Pumasok na ako sa kusina para magluto ng pananghalian ko. Papasok pa ako sa bilang waitress sa kilalang restaurant. Mabuti na lang agad nila akong tinanggap. Kailangan din kasi nila kaagad ng waitress."Jusko." Napasampal tuloy ako sa pisngi ko dahil wala pala akong nabiling pagkain kagabi dahil na rin sa pagod, nakalimutan ko.Magda-dalawang buwan ng mag-isa ako rito sa maynila. Walang kasama, walang malalapitan. Sariling sikap ang naranasan ko ngayon. Susunod na araw ay kailangan ko pang magpadala ng pera kina Nanay. Hindi pwedeng wala akong maibigay. Hindi ko rin sinabi sa kanila ang nangyari sa 'kin dahil ayaw ko silang mag-alala. Sigurado akong pauwiin nila ako, eh pa'no naman ang lupa namin? Andaming mawawalan hanap-buhay pag-uuwi ako.Minsan hindi ako kumakain para may maipon na pera.Paglabas ko sa bahay na nirentahan ko ay agad kung nakita si Sawyer na may hawak itong paper bag. Nagtataka namana kong napatingin sa kanya. Matagal-tagal na kaming hindi nag-kita ah. Pero agad n
Bumili kaagad ako ng bulaklak pagkatapos mag-simba. Malapit na ang tanghalian kaya naisipan kung sa mall na lang kakain.Hindi ko mapigilang hindi napabuntong-hininga. Kailangan ko pang magpadala ng pera sa susunod na araw. Mamayang gabi kailangan ko pang maghanap ng trabaho dahil pinaalis ako ni Manager sa ginawa ko sa demonyong 'yon."Ate, pahingi po kahit piso lang..." Napatingin ako sa gilid ng may batang kumalabit sa 'kin. Naluluha ko itong tinignan dahil ka-edad niya lang ang tatlo at may buhat-buhat itong batang babae."Nasaan ang mama mo? Si papa mo? Nasaan?"Bigla naman itong nag-iwas ng tingin dahil sa mga tanong ko. Mukhang hindi niya gusto ang sinabi ko."Pinabayaan na po kami."Tinignan ko naman ang kasama nitong bata na buhat-buhat pa niya."Kapatid mo?" Tanong ko at napangiti naman itong tumango tsaka tinignan ang kapatid niyang babae."Opo, maganda po ang kapatid ko po, no?" Ngumiti naman akong sumang-ayun sa sinabi niya. May halong banyaga ang mga bata'ng 'to dahil sa
Kaagad naman lumaki ang ngiti ko tsaka kinuha ang party hat na nasa ulo ko at lumapit kay Sir Damon."Sir Damon! Nakauwi ka na!" Nakangiting sabi ko.Bumati naman ang mga kalaro ng mga bata sa kanya. Pero agad silang napatawa nang pinasuot ko sa kanya ang party hat ko. Magsasalita na sana ito pero kaagad kung tinakpan ang bibig niya."Shhh, kumain ka muna bago magsalita," plastik kung ngiti. Alam ko namang magagalit ito ng walang paalam siya kanya. "...tara-tara hindi din ako kumakain kaya sabay na tayo!" Tinignan ko naman si Berta. "Berta! Ikaw muna papalit sa 'kin bilang mc ng mga bata!" Sigaw ko rito.Dali-dali naman siyang lumapit sa 'min at kinuha sa microphone ko. Napansin ko pa itong nag-iwas ng tingin kay Sir Damon.Kinaladkad ko naman si Sir Damon sa kusina kung nandon ang pagkain habang nakatakip pa rin ang kamay ko sa bibig niya."Sino ang mga bata na 'yon?" Agad na tanong nito habang nakakunot ang noo. Tinaasan ko naman kaagad ito ng kilay na para bang hindi makapaniwala.
Unti-unti kung inimulat ang dalawang mga mata ko at bumalik kaagad sa kakapikit. Unang nakita ko ay ang liwanag, baka nasa kabilang buhay na ako ngayon. Hindi pwede! Dahan-dahan kung ginalaw ang mga paa ko at sa kamay, may naramdaman nalang akong may nakasabit rito."Wake up."May narinig akong boses na ginising ako. Hindi ko pa rin inimulat ang mga mata ko. Hindi pwedeng ang demonyong boses na narinig ko ngayon."I said wake up." May halong galit na tono nito. Unti-unti ko namang minulat ang mga mata ko tsaka napatingin sa gilid. Agad ko namang nakita ang taong kailanman ay hindi ko gustong makita sa buong buhay ko."B-bakit ka nandito?" Hindi niya naman ako sinagot. Napatingin ako sa pinto ng biglang bumukas 'yon at pumasok ang tatlong chikiting!"Mommy!""Gising kana mommy!"Sabay-sabay silang lumapit sa 'kin at ningitian ako ng malaki. Napangiti naman akong sinuklay ang mga buhok nila at hinalikan sa pisngi."Mommy, ang tagal mong gumising." Nakangusong sabi ni Avyx. Sumang-ayon n
"Relax okay? Ang pangit mong umiyak." Pabiro nito pero wala akong oras sabayan ang biro niya!"Sina Sebastian! K-kailangan ko silang hanapin!" Nag-alalang sabi ko sa kanya."Lalaki ba 'yan?" Kita ko pang dumilim ang paningin nito habang nakatingin sa 'kin. "Oo! Batang lalaki kasing edad lang ng nila Avyx. Si Sabrina, two or three years old! Please naman oh, hanapin mo ang dalawa, nangako akong babantayan ko sila..." natigilan naman ito sa sinabi ko tsaka nakunot ang noo."Siblings, right?" Tumango naman ako sa sinabi niya. Bumuntong-hininga ito at nagsalita. "Don't worry. Nasa mansion sila, kinuha ni Sawyer," aniya kaya nakahinga ako ng maluwag. Napatingin ako sa pinto pumasok ang tatlo at agad nanlaki ang mata ng nakita ang hitsura kung umiyak. Galit naman nilang binalingan ang ama tsaka wala pa sabi-sabing tumakbo at pinagkarate ang ama nila."Ouch! Axciel!""Your making mommy cry again!" Sigaw ni Axciel sa ama."What? Hell no! Ouch!""You promised!""Liar!""I didn't do anything
"Pag di mo ibabalik 'yan tatawagin ko ang mga bata!" Pananakot ko pero ningisian niya lang ako. "Talaga?" "Oo!" "Tsk." Tumalon ako at pilit kinuha ang phone na nasa kanya. Hindi ko akalain sa pangatlong talon ko at kunin ko sa ang phone pero nadulas bigla ang kamay at napunta 'yon sa pisngi niya. Rinig na rinig ko tunog kung paano ko nasampal ang pisngi niya ng hindi sinasadya. Natigilan naman ito habang nakatagilid ang ulo niya dahil sa ginawa ko. "D-did you just slap me?" Hindi makapaniwalang sabi nito. Napatakip tuloy ako sa bibig ko. "S-sir sorry... Ikaw naman kasi eh!" Paninisi ko. Mapakla naman itong tumawa at tinignan ako dahil sa sinabi ko. "Ako pa ang may kasalanan? Tandaan mo babae nasa pamamahay kita kaya wala kang karapan na sampalin ako." "Kasalanan mo talaga eh! Kung 'di mo binasag at 'di ka pakialamero, hindi kita aksidenting masampal!" Singal ko sa kanya. Sasagot na sana siya ng bigla kaming narinig na may tumikhim. Agad naman kaming napatingin rito. Nati
"Mommy?" Malamyang tawag ni Avyx sa 'kin. Nakunot naman noo ko na lumapit sa kanya tsaka hinawakan ang noo nito.Hindi naman mainit."I'm not sick, mommy.""Pero bakit ang tamlay mo?" Taka kung sabi. Hindi naman ito sumagot at yumakap lang sa 'kin.Ilang linggo ng nakalipas sinula n'ung lumabas ako sa hospital ay balik normal na ulit.Napatingin ako sa hagdan at nakita ko naman ang dalawang kapatid nito na matamlay ang pagmumukha. Kumunott naman ang noo ko nang lumapit din sila sa 'kin tsaka yumakap lang."Mag alas-siete pa nang umaga, ganyan na pagmumukha niyo?""Mommy...""Oh? Ano?" Sabay tinaasan ko ng kilay sa sinabi ni Avyx."Hindi ba tayo magp-party?" Anito kaya nagtataka ako."Party? Para saan?" Tanong ko. Nakita ko naman silang tatlo na sabay bumuntong hininga at hindi na nagsalita. Yumakap lang ito sa 'kin at ni-isa sa kanila ay 'di man lang nag-abalang magsabi kung anong nangyayari.Hindi ko mapigilang bumuntong hininga at tumayo. Umupo naman sa sofa at tatlo habang nakahara
Kaagad naman lumaki ang ngiti ko tsaka kinuha ang party hat na nasa ulo ko at lumapit kay Sir Damon."Sir Damon! Nakauwi ka na!" Nakangiting sabi ko.Bumati naman ang mga kalaro ng mga bata sa kanya. Pero agad silang napatawa nang pinasuot ko sa kanya ang party hat ko. Magsasalita na sana ito pero kaagad kung tinakpan ang bibig niya."Shhh, kumain ka muna bago magsalita," plastik kung ngiti. Alam ko namang magagalit ito ng walang paalam siya kanya. "...tara-tara hindi din ako kumakain kaya sabay na tayo!" Tinignan ko naman si Berta. "Berta! Ikaw muna papalit sa 'kin bilang mc ng mga bata!" Sigaw ko rito.Dali-dali naman siyang lumapit sa 'min at kinuha sa microphone ko. Napansin ko pa itong nag-iwas ng tingin kay Sir Damon.Kinaladkad ko naman si Sir Damon sa kusina kung nandon ang pagkain habang nakatakip pa rin ang kamay ko sa bibig niya."Sino ang mga bata na 'yon?" Agad na tanong nito habang nakakunot ang noo. Tinaasan ko naman kaagad ito ng kilay na para bang hindi makapaniwala.