“How's the process of divorce paper?” Umangat ang tingin sa akin ni Marcus dahil sa tanong ko.“Next week, ipapadala sa atin.”“Good, the sooner the better, right?” He nodded.“But, do we really need a divorce? I mean, we're already okay. We can stay married even if we-” I cut him off.“I don't want commitment anymore. Pumayag lang naman tayo pareho dahil kailangan natin 'di ba? Isipin mo na lang si Kristen.” Pinakatitigan niya ako bago tumango.“Yeah, you're right. I need to fix whatever happened to us because of this marriage.” Kristen was his girlfriend. They broke up when we married each other. Tsk! Poor girl, hanggang ngayon naghihintay pa rin sigurong balikan siya ni Marcus.“Just don't take away my right to be Erene's father.” Kumunot ang noo ko sa sinabi niya.“And why would I do that? Ask Kristen, baka gusto niyang ampunin si Erene.”“As much as I want, Ean, but no. Erene should stay with you. Bakit ba hindi mo magawang mahalin ang anak mo? Wala ka ba talagang pagmamahal na n
Seigraine“Totoo pala talaga 'yong rumors?”“Buti okay lang sa asawa niya ang trabaho niya.”“Maybe her husband is not tight, right? Hindi possessive.”They are talking about Eras and her husband while we're heading to this resort's mini bar. And the whole time of their conversations, I remained silent with my brows closed.“Six years man! Ang tagal na nilang mag-asawa, tingin niyo may anak na kaya sila?” my jaw clenched upon hearing that.Kanya-kanya kaming naupo sa stool sa harap ng bar counter at nauna na akong lumagok, bago mariing hinawakan ang shot glass.“I heard she married Marcus Rivera, e'to 'yong wedding pictures nila o, akala ko talaga edited to e.” nagsimula silang magkumpulan at nanatili ako sa pwesto ko. Bakit ba masyado silang interesado sa buhay ni Eras?“Look her smile, mukhang masaya talaga siya sa piling ni Rivera.”“I miss that kind of her smile.” out of curiosity. Unti-unti akong nakisilip, they're looking at Gio's phone.“Sayang 'no?” habol pa ang tingin ko sa s
"Oh bakit ganyan itsura mo? Parang gusto mong manakit ah teka lalayo muna ako baka ako mapagbuntunan mo.""May demonyong sumunod-sunod sa akin papunta rito, hinahanap 'yata kung nasaan ang impyerno." salubong na salubong ang kilay ko at nanginginig ang laman. I badly wanted to slap him earlier! Maramdaman ko lang ang presensya niya ay nangigigil na ako sa inis. "Oh buti 'di mo naituro?""Hindi na baka agawan pa niya ako ng trono." narinig ko ang mahinang pagtawa ni Pia kaya sinamaan ko siya agad nang tingin."Wait! So nandito sila?! I mean, si Seigraine?!" mukhang ngayon lang nag-sink in sa isip niya kung sino ang tinutukoy ko. "Yeah, with his friends." lumapit ako sa gamit ko at humanap ng pamalit na damit."Grabe naman, sa dami ng araw ngayon pa talaga sila naligaw dito?! After 6 years, really? Sinong magaakala na magkikita pa kayo?""Inaasahan ko na na isang araw, magkikita at magkikita kaming dalawa." Ayoko lang nang nagugulat, naspoil tuloy ang excitement ko to have peace of
“Mommy, good morning.” Naalimpungatan ako ng may marinig na boses sa gilid ko.“What the hell are you doing inside my room?!” galit na tanong ko kaya bahagya siyang napaatras.“I-I b-brought you b-breakfast.” nakita ko ang tray ng pagkain sa gilid.“Sinabi ko bang dalahan mo ako?!” agad siyang umiling at halatang natatakot sa akin.“Labas! Nasaan ba ang yaya mo?!”“G-gusto ko lang naman p-po dalahan k-kayo ng pagkain, b-baka po kapag gano'n mahalin n-niyo na po ako, m-mommy.” napatitig ako saglit sa mukha niyang umiiyak.She's trying to dry her tears using her small arm. My brows creased and my lips twitched.“Erene?”agad akong napaiwas ng tingin sa bata nang pumasok si Yaya Mira sa kwarto ko.“Naku Erene, bakit ikaw umiiyak ha?”“Get that child out of my room, Yaya.” I said in a monotone voice. Agad naman na sumunod si Yaya Mira at mabilis na nahila si Erene palabas. Napahilamos na lang ako sa mukha ko at mabilis nang bumangon. Nahagip pa nang paningin ko ang pagkaing dala ni Erene n
“Nakuha niyo na?”“Yes ma'am, nadala na po namin sa location na binigay niyo.”“Good, you can now do whatever you want to do with him. Pupunta na ako.”“Ariglado ma'am.” Isang ngisi ang pinakawalan ko bago nagmadaling nag-suot ng jacket.“May pupuntahan ka?” Nilingon ko ang nagsalita at tumango.“Yeah, why?” he asked as he handed me something. That's why my eyes settled on it.“Napirmahan ko na ’yan, sa ’yo na lang ang kulang.” agad ko iyong tinanggap at binasa bago pinermahan.“Thank you for everything, Marcus.”“Sana lang naparamdam ko sa ’yong mabuti akong asawa diba?” Natatawang sabi niya at niyakap ako.“You're a good husband, Marcus,”“Yeah, and you're a good wife, Ean.”“I doubt that,” naiiling na sabi ko.“So saan ka pupunta?”“May aasikasuhin lang.”“Wala ka bang balak isama ang anak mo?” nilingon ko ang pintuan at nakita ko roon si Erene na nakasilip. Agad na nawala ang ngiti ko.“Wala. Dito lang siya. Kung magbabalak kang ipasyal siya, ’wag mo nang iuuwi. Talagang ipapaamp
Tulala akong nakatingin sa labas ng bintana.After saying that, he just left the room. Naiwan ako kaninang nakahiga at nakatitig sa kisame habang pinoproseso ang sinabi niya.Wala akong makitang ibang kabahayan, puro bukid at kakahuyan ang paligid. Though malamig at masarap sa pakiramdam dahil sariwa ang hangin, tapos tahimik pa. I tried to open my phone pero may part na walang signal at kung magkameron man napakahina!Wala man lang bang wifi rito?! Eh mabubulok ako rito kung gano'n! This place seems too boring to live in!I should escape, but how?! Wala na rin 'yong kotse na sinakyan namin kanina!Nakakainis 'yang Seigraine na 'yan!It's been 3 hours, tatlong oras na ako sa loob ng kwarto na ito and I have no plan to walk outside. I don't want to see him, makakita lang ako ng tsiempo tatakas ako rito.Nakarinig ako ng tunog ng pagbukas ng pintuan so I immediately closed my eyes, "It's already 12, kumain ka na.""Hindi ko siya pinansin, "I won't eat, ibalik mo na lang kasi ako.""I to
SeigraineI can't help but clench my jaw all the time that I remember her words. Now I know that feeling when someone's words become a knife slowly slicing your skin.It's excruciating.Hindi pa ako nakakabawi sa sakit na naramdaman ko no'ng malamang may asawa na siya, at nadadagdagan 'yon ngayon na para akong pagkain na hindi niya nagustuhan kaya pinipilit niyang iluwa.I know I wronged her, but you can't blame me. Now I want to fix everything, at kahit mahihirapan ako pipilitin ko.I took a deep breath before walking inside the kitchen, nagluto ako ng hapunan namin. Matapos niyang manood kanina ay bumalik siya sa kwartong pinagdalhan ko sa kaniya, at hindi na siya ulit lumabas.Hindi ko siya masisisi kung ganito nalang siya kahirap suyuin, masakit ang ginawa ko sa kaniya noon. At anim na taon ko iyong pinagsisihan.Matapos magluto ay hinanda ko na iyon sa mesa bago umakyat. Ilang beses akong kumatok sa pinto bago iyon pinihit upang buksan ang I saw her. She seemed looking for a sign
EanMariin ang titig ko sa messages na nagsipasukan sa phone ko.Napakahina kasi ng signal pucha!Karamihan galing kay Marcus at Pia."Ean, your daughter's looking for you, tinatawagan kita palaging out of coverage. Nasaan ka ba? Tell us, para hindi kami mag-alala.''"Girl asan ka? Chat mo ’ko, usap tayo marami ka pang sched. Hindi kita matawagan."Napahilot ako sa sintido dahil sa nabasa, marami pang messages doon pero hindi ko na lang tiningnan. This is Seig's fault.Since connected na ang phone ko sa wifi, lumakas na ang internet connection. Asa naman kasi ako sa data baka makatulog na ako hindi pa bumubukas ang facebook ko.Agad akong nagpadala ng message kay Pia since siya ang mahilig mag online sa mga social media, si Marcus kasi ay bihira.Matapos ay agad na akong nag-asikasong maligo. After maligo ay agad akong nagpalit ng damit na nakuha ko sa couch kanina. It must be Seig's clothes, but I don't care. Masyadong mahaba 'yong t-shirt, kaysa sa short, kaya napasimangot ako, but