Chapter 32

Chapter 32

“อาหารการกินเยอะอีกตามเคย” มิ้นท์เอ่ยขึ้น ทุกวันบนโต๊ะประจำของกลุ่มเราจะมีขนมนมเนยจากพี่ไค ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นของโปรดฉันแทบทุกอย่าง ไม่ว่าจะเป็นสปาเกตตี้ผัดพริกแห้งเบคอน ขนมปังร้านดัง ฉันมองของทุกอย่างด้วยความเคยชิน เกือบอาทิตย์แล้วที่พี่ไคพยายามง้องอนฉัน..ใช่แล้ว ง้อด้วยของกิน เพราะฉันไม่เปิดโอกาสให้เขาเข้าใกล้ มือถือโซเชียลต่างๆฉันก็ทำการบล็อกเขาหมดแล้ว

“บอกพี่ไคเลิกส่งมาได้แล้ว” เพลงพูดอย่างจริงจัง

“ไม่ได้ๆ มีของดีๆให้กินทุกวันประหยัดจะตายไป” มิ้นท์แย้งขึ้นในขณะที่มือหนึ่งคว้าขนมปังเข้าปาก อีกมือหยิบชานมเจ้าดังขึ้นมาดูด

“เห็นแก่กิน” พาร์ทหรี่ตามองอย่างประชดประชัน

“แล้วไงใครแคร์ มีของอร่อยๆให้กินทุกวัน ไม่สนแหล่งที่มาหรอก คนให้ก็ไม่รู้ว่าใครกินมั่ง” มิ้นท์ไหวไหล่อย่างไม่แคร์

“วันนี้มีไอ้นี่ด้วยช่อ ขนมม่วงๆหน้าตาประหลาด” เพลงหยิบกล่องพลาสติกใสทรงกลมขึ้นมา นี่มันขนมช่อม่วงนี่นา มันเป็นที่มาของชื่อเล่นฉันเอง แม่บอกว่าตอนที่ท้องชอบกินขนมช่อม่วงมาก จึงตั้งชื่อฉันว่าช่อม่วง เอาเข้าจริง ฉันเติบโตที่อเมริกาขนมไทยแท้ๆแบบนี้จึงหากินได้ยากมาก มันเป็นครั้งแรกที่ฉันได้เห็นขนมช่อม่วง ตั