Napakadilim ng buong lugar saka pinalibutan ito ng mga nagkalakihang mga puno ng kahoy at naka tayo lamang siya sa gitna habang pinapakinggan ang iyak ng sanggol. Nangangatog ang kanyang katawan at muling sinubukang igalaw ang kanyang mga paa ngunit hindi niya magawa-gawa. Nagsimulang lumalim ang kanyang paghinga habang ang kanyang dalawang kamay ay nakatakip sa kanyang tainga dahil nakakarindi ang boses ng isang sanggol. "Albania!!! I WILL KILL YOU, PATI ANG ANAK MO,!" umalingaw-ngaw sa buong paligid ang baritonong boses na iyan at nagdulot iyon ng matinding takot sa kanyang buong katawan. "Albania,!! Gooo takboooo, iligtas mo ang anak natin,!!" sa narinig niya'ng boses na iyan ay tila nabuhayan siya ng dugo at kaagad nakagalaw upang tumakas. Naka ilang hakbang siya ng biglang bumulagta sa kanyang harapan ang isang lalaki na nagpatood sa kanya. Nanlambot ang kanyang tuhod at Nangangatog sa subrang takot na bumalot sa kanyang sistema ng tumutok ang baril sa kanyang sintido. "Mamatay
Samantalang si Vladimir ay nakapan-dekwatrong naupo sa mahabang sopa sa loob ng bar kasama ang kanyang mga kaibigan habang nag-iinom. "May problema ka na naman ba sa babae mo,?" tanong ng bartender sa kaniyang isang kaibigan, at tinaas niya lang yung baso niya. "Gusto ko siyang patayin agad at ilibing pero, hindi ko alam kung bakit may something sa loob ng puso ko na hindi ko siya kayang patayin, may boses sa loob at sumisigaw na hindi, hindi mo siya kayang sasaktan, "nailing na wika ng kanyang isang kaibigan habang humit-hit ito ng yusi, na ikina-angat sa sulok ng kanyang Labi. "Naiinlove ka na ba sa babae mo dude,?"baling nitong tanong sa kanya and he just let out his chuckle. "It's just a enticements desires,"he said keeping the cold expression on his face ngunit nginisihan lamang siya nito in disbelief face. "Tsk, sigurado kaba dude, hindi 'yan ang nakita ko sa iyong mga mata I see something sparkling love," nanunuksong wika nito sa kanya. "Honestly I'm confused right now,
Nalilitong nakatingin si Albania sa airport saka sumulyap sa lalaking nakatingin sa kanya mula sa malayo. "Hai ma'am this way," sabi ng stewardess at tumango lamang siya saka sumunod sa stewardess. umupo siya sa upuan habang iniisip kung sino sila lalo na yung lalaking nagdala sa kanya upang patakasin siya. matapos siyang dalhin sa abandonadong building. She smile dismissed the thought and just enjoy the opportunity. Kakaiba ang pakiramdam nang sumagi sa isip niya ang mukha ni Vladimir. “Pasensya na! Maaari ko bang malaman kung ano ang hinihintay natin?" tanong niya sa isang stewardess nang mapansing nasa airport pa sila. "Pagpasensyahan niyo na po ma’am, lilipad na po kami ilang minuto lang, may problema lang po,” sabi ng stewardess at umiling-iling na hinablot niya ang dyaryo. Nanlaki ang kanyang mata sa kanyang nakita. "Ano ito!?" tanong niya habang nakatingin sa imahe niya sa headline ng dyaryo. “Ma’am, this is you right? ” tanong ng stewardess at tumango siya. “Y
Hindi mapigilang mapangiwi ni Albania, dahil sa subrang sakit na bumalatay sa kanyang katawan.Marahan niya'ng ipinikit ang kanyang mata habang sumandal sa wall ng elevator. "Tayo!" dinilat niya ang kanyang mata ng marinig ang baritonong boses na iyon. Pinukol niya ito ng masamang titig bago ito dinuro. "This is your fault!"nangangatog ang kanyang bibig sa subrang pagka-suklam dito, ngunit tumitig lamang ito sa kanya ng walang ka buhay buhay na tingin. "Huwag mo akong hawakan!" napasigaw niya'ng banta dito ng akmang hahawak ito sa kanya. "Hindi mo ba nakikita ang iyong sarili huh? Anlakas pa talaga ng loob mong pairalin yang katigasan ng ulo mo!" umigting ang panga nitong, dinuro pa ang kanyang nuo sa kanyang matigas na hintuturo. "Ang sabi ko! wag mo akong hawakan! Ayokong tulungan mo ako. Hayaan mo akong mamatay sa ganitong sitwasyon!" ma pride niya'ng tanggi, bumuga ito ng hangin na tila ba naubusan na ng pasinya. “Damn! You woman!” bakas ang pagka-irita sa mukha ni Vladim
Nakatayo lamang si Albania sa harap ng dalampasigan. Nanlumo siya sa pag-iisip kung ano ang kanyang gagawin, oo nagtagumpay siyang makatakas sa halimaw na nagkulong sa kanya ng ilang buwan, ngunit hindi siya makakauwi. Nag-aalala rin siya sa mom niya, natakot siya paano kung gagawin talaga nito ang binabanta sa kanya na kapag tumakas siya at mahanap. FLASHBACK. Abala siya sa pag-iimpake ng mga gamit niya sa hotel na tinutuluyan niya noong unang beses siyang dumating dito. Napahinto siya nang may kumatok sa pinto. "Good Evening ma'am, here's a note for you," sabi ng isa sa mga staff sa hotel at nataranta siyang humawak sa envelope, hindi niya alam kung bakit pero kumirot ang puso niya nang buksan niya ang envelope. Huminga siya ng malalim at binasa ang nakasulat sa loob. "Mom,!'' she exclaimed looking at the picture and notes immediately lock her room and the window, she became paranoid while checking around. "No you can conquer this fear Albania you can't be coward by his t
*FLASHBACK* Napatigil siya sa pag-inom ng alak niya, nasa mansion pa rin sila tumatambay kasama ng mga kaibigan niya nang may tumawag sa kanya. "Tell me," sagot niya sa malamig na boses. "Panginoon, sinusundan ko ang reyna ngayon at nasa bar siya," sabi ng mayordomo niya at tumango ito na nakatingin sa kaibigan habang nakikinig sa kanila. "Okay keep your eyes open, and watch her move, We're coming," aniya at tinapos ang tawag. "Ow your woman, she's very brave than I think, bakit nasa bar siya ngayon, hindi ako makapaniwala, bakit hindi siya umuwi agad,?" sabi ng kaibigan niya at tumawa lang siya. "Mahal niya ang kanyang ina marahil alam niya kung ano ang maaari kong gawin kung sinubukan niyang tumakas," sabi niya. “You know I have a planned we try to figure out, how wise she is, You know I already trick this to my woman kaya nilalayo ko ang phone sa kanya kasi anytime baka isumbong niya ako, hindi siya magdadalawang isip na magsumbong. Kami, even I threatened on her. she d
Sa sandaling makapasok na siya sa loob ng airplane sa panghimpapawid patungo sa lugar kung saan palagi niyang ini-imagine na mapuntahan at last maisakatuparan na niya ito.Sumipol ang ngiti na puno ng ligaya sa kanyang labi habang pinagmasdan ang magandang tanawin mula sa itaas. Natanaw pa niya ang bansang kanyang sinilingan ngunit maliliit na ang mga Ito mula sa kanyang upuan. Naglalaro sa kanyang isipan ang possible niyang gawin sa Russia paano niya gawing memorable ang kanyang vacation doon.Napahinto siya at nabaling ang kanyang pag iisip sa kanyang biological na ama na ever since hindi niya pa ito nasilayan kahit sa larawan man lang. "So paano ko naman kaya siya makikilala hays, kung mangyare mang masilayan kopa siya napakabuti naman ngunit kung hindi talaga iwan baka hindi ko na lang pilitin na mangyare iyan," wika niya sa kanyang isip. Kahit na sa pag alis niya ay labag sa kalooban at kagustuhan ng kanyang ina ngunit ginawa niya talaga ang gusto niyang gawin. Will, hindi nam
BABALA SPG📌❗⚠️Nang lumalim na ang gabi ipinatong ni Albania ang kanyang hubog na pwetan sa Bench upang ipapahinga ang sarili mula sa alak na tila hinalungkat ang kanyang tiyan at tila nasusunog ang kanyang loob dahil sa init na kanyang nararamdaman.Ibinuhos niya ang malamig na tubig mula sa karagatan patungo sa kanyang nakahubad na paa habang nakapikit para damhin ang hangin na marahang tumama sa kanyang walang kapintasang balat. Gumalaw ang kanyang katawan kasabay ng magagandang himig mula sa karagatan.Ang sulok ng kanyang labi ay napaawang sa ngiti ng biglang kumikislap ang isang alaala sa kanyang isipan. Sa panahong isinulat niya ang kanyang mga hangarin sa mga tala at hinuhuli ang maliit na ibon mula sa hawla tsaka itinali ang tala sa mga pakpak ng ibon at lumipad ito pataas sa langit kasama ang kanyang munting tala.Hindi siya makapaniwala na pagkatapos ng kanyang kabaliwan na ideya ay hindi siya pinagalitan ng may-ari ng maliliit na ibon bagkos ay naiintindihan siya pala n