Chapter 2: Hands on Me

Coreen moaned as she felt a gloved hand tracing her bare skin, caressing her body as if she was a rare porcelain. Nag-iiwan ng kakaibang init ang bawat pasadahan ng kamay na iyon sa bawat parte ng kaniyang katawan.

The hand trailed from her feet, her legs and thighs. Hindi ito tumigil hanggang marating ang kaniyang katawan. Nang dumapo ang kamay nito sa dibdib niya ay napaliyad siya kasabay ng isang ungol at napakagat sa labi.

Warm Breath is suddenly blowing in her ear. "Coreen... your body is a sin." he whispered seductively making her whimper with need.

"I love the way you react to my touch. So damn responsive." he said huskily and she gasped loudly when he gripped her.

"N-no." natagpuan niya ang sariling sinasabi. "S-stop."

"Bakit? Ayaw mo ba?"

She whimpered and shook her head no.

"Then, why are you dreaming about it?"

Napasinghap si Coreen at napabalikwas ng bangon. Pawis na pawis ang noo niya kahit pa may aircon ang buong kabahayan. Pero ang napansin niya at talaga namang ikinakahiya niya ay ang namamasang pagkababae.

Kagat-labi niyang tinignan ang bakal na pader sa harapan niya at nagpasalamat muli na hindi iyon salamin katulad ng buong Mansion dahil baka mamatay na siya sa kahihiyan kapag nagkataon. She acted like a damn cat in heat!

At ang masama pa roon ay isang araw pa lang siyang naninilbihan kay Royce ay napaginipan niya kaagad ito sa malaswang paraan!

The sight of his sinful body popped inside her head at umiling-iling siya para kalimutan ito. Hindi naman inosente sa mga ganoong bagay si Coreen. She had a boyfriend before at hindi man niya ibinigay ang pagkabirhen dito ay may mga karanasan na rin siya pagdating sa kamunduhan. Alam niya na ang nararamdaman niya ay lust. Gusto niyang sisihin si Royce ngunit hindi naman nito kasalanan na napaginipan niya ito.

Tumunog na ang alarm clock niya kaya naman agad na niya iyong pinatay at pumunta sa banyo. Mabilis siyang naligo at ginawa ang morning routine niya. Pagkatapos ay bumaba na siya para ipagluto ang Amo bago ito pumasok sa trabaho.

Isa iyon sa hindi nabanggit ng tiyahin ni Royce at nawala na rin sa isip niyang itanong. Wala siyang ideya kung ano ang trabaho nito at paano ito nakakapag-trabaho gayung kinamumuhian nitong madikit kung kanino?

Nagkibit na lamang siya ng balikat at nakahinga ng maluwag nang hindi niya makita si Royce pagbaba mula sa kwarto niya. Sigurado siyang mamumula lamang ang pisngi niya kapag nakita niya ito at baka asarin pa siya nito.

Pagdating sa kusina ay inihanda niya ang mga pi-pirituhing bacon, ham at itlog. Kinuha niya ang kaning lamig na itinago niya sa ref at isinangag ito. Sunod ay prinito na niya ang mga ulam habang humihimig.

"Had a good night sleep?"

"Ay, kabayong bulag!" gulat niyang turan nang bigla itong magsalita sa likuran niya. Nilingon niya ito at natigilan.

Royce is now wearing a suit, bukas ang ilang butones nito kaya naman nakikita pa rin niya ang makasalanan nitong dibdib. At siyempre, hindi nawawala ang suot nitong leather gloves.

"G-good morning, Sir." bati niya rito at muling binalingan ang pini-pirito bago sinagot ang tanong nito. "O-oo, naging maayos naman ang tulog ko."

Naramdaman niya ang pag-iinit ng mga pisngi ng maalala ang napaginipan ngunit agad iyong iwinaksi sa isipan.

"Good. 'Cause it might be your last."

Napalitan ng inis ang kanina'y hiyang nararamdaman. Hindi siya sumagot at inilagay ang mga prinito sa pinggan at lumapit sa pader para ilusot sa isang pahabang butas ang mga hinandang pagkain nito.

"What? Naubusan ka na ba kaagad ng tapang?" panunuya nito na naupo na sa tapat ng mesa at sinimulang lagyan ang pinggan. "What a Shame."

Ngumiti siya ng matamis dito. "'Wag kang mag-alala, nag-iipon lang." balik pang-aasar niya dito at inayos na ang mga ginamit.

She heard him snorted before eating. Habang pinupunasan ang counter ay pasimple niya itong pinagmamasdan at pinag-aaralan ang bawat galaw. Kung paano ang paghawak nito sa kutsara at tinidor, kung paano nitong hiwain ang bacon bago isama sa kanin at kung paano nito ibuka ang bibig para isubo ang pagkain. Even the way he chew and swallow is sexy. Coreen found herself saying.

Nang akmang mag-aangat ito ng paningin ay umiwas na siya ng tingin at sinimulan namang hugasan ang mga ginamit na lutuan.

"You literally know things about me but all I know is your name. Bakit hindi ka magpakilala sa akin?" rinig niyang sabi ni Royce na ikinatigil niya.

Kahapon lamang ay sinusungitan siya nito at ngayon lang ay pinagbantaan siya nitong baka huling gabi na niya roon tapos ngayon ay gusto siya nitong makilala? Hindi kaya bipolar ito?

"Wala namang interesting na malaman tungkol sa akin. I'm twenty five, nakatira sa Alabang, meron akong nakababatang kapatid na babae at wala na akong mga magulang. Sekretarya ako bago ako pumasok dito." maiksing pakilala niya habang hinuhugasan ang kawali.

"Hm, bakit ka naman natanggal?"

Maalala pa lamang niya ang dahilan ng pagkakatanggal niya ay kumukulo na ang dibdib niya. "Napagkamalan akong kabit ng boss ko."

Narinig niyang tumawa ito ng malakas na kinainis naman niya.

"With that sultry look, I am not surprised."

Hindi makapaniwalang napantingin siya dito. "Excuse me?" maang niyang tanong dito.

Pinunasan nito ang labi at tumayo na. "What? I was just being honest." kibit balikat na sabi nito na para bang hindi siya ininsulto.

"You really are an asshole." naiiling na sabi niya dito.

"That is my middle name, baby." nang-aasar na sabi nito bago siya kinindatan at tumatawang umakyat sa kwarto nito.

Nagpupuyos ang kaloobang niligpit niya ang pinagkainan nito. She can't believe that man! Napaka-insensitive nito! Ganoon ba nito kagustong mapag-isa? Bakit hindi na lang lalaki ang kunin ng tiyahin nito?

Natigilan si Coreen sa naisip. Hindi kaya bakla ito kaya naman ganoon na lang kung itaboy ang mga babae?

Nakaramdam ng paghihinayang si Coreen sa sariling ideya. Napakagwapo pa man din nito. Pero aanhin naman ang kagwapuhan kung kasing sama naman nito ang ugali? That actually makes sense now.

She snorted at the thought. Beks naman pala ito kaya mainit ang dugo sa kaniya at mga kalahi niya.

Nakaramdam ng lakas ng loob sa naisip si Coreen. Royce can't fire her anyway dahil ang Tiyahin nito ang nag-hire sa kaniya, why not fight back?

"Something funny?"

Sa pagkakataong iyon ay hindi na siya nagulat bagkus ay ubod ng tamis siyang ngumiti dito na ipinagtaka naman nito. Siguro inakala nitong mag-eempake na siya paalis. Pwes, nagkakamali ito.

"May nabuo lang sa isip ko." sagot niya dito habang pinupunasan ang mga kamay sa hawak na bimpo.

Napansin niyang may dala na na itong jacket na nakasukbit sa balikat nito. Lalaking-lalaki itong tignan. Kaya nagdalawang-isip si Coreen sa naisip. But then again, not all gay guys act girly.

Naningkit ang mga mata nito sa kaniya. "Care to share?"

"Naisip ko lang na baka kaya ganito ka sa amin ay dahil..." she trailed off and stared directly at his piercing gaze. "Lalaki ang gusto mo."

She expected him to laugh and deny her accusations but his next move surprised her. But the man stayed silent and left without a word.

Nakaalis na ito ay nanatiling nakatingin si Coreen sa nakasarang pinto. Bakit bigla siyang nakaramdam ng kaba? Pakiramdam niya ay tumayo lahat ng balahibo niya sa katawan sa paraan ng pagtitig na ginawa nito sa kaniya bago ito umalis. His eyes held a promise of something. Pero ano? Sumobra ba siya?

Who cares? He asked for it. Sabi ni Coreen sa sarili at tinapos na lang ang gawain.

"Hello, Tita? Kumusta ho diyan, si Rica po?" tanong ni Coreen sa tiyahin nang matapos ang lahat ng gawain niya ay naisipan niyang tawagan ito para siguruhing ayos lang ang kapatid niya.

"Ayos naman siya. Nagd-drawing at nagkukulay lang tapos ay matutulog." marahang sagot ng tiya Sabel niya.

Nagpapasalamat talaga siyang naging mabait ang tiyahin niya at hindi katulad ng Tiyuhin niyang masama ang ugali dahil baka matagal na silang napalayas sa pamamahay ng mga ito.

"Gising po ba siya? Pakausap naman po."

"Sige. Sandali lang." narinig niya ang pagtawag nito sa kapatid niya hanggang sa narinig niya ang mahinang boses ng nakababatang kapatid.

"Hello, Ate?" napangiti siya.

"Hi, bunso. Balita ko gumuhuhit ka daw at nagkukulay, ha? Pag-uwi ko ipakita mo sa akin, ha?"

Ilang beses na ipinikit-pikit ni Coreen ang mga mata nang maramdaman ang pag-iinit ng mga ito. Naaawa siya sa kapatid niya dahil sa edad nitong sampu ay tumigil na ito sa pag-aaral. Madalas niyang makita ang lungkot sa mga mata ng kapatid sa tuwing makikita ang mga pinsan nitong pumapasok sa School.

"Opo, Ate."

"Sorry bunso, ha? Sorry kung hindi na ako nakakauwi gabi-gabi. Promise pag-uwi ko uuwian kita ng mga laruan o pagkain. Ano ba ang gusto mo?" pinilit niyang pasiglahin ang boses para hindu malungkot ang kapatid.

"Talaga, Ate?" narinig niya ang tuwa sa boses nito. "Gusto ko sana ng donut, Ate."

"Sus! 'Yun lang ba? Gusto mo bilhan kita ng dalawang kahon, eh!" masayang sabi niya sa kapatid.

Narinig niya ang pagtawa nito at muli siyang napangiti.

"Ate, kailan ako pwedeng bumalik sa School?"

Sa tanong ng kapatid niya ay natigilan siya at hindi na napigilan ang sariling maiyak. Tinakpan niya ang bibig at pinigilan ang sariling mapahikbi. Nagkunwari siyang umubo at tumikhim para hindi barado ang lalamunan niya.

"Bunso kasi hindi ka pwede sa School sa ngayon, eh. Baka mapagod ka. Pero promise sa'yo ni Ate na gagawa siya ng paraan para makabalik ka na, ha?" pinunasan niya ang mga mata.

"Okay lang, Ate. Basta mag-iingat ka diyan, ha?"

"Oo naman, bunso. Ang Ate mo pa ba? Ikaw ang laging mag-iingat ha? 'Wag kang papakapagod at laging susunod kay Tita Sabel, okay?"

"Opo, Ate. Sige po, babay."

"Bye, bunso."

Nang maputol ang linya ay hinayaan niya ang mga luhang kanina pa pinipigilan na bumagsak. Kailangan na niyang makaipon para mapa-opera ang kapatid niya sa lalong madaling panahon.

Nakatulog siyang lumuluha.

COREEN SLOWLY WOKE UP to the feeling of something warm trailing up her body.

Unti-unti niyang iminulat ang mga mata hanggang sa nanlaki ang mga ito nang makita ang isang kamay na may gwantes na pinapasadahan ng darili ang binti niya; without actually touching her. Is that even possible? Her eyes trailed up the said hand to find Royce with no emotion on his face.

Napalunok si Coreen at tatayo sana para pigilan ito ngunit napasinghap siya nang tumingala siya ay makita niya ang mga kamay niyang nakatali sa headboard ng kama.

"Ano 'to? Pakawalan mo ako! Hindi magandang biro ito!" inis niyang sabi sa wala pa ring kangiti-ngiting si Royce.

The man gave her a pointed look. "Yeah? Now we're talking about jokes."

"Biro lang' yun, biro!" she emphasized.

"Doesn't sound like one to me." he said coldly that sent shivers down her spine.

Napakagat labi siya ng maramdaman ang daliri nito na unti-unting lumalapit sa pinakaiingatan niyang pagkababae.

"N-no! I'm sorry!" she choked back a sob.

His face hovered abover her own and she smelled his breath as he got closer and closer to her face. Her heart pounded faster. But to her relief and dismay, his lips and nose remained a centimeter away from her.

Halos maduling na siya sa pagtitig sa mga mata nito at kaunting galaw lang niya ay maaaring maglapat ang mga labi nila. Iyon ang unang pagkakataon na nakita niya ang mukha nito sa malapitan.

His eyes are dark, almost black with how intense his stare is. Her eyes travelled down to his nose down to his red lips, those sinfully sexy lips. Meron din itong maliliit na tumutubong balbas sa baba nito na nakadagdag lang sa kagwapuhan nito. Wala siyang makabakas na kahit isang tigyawat sa mukha nitong makinis at mamula-mula.

He continued to tease her and act like he's going to kiss her but he never did and it made her frustrated.

"Still think I'm gay, precious?" bulong nito sa mga labi niya.

She couldn't help but whimper when he pulled away to whisper something in her ear. "Was this better than your dream?"

She gasped in disbelief and stared wide eyed at his blank face. P-paano? Paano nito nalaman ang tungkol sa panaginip niya at paano nitong nasiguro na ito ang napaginipan niya?!

Royce smirked at her and stood straight. "I hate human contact. Not allergic to it." he said and tossed a scissor on her bed before walking away.