Kiara POV Isang linggo ng lumipas simula ng mag away si Nigel at ang kapatid ko, hindi ko gusto na masira ang pagkakaibigan nila pero wala naman akong magagawa dahil desisyon 'yon ng kuya ko. Ilang beses din akong tumakas para lang puntahan si Nigel pero hindi pa din siya nakikinig sa akin, at kung tatanungin niyo kung bakit ako tumatakas dahil todo bantay sa akin ang kapatid ko. Mabuti na nga lang ngayon dahil hindi na siya masyadong mahigpit. Nandito ako ngayon sa isang bar dahil alam kung nandito siya, kahit pa sabihin na tanga ako o martyr ay wala akong pakialam, hindi ako ang taong basta na lang sumusuko para sa mahal nila. Hangga't kaya ko ay gagawin ko ang lahat. Siguro nga ganyan talaga kapag nagmahal ka. Inom lang ako ng inom habang nakatingin sa taong mahal ko na masayang nakikipag usap sa isang babae, masakit pero kailangan kung tanggapin 'yon. Ako ang nagkamali sa kanya kaya wala akong karapatan na magreklamo. Mayamaya pa ay nagpasya na akong tumayo at lumapit sa kanya.
Nigel POVNapasandal ako sa gilid habang umiiyak, umalis na ako do'n dahil baka hindi ko na kayanin at mayakap ko siya. I need to do this for her, for us. Hindi ko siya kayang saktan kaya kailangan kung umiwas. Hangga't hindi ko pa natatanggap ng lubos ang maling nagawa niya ay hindi ko pa siya kayang patawarin.I love her so much at hindi totoo na ayaw ko na siyang pakasalan dahil hindi mangyayari ang bagay na 'yan pero nasasaktan ko na siya at ayaw kung mas masaktan ko pa siya lalo kapag hinayaan ko pa siya sa mga ginagawa niya. Hindi niya deserve ang maghabol sa akin."I'm s-sorry babe." mahinang bulong ko."Hahayaan mo na lang ba siya?" napatingin ako sa pinsan ko."A-anong ibig mong sabihin?" tanong ko sa kanya."Kanina pa ako nandito at nakatingin sa inyo, rinig ko lahat ng sinabi ni Nigel and I will not tolerate it. Hindi mo alam kung gaano kasakit para sa kanya ang mga binitwan mong salita. Nagsisi kang nakilala at minahal mo siya? Really?""Iyon lang ang paraan ko para magali
Storm POV "Inumin mo muna ito para malamigan 'yang tiyan mo." saad ko sa kapatid ko at inabot sa kanya ang gatas, katatapos niya lang kasi maligo. Naaawa ako sa kalagayan niya dahil alam kung hindi siya okay. Umupo naman ako sa tabi niya. "Everything will be okay Kiara." bulong ko sa kanya. "It hurts kuya, p-para akong pinapatay sa sakit." "I know, I know. I've been there at alam ko ang pakiramdam. Nasasaktan ka kasi nagmahal ka at kagaya ng palagi kung sinasabi sayo na ang bagay na 'yan ay parte ng pagmamahal. You just need to feel the pain until it hurts no more. Hayaan mong iiyak mo lahat hanggang sa maging okay ka. Hindi kahinaan ang pag iyak Kiara dahil kahit ako na lalaki ay hindi ko kinakahiya na umiiyak din." saad ko sa kanya. "H-he doesn't want me, He doesn't love me anymore. H-he want me out of his life for good. I-m that bad Kuya? B-bakit nangyayari sa akin 'to? I just want to be happy with the person I love but why I'am suffering like this? I-im not worth it to be love
Kiara POV Nakaraan ko pa napapansin na madalas sumama ang pakiramdam ko, lalo na tuwing umaga nahihilo ako o kaya nagsusuka. Ayaw ko naman sabihin kaya Kuya dahil baka mag alala lang siya sa akin. Dalawang araw na simula ng huli kaming mag usap at na realize ko na siguro hayaan ko na muna siya, ayaw ko ng maging desperada sa harap niya. At ngayon ay paalis ako dahil plano kung magpacheck up, ayaw ko naman na ipagsawalang bahala itong nararamdaman ko at baka kung ano na ito. Mahirap pa naman ang magkasakit sa panahon ngayon. Pagbaba ko ay nadatnan ko si Kuya na nanood ng tv. Napatingin ito sa akin. "Where are you going?" tanong niya sa akin. Ngumiti naman ako sa kanya. "May bibilhin lang ako kuya." pagsisinungaling ko, hindi naman kasi pwedeng sabihin ko sa kanya na pupunta ako ng hospital at baka magheristekal pa siya. "Are you sure?" nakataas kilay niyang tanong na parang hindi naniniwala sa akin. Umupo naman ako saglit sa tabi niya. "Kung ano man ang iniisip mo ay tigilan mo na
Troy POV Nakatitig lang ako kay Kiara ng hindi siya nagsalita pagkasabi ko sa kanya ng naging resulta niya. Sigurado ako na hindi niya alam na buntis siya kaya ganito ang reaksyon niya. "Are you okay?" tanong ko sa kanya. "Troy, please don't tell this to my brother." Kumunot naman ang noo ko dahil sa tinuran niya. "What? Are you serious about that Kiara? Kailangan malaman ni Storm." saad ko. "A-ako na ang magsasabi sa kanya, I need time to think muna. Hayaan mong ako ang magsabi sa kapatid ko." "Siguraduhin mo lang na sasabihin mo 'yan sa kanya dahil hindi mo 'yan matatago." anas ko. "Wala akong balak itago ito sa kapatid ko, kaya sinabihan na kita kasi mamaya excited ka pa at bigla mo akong unahan." natatawang anas niya pero bakas sa kanyang mukha ang lungkot. "How about that father of that child? Hindi ba ay dapat kasama mo siya dito ngayon." tanong ko. "Huwag mo muna ipaalam sa kanya ang tungkol dito, ako na bahalang sumubok na sabihin sa kanya bago kay Kuya." "May problem
Storm POV Katatapos lang ng meeting ko kaya nandito na ulit ako sa opisina ko, wala naman na akong masyadong ginagawa kaya pumasok sa isipan ko ang mukha ng kapatid ko. Ilang araw ng lumipas at mas lalo kung napapansin ang pagiging matamlay at tahimik niya, ayaw ko naman siyang pilitin na mag open up ng kanyang nararamdaman dahil mukhang hindi pa siya handa. "Ang lalim yata ng iniisip ng boss ko." napatingin ako sa pinto at nakita kung nakatayo do'n si Bea. Agad naman itong lumapit sa akin at nilapag sa mesa ang biili niyang pagkain. "Thank you for this baby." saad ko. "Still stress?" tanong niya. "I'm just thiking about my sister." sagot ko sa kanya. "How is she? Hindi ko na siya ulit nakamusta simula ng dumalaw siya sa bahay." "Nothing change, pakiramdam ko mas lumalala pa ang pagiging tahimik niya ngayon. Madalas siyang magkulong sa kanyang kwarto." anas ko. Lumapit naman siya sa akin at niyakap ako. "I know you're hurting dahil sa nangyayari kay Kiara but I believe in her,
Storm POV"Ah!" her mouth was half-open, hindi niya na alam kung saan pa siya kakapit dahil sa ginagawa ko sa kanya. Halos napapapikit na din siya habang kagat kagat ang kanyang labi kaya hindi ko mapigilan ang hindi mapangisi."Shit, S-storm!" she curse when I started to massage it at mayamaya pa ay muli ko siyang hinalika sa kanya labi."You're always good, Bea." bulong ko sa kanya. I sucked her erected nipples kaya nagpakawala siya ng sunod sunod na ungol."Oh my god, Storm!" she screamed loudly when I bit her nipple."Your moaned is like a music to my ears," I uttered."Turn over now and bend baby." utos ko sa kanya na agad niya naman sinunod. I slap her ass that cause her to gasp and groan."I'm sorry baby but I can't promise that I can be gentle at this moment." I seductively said and licked her ear and nibbled it.Narinig ko naman ang impit niyang pang ungol dahil sa ginawa ko. Hinalikan ko siya sa kanyang leeg habang minamasahe ko ang kanyang dalawang dibdib."Ahhh! Storm!" si
Kiara POVHapon na at kagigising ko lang, natulog kasi ako ulit kanina pagkatapos kumain ng tanghalian at ngayon ay mag aalas singko na. Tatlong araw na ang lumipas simula ng malaman ko na buntis ako, pinag iisipan ko itong mabuti at kailangan kung sabihin kay Nigel ang tungkol sa bata. Alam kung ayaw niya na akong makita pero susubukan ko ulit sa huling pagkakataon para sa bata, I promise to myself na kapag hindi niya pa tinanggap ay titigil na ako.Napatingin ako sa pinto ng magbukas ito at pumasok ang nakangiting kapatid ko. "Kagigising mo lang ba?" tanong nito sa akin.Tumango naman ako habang siya ay naglakad palapit sa akin. "How are you?" He asked."I-im fine kuya," mahinang sagot ko."Ki, I know na may problema ka at hindi ka okay pero please, get yourself back. This not the Princess Kiara I know."Napayuko ako dahil sa sinabi ng kapatid ko, it's been a month simula ng hindi na ako pumapasok sa store, lagi na lang ako nagkukulong dito sa bahay. Lalabas lang ako kung pupuntahan
Kiara POV This is the day! Ito na ang araw ng kasal ko. Halo halong emosyon ang nararamdaman ko ngayon, kinakabahan, masaya, natatakot. Tapos na akong ayusan ng make up artist na kinuha ni kuya sa akin at suot ko na din ang wedding gown ko. "You look tense." napatingin ako sa kapatid ko na nakaupo sa gilid ko. "Kinakabahan lang ako kuya." saad ko. "Saan? Na baka hindi ka siputin ni Nigel? Huwag kang mag alala kasi hindi mangyayari ang bagay na 'yon, subukan niya lang gawin at hindi niya na kayo makikita ni Chase." biro niya kaya napairap na lang ako. "Manahimik ka na lang kuya, hindi nakakatulong 'yang sinasabi mo." Natawa naman siya at saka lumapit sa akin. "Calm down Ki, it's your special day. Ako nga hanggang ngayon ay hindi pa din makapaniwala na ikakasal na ang kapatid ko sa kaibigan ko. Parang kailan lang sanggol ka pa na alagain eh, tapos sinasamahan pa kita palaging bumili ng paborito mong mga books at saka sweets tapos mamaya ay ihahatid na kita sa altar, ipapaubaya na k
Kiara POV Limang buwan na ang nakalipas simula mangyari ang lahat sa buhay namin, laking pasasalamat ko dahil hind nagkaroon ng trauma ang anak ko at mabilis niyang nakalimutan ang nangyari sa kanya. Nagbakasypn din kami dahil 'yon ang gusto ni Nigel para magkaroon din kami ng oras bilang isang pamilya. Tungkol naman kay Kaye ay simula ng maging okay siya ay agad siyang sumuko sa mga pulis, ilang beses din siyang humingi ng tawad sa aming lahat at handa siyang pagbayaran ang kasalanan na ginawa, pero maiksi lang ang sentenya sa kanya dahil hindi na kami nagsampa ng kaso, si kuya lang talaga ang nagtuloy. Kahit naman may ginawa siyang mali sa amin ay ramdam naman namin ang kanyang pagsisisi at handa naman siyang magbagong buhay ulit, unti unti niya na din tinatanggap wala ng pag asa na magkabalikan pa sila ng kapatid ko. Nakausap niya na din ang kanyang mga magulang at sa oras na makalabas na siya ng kulunan ay isasama na siya nito sa ibang bansa. Habang si Vina naman ay tuluyan ng nak
Kiara POV Simula ng lumabas kami sa kwarto ni Kaye ay napansin kung tahimik lang si Nigel, hindi ko tuloy alam kung ano ang tumatakbo sa isipan niya. Umupo ako sa tabi niya habang si kuya naman ay nagpaalam para puntahan si Chase. "Are you okay babe?" tanong ko. "I'm fine babe, may iniisip lang ako." "Dahil ba sa sinabi ni Kaye?" tanong ko pa. Tumingin naman siya sa akin. I can clearly see the guilt and sadness in his eyes. "Babe, what are you really thinking? Hmmm." dagdag ko pa at hinawakan ko ang kanyang kamay na kanina ko pa napapansin na nakakuyom. "Iniisip ko lang ang nangyayari sa atin. Kasalanan ko ang lahat ng ito, pati anak natin nadamay na." narinig ko pa ang pagbuntong hininga niya "Hindi mo kailangan sisihin ang sarili mo Nigel." malambing na turan ko. "Why not? Ako naman talaga ang dahilan kung bakit naranasan mo ang lahat ng 'yon diba? Nagawa 'yon ni Vina dahil sa akin, dahil sa putanginan pagmamahal niya sa akin. Ang gago ko lang dahil nagawa kitang talikuran n
Storm POV Ako na ang nagpresentang sumama sa mga pulis, dinala na muna si Kaye sa hospital para mapagamot dahil may tama ito. Samantalang si Nigel at Kiara naman ay inasikaso ang kanilang anak para patingnan kung nagkaroon ba ito ng trauma. Kasalukuyan akong nasa harap ni Kaye ngayon, katatapos lang siya magamot at nagapahinga na. Galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa kapatid at pamangkin ko pero hindi ko naman kaya manakit ng babae, alam niya naman ang kakahantungan niya dahil sa ginawa niya. "Storm," mahinang tawag niya sa akin pero hindi ako sumagot at nanatili lang na nakatitig sa kanya. "I-im sorry, a-alam kung hindi sapat ang paghingi ko ng tawad sa mga nagawa ko sa inyo ng kapatid mo. Masyado lang akong nabulag sa pagmamahal ko sayo kaya nakagawa ako ng mali. T-tama ka nga, kung talaga mahal kita ay hindi ko magagawang saktan ang mga taong mahal mo." dagdag pa nito. "But you did it Kaye, you know how important Kiara to me. Siya na lang ang natitira kung pamilya at hindi
Kiara POV Kinabukasan ay maaga akong nagising at naalala ko na naman ang anak ko, kaya nagmadali akong lumabas ng kwarto at saka bumaba. Naabutan ko sa sala ang kapatid ko, si Nigel at ang mga pulis. Wala na sina Tita Calliyah at Tito Dark. Lumapit ako sa kanila at umupo sa tabi ni Nigel. "How's your sleep?" tanong nito sa akin "Not fine at all, hanggang sa pagtulog naiisip ko pa din ang anak natin. Natulog na ba kayo? Anong balita? Binigay ba ni Kaye ang address gaya ng sinabi niya?" tanong ko Mabilis naman siyang umiling. "Wala kaming natanggap galing sa kanya, mabuti na lang at naitrack ng mga pulis kagabi ang lokasyon niya habang nag uusap kayo." Kumunot naman ang noo ko. "Anong ibig mong sabihin? Hindi ba at sinabi niya sa akin na ibibigay niya ang address kung nasaan sila?" tanong ko sa kanya, nawala kasi sa isip ko ang bagay no'n dahil sumama ako kay Tita umakyat kagabi pero iniwan ko naman ang phone ko kay Kuya. "Iniisip namin na nagbago ang isip niya, marahil ay wala siy
Kiara POV Kanina pa kami aligaga dito sa bahay dahil hanggang ngayon ay wala pa din ang anak ko, ilang beses na kaming tumawag sa school at kahit ang driver ng bus ay sinabi na hindi sumakay ang anak ko dahil may nagsundo dito at nagpakilala na relatives ng bata. Galit na galit kami ni kuya dahil sa kapabayaan ng eskwelahan. Kanina pa ako umiiyak dahil sa hindi ko na alam ang gagawin ko, mabuti lang at hindi ako iniwanan ni Nigel habang si kuya naman ay nakikipag usap sa mga pulis. Isang tao lang ang iniisip namin na pwedeng kumuha sa anak ko. "B-babe, paano kung masaktan si Chase?" umiiyak na saad ko. "That won't happen babe, sa oras na saktan niya ang anak natin ay may paglalagyan siya sa akin." madiin na wika ni Nigel. "Kakasuhan ko talaga ang eskwelahan na 'yan! Tangina!" rinig kung sigaw ni Kuya. "Ang mabuti pa babe, magpahinga ka na muna. Kami na ang bahala dito. Mayamaya naman ay nandito na din sina Dad at Mom." saad ni Nigel pero umiling lang ako. "Ayaw ko, gusto ko nand
Lovely POVNandito ako ngayon sa bahay nila Storm at nandito din pala ang fiance ni Kiara, alam ko na isang pagtataksil ang gagawin ko sa kaibigan ko pero gusto ko silang balaan sa kung anong pwedeng gawin sa kanila ni Kaye lalo na at hindi ko na siya kayang pigilan."Totoo ba 'yang sinasabi mo? So alam mo kung nasaan siya?" tanong ni Storm sa akin.Mabilis naman akong umiling. "Nakausap ko lang siya one time sa tawag pero 'yon na din ang huli, sinubukan ko siyang kausapin na sumuko na lang siya at humingi ng tawad sa inyo pero mukhang desidido talaga siyang hindi magpahuli." sagot ko sa kanya, ang gusto ko lang naman ay balaan sila pero hindi ko sasabihin na alam ko kung nasaan ang kaibigan ko."Nabanggit niya ba sayo ang susunod niyang gagawin?" tanong naman ng fiance ni Kiara na si Nigel.Umiling naman ako. "Sa totoo lang ay wala akong alam sa kung ano ang iniisip niya, kaya ako nagpunta dito para mabalaan lang kayo. Hindi ko na kasi alam kung ano ang gagawin ko dahil kahit na akon
Storm POV Kanina pa ako nagpipigil ng galit ko dahil sa nalaman ko, hindi ako makapaniwala na kaya niyang gawin ang bagay na ito sa kapatid ko. Hindi ko siya mapapatawad! Sisiguraduhin kung pagbabayaran niya lahat ng ginawa niyang kasalanan sa buhay namin. At dahil sa gigil ko ay hindi ko napigilan ang hindi suntukin ang isa sa lalaking gumawa ng katarantaduhan sa kapatid ko, mabilis naman akong inilayo sa kanya ng mga pulis. "Siguraduhin kung mabubulok kayo sa kulungan!" sigaw ko. "Huwag kayong mag alala Mr. Alcantara dahil hindi sila makakaalis dito at gagawin namin ang lahat para mapabilis ang paghuli sa nag utos sa kanila." Nag usap pa kami tungkol sa kaso hanggang sa nagpaalam na akong aalis, kung sa tingin niya ay makakapagtago siya ng matagal ay nagkakakamali siya. Handa akong magbayad kahit na magkano para maipakulong lang siya. "What happened baby?" tanong sa akin ni Bea ng makapasok ako sa sasakyan, hindi ko na kasi siya isinama pa sa loob. "Si Kaye ang nagbayad para ga
Nigel POV It's been a month simula ng makalabas ako ng hospital at naayos ko ang pamilya na meron ako. Sinabi ko na din kay Storm na balak ko ulit mag propose kay Kiara at mabuti na lang pumayag siya. Akala ko kasi ng una ay hindi niya na ipagkakatiwala sa akin ang kapatid niya. Bumili na din ako ng bahay para sa amin pero hindi ko pa ito nasabi kay Kiara dahil plano ko na lilipat kami pag kasal na kami, ayaw ko na kasi na mangyari na naman ang kung anong nangyari noon. Nangako na ako na kahit ano pang hindi pagkakaunawaan namin ay kailangan pag usapan muna, we need to trust each other. "Anong nangyayari sayo? Bakit namumutla ka?" natatawang untag sa akin ni Storm, siya kasi ngayon ang kasama ko. "Kinakabahan kasi ako, paano kung hindi pumunta ang kapatid mo?" saad ko. "Kung hindi siya pupunta edi walang proposal na mangyayari, gano'n lang 'yon ka simple." "Tangina mo talaga, hindi ka matinong kausap. Napapaisip na talaga ako na mas sasaya ka kapag hindi natuloy itong pinaghandaa