MELCU CHUCK...Nakapasok na sila sa lugar kung saan dinala ng mga kalalakihan si Courtney. At dinig na dinig n'ya mula sa earpiece na gamit ng asawa ang lahat ng nangyayari dito. Hindi n'ya mapigilan ang pag-igting ng kan'yang mga panga at pagkuyom ng mga kamao habang nakikinig sa pananakit ng dalawang babae sa kan'yang asawa.Kanina pa s'ya nagmamadali at panay ang ungot sa mga kasama n'ya na lumusob na sila dahil kanina n'ya pa naririnig na nasasaktan si Courtney at pinagtulongan ng dalawang magkakapatid.At bilang asawa nito ay masakit sa kan'ya ang malaman at marinig na sinasaktan ng ibang tao ang kan'yang pinakamamahal na babae. Kuyom ang kan'yang mga kamao at igting ang mga panga na inihanda n'ya ang kan'yang baril. Kanina pa s'ya kating-kati na pumasok para s'ya mismo ang bumali sa leeg ng mga hayop na babae na nanakit sa kan'yang asawa. Ang lakas ng loob ng mga ito na saktan si Courtney dahil hindi ito makapanlaban.Kasama n'ya ang kan'yang mga pinsan na sina Briggs, Henry at
MELCU CHUCK... Pumasok sila sa loob at nakita nila na napakaraming mga armadong kalalakihan ang nasa loob ng abandonadong pyer. Lahat ay may mga hawak na matataas na kalibre ng armas kaya naging maingat silang lahat na hindi makagawa ng kahit na anong ingay. Iniiwasan ng lahat ang makabulabog ng kahit ano dahil hindi pa dumadating ang hinihintay nila. Narating nila ang looban at wala pa ring kaalam-alam ang mga tao na naroon na may nakapasok na sa balwarte ng mga ito. "Pumpkin are you ok?" mahinang tanong n'ya sa asawa sa suot na device. Kanina n'ya pa gustong takbuhin ang kinaroroonan nito para saklolohan ang asawa sa pananakit dito ng magkapatid. Naaawa na s'ya kay Courtney ngunit alam n'ya na matapang ang kan'yang asawa at malalagpasan nito ang lahat. At sinisigurado n'ya rin dito na nasa likod lang s'ya ng babae para alalayan ito. "I-I'm fine hubby," mahina ang boses na sagot nito. Alam n'ya na hindi ito ok dahil kanina n'ya pa naririnig ang paulit-ulit na pananakit dito ni
MELCU CHUCK... Kausap n'ya ang asawa at aaminin n'ya na napanatag ang loob n'ya ng malaman na ayos lang ito kahit na sinaktan ng dalawang babae. "Let's go!" aya ni Carter sa kanila ng makita na nakapasok na sa loob ang hinihintay nila. Nagsihanda silang lahat at sunod-sunod na tinakbo ang pagitan ng kinaroroonan nila at ng bukana ng naturang pyer. Wala pa sa mga taohan ng mga ito ang nakakita sa kanila kaya wala pang putokan na maririnig sa lugar. Hindi na s'ya naghintay pa ng utos mula sa mga ito kung ano ang kan'yang kailangan na gawin. Naghanap s'ya ng pwedeng daanan para makapasok sa loob at agad naman s'yang nakakita ng maliit na lagusan. Maingat at walang ingay ang kan'yang mga galaw. Aaminin n'ya na nakaramdam s'ya ng takot at kaba ngunit kapag naiisip n'ya si Courtney na s'yang kan'yang ililigtas ay nabubuhayan s'ya ng loob at naging matapang sa pagharap sa panganib na nakaabang. Walang katao-tao sa lugar na pinasukan n'ya kaya malaya s'ya sa kan'yang mga galaw. Hinanap
COURTNEY ANNIKA... Nakaramdam na s'ya ng hapdi at pamamaga sa kan'yang mukha dahil sa paulit-ulit na pananampal sa kan'ya ng magkapatid. Hindi n'ya inaasahan ang mga natuklasan n'ya kay Niana at kay Garnett. Sino ang mag-aakala na magkapatid pala ang mga ito. Hindi n'ya alam kung paano naging magkapatid ang dalawa kahit na nabanggit na kanina ng mga ito na magkapatid sa ina ang relasyon ng dalawa ngunit hindi pa rin malinaw kung sino ang ina na tinutukoy ng mga ito. Kung ang kan'yang step-mom o may iba pang ina ang mga ito. Ang kan'yang mga iniisip ay agad na naudlot ng biglang bumukas ang pinto at pumasok si Niana kasunod si Garnett ngunit may isa pang kasama ang mga ito na ikinasalubong ng kan'yang kilay. Hindi n'ya kilala ang naturang tao at ngayon n'ya lang ito nakita. "Well.. well..well..! Finally we meet," natatawang sabi nito sa kan'ya habang papalapit sa kan'yang kinaroroonan. "Sino ka?" matapang na tanong n'ya rito. "Hmmmm! Hindi mo ako kilala?" "Kung kilala kita, ma
COURTNEY ANNIKA... Nanginginig na s'ya sa takot ng marinig ang sunod-sunod na putok ng baril. Mariin n'yang ipinikit ang kan'yang mga mata dahil hindi n'ya kayang tingnan ang nangyayari sa kan'yang harapan. Natatakot din s'ya sa kan'yang makita lalo na at naiisip n'ya ang kan'yang kapatid na s'yang kaharap ng tatlong babae kanina at dalawa sa mga ito ay may hawak na baril. Hindi n'ya inaasahan na mauuwi sa ganito kagulo ang lahat. Kung alam n'ya lang na magiging ganito ang kahihinatnan ng kanilang buhay ay sana nagpakalayo-layo na lang s'ya para wala ng madadamay sa galit ng mga ito sa kan'ya. Marami na ang nasaktan at hindi n'ya na kakayanin pa kung may susunod pang masasaktan ng dahil sa kan'ya. Tumutulo ang kan'yang luha habang mariin na nakapikit ang kan'yang mga mata. Wala man lang s'yang may nagawa para tulongan ang kan'yang kapatid. Wala s'yang silbi sa buhay na kahit ang sarili n'ya ay hindi n'ya kayang protektahan. "Courtney!" natigil s'ya sa kan'yang mga iniisip ng mar
COURTNEY ANNIKA... "Fvck you Carson! Bakit ngayon ka lang!" natigil ang kan'yang panginginig ng marinig ang pangalan ng asawa na tinawag at minura ng kan'yang kapatid. Nabuhayan s'ya ng loob ng malaman na kasama n'ya na si Chuck at ligtas ito. "I'm sorry wife! I'm sorry!" hindi magkandauga na paghingi nito ng paumanhin sa kan'ya at agad na sinugod s'ya ng mahigpit na yakap. Hindi n'ya napigilan ang mapahagulhol ng iyak at mahigpit din na niyakap ang asawa. "C-Chuck!" nanginginig ang boses na tawag n'ya sa pangalan nito. "Yeah! It's me! I'm sorry for being late, ang dami kasing mga asungot sa dinadaan ko," masuyo na paghingi nito ng tawad habang mahigpit s'yang yakap. "N-Nasugatan ka ba?" nauutal na tanong n'ya rito ng maalala na galing ito sa isang madugo na labanan. Agad din s'yang kumalas sa asawa at sinuri ang katawan nito. May mga sugat ito sa balat ngunit gasgas lang at wala namang dugo na marami sa katawan kaya nakampanti s'ya na maayos lang ang asawa. "I'm ok wife! No wo
COURTNEY ANNIKA... Natapos ang lahat at nakaalis sila sa lugar ng ligtas. Kasama n'ya at kaagapay ang kan'yang asawa. Ang kapatid naman ay naiwan sa lugar para asikasuhin ang nangyari. Kasama nito ang mga pinsan ni Chuck at kaibigan at ang mga pulis na kasabay ng mga ito ng sumugod sa lugar. Sila naman ay kasama ang mga taohan ng pinsan ni Chuck at sakay sila sa helicopter na pag-aari ng isa sa mga Carson para daw masiguro na ligtas silang makakauwi. Ipinaalam na ni Chuck sa kan'ya na dideritso sila sa bahay ng kan'yang ama para makita nila agad si Pia na naghihintay sa kanilang pagdating. "How do you feel wife? May masakit ba sayo? Dadalhin kita sa hospital!" tanong ng kan'yang asawa nang umangat na ang sinasakyan nilang helicopter. Nakaupo ito sa kan'yang harapan habang hawak-hawak ang kan'yang kamay at puno ng pag-aalala ang mga mata na nakatingin sa kan'ya. Tipid n'ya itong nginitian para iparating dito na ayos lang s'ya at wala itong dapat na ikabahala. "Ayos lang ako, Chu
MELCU CHUCK... Naging emosyonal ang pagkikita muli ng asawa at ng ama nito. Isiniwalat ng kan'yang byenan ang katotohanan sa likod ng pagkatao ni Courtney at Carter. Magkapatid pala talaga ang dalawa sa ama at ina. Nakaupo silang apat sa sofa na nasa loob ng library ng matandang Zobel para sa pag-uusap ng mga ito. Nakauwi na din si Carter mula sa lugar kung saan itinago ng dating asawa ng ama nito si Courtney. At pagdating na pagdating nito ay agad itong pinatawag ng ama para mag-usap ang mga ito. Ang akala n'ya ay ang mga ito lang ang mag-uusap ngunit nagulat s'ya ng sabihan s'ya ng byenan na sumunod din sa mga ito. Kaya heto s'ya ngayon, nakaupo katabi ang asawa at magkaharap naman ang byenan na lalaki at si Carter. "Courtney, iha, sana ay mapatawad mo ako kung hindi kita na protektahan laban sa babaeng iyon," madamdaming paghingi ng paumanhin ng byenan sa anak nito. Agad namang tumayo si Courtney at lumipat sa tabi ng ama. Naupo ito at hinawakan ang kamay ng matandang Zobel.
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick