Hinihintay ko lang siyang mag matapos kumain. Pinagmasdan ko lang siya habang naghihintay, parang gutom na gutom nga talaga. Napatingin rin ako sa kanyangeeg kong na saan yung nakita ko kanina.Maliit lang siya pero mapapansin talaga siya pag nasa malapit. Hay naku Layviel, anong ginawa mo kagabi. Nakita kong patapos na siya sa kanyang kinain, bumalik na rin yung sigla niya pero sabog pa rin siya tingnan. Magulo kasi ang buhok."I'm done!" "So, sabihin mo na sa akin kung anong nangyari sayo bakit hindi ka pumasok kanina," mahinahong sabi ko. Hindi ko magawang magalit sa kanya, ngumuso siya sa akin."Bago yan, may tanong muna ako," sabi niya. Iniwas na naman niya pero hinayaan ko lang siya."Ano?""Kilala mo ba si Zephyrus Bryle Yanetta? parang sikat kasi siy—" "Of course, hindi mo ba yun kilala?" agad kong sabi ng marinig ang pamilyar na pangalan. Sino bang hindi makakilala sa lalaking yan."Hindi," naguguluhan niyang sagot. Ayun, itong babaeng to hindi kilala ang bigating tao na ya
"Anong nangyari?" nag-alala kong tanong sa kanya. Nilayo ko siya sa akin para matingnan ko ng maayos ang mukha niyang problemado. Ano bang nangyari sa isang to, jusko naman."Kaya ako hindi pumasok kasi may nangyari kagabi," sabi niya ng mabilis pagkatapos pumikit ng mariin sa harap ko. Ayaw niya akong tingnan."Ano?" seryosong tanong ko sa kanya. Tiningnan niya ako sa mata parang naiiyak na."Kagabi bumalik ako sa bar," nag-iwas ng tingin. Alam ko na iyun."Tapos?""Nagkita kami ni Zephyrus," bulong nuyang sabi. Tumaas ang kilay ko sa sinabi niya. Akala ko si Ivan."Tapos?""Yun ang pangalawang beses naming pagkikita.""Kailan ang una?""Noong nag break kami ng ex kong bugok," sabi niya parang wala lang sa kanya ang pagtawag ng bugok sa ex niya. Susuwayin ko siya kung wala lang akong tinanong sa kanya."Nong isang araw pa. Tapos?" Sasagot na sana siya sa akin ng may na realize ako."Paano kayo nagkakilala?" takang tanong ko. Si Zephyrus Bryle Yanetta yun, hindi basta basta."Sa bar,
"Ayaw ko ng pumunta sa bar," sabi niya na nagpapangiti sa akin pero nawala rin agad ng dinagdagan ang sinabi. "Sa ibang bar nalang siguro."Mahina ko siyang hinampas sa balikat niya. Siraulo.Natahimik kaming dalawa, parehong malalim ang inisip naming dalawa. Inisip ko kung anong meron sa lalaking yun bakit bumigay agad si Layviel kahit kakilala niya palang sa lalaki. Kung pagusapan naman ang pagiging billionaire, hindi naman alam ni Layviel. Baka kung alam niya iniwasan na niya agad ito."Sht!" biglaang mura. Dahil sa gulat natigil ako sa pag-iisip."Ano na naman nangyari sayo?" "Umayghad Ven! may nasabi ako kanina!" sigaw niya habang nakahawak pa sa bibig."Ano?" tanong ko agad sa kanya. Galing mambitin isang to."Sinabihan ko siya ng manyak." Napatingin agad ako sa kanya dahil nagulat sa kanyang sinabi. "You mean si Zephyrus Bryle Yanetta? isang billionaire, sinabihan mo ng manyak?" hindi makaniwalang tanong ko sa kanya. Tumango siya kaya napakurap-kurap ako habang napatingin sa
"Kinausap ako," mahinahong sagot ko. Hindi ko na kailangan sabihin sa kanya ang pinagusapan namin. Basta alam niyang kinausap ako ni Ivan, yun na yun."Anong gagawin mo ngayon sa kanya?" balik niyang tanong sa akin. Tinanong ko siya ng ganito kanina, ngayon ako naman ang tinanong niya."Iiwasan ko rin siya," sagot ko. Pero habang sinabi ko ito sa kanya parang mahihirapan ako lalo na't sunod ng sunod si Ivan sa akin."Anong ngiti na yan?" tanong niya. "Kung gusto mong makausap siya, edi kausapin mo. Wag mo akong gayahin, hindi purket iiwas ako, iiwas ka rin."Umiling ako sa kanya at iniwas nalang ang usapan doon. Ngayon naalala ko si kuya, sasabihin ko sa kanya ang napagusapan namin. Hindi naman ito bago sa akin."Nagkasagutan kami ni kuya kanina," malungkot kong sabi. Kahit minsan naramdaman kong controlado ako ni kuya, nalulungkot pa rin ako sa huling pinagusapan namin."Anong nangyari?" nag-alala niyang tanong. Hindi talaga kami umabot ni kuya sa ganito, ngayon lang. Siguro nagsasaw
Gusto ko rin naman ang maging mabait sa ibang tao pero hindi ito ang gusto kong paraan. Ito ang paraan nila kaya sinunod ko ng ilang taon."Ven, hindi purket magpakatotoo ka sa sarili mo ay hayaan mo na ring malayo ang pamilya mo sayo," mahinahong sabi niya. Natigilan ako at bumaling sa kanya. Inisip ko talaga na pag malayo ako sa pamilya ko, magagawa ko na ang gusto ko. "Wag mo akong gayahin Ven," natatawang sabi niya kahit wala namang nakakatawa. Parang may na-isip siya."Pero, hindi ba dahil nagpakatotoo ka kaya ka tinaboy ng pamilya mo dahil hindi mo sinunod ang gusto nila? parang ganun din ang mangyayari sa akin."Umiling siya sa akin."Wag mong hayaan na mangyayari yun sayo Ven. Mahal ka ng pamilya mo, iyan ang palagi mong tandaan." Nakatingin lang ako kay Layviel na ngayon parang maging emotional na sa pinagusapan namin pero hindi ko magawang magtanong sa kanya. Kung gusto niyang sabihin sa akin, sasabihin niya naman ito ng kusa.Minsan kailangan rin natin itago sa iba ang to
"Okay, I'll try," sagot ko lang sa kanya. Niyakap niya ako at ganun din ako sa kanya. Siya lang talaga ang nagpapagaan ng damdamin ko kung hindi ang pamilya ko. Siya kasi palagi kong kasama maya hindi ko ma iwan kahit anong sabihin nila.May bigla akong naalala kaya humiwalay ako sa kanya."Bakit hindi mo rin gawin sa pamilya mo?" tanong ko. Pinagmasdan ko ang nagulat niyang reaction at kung paano siya nabalisa dahil sa sinabi ko."Layviel?" tawag ko sa kanya pero parang wala siya sa kanyang sarili kaya hindi niya narinig."Layviel?" "Layviel?" pangatlong tawag ko at doon bumalik siya sa kanyang ulirat."Tinaboy na nila ako eh," natatawang sabi niya. Medyo nagtaka pa ako dahil wala namang nakakatawa. Tiningnan ko lang siyang ngumuso at tumango sa akin. Magtanong pa sana ako tungkol sa pamilya niya pero mawala siya sa kanyang sarili kong pinagusapan ang kanyang pamilya kaya hindi ko na tinuloy.Tumayo siya kaya nagtaka akong tumingin sa kanya."Saan ka pupunta?" tanong ko."Kukuha ako
"[Layviel, ano naman itong pinasok mong problema!?]" Galit pa rin si ate, halata sa boses niya. Pero alam kong nag-alala lang talaga siya kay Layviel. Nag-alala rin ako kay Layviel."Sorry ate.""[Hayst Layviel! wag kang lumabas sa condo mo kung ayaw mong masaktan.]"Narinig ko ang inis na boses ni ate Jemma pero may hali g pag-alala ito."Alam ba nila ate?"Tumingin ako sa mukha ni Layviel na nag-alala rin habang nakatingin sa tv kung saan balita pa rin si Mr. Yanetta."[Hindi pero maraming nag-aabang diyan sa labas, kung saan nila nakita si Mr. Yanetta. May tumawag din sa akin, nagtanong kung ikaw ba yung kasama ni Mr. Yanetta.]"Bukod sa amin dalawa ni ate Jemma alam kong may ibang nakakilala kay Layviel kaya bukas o mamaya kakalat na ang pangalan niya. Ngayon hindi pa dahil walang pag nakakilala sa babaeng nakatalikod."Okay ate.""[Wag ka munang pumasok bukas.]" "Bakit!?"Halata sa mukha ni Layviel ang pag ka disappoint dahil sa sinabi ate Jemma pero alam kong susundin niya pa
"Paano ka makakauwi? baka dumugin ka sa labas?" nag-alalang tanong niya medyo iniwasang magtanong ulit ako sa kanya. "Bukas ka nakang umuwi," mahinahong dagdag niya."Pwede pero nag text si mommy na nasa manila sila at pupunta sila sa condo ko mamaya para doon mag dinner," paliwanag ko. Ayaw ko siyang iwan pero kailangan kong puntahan sila mommy. Babalik nalang ako bukas, alam kong maging mas malala pa ito."Alam na nila tita?" tanong niya.Umiling ako kahit hindi ako sure dahil hindi namin napagusapan."Hindi ka nila na kilala," pagsisinungaling ko. Ayaw kong pati pamilya ko problemehin niya. Ako na bahala sa kanila."Don't worry, alam kong may ginawa na si Mr. Yanetta ngayon," mahinahong sabi ko sa kanya ng makitang nag-alala pa rin siya sa akin.Alam kong sinisisi niya ang sarili niya ngayon pero hindi ko alam kung anong sasabihin sa kanya para gumaan ang pakiramdam niya.Tumawag si mommy kaya agad ko itong sinagot. Nakita kong tumingin si Layviel sa akin habang hinihintay akong ma
Ginawa nila iyun dahil sa akin dahil inisip nilang masyado akong pa importante, kami ni Layviel pero dahil ako ang nasa harap dati, sa akin napunta ang isulto nila at hindi rin nila magawang insultohin si Layviel kasi simula palang magaling na siya kahit noong baguhan palang siya.Nakatingin parin kami sa model na parang iiyak na kaya hindi na talaga maayos ang kanyang naging pose."Naranasan naman iyan ng mga model kapag nagsimula palang," sabi ni ate. Nakikinig lang ako sa kanila."Depende na sa kanila kung magpatuloy ba sila o hindi na," seryosong sabi ng kausap ni ate.Kung dati hindi pinalakas ni Layviel ang loob ko, kung sinusukuan niya ako o si ate, wala ako ngayon dito. Nasaktan ako sa mga insulto nila sa akin, nasaktan ako kaya inisip ko na hindi na ako babalik."Si Vanessa naranasan na rin iyan, mag malala nga yung sa kanya," sabi ni ate at sumulyap sa akin. Tumingin din sa akin ang kausap niya."Paanong malala?" takang tanong niya at bumaling kay ate."Pinagalitan na may ka
Ngayon kaming tatlo na ang nakatingin sa model na napagalitan ulit."Kanina pa iyan ha?" takang sabi ni ate at tumingin sa mga staff."Baguhan iyan, kanina ko pa siya hinintay matapos," sabi ng bading. Pareho kaming tumingin sa kanya."Bakit?" tanong ni ate."Kanina pa iyan napagalitan, kaya kakausapin ko. For sure iiyak iyan pag-alis niya iyan sa gitna at baka maisipan pang huminto," seryosong sabi niya.Napatingin naman ako sa bagong model at naalala noong panahon na nag sisimula rin ako.FLASHBACKOne week na akong pumasok kung saan nag momodel si Layviel pero hindi parin ako sanay sa harap ng camera pero wala silang sinabi sa akin kahit natagalan kami. Ngayon hindi nakapasok si Layviel dahil naka lagnat siya. Pumunta rin yun sa bar kagabi kaya siguro ang kahapon na masama ang pakiramdam naging lagnat na ngayon."NEXT!" sigaw ng isang staff pagkatapos ng isang model. Papalit na iyun ng damit, sobrang bilis niya lang natapos at ngayon ako na ang haharap doon.Wala si ate ngayon dahi
Sobrang pula ang mukha ko ng lumabas ako sa dressing room dahil sa pang-aasar nilang dalawa sa akin, hindi ko na ata kailangan ng blush on."You look so beautiful and sexy Vanessa," sabi ng isang bading na make up artist ata sa ibang model pero kilala ako at syempre kilala ko rin siya dahil kay ate.Tiningnan niya pa ang kabuohan ko. Ngumiti ako sa kanya."Thank you, you're beautiful too," nakangiting sabi ko. Maganda naman talaga siya, hindi halatang bading, lara siyang babae."Parang blooming ka ngayon ha," nakangiting sabi niya halatang nang-asar. Argh, alam pala nila ang tungkol kay Ivan. Ito kasing Ivan walang bukang bibig kundi ako kapag pumunta rito."Sa make up lang," nahihiyang sabi ko. Tagal naman matapos yung naunang model. Feeling kong baguhan lang kaya nakita kong hindi pa siya comfortable sa harap ng camera at palaging pinapagalitan kaya natagalan. Ganitong oras dapat ako na yung nandoon sa harap."Asus, talagang maganda ka kahit walang make up, lalo na siguro ngayon pa
"Hindi," agad niyang sagot."Anong dahilan mo bakit ka nagtanong sa akin ngayon?" tanong ko sa kanya."Gusto kong ipalaam sayo kahit sabihin mong 'ayaw mo sa akin' hindi kita titigilan," seryosong sabi niya. Lumakas ulit ang tibok ng puso ko. Hindi ako makapagsalita."Useless lahat ng pag ignore mo sa akin dahil pupuntahan kita, kaya kung ako sayo subukan mo nalang akong kilalanin at doon ka mag desisyon na iwasan ako," sabi niya. Tumaas ang kilay ko."Iyan ba ang pinunta mo dito?" kunot noong tanong ko."Oo, mamimiss kasi kita sa gabi kasi hindi kita maka usap kaya please mag reply ka na," parang batang sabi niya. Wow? kaya ba niya sinabi ito lahat dahil gusto niya akong mag reply sa kanya dahil namiss niya ako? ibang klaseng lalaki."Subukan ko," simpleng sabi ko lang, pero alam kong mag reply talaga ako sa kanya. Inisip ko lang, paano niya patunayan ang sarili niya kung palagi ko siyang iiwasan.Natahimik kaming dalawa.Halos mapatalon ako sa gulat ng may naramdaman ako sa aking ba
"Ngayon lang naman iyan inasar," sabi naman ni ate. "Ngayon lang din naman iyan na in love," dagdag niya. Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. In love?"Pinagsasabi mo ate," agad kong sabi. Tumawa lang siya at inayos na ang mga damit ko. Kahit kailan tong si ate.Patapos na akong make up ng may narinig kaming kumatok sa pintuan kaya kaming tatlo ang napatingin doon habang ako sobrang lakas ng tibok ng puso ko ngayon. Parang alam na niya kung sino ang kumatok ha.Binuksan ni ate iyun at mas lalong lumakas ang tibok ng puso ng makita ang lalaking kanina pa nila inasar sa akin."Magandang umaga Mr. Wilson," bati agad ni ate at tumingin sa akin na nakangisi na. Umirap ako sa kanya at humarap sa salamin. Pinagpatuloy naman ng make up artist ang ginawa niya.Ano bang ginawa niya dito?Napatingin ako sa bag na binili niya kahapon. Umay, nakakahiya! bakit kasi iyan ang dinala ko. Argh! bahala na siya, binigay niya naman eh."Good morning," bati niya pabalik kay ate peto ramdam ko ang tingin
Ginawa ko ang lahat wag lang ulit isipin ang salitang 'girlfriend' sa utak ko. Medyo nahihibang na ako, iniiwasan ko tapos inisip na maging girlfriend niya. Baliw lang.Natapos ako sa paghahanda ko, bumaba na ako at dumeritso sa sasakyan ko. May nakita pa akong nakatingin sa akin pero hindi ko na iyun pinansin, wala namang kumuha ng picture sa akin at walang lumapit kaya hindi ko na ginawang big deal iyun.'Ano kaya ang mangyayari ngayon?'Sumakay na ako sa sasakyan at pinatakbo agad iyun. Narinig ko pang tumunog ang cellphone ko dahil sa tawag kaya binagalan ko ang takbo ko at sinagot iyun."[Vanessa,]" bungad ni ate sa akin."Good morning ate.""[Good morning,]" bati niya pabalik sa akin."Bakit ka napatawag?" tanong ko. Wala bang pasok sa trabaho ngayon? wag na nilang ipostponed nasa daan na ako papunta sa studio."[Gusto ko lang ipaalala na may pasok ka ngayon,]" mahinahong sabi niya sa akin. Napangisi ako sa narinig, inisip niya atang hindi ako papasok."Tinamad ako pumasok ate,
Pumunta muna ako sa sala para doon nalang makipagchikahan sa kanya."[Oo naman,]" confident niyang sagot. Aba! hindi.man lang nahiya, parang may boyfriend ha? sila na ba ni Mr. Yanetta? alam kong hindi."Confident ka pa talaga, wala ka namang boyfriend," natatawang sabi ko sa kanya. Narinig iong suminghap siya sa sinabi ko kaya napangiti ako."[Kaya nga sasabihin ko na sayo na naghanap ako ng makakain ngayon pero hindi ko trip yung mga pagkain kasi gusto ko Jollibee,]" mabilis niyang sabi kaya tumawa ako ng malakas. "[Marunong ka na talagang gumanyan ha,]" sabi niya sa kabilang linya habang tumawa ako. Tumingil ako sa pagtawa at ngumiti nalang bago nagsalita."Hayaan mo ma'am may uutusan akong bumili ng Jollibee para sayo, total wala ka namang boyfriend na gagawa niyan sayo kaya mag volunteer nalang ako," pang-aasar ko sa kanya at hindi na pinansin ang huling sinabi niya. Narinig kong suminghap siya kaya at ngumisi lalo."[Mang-asar ka pa, tingnan natin kung makakatawa ka kapag ako a
Natigil lang ako sa pag scroll sa kanyang Instagram ng makitang naluto na ang fried rice ko. Bago ako umalis doon sa profile niya finollow ko muna siya at nakangiting kumain na.Madaling araw pa naman pero parang yung energy ko mataas na dahil lang sa nakita ko. Napatitig ako sa pagkain ko habang kumain at inisip si Ivan.Kung mapatunayan niya ang kanyang sarili, hindi ko na siya iiwasan at pagbigyan ang sarili ko. Hindi ko iyan sabihin sa kanya pero sana ma isip niyang patunayan ang sarili niya na seryoso siya sa akin. Ayaw kong paglaruan lang dahil ayaw kong masaktan. Ayaw ko ng hindi seryoso dahil ayaw kong lulukohin lang. Kung mapatunayan ni Ivan na iba ako sa mga babae niya, hindi ako magdalawang isip na buksan ang puso ko para sa kanya.Tinapos ko na ang pagkain ko at hinugasan ang ginamit kong plato at umakyat na sa kwarto. Umupo ako ng ilang minuto bago humiga sa kama. Tiningnan ko ang oras, 3:30 am kaya pumikit muna ako para makatulog muna. Medyo maaga pa naman para maghanda
Mas mabuti na rin siguro kapag masama ka sa tingin ng ibang tao sayo para hindi ka ma take advantage parati. Hindi naman importante ang inisip nila, ang importante kung ano ang inisip mo sa sarili mo.Kung sabihin niyong kasalanan ko kasi hindi ako marunong mag 'hindi' sa mga gusto nila na minsan ayaw ko. Marunong ako pero hindi lang sila nakikinig dahil inisip nilang okay lang sa akin lahat kahit sinabi ko ng hindi. Bingi sila sa mga 'hindi' ko.Ang hirap maging mabait, kaya ngayon para akong nakalaya."[Pwede naman iyun kung gustuhin mo,]" mahinahong sagot niya sa tanong ko. "Pero ayaw ko," agad kong sagot. Ayaw ko na wala akong alam sa lahat. "Ayaw kong maging clueless nalang parati," dagdag niyang sabi. Gusto ko ito, hindi ito pinilit ni Layviel, hindi ito masama dahil ito ang kagustuhan ko para sa sarili ko.Gusto ko rin naman gumaya sa ibang babae, para kasing hindi na ako makakasabay dahil hindi ako updated sa mga trend ngayon. Masama man tingnan sa iba, lalo na sa mga matata