tabi namin.

Sa gilid niya ay may isang lalaki na nakatalikod at mukhang may kausap sa phone. Napatitig ako sa kanya at nagulat ako ng humarap siya sa van namin. Parang nag slow mo lahat ng tumitig siya sa akin. Namangha ako sa akin niyang kakisigan at kagwapuhan. Ang kanyang makinis na balat. Ngunit ang aking kinabigla ay ang kanyang mga mata na nakakaakit at ang kanyang mga titig na nakakatunaw. Maging ang isang maliit na dimples na lumitaw sa kanyang kaliwang pisngi.

Those eyes feel like it is really calling me. Have I seen him before?

"Lex, isarado mo na daw yang bintana. Sino ba tinitignan mo?" tanong ni Raya at tumitig din sa labas buti na lang ay bumaling siya sa ibang anggulo.

"Ang gwapo niya Lex. Bat di mo sinabi na may hottie kang nakita. Ang gwapo-"

Tinakpan ko ang bunganga niya ng tumingin ito ulit sa pwesto namin bago pumasok sa KFC.

Binitawan ko ang bunganga niya. Nagulat ako ng lahat ng nasa loob ay nakatitig sa akin maliban kay Kuya Harris na may kausap sa phone.

"What?" inis na tanong ko. Sa lahat ng bagay ayokong pinagkakaisahan ako.

"Ayos lang yan, Lex. Nandito lang naman ako eh." sabi ni Ross at ginulo ang buhok ko. Si Kuya Harris kasi ang magdradrive ngayon.

Binato ko siya ng unan at inis na isinara ang bintana. Pasalamat siya wala ako sa mood ngayon dahil ramdam ko na ang antok.

"Manahimik ka na lang Ross," sambit ni Daphne. "Kung ayaw mong ma flying kick ni Lex dyan eh."

Tinawanan nila akong dalawa kaya napabaling sa amin atensyon ni Kuya Harris. Pinandilatan ko silang dalawa na huwag sasabihin sa kanya. Ngunit mukhang narinig ata asaran namin kanina.

"Si Lex kasi nakakita ng isang lalaking ubod ng gwapo." mabilis kong pinikit ang mata ko at tumingin sa gawi ni kuya Zale. Nagulat ako ng tumawa lang siya.

"Kilala ko pinsan natin wala yang interes sa mga lalaki. Balita ko nga maraming umaaligid dyan nung highschool kaso sa sobrang bantay sarado sa kapatid nawala ang mga manliligaw." sinamaan ko siya ng tingin at sinalpak ang earphones ko. Rinig kong tumawa ang akong mga pinsan. Nagsimula na mag biyahe si Kuya Zale kaya naman na tahimik na ang lahat.

Bigla kong hinawakan ang dibdib. Bakit parang ang bilis ng tibok ng puso? Siguro kinakabahan lang akong sumakay sa ferry?

Piniling ko ang ulo ko at tinulog na lamang ang aking naguguluhan na isip. Sa pag gising ko mawawala na rin ito. Tumigil ang sasakyan namin sa harapan ng booth upang kumuha ng ticket sa barko.

I silently went inside our room and put my things on my bed. Raya is my roommate and I think she's still exploring the place. I went outside the balcony and watched as the ferry began to set sail. I sighed helplessly and went back inside to sleep on my bed.

Buong byahe sa dagat, ay nakatulog kaming lahat. Nagising na lamang ako sa ingay ng ferry hudyat na nasa Cebu na kami. Sinalubong ako ng sariwang hangin at ang lamig nito. Natanaw ko rin ang ibang mga barko na nasa tabi.

Cebu, a place for me to heal...