"Mommy?" Malamyang tawag ni Avyx sa 'kin. Nakunot naman noo ko na lumapit sa kanya tsaka hinawakan ang noo nito.Hindi naman mainit."I'm not sick, mommy.""Pero bakit ang tamlay mo?" Taka kung sabi. Hindi naman ito sumagot at yumakap lang sa 'kin.Ilang linggo ng nakalipas sinula n'ung lumabas ako sa hospital ay balik normal na ulit.Napatingin ako sa hagdan at nakita ko naman ang dalawang kapatid nito na matamlay ang pagmumukha. Kumunott naman ang noo ko nang lumapit din sila sa 'kin tsaka yumakap lang."Mag alas-siete pa nang umaga, ganyan na pagmumukha niyo?""Mommy...""Oh? Ano?" Sabay tinaasan ko ng kilay sa sinabi ni Avyx."Hindi ba tayo magp-party?" Anito kaya nagtataka ako."Party? Para saan?" Tanong ko. Nakita ko naman silang tatlo na sabay bumuntong hininga at hindi na nagsalita. Yumakap lang ito sa 'kin at ni-isa sa kanila ay 'di man lang nag-abalang magsabi kung anong nangyayari.Hindi ko mapigilang bumuntong hininga at tumayo. Umupo naman sa sofa at tatlo habang nakahara
Kaagad naman lumaki ang ngiti ko tsaka kinuha ang party hat na nasa ulo ko at lumapit kay Sir Damon."Sir Damon! Nakauwi ka na!" Nakangiting sabi ko.Bumati naman ang mga kalaro ng mga bata sa kanya. Pero agad silang napatawa nang pinasuot ko sa kanya ang party hat ko. Magsasalita na sana ito pero kaagad kung tinakpan ang bibig niya."Shhh, kumain ka muna bago magsalita," plastik kung ngiti. Alam ko namang magagalit ito ng walang paalam siya kanya. "...tara-tara hindi din ako kumakain kaya sabay na tayo!" Tinignan ko naman si Berta. "Berta! Ikaw muna papalit sa 'kin bilang mc ng mga bata!" Sigaw ko rito.Dali-dali naman siyang lumapit sa 'min at kinuha sa microphone ko. Napansin ko pa itong nag-iwas ng tingin kay Sir Damon.Kinaladkad ko naman si Sir Damon sa kusina kung nandon ang pagkain habang nakatakip pa rin ang kamay ko sa bibig niya."Sino ang mga bata na 'yon?" Agad na tanong nito habang nakakunot ang noo. Tinaasan ko naman kaagad ito ng kilay na para bang hindi makapaniwala.
"Oh? Sir Damon? Hindi po kayo papasok sa opisina?" Taka kung tanong ng nakita ko itong nakaupo sa sofa habang may binabasa sa laptop niya. Kakagising lang nito, eh tanghali na. Saglit niya naman akong binalingan at ibinalik kaagad ang tingin sa laptop niya."Sir?" Ulit ko kasi hindi ito sumagot!Lentek na among 'to. Sigurado naman akong hindi 'to bingi ah."No." Maikling sagot nito.Inikutan ko lang 'to ng mata at nagpatuloy lang sa paglalakad patungong kusina. Hindi ko tuloy mapigilang mapakanta ng mahina. Sure naman akong matatamaan ang isa na 'andito pag kinanta ko 'to."Isang himala . . . nasa langit ba-""Naririnig kita." Rinig kung sabi nito kaya dali-dali kung inihakbang ang mga paa ko para makalayo kaagad sa kanya.Babarilin pa ako n'un.Wala lahat ang mga kasambahay rito dahil sabay-sabay nagsialisan-day off pala. Si Berta at Nay Ema ay wala rin kaya ako dapat ang magluluto ngayon. Wala namang ibang gagawa n'un kundi ako lang. Ang mga bata ay nasa swimming pool, naglalaro kas
"Sinong tinitingnan mo?" Bigla kung narinig ang boses ni Damon kaya agad akong napatingin sa kanya."Ah-h wala." Pagsisinungaling ko. Buti't tumango lang ito. Bubuhatin ko sana ang mga gamit ng mga bata pero may kumuha don."Nako ma'am kami na po bahala sa gamit niyo." Biglang sabi ni Manong. Apat na manong pala ang lumapit sa 'min ni hindi ko man lang napansin."Sge po manong salamat po." Magalang kung sabi.Hinawakan ko ang kamay ni Axciel at Azriel, habang si Damon naman ay nilagay muna si Sabrina sa baby carrier at hinawakan din niya ang kamay ni Sebastian at Avyx. Sabay-sabay kaming pumasok sa restaurant ng resort.Natigilan ako saglit ng meron palang kumakain dito at nabaling kaagad ang tingin nila sa amin.Andami nila!Pinauna ko naman si Damon at nasa likuran lang kaming tatlo.Bigla na lang binitawan ni Axciel at Azriel ang pagkakahawak ko sa kanila tsaka tumakbo papunta sa isang mesa."Tito Jayven!""Tito!" Tumakbo na rin si Avyx at lumapit na rin tito nila.Naiilang naman a
Alas singko pa ng umaga ay nagising na ako. Napatingin naman kaagad ako sa mga katabi ko nanatutulog pa. Kakagising ko lang, unang nakita ko si Damon na walang man lang suot na pang-itaas kaya kitang-kita ang malabatong tiyan nito.Nakapajama lang kasi ito. Kaming lahat din ay nakapajama.Family.Mahina ko namang sinampal ang pisngi ko para maiba naman ang tingin. Mukhang naabutan pa ang isang minuto ang pagtitig ko sa katawan niya.Dahan-dahan naman akong tumayo para hindi magising ang katabi ko na si Axciel at Avyx. Kinuha ko naman ang kumot na nasa gilid at kinumot sa dalawa. Inayos ko na rin ang kay Sebastian lalong-lalo na kay Damon.Hindi ko alam kung anong pumasok sa isip ko ng tinabunan ko ng kumot pati ang pagmumukha niya.Ayaw ko siyang tingnan. Baka hindi ko mamalayan na isang oras na pala akong nakatitig sa kanya.Dumeritso ako sa kusina at binuksan ang ilaw. Pagbukas ko sa reff ay puro alak at mineral water ang nakalagay don kaya hindi ko mapigilang mapanganga.Ano? Alak
"Kailan po kayo nakabalik Nay Ema?" Tanong ko rito. Nang nakarating kasi kami galing sa kasal ay si Berta lang ang nandito. Sinabi niya naman sa 'kin na hindi sila magkasama ni Nay Ema kasi inatake sa puso ang asawa ng anak niya. Kailangan din niya munang bantayan saglit."Kaninang madaling araw."Tumango naman ako at tinulungan na rin itong manghugas ng pinggan.Nasa labas ang mga bata, naglalaro. Sa susunod na buwan na pala ang pasukan. Kailangan ko rin silang tatanungin ko saan nila gustong pumasok. Tatanungin ko din sana si Damon sa bagay na 'yon pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ako pinapansin mula ng nakarating kami dito.Paggising ko sa umaga ay nasa trabaho na siya tapos tatanungin ko ang mga bata, alam na nilang nasa trabaho na ito dahil gigisingin raw sila ng kanilang ama at nagpapalam na pupunta na ito sa trabaho.Mas mabuti na nga 'yon.Pumasok si Berta sa kusina. Napatingin naman ito sa 'kin tsaka biglang ngumiti. Kumunot naman kaagad ang noo ko sa inasta niya."Tres."
Magli-limang araw nang hindi ako pinapansin ni Damon simula n'ung dumating kami rito galing sa kasal ng pinsan niya.Nabaling ang tingin ko kay Sawyer na pumasok ito sa sala dala-dala ang sniper na baril kaya nanlaki kaagad ang mga mata kung nakatingin sa dala niya. Natigilan rin ito ng nang nakita ako."Sorry, I thought you went with them to the mall." Tukoy nito sa mga bata na kasama nito si Berta at Nay Ema. Nagpaalam kasi sila kanina na pupunta muna sila sa mall.Umiling naman ako at napalunok."Pinapakita mo ba 'yan sa mga bata?" Takang tanong ko. Umiling naman ito kaya nakahinga ako ng maluwag."No. Kapag andito ang mga bata hindi basta-basta maglabas ng mga baril. That's Damon's number one rule here."Kumunot naman ang noo ko nang may naalala ako. "Eh bakit tinutukan niya ako ng baril sa harap ng mga bata?""Maybe he's shocked when the first time he saw you. Hindi kasi basta-bastang makapasok sa kwarto niya." Aniya. Dahan-dahan naman akong tumango. "Did he say sorry?""Oo." Kit
Napatingin naman ako kay Sawyer na nakatingin kay Damon. Kita kung kalmado ang mukha nito. "I taught her how to use gun." Sagot ni Sawyer. Nakahinga naman ako ng maluwag ng dahan-dahang tumango si Damon. Akala ko naman tataas ang sungay nito. "You." Napatayo naman ako ng tuwid. "Yes Damon." Narinig kung mapatawa kaunti si Sawyer sa sagot ko. Eh alangan naman! Sinabi ni Damon na 'wag ko siyang tawaging Sir. Pero ampangit nagpagkakasabi ko. Yes Damon. "Nasa bahay na ang mga bata. Kanina ka pa hinahanap." Aniya tsaka walang pasabi-sabing tinalikuran kami. Sinenyasan ko namang si Sawyer na aalis na tsaka tumakbo para sundan si Damon na naglalakad papunta rin sa loob mansion. "Damon!" "Pst!" Tawag ko pero hindi man ako pinansin nito. Galit pa ba 'to sa 'kin? Bakit naman siya galit sa 'kin? Ni hindi ko nga alam bakit hindi niya ako pinapansin ng ilang araw. "Uy Damon!" Mas nilakihan nito ang hakbang kaya napatakbo tuloy ako para maabutan siya. "Damon, hindi mo na ako pinapansin