LOGINShare
KABANATA 2: PAGTUTOL
Last Updated:
2022-12-27 16:54:02SABRINA’S POV
Pasado alas nuebe na ng umaga kaya naman busy na ang lahat sa kanilang ginagawa. Dahil nga sa aalis si Aiden papuntang Singapore ay naging tight ang schedule of deadlines ng different department. Ayaw kasi ni Aiden na umalis na may mapepending na projects dahil mapepending din ang benefits ng mga employers.
“ Ms. Cruz?! “
Napapitlag ako sa aking kinauupuan dahil sa medyo malakas na boses na narinig ko. Nag – angat ako ng mukha upang tingnan kung sino ang walanghong nanggulat sa akin. Ngunit napalunok ako ng makita kung sino ang tumatawag sa akin. Ang madilim niyang aura at mga mata niyang parang mangangain na ang lalong nagpakaba sa akin.
“ Sir Anderson. “ sambit ko sa apelyido niya ng makatayo ako.
“ Daydreaming in the workplace is not allowed, Ms. Cruz. “ seryosong turan niya sa akin ngunit ng magtama ang aming mga mata ay bakas na ayaw niya ako pagalitan.
“ Sorry, sir. “ paghingi ko ng paumanhin sa kaniya at pasimpleng ngumiti sa kaniya para ipakita sa kaniya na he is doing what he needs to do.
“ Just do not do it next time. Is the conference room ready? “ seryosong tanong niya para sa akin.
“ Yes sir, nagpabili na din po ako ng snacks in case na humaba ang meeting niyo. “ paliwanag ko sa kaniya.
“ Good, I will go ahead na sa conference room. Sumunod ka na din after you get yung folders na nasa ibabaw ng mesa ko. “ utos niya sa akin.
Hindi na niya ako hinintay sumagot sapagkat tinalikuran na niya ako. Agad ko namang inayos ang lamesa ko bago ako dumiretso sa opisina ni Aiden. Pagpasok ko doon ay agad kong pinuntahan ang mesa nito upang kunin ang pinakukuha niya. Isa kasi sa katangian ni Aiden ay ang ayaw niya na masyado siyang pinaghihintay lalo na pag- usapang trabaho.
Nabitawan ko ang folder na hawak ko ng maramdaman ko na may yumakap sa akin mula sa likod. Sa amoy pa lang ng pabango niya ay kilala ko na kung sino ito. Lihim akong napangiti.
“ Aiden! “ tawag ko sa pangalan niya
“ Hmm, “ tanging nasambit niya dahil patuloy niyang inaamoy ang aking buhok at batok.
“ Aiden, stop! Nakikiliti ako, “ di ko mapigilan ang pag – igik dahil sa ginagawa niya.
“ I am addicted to your smell. “ mapang – akit na turan niya.
Bago pa may mangyari ay hinarap ko na si Aiden. Halos dalawang pulgada na lamang ang pagitan ng aming mga labi. Bahagya ko tuloy siyang naitulok upang lagyan ng espasyo ang pagitan naming dalawa. Kaya naman napabitaw din siya sa pagkakayakap sa akin.
“ Bakit ka andito? Hindi ba dapat nasa conference room ka? “ tanong ko sa kaniya.
“ Hindi kasi ako matahimik dahil sa napagalitan kita. “ pag – amin niya kaya bahagya akong napangiti. Ang swerte ko talaga sa boyfriend ko.
“ Do not be. You are doing the right thing. “ nakangiting pag -alo ko sa kaniya upang mapayapa ang kaniyang puso.
“ Ikaw naman kasi, ano ba ang iniisip mo at lumilipad ang utak mo habang nasa trabaho. “ sermon niya sa akin. Minsan talaga ang bilis ng mood swing ng lalaking ito.
“ I am just sleepy kaya natutulala ako. “ pagpapalusot ko sa kaniya dahil siguradong hindi na niya ako titigilan kung aaminin ko na siya ang iniisip ko.
“ You wanna end this day early? Gusto mo maghalf day? “ nag – aalalang tanong niya sa akin.
“ Huwag ka mag – alala kaya ko pa. “ nakangiti kong turan saka hinawakan ang pisngi niya.
“ Huwag mo masyadong sagarin ang sarili mo sa trabaho. “ pagpapaalala niya sa akin. Well, being secretary ng isang CEO, masyado akong madaming ganap sa buhay.
“ Tatandaan ko yan. “ nakangiting sagot ko sa kaniya.
Hinatak naman niya ako palapit sa kaniya saka niyakap. Tinugon ko naman ang pagkakayakap niya sa akin. Maya – maya ay bumitaw na ako sa pagkakayakap dahil naalala kong may meeting nga pala siya. Ngunit, nanatili siya sa aking nakayakap.
“ Aiden, malapit na magsimula ang meeting mo. “ saway ko sa kaniya habang tinatanggal ang pagkakayakap niya pero di siya nagpatinag.
“ Aiden! “ madiin kong tawag sa kaniya kaya natawa siya.
“ At ano ang nakakatawa mister? “ naiinis kong tanong sa kaniya
“ Ang cute kasi ng misis ko kapag naiinis. “ paliwanag niya saka bumitaw sa pagkakayakap niya sa akin. Napanguso naman ako dahil sa sinabi niya.
“ Stop pouting, baka makalimutan ko na nasa opisina tayo. “ mapang -akit na saway niya sa akin kaya agad ko namang tinikom ang bibig ko.
“ Well, ako na lang magpapaalala na nasa opisina kayo! “
Parehas kaming napapitlag sa gulat ni Aiden dahil sa malalim na boses na narinig namin. Sabay naming nilingon ang pinto kung saan nanggaling ang boses na narinig namin. Nanlaki naman ang mata ko ng marealize ko kung sino ang dalawang panauhin na pumasok. Napayuko ako sa hiya.
“ Mom! Dad! “ rinig kong tawag sa kanila ni Aiden.
“ G-good m-morning p-po, Mr. and Mrs. Anderson. “ nauutal kong bati sa kanila
“ Good morning, Secretary Cruz. “ madiing bati sa akin ng papa ni Aiden.
“ Dad! “ pagsaway ni Aiden sa papa niya.
“ What is wrong with that Aiden. She is really your secretary. “ sabat naman ng mama niya.
“ She is my girlfriend, Mom. “ pagtatama naman ni Aiden sa kanila.
Bahagya kong hinawakan si Aiden sa kamay upang pakalmahin siya. Ayaw ko na maging dahilan ng pag – aaway nila. Dati ay boto sa akin ang pamilya ni Aiden nung kami ay mga estudyante pa. Ngunit, nag – iba ang pakikitungo nila sa akin mula ng maging sekretarya ako ni Aiden.
“ This is a workplace, not a dating site. She should know where she stands. “ naiinis na turan ng papa ni Aiden na parang karayom na tumutusok sa puso ko.
Bago pa mag – away ang mag – ama ng dahil sa akin ay inipon ko na ang lahat ng lakas ng loob ko upang tingnan sila at magpaalam.
“ Maiwan ko na po kayo Mr. and Mrs. Anderson. Mauuna na po ako sa conference room Sir. “ pagpapaalam ko sa kanila saka tumingin kay Aiden.
“ Much better! We wanna talk with our son in private. “ mataray na sagot ng mommy niya sa akin habang tinitingnan ako mula ulo hanggang paa.
Bakit kaya may mga mayayaman na mapangmata sa kapwa. Pinilit ko na lamang ngumiti at muling sumulyap kay Aiden na bakas ang iba’t ibang emosyon sa mga mata bago ako lumakad palabas ng opisina niya.
*
*
*
AIDEN’S POV
Pagkasara na pagkasara ng pintuan kung saan lumabas si Sabrina ay inis kong tiningnan ang mga magulang ko. Why did they hate her?
“ Are you happy destroying my happiness? “ inis kong turan sa kanila.
“ Watch your mouth, Aiden. “ mapagbantang turan sa akin ni Dad.
“ You know I love her. “ madiin kong bigkas sa bawat salita na sinabi ko.
“ She is your secretary, Aiden. Nakakahiya! “ usal ni Mom na bakas ang pandidiri.
“ She was my girlfriend before she became my secretary. You love her before, why you cannot love her now? “ puno ng frustration kong tanong sa kanila.
“ Because she is your secretary! It is a disgrace Aiden. Isang CEO na pumatol sa secretary niya. “ bulyaw sa akin ng aking ina.
“ You are underestimating her because she is a secretary? You are unbelievable. “ hindi makapaniwalang usal ko sa kanila.
“ You are the heir of Anderson Group of Corporation. It will be a disgrace pag may nakaalam na sekretarya lang ang mapapangasawa mo. “ Dad exclaimed with unbelief.
“ Mas gugustuhin ko pang walang manahin kesa hindi na magmahal. “ mapait na sambit ko.
“ Watch your mouth, young man. I can take away everything to you. “ pagbabanta ni Dad sa akin.
“ Go ahead! Sabrina is my everything. “ seryosong sagot ko sa kaniya saka tinahak ang daan papunta sa pintuan.
Hinawakan pa ako ni Mommy sa braso upang pigilan ako. Mapait ko lamang siyang tiningnan saka tinanggal ang pagkakahawak niya sa akin at saka tuluyang lumabas ng opisina ko. Dumiretso na lamang ako sa conference room upang ibaling ang atensyon ko sa meeting ng Marketing Team kesa makipagsagutan pa sa mga magulang ko tungkol sa bagay na dapat di naman nila pinapakialaman. Sabrina is my life, and I will do everything to protect her even if it will cost everything to me.
ITUTULOY!
Related chapters
Back In Your Arms KABANATA 3: IPAGLALABAN KITA
SABRINA’S POV“ Because she is your secretary! It is a disgrace, Aiden. Isang CEO na pumatol sa secretary niya. “ bulyaw sa akin ng aking ina. Ang mga salita ng kaniyang ina ang paulit – ulit na tumutusok sa puso ko. Alam ko na masama ang makinig sa usapan ng may usapan ngunit di ko mapigilan. Naglagay lang ako ng konting puwang upang marinig ko ang usapan nila. Ngunit, pinagsisihan ko din ito sapagkat para akong sinasaksak ng paulit – ulit sa mga katagang sinasabi ng kaniyang mga magulang patungkol sa akin. Bago kami magtapos sa kolehiyo ay suportado kami ng magulang ni Aiden. Dahil na rin siguro napatino ko ang kanilang anak at maganda ang standing ko sa paaralan dahil running for summa cum laude ako. Ngunit, nagbago ang lahat ng magsimula akong magtrabaho sa kanilang kompanya bilang sekretarya ni Aiden. Dati ay naguguluhan pa ako kung bakit nagbago ang trato nila sa akin, ngunit alam ko na kung bakit.“ Go ahead! Sabrina is my everything. “ Muli kon
Last Updated : 2022-12-27Back In Your Arms KABANATA 4: PALABAN
SABRINA’S POV Kinabukasan ay maaga akong nagising sapagkat maglilinis pa ako ng apartment ko. Hindi ko kasi ito nagawa ng ilang araw na sapagkat sobrang busy nga sa kompanya. Wala naman akong pasok ngayon sapagkat si Aiden ay may sunod - sunod na meeting sa mga ka-business partner niya. Ito ay dahil na rin sa pag-alis ni Aiden papuntang business summit kinabukasan. Hindi na niya ako pinasama sapagkat marami daw silang gagawin at baka mapagod lang daw ako. Hindi na ako tumanggi pa sapagkat magkakaroon ako ng oras upang maglinis ng apartment ko at makapagpahinga. Naghahanda ako ng almusal ng tumunog ang cellphone ko. Pinatay ko muna ang kalan dahil tapos ko na ding lutuin ang aking kakainin. Inilagay ko lang muna sa mesa ang aking kakainin saka kinuha ang cellphone ko.“ Hello? Sir Aiden? “( Anong sir ka diyan. Wala ka sa office. )“ Sorry na, nasanay kasi ako na kapag tumatawag ka ay tungkol sa opisina madalas ang pag uusapan natin. “( Well, di ka naman nagkakam
Last Updated : 2022-12-27Back In Your Arms KABANATA 5: HABANG WALA SA TABI NG ISA’T ISA
SABRINA’S POV Ilang araw na din ang nakakalipas matapos ang insidenteng nangyari sa boutique. After ko makapag – ayos pag – uwi ko ng araw na iyon ay dumiretso na ako sa address na itinext sa akin ni Aiden. Sariwa pa sa mga ala-ala ko ang kaganapan ng gabing iyon lalo na ang mga sinabi niya sa akin na kapag naaalala ko ay parang may paru-parong nagwawala sa tiyan ko.FLASHBACK: Pagdating ko sa address na sinned sa akin ni Aiden ay nagulat ako sapagkat nakita ko siyang walang ibang kasama. Ngunit iwinaksi ko na lamang ito, at dumiretso na sa kinaroroonan niya. Agad naman niya akong napansin at halata sa kaniya ang pagkabigla kaya naman bigla akong nahiya.“ You look exceptionally beautiful tonight, “ namamangha at nakangiti niyang sambit habang hindi inaalis ang kaniyang mata sa akin“ Tama na po ang pambobola, Sir Anderson. Anong meeting po ba ito upang mafollow – up ko sapagkat parang wala pa po ang mga ka-meeting niyo. “ Pigil kilig kong pagsaway sa kaniya. Mah
Last Updated : 2022-12-27Back In Your Arms KABANATA 6: SIKRETO
SABRINA’S POV“ Sabrina, tara punta tayo sa bagong bukas na karaoke-han malapit sa mall, “ nakangiting pag – aya sa akin ng isa sa katrabaho ko ngunit inilingan ko lamang ito.“ Pass muna po ako, may mga tatapusin po kasi ako. “ nakangiti kong di pagpayag sa kaniyang alok.“ Asus, kahit wala dito si Sir Aiden, ang dami niya sigurong iniwan na trabaho sa iyo no. Kawawa ka naman, gurl. “ komento niya kaya nginitian ko muli ito.“ Hindi naman, may mga kailangan lang ako ihanda dahil ngayon ang balik ni Sir dito sa Pilipinas. Malamang bukas ay kali-kaliwa na ang mga meeting niya, “ turan ko at sinigurado ko na naitago ko ang excitement sa aking boses.“ Oo nga pala no. For sure, busy days na naman tayo sa pagbabalik niya. Oh paano, mauna na ako sa iyo dahil hinihintay na ako sa lobby ng iba nating katrabaho. “ pagpapaalam niya sa akin.“ Sige, enjoy kayo ha! Ingat, “ nakangiting turan ko kaya naman tumakbo na siya papasok ng elevator. Kinawayan ko naman ito bago tuluyang sumara ang elevat
Last Updated : 2022-12-27Back In Your Arms KABANATA 7: PAGBABAGO
SABRINA’S POV “ Good morning, Ma’am Sabrina,” Bati sa akin ng security guard pagpasok sa main entrance. “ Good morning din po. Mauna na po ako,” mabilis kong bati sa kaniya saka tumakbo sa elevator. Aish, lagot na naman ako nito. Bakit kasi ang traffic sa pinas? Pagkatapos kong pindutin ang seventh floor ay agad kong kinuha ang cellphone ko sa bag ko upang tingnan kung ilang missed calls na ang nagawa ni Aiden sa akin. Ngunit agad din akong napakunot ng noo sa labis na pagtataka sapagkat ni-isang tawag o text man lang ay wala akong natanggap galing sa kaniya. Weird, hindi ba siya papasok ngayon? “ I am sorry,” paghingi ko ng paumanhin sa kasamahan ko sa trabaho ng masanggi ko siya habang tumatakbo ako papunta sa desk ko. Mukhang hindi naman siya gaanong nasaktan sapagkat hindi naman siya nagalit sa akin. Malapit na ako sa desk ko ng mapansin ko ang paglabas ng isang babae sa opisina ni Aiden tapos sumunod ding lumabas si Aiden. Mukhang seryoso ang pinag-uus
Last Updated : 2023-02-23Back In Your Arms KABANATA 8: WILL YOU MARRY ME?
SABRINA’S POV Kasalukuyan akong naglalakad-lakad dito sa mall malapit sa amin. Day-off ko ngayon kaya naman napagdesisyunan ko na lumabas muna kaysa mag-overthink ako tungkol sa tsismis sa opisina namin. Sa loob ng ilang taong relasyon namin ni Aiden ay hindi niya minsan nagawang tumingin sa iba kahit pa nung mga panahong maraming ipinapakilala sa kaniya ang kaniyang mga magulang. Pumunta ako sa isang milktea shop dito upang umorder ng paborito kong milktea dahil ito ang comfort drink ko pag nasa stressful situation ako. “ Sabrina?” Napatingin ako sa kung sinuman ang tumawag sa akin. Doon nakita ko ang pamilyar na mukha na kasalukuyang malawak ang ngiti na tila ba nakumpirma niya na ako ang kaniyang hinahanap. “ Oh, Sheryl. Ikaw pala yan, long time no see,” pagbati ko sa kaniya. “ Yes, sobrang tagal na nga nating hindi nagkita. Ahm, are you with someone?” Tanong niya sa akin kaya naman mabilis akong umiling. “ Great. It’s catch up time. I am just gonna ord
Last Updated : 2023-04-05Back In Your Arms KABANATA 9: PAGSASAPUBLIKO
SABRINA’S POV “ Sabrina…” Napalingon ako sa aking likuran ng marinig ko ang malambing na boses. Napasinghap ako saka lalong sumagana ang pagbuhos ng aking luha nang makita ko siyang nakaluhod at nakatapat sa akin ang isang box na naglalaman ng kumikinang na singsing. “ Ai-Aiden,” patuloy pa rin akong lumuluha habang tinatawag ko ang pangalan niya. “ Hush, my love,” pagpapakalma niya sa akin at marahang minasahe ang kamay ko pagkatapos niyang abutin ito. Ngunit, hindi nakaligtas sa aking mata ang pagtutubig ng gilid ng kaniyang mga mata. “ Sabrina, you are the best thing that came in my life. It might sound corny and cheesy, but you light my world. I could not remember my life in the past when you are not around and I could not imagine my life will be in the future without you in my side…” Huminto siya sa pagsasalita kasabay ng pagbagsak ng luha niya. Agad ko naman yung pinunasan saka ngumiti sa kaniya. “ Kaya naman, Sabrina L. Cruz, please spend the rest of your life with me. Wi
Last Updated : 2023-04-24Back In Your Arms KABANATA 10: PAGPAYAG
SABRINA’S POV “ I love you, Sab.” Sinserong bulong sa akin ni Aiden. Napakaswerte ko talaga na mapapangasawa ko siya. “ Ahem!” Napalingon kami sa biglang umubo sa may bandang pintuan ng opisina. Napalunok ako kasabay ng malakas na dagundong ng mamukhaan ko ang mga dumating. Ang masayang paligid din ay nabalot ng katahimikan dahil sa pagdating ng mga bisita. “ Go back to your work,” ang malalim na boses ng ama ni Aiden ang bumasag sa nakakabinging katahimikan sa loob ng opisina namin. Nakita ko ang pagmamadali ng mga katrabaho ko na bumalik sa kani-kaniya nilang workstation. Napaiwas naman ako ng tingin ng dumako ang pares ng mata ng ama ni Aiden sa akin. Gaya ng dati ay nanliliit na naman ako dahil sa mapanghusga nitong titig sa akin. “ Let’s talk on your office,” Nanindig ang balahibo ko at napatago ako sa likuran ni Aiden ng dumaan sa harap namin ang mga magulang niya. Napatingin ako kay Aiden ng hawakan niya ang kamay ko, “ Don’t worry, we will face th
Last Updated : 2023-04-25
Latest chapter
Back In Your Arms KABANATA 21: BISITA
SABRINA'S POV“Good afternoon…”Kumunot ang noo ko dahil sa panauhing pumasok. Napatingin naman ako kay Sheryl ngunit bahagyang pagkibit-balikat lamang ang itinugon nito sa akin. What the! Anong ginagawa niya dito?!“What a pleasant surprise,” pakunwaring bulalas ko saka ngumiti sa kaniya upang iparamdam na welcome siya rito. “What brought you here, Mr. Anderson,” halos maubusan ako ng laway sa lalamunan ng banggitin ko ang apelyido niya.“I was in the area so I decided to drop by,” tipid na turan niya na akala mo ay close kami. Hindi ko alam kung saan siya kumuha ng kapal ng mukha upang sabihin iyon. “Am I interrupting something?” tanong niya.Tumingin lamang ako sa sekretarya ko at tinanguan ko ito upang makalabas na siya. Yumuko lamang ito sa akin saka nag-martsa palabas ng opisina ko.“I don’t mean to be rude, Mr. Anderson but I can’t offer you any drink because I am already running late,” tahasang wika ko sa kaniya. “I mean, don’t take it personally but I have an appointment to a
Back In Your Arms KABANATA 20: BAGONG KARAKTER - CLINTON CUEVAS
SABRINA'S POV“Hmm…” mahina kong ungol nung maramdaman ko na may pumipindot ng pisngi ko.Dahan-dahan kong minulat ang aking mga mata at ang malawak na ngiti ni Hope ang bumungad sa akin.“Good morning, Mommy!” masiglang bati nito sa akin na sinundan ng halik sa aking pisngi.“Good morning, baby,” bati ko pabalik dito habang bumabangon ako mula sa pagkakahiga. Agad ko siyang ikinulong sa aking mga braso at niyakap ng mahigpit.“Mommy, did you go home too late last night?” tanong nito sa akin habang yakap-yakap ko siya.Bahagya muna akong humikab bago sumagot sa kaniya, “almost 1am na baby ko. You’re auntie Sheryl kasi,” paliwanag ko.“That’s too late. Maybe you should get some sleep pa po,” suhestiyon ni Hope sa akin.“I have work pa, baby eh,” tugon ko sa kaniya after kong tiningnan yung oras sa orasan na nasa side table. “Just take the day off, Mommy,” suhestiyon nito sa akin saka nagpa-cute.Bumangon ako mula sa pagkakahiga at marahang pinisil ang kaniyang pisngi. “I’m sorry young
Back In Your Arms KABANATA 19: MULING PAGKIKITA
SABRINA'S POV“Sorry…”Hindi ko na pinansin yung nagsalita saka nagmamadaling dinampot ang laman ng purse ko na nalaglag dahil sa pagbangga niya sa akin. Ghad, bakit sa ganitong paraan pa kami magkikitang muli? I played different scenario kung paano ko siya makikita pero bakit naman ganito.“Here, let me help you,” wika niya saka ako tinulungang damputin ang mga gamit ko.“No thanks, I can handle,” mabilis kong sabi saka nagmamadaling kinuha sa mga kamay niya ang gamit ko.“Okay?” hindi siguradong wika niya at hinayaan na lamang niya akong gawin ang ginagawa ko.Nakita ko rin sa peripheral vision ko na tumayo na siya. Jusko, bakit ayaw niya pang umalis? Can he just leave me alone?! Natapos ko na ang pagdampot ng mga gamit ko pero nandiyan pa rin siya.“Come on,” rinig kong wika niya saka ko nakita ang kamay niya na nakalahad.“I can handle myself,” pagtanggi ko saka tumingala at sinubukang tumayo.Ngunit sa kasamaang palad ay nawalan ako ng balanse kaya napapikit na lamang ako ng mata
Back In Your Arms KABANATA 18: BUSINESS BALL
SABRINA'S POV“For my competitors, I don’t feel threatened at all. As I’ve said, I work hard for this, so I’ll never back down. So, to you, prepare yourself because I will win this game with flying colors…” tugon ko saka ngumiti sa kanila.Sunod-sunod na flash naman mula sa camera ang tumapos ng interview ko. Nagpasalamat lamang ako sa mga miyembro ng press na pumunta pati na rin sa mga crew at spectators pagkatapos ay napagdesisyunan ko na bumalik na rin sa office ko upang balikan si Hope. Pagbukas ko ng pinto ay sumalubong sa akin si Sheryl.“You really did well, girl,” namamanghang komento niya habang mabagal niya akong pinapalakpakan.Natawa naman ako sa naging reaksiyon niya saka ko sinara ang pintuan, “great job ba?” natatawang tanong ko sa kaniya.“Mas great pa sa great,” mabilis niyang sagot saka kami sabay na natawa.“Where is hope pala?” tanong ko sa kaniya ng mapansin kong wala ang anak ko dito sa loob.“Nasa labas kasama ang secretary mo. Gusto daw mag-tour, eh,” sagot nam
Back In Your Arms KABANATA 17: SABRINA WILSON
SABRINA’S POV Maaga akong nagising kinabukasan dahil may meeting pa ako mamaya sa Wilson Hope Corporation and may interview pa ako para sa isang TV network. Tiningnan ko muna si Hope na mahimbing pa din ang tulog sa tabi ko saka ako nagdesisyong bumangon na. Pinagmasdan ko ang sarili ko sa salamin sa loob ng banyo. Limang taon na ang nakakalipas at marami na rin ang nagbago sa akin. Sa estado ko ngayon, hindi na makikita sa akin ang bahid ng isang Sabrina Cruz. Napatitig pa ako sa sarili ko ng ilang sandali bago ako nagdesisyong gawin ang morning routine ko. Pagkatapos ay dumiretso na ako sa kusina upang magluto ng agahan namin ni Hope. Dito kami tumuloy sa condo na binili ko two years ago since pinapaayos ko pa ang mansion namin. “Good morning, mommy.” Awtomatikong gumuhit ang ngiti sa aking labi ng maramdaman ko ang pagyakap ni Hope sa baywang ko kasabay ang pagbati niya sa akin sa malambing na boses. Iniikot ko ang aking sarili upang harapin siya. “Good morning, sweetie,” bati
Back In Your Arms KABANATA 16: PAGKATAPOS NG LIMANG TAON
SABRINA’S POV >>> 5 YEARS AFTER " Ladies and gentlemen, Happy Airlines extends a warm greeting to you as we arrive in Manila. It is currently 8:11 p.m. local time. Please keep the aisle(s) clear until we are parked at the gate and remain seated with your seat belt fastened for your protection and the safety of those around you. Thank you! " anunsyo ng flight attendant kaya napaayos na ako ng upo. “Mommy we are here in the Philippines?” tanong sa akin ni Hope, limang taong gulang kong anak. Ngumiti naman ako sa kaniya, “yes, baby.” sagot ko. Ngumiti naman siya at umayos na rin ang upo. Maya-maya pa ay bumukas na ang mga pintuan ng eroplano kaya tumayo na rin ako at si Hope. Pagbaba namin sa eroplano ay pumunta na kami sa arrival lane para makuha ang mga maleta ko. Binuksan ko na rin ang cellphone ko upang tawagan ang susundo sa amin para malaman ko kung nasan ito naroroon. “Hope, kalabitin mo ako kapag nakita mo na ang mga maleta natin, okay?” bilin ko sa kaniya. Tumango naman it
Back In Your Arms KABANATA 15: PAGBUBUNTIS
SABRINA’S POV Halos dalawang buwan na din ang nakakaraan mula ng dumating ako rito sa Canada. So far so good naman dahil nag-eenjoy ako sa trabaho ko lalo pa at ito naman talaga ang pangarap kong gawin simula pagkabata. Dalawang buwan na din ngunit wala akong anumang balita kay Aiden. Nang mga unang linggo ko dito sa Canada ay sinusubukan niya pang tumawag ngunit hindi ko ito sinasagot. Pero isang araw ay hindi na ito muling nagparamdam pa. Unti-unti ko na rin namang tinanggap na hindi na kami pwede, pero siguro deep inside umaasa pa din ako na may gagawin siya para magkabalikan kami. “Ayos ka lang ba?” tanong sa akin ni Sheryl kaya nabalik ako sa katinuan. Si Sheryl ay kasama ko rito sa Canada at magkatrabaho na kami ngayon. “Oo naman. Kulang lang ako ng tulog,” wika ko saka muling hinawakan ang sentido ko. Ilang araw na din kasing sumasakit ang ulo ko na hindi ko alam ang dahilan. “What if magday off ka muna? Namumutla ka na, eh,” suhestiyon niya saka lumapit sa akin. Inilapat ni
Back In Your Arms KABANATA 14: PAGLISAN
SABRINA’S POV Tahimik kong pinagmamasdan ang mga batang naglalaro sa parke kung nasaan ako. Hindi ko mapigilang mapaluha dahil ang lugar na ito ang naging saksi ng pagmamahalan namin ni Aiden. Ito rin ang magiging saksi ng pagtatapos ng istorya naming dalawa. Hindi ko alam kung bakit madaya ang tadhana. Bakit pa kami pinagtagpo kung hindi din naman pala kami sa dulo? “Love.” Nagmamadali kong pinunasan ang mga luha sa mata ko ng maramdaman ko ang pagpulupot ng mga bisig ni Aiden sa beywang. “Are you crying?” nag-aalalang tanong sa akin ni Aiden saka pinilit akong iharap sa kanya. “N-nope, napuwing lang ako,” pagpapalusot ko saka ngumiti sa kanya. Tila naman nabunutan ng tinik si Aiden sa naging sagot ko, “akala ko umiiyak ka, eh. By the way love, bakit gusto mo akong makausap? Aayusin na ba natin yung relationship natin? Pag-uusapan ba natin yung kasal natin?” sunod – sunod na tanong niya sa akin. Hinawakan ko ang bisig niya saka siya pinaupo sa bench na nasa gilid namin. Pagkatap
Back In Your Arms KABANATA 13: PAGKALITO
SABRINA’S POV Matamlay akong naglalakad papasok ng opisina. Kahit na ayaw kong pumasok ay kinailangan ko sapagkat may dapat akong gawin. Pagdating ko sa working station ko ay agad ko na ring ginawa ang dapat kong gawin dahil ayaw ko ng magtagal dito. Nagtaka ako ng biglang tumahimik ang paligid kaya naman ini-angat ko ang aking ulo. Agad ko naman itong pinagsisihan ng magtama ang mata namin ni Aiden. “Miss Cruz, see me in my office,” wika niya saka naglakad papunta sa opisina niya. Sinundan ko lamang siya ng tingin hanggang sa makapasok siya sa opisina. Pagkatapos ay agad kong tinungo ang printer upang kunin ang prinint ko saka bumalik sa upuan ko upang pirmahan ito. Inayos ko muna ang aking sarili bago magmartsa papunta sa opisina niya. Tatlong beses muna akong kumatok bago ko pinihit ang doorknob at buksan ito. Bumungad sa akin ang seryosong mukha ni Aiden habang pinaglalaruan ang ballpen na hawak niya. “With all due respect, Sir, huwag niyo po akong hinahamon. I get what I want!
