Si Doktora Wilma Brown ay isang ambisyosang babae. Hangad niyang maging pinakamagaling noong nasa medical school pa siya. Nabigyan siya ng pagkakataon na magsanay kasama ang tanyag na Doktora Shantelle Scott-Thompson, ang ina ni Lucas.Bago magretiro si Doktora Shantelle Scott-Thompson, siya ay kilalang thoracic surgeon sa buong bansa. Lahat ng cardio at thoracic surgeon ay gustong matuto mula sa kanya.Tatlong taon ang tanda ni Lucas kay Wilma Brown, at habang nasa medical school, palagi niyang naririnig na si Lucas ay isang napakahusay na estudyante. Madalas siyang pag-usapan ng mga doktor at propesor, ginagamit siyang halimbawa upang itaas ang pamantayan."Mayroon kaming isang estudyante ilang taon na ang nakalipas na nag-dissect ng katawan ng tao nang wala pang isang oras. Ang pangalan niya ay Lucas Thompson. Talunin mo ang kanyang oras, at makakakuha ka ng A.""Hanggang ngayon, wala pa kaming nakitang kasing husay ni Lucas Thompson.""Si Lucas Thompson ay kayang ituro ang mga
"Na-voodoo ako," paliwanag ni Lily."Ano?" nagtatakang sagot ni Liam. Ang ekspresyon sa kanyang mukha ay hindi maipaliwanag. "Ano'ng ibig mong sabihin na na-voodoo ka?""Na-voodoo, alam mo! Sa tingin ko, naperpekto ako! Marahil ay nag-practice si Lucas ng pangkukulam habang siya'y nawawala. Nagbikas siya ng ilang salita, at napilit akong pumirma sa kasunduan sa kasal!" Nagimbento si Lily ng kwento para ipagtanggol ang kanyang mga aksyon."Ano'ng binikas? Anong klase ng spell ang sinabi niya para mapilit ka niyang magpakasal sa kanya?" tanong ni Liam sa disbelief."Uh." Kinagat ni Lily ang kanyang labi. Sabi niya, "Parang ganito, maraming taon na ang nakalipas, nangako ako sa isang batang babae na magiging espesyal ako sa kanya at bibigyan siya ng asul na diyamante na singsing. Tapos, sinabi niyang hindi siya tumigil sa pagmamahal sa akin. Ha. Ha.""Kitang-kita mo?" ibinulgar ni Lily, "Naiintindihan mo na ba? Na-voodoo ako!""Biglang may naramdaman akong lakas na humihila sa kamay
== FLASHBACK NI LUCAS =="Lucas, may sasabihin ako sa iyo," sabi ni Evan, ang ama ni Lucas. Kakakauwi lang ni Lucas mula sa medical school at sinalubong siya ng nag-aalalang ekspresyon ng kanyang ama.Sa kanilang study sa mansyon, ipinresenta ni Evan ang mga detalye kay Lucas. Sabi niya, "Nasa seryosong sitwasyon si Lily. Ginamit ko na ang lahat ng aking mga mapagkukunan para malaman ang lahat ng aking makakaya tungkol sa Alpha Vipers. Hindi ito marami, pero nagpatulong ako sa pag-iimbestiga sa mga pamilya ng kanilang mga recruit at ganito: kapag tinanggap ng mga sundalo ang 'quantum' level ng Alpha Vipers -"Huminto si Evan at ibinunyag, "Bihira silang makalabas na buhay. Mga tatlumpung porsyento lang ang natatapos ang kanilang kontrata. Ang iba ay nagpakamatay o naging mga kriminal at ipinasok sa bilangguan.""Ano?" gulat na tanong ni Lucas. Nanginginig ang kanyang katawan sa ulat ng kanyang ama."May dalawang antas ang Alpha Vipers; ang una ay 'protect.' Diyan si Lily sa loob n
"Anong tingin mo ginagawa nila diyan?" tanong ni Scarlett.Pinipilit ni Lily na makinig sa pintuan at narinig ang mga hikbi ng pag-iyak. Walang mas kakaibang marinig ang dalawang matandang lalaki na umiiyak. ‘Ano bang nangyayari?’"Kung saktan ni Tito Liam si Daddy, ibibigay ko sa kanya ang scrambled eggs!" sigaw ni Aiden."..." si Lily.Ang ama ni Lily ay nakatayo sa likod nila. Sabi niya, "Sige na, tatanggalin ko na ang pintuang 'to.""Tay, kalma ka lang," sabi ni Lily. "Mukhang nag-uusap lang sila ng mabuti.""Bakit hindi kayo mag-order ng dinner para malibang kayo sa dalawang 'to?" mungkahi ni Lily."Ako - ako na ang bibili ng pagkain, Miss Wright," alok ni Ryan. Matapos ang ilang oras, nandoon pa rin siya, naghihintay sa paglabas ng kanyang boss."Hindi, okay lang, Ryan. Pwede tayong tumawag sa restaurant, at idadala nila ang pagkain," sabi ni Lily.Binigyan nila si Liam at Lucas ng kalahating oras pa.Dumating ang pagkain, pero si Aiden ay nanatiling nakatayo sa pintuan
"Dito ka matutulog," ituro ni Lily sa kaliwang bahagi ng kanyang kama. Nilagyan na niya ng unan sa gitna kung saan siya nag-drawing ng linya. Pagkatapos, tinuro ang kaliwa-kanan na bahagi, sabi niya, "At ito ang bahagi ng kama ko."Tumingin si Lily sa mga mata ni Lucas at napansin niyang tila humigpit ang mga ito matapos ang kanyang mungkahi. Tanong niya, "Mayroon bang mga reklamo?"Itinaas ni Lucas ang kanyang baba at sabi, "Mas mabuti na ito kaysa wala.""Magandang pananaw," sabi ni Lily. Tiningnan niya ang kama at mungkahi niya, "Sige, umakyat ka na sa kama at matulog.""Ikaw muna," mungkahi ni Lucas."Hindi, ikaw muna," inatras ni Lily.Sa kabutihang-palad, sumunod si Lucas at humiga sa kanyang bahagi ng kama. Ibinuhos niya ang kumot sa kanyang tiyan at tinapik ang kanyang bahagi ng kama, sabi, "Iyong turn, sweetheart.""Paalala ko lang. Huwag mong subukang gumawa ng anumang bagay na pagsisisihan mo," babala ni Lily. Nilagay niya ang kanyang mga kamay sa kanyang beywang at t
Pagkatapos ng nakakahiya na karanasan ng pagpapakita sa sarili kay Lucas, pumunta si Lily sa dining area para sumama kay Aiden. Naka-serve na ang almusal.Nagpasalamat si Lily sa langit na naligo muna si Lucas bago sumama sa kanila. Nakapagpahinga ito sa hiya na labis na nakakain sa kanya.Nang dumating si Lucas, sinalubong siya ni Aiden ng isang maliwanag na ngiti, "Daddy! Good morning!""Morning, Aiden. Kumusta ang tulog mo?" tanong ni Lucas."Ang saya ng tulog ko," sumagot si Aiden ng may ngiti. "Ikaw, Daddy, kamusta?"Ngumiti si Lucas at sagot, "Mas maganda ang tulog ko ngayon."Nag-agahan silang tatlo, at sa kalagitnaan ng kanilang pagkain, tinalakay ni Lucas ang ayos ng paaralan ni Aiden, "Ililipat si Aiden sa isang paaralan malapit dito. Ito ay isang eksklusibong paaralan, at palaging magkakaroon siya ng bodyguard."Nagkunot-noo si Lily. Tanong niya, "Sino ang bodyguard?""Isa sa mga tao ko," sabi ni Lucas.Nag-isip si Lily bago niya iminungkahi, "Puwede bang magdala ak
Kailan ang huling beses na hinalikan ni Lucas si Lily? Napakatagal na nito.Sampung taon, para sa eksaktong bilang.Sa lahat ng panahong iyon na wala siya, si Lily lang ang nasa puso niya.Ang karanasang iyon ng halik, kahit sa isang sandali, ay nagpaalala kay Lucas sa nakaraan—kung paano sila noon, at hindi niya mapigilan ang pagnanais na mas marami pang oras.“Isa pang beses, pwede ba?” tanong niya.Nabigla si Lily sa pakiusap ni Lucas. Kumibot ang kanyang mga mata, at bumukas ang kanyang bibig, ngunit walang lumabas na salita.Hindi siya kumikilos. Hindi rin niya siya itinataboy. Kaya't sinabi ni Lucas, “Ang katahimikan ay nangangahulugang oo.”Nakita ni Lucas ang pagtutol sa mga mata ni Lily, pero tinuloy niya ito, na walang puwang para tumanggi siya. Hinawakan niya ang mga labi ni Lily at hinalikan siya muli.Hinila niya si Lily palapit sa kanya, at pinigilan ang likod ng kanyang leeg, na nagpapalalim sa halik. Ang paligid ay naging malabo at hindi na mahalaga para sa kany
"Dahil pinag-uusapan na natin ito, bakit hindi natin pag-usapan pa?" mungkahi ni Lucas."Mahilig ka pa rin kay Lily hanggang ngayon?" tanong ni Shantelle.Nag-atubili si Lucas ngunit sa huli ay umamin, "Hindi ko siya kailanman tinalikuran. Hindi magbabago iyon."Nabigla ang kanyang ina at tinakpan ang kanyang bibig. Dumadaloy ang mga luha sa kanyang mukha at nagtanong, "Kung gayon, sabihin mo sa akin? Siya ba ang dahilan kung bakit ka nawala? Ano ang ginawa mo? May kinalaman ba ito sa mga problema niya noon?""Talaga bang ginawa mo iyon?" ulit ni Shantelle. Ngayon, ang boses niya ay nagiging matatag."Sinisisi mo ba siya?" Imbes na direktang sumagot, nagtanong si Lucas. Habang nagsasalita siya, sinubukan niyang maging kalmado. "Hindi kasalanan ni Lily, Mom. Walang nakakaalam kung ano ang pinasok niya. Huwag mo siyang kamuhian, Mom—""Hindi ko siya kinamumuhian," sagot ni Shantelle bago magngalit ang mga ngipin. "Pero ang kutob ko ay umalis ka para ayusin ang mga problema niya, at