MELCU CHUCK..."Chuck!" tuwang-tuwa na tawag ni Courtney sa kan'ya ng makita s'ya nito. Isang linggo din s'yang hindi nagpakita sa mga ito at sobrang miss n'ya na ang asawa at anak. Hindi n'ya pala talaga kaya na malayo sa mga ito ng matagal. Kaya pagkatapos ng isang linggo at nagpasya na s'yang bumalik sa bahay ng mga Zobel para makita ang asawa at anak."Pumpkin!" tawag n'ya rito at agad na sinalubong ang asawa at niyakap ng mahigpit.Ganon din ang asawa sa kan'ya na hindi magkandauga sa pagyakap sa kan'ya."Oh my gosh! Sobra kitang na miss asawa ko! Bakit ang tagal mong hindi nagpakita sa amin?" si Courtney sa gitna ng kanilang yakapan."It's just one week baby! Anyway nandito ako para sunduin ka," nakangiting sagot n'ya rito habang hinahagod ang likod ng asawa."Talaga? Uuwi na tayo sa bahay natin?" "Tayong dalawa lang, Pia will stay here muna," sagot n'ya rito na ikinakalas nito sa pagkakayakap sa kan'ya at agad na nagtaas ng ulo para magtagpo ang kanilang tingin. Puno ng tanong
MELCU CHUCK... Pagka akyat sa kanilang kwarto ay sabay silang naligo at nagbihis ni Courtney. Inalayayan n'ya ito sa pagsuot ng damit pati na sa pag blower ng buhok nito at pagsuklay. Simpleng dress lamang ang suot ng kan'yang asawa ngunit lumulutang pa rin ang ganda nito. Kahit hindi pa tuloyan na bumalik sa dati ang katawan nito ngunit hindi pa rin maipagkakaila na lumulutang ang ganda ng asawa. "Gorgeous," papuri n'ya rito at hinalikan si Courtney sa ulo. Matamis na ngiti ang iginanti nito sa kan'ya na ikinasikdo ng kan'yang puso. "And you are handsome too," balik papuri ng asawa sa kan'ya. "I love you baby, mahal na mahal kita," madamdaming sabi n'ya rito. Nagsalubong ang kanilang mga tingin sa salamin at nakita n'ya ang pamumula ng pisngi ni Courtney lalo na ng kindatan n'ya ito. "M-Mahal na mahal din kita, Chuck. Salamat at hindi nawala ang pagmamahal mo sa akin kahit pa lumipas ang ilang taon na hindi tayo magkasama," namumula ang pisngi na sabi nito sa kan'ya. "Oh my
"C-Courtney buhay ka?" nauutal dahil sa gulat na tanong ni Niana sa kaibigan nito. Kitang-kita sa mukha nito na hindi ito makapaniwala sa nakita na buhay ang matalik na kaibigan."I am Niana! I'm still alive and kicking,"masayang sagot ng asawa at agad na tumayo at nilapitan ang nagulat pa rin na kaibigan at hinawakan sa magkabilang balikat."H-How? I-I mean paano? H-Hindi ba sinabi nila na p-patay ka na?" nauutal na tanong ng babae kay Courtney ngunit tinawanan lang ito ng kan'yang asawa."Yan din ang pag-aakala ko Niana! Akala ko ay mamamatay na rin ako pero mabait pa rin ang panginoon sa akin dahil binuhay n'ya pa rin ako. Hindi n'ya binigyan ng pagkakataon ang mga masamang tao na magtagumpay sa balak nila na patayin ako," turan ng asawa sa kaibigan nito. Natulos sa kinatatayuan si Niana at gulat na gulat pa rin ang hitsura nito habang nakatingin sa mukha ng kan'yang asawa. Para itong nakakita ng multo na nanlalaki ang mga mata at awang ang bibig habang nakatingin sa mukha ng kahar
MELCU CHUCK..."So.., you guys have dated for how long already?" usisa ni Courtney sa dalawang kaharap. Nagkatinginan ang mga ito ngunit mabilis na nag-iwas ng tingin si Carter pagkatapos at tanging si Niana na lang ang humarap kay Courtney para sagutin ang tanong ng kaibigan.Mahina s'yang natawa ng makita ang reaction ng mukha ni Carter at isa namang katakot-takot na tingin ang ibinigay nito sa kan'ya ng makita na pinagtatawanan n'ya ito."Hmmmm, a year," nakangiti na sagot ni Niana kay Courtney."Wow! That long? I'm happy for you Niana, alam ko na hindi mo talaga bet ang makikipag relasyon because you told me before na may iba kang lalaki na nagugustohan. What happened to that guy, anyway?" "People change, Courtney and so the feelings as well. And she's already married, so what's the use of keeping my feelings for him," walang gatol na sagot ni Niana kay Courtney. Nakita n'yang umigting ang mga panga ni Carter sa narinig ngunit hindi ito nagsalita. Nakamata lang s'ya sa bawat isa
MELCU CHUCK... The night went well at masaya silang nag-uusap ng mga bagay-bagay maliban kay Carter na poker face ang mukha at animo'y ipinaglihi sa sama ng loob ang ugali ng gabing iyon. Dinaig pa nito ang may dalaw na paiba-iba ang mood simula pa ng dumating ito hanggang ngayon na patapos na sila. "Hoy Zobel bakit parang byernes santo yang mukha mo?" mahinang tanong n'ya kay Carter ng makita na busy sa pakikipag-usap ang mga babae. "Shut up!" singhal nito sa kan'ya. "Fvck you! This is your idea, hindi ba? Bakit ngayon ay parang byernes santo yang pagmumukha mo!" sita n'ya rito. "Sana ay sinabihan mo man lang si Courtney na huwag akong gisahin sa harapan ni Niana," singhal sa kan'ya ni Carter na mahina n'yang ikinatawa. So ito pala ang binubusangot ng mukha nito. Ang ginawang paggisa ng kapatid nito sa harapan ni Niana. "Ay sus! Yan lang pala ang ikinagagalit mo? Eh di sabihan! Pum—," "Shut up! Gago ka talaga, manahimik ka nga!" pigil nito at tinakpan ng palad ang kan'yang bi
COURTNEY ANNIKA...Maaga s'yang nagising at nagluto ng kanilang almusal. Nami-miss n'ya si Pia at ang madalas na ginagawa nilang dalawa ng anak paggising nila. Pagluluto ng almusal ang kanilang bonding na dalawa ng kan'yang anak at hinding-hindi s'ya magsasawa na gumising araw-araw para makasama ito sa paggawa ng almusal nilang tatlo.Nauna s'yang bumangon at pumasok sa banyo para magsipilyo at maghilamos.Tulog pa si Chuck at hindi n'ya na muna dinisturbo ito dahil madaling araw na itong natulog dahil sa trabaho. Hindi s'ya iniiwan ng asawa kaya ang lahat ng trabaho nito na kailangang gawin ay sa bahay ginagawa ni Chuck kung saan ay katabi s'ya dahil hindi ito mapakali kapag hindi s'ya nito nakikita.Kaya madalas ay para na rin s'yang nagtatrabaho ng trabaho ng kan'yang asawa. Madalas ay pinagtatawanan n'ya ito ngunit kapag naiisip n'ya kung gaano s'ya kamahal ni Chuck dahil hindi nito gusto ang nawawala s'ya sa paningin ng lalaki ay hindi n'ya mapigilan ang mapangiti dahil sa sobran
COURTNEY ANNIKA... Dumating ang araw ng pagkikita nila ni Niana. Nagbibihis na s'ya ng pumasok sa kanilang silid si Chuck. "Are you ready, Pumpkin?" tanong ng asawa sa kan'ya. Nginitian n'ya ito at tinanguan. "I am hubby!" "Hmmmm! Pwede ba akong sumama?" ungot ng asawa. Simula pa kahapon ang pakiusap nito sa kan'ya na gusto nitong sumama sa kan'ya ngunit paulit-ulit n'ya ding ipinaliwanag dito na hindi pwede dahil date nilang dalawa ni Niana ang araw na ito. "Honey, nag-usap na tayo hindi ba?" s'ya sa asawa at itinaas ang palad para haplusin ang pisngi nito. Agad na umusli ang nguso ni Chuck ng marinig ulit ang kan'yang pagtanggi na isama ito. "I know but I re—," "I'm fine hubby at kaya ko na ang sarili ko, ok? Huwag ka ng mag-alala dahil walang mangyayari na masama sa akin," malambing na sabi n'ya rito para lang mapanatag ang loob ni Chuck. Nagbuga ito ng hangin at wala ding nagawa kundi ang hayaan s'yang umalis na mag-isa. "Alright! I surrender na basta tawagan mo agad ako
COURTNEY ANNIKA... "So, susunduin ka ba ni Chuck?" tanong ng kaibigan habang nakatayo sila sa labas ng coffee shop. Tapos na sila sa kanilang coffee session at nagkayayaan ng umuwi. Kanina pa s'ya hindi mapakali at nararamdaman n'ya na parang may hindi magandang mangyayari ngayong araw. Panay din ang pa simply n'yang paggala ng paningin sa paligid nila para magmatyag. "I don't think so! He's busy at ayoko na ding disturbohin pa. Mag cab na lang ako pauwi," sagot n'ya kay Niana. "Ihahatid na lang kita, how's that?" alok nito sa kan'ya ngunit tumanggi s'ya rito. "Ano ka ba? May meeting ka pa no at isa pa you spent so much time with me na at ok na sa akin yon. Kaya ko namang umuwi na mag-isa. Nakarating nga ako rito na mag-isa eh," natatawang sagot n'ya sa kaibigan. Ayon kasi dito kanina ay may meeting pa ito pagkatapos ng coffee nila kaya ayaw n'ya itong madisturbo pa at baka ma late ito sa meeting. Pwede naman s'yang umuwi na mag-isa at kaya n'ya na ang kan'yang sarili. Kailanga
CHARLES MALCOLM... "Fvck! Champ, Charlie, tulongan n'yo ako sa mga kapatid n'yo," hindi magkandauga na paghingi n'ya ng tulong sa kan'yang mga panganay. Naiwan silang walo sa bahay dahil may pinuntahan si Dee. At rules na sa bahay nila na kapag may pupuntahan ang isa sa kanila ng asawa ay kailangan na may maiiwan na isa kahit pa may tig-isang yaya ang kan'yang mga anak. Pito na lahat ang kanilang mga anak at dalawang taon na ang bunso nila ni Dee na kambal ulit. Halos dalawang taon lang ang pagitan ng triplets at ng bunso nila ng kan'yang asawa. Hindi naman problema sa kanila ang maraming anak dahil kaya naman nilang buhayin ngunit kapag may ganitong pagkakataon na s'ya ang nakatoka na magbabantay sa pito ay pakiramdam n'ya ay malalagas ang kan'yang mga bolbol. "Papa, you can do it. Busy ako sa paghuhugas ng mga feeding bottle nila," sagot ni Charlie sa kan'ya na ngayon ay mag- wawalong taong gulang na. Parang kailan lang ay katulad din ito ng mga kapatid ngunit ngayon ay katuwan
ABRIELLE DEE... "Ahhhhhh! Ang sakit ng t'yan ko! Charles! Charles!" namimilipit sa sakit na sigaw n'ya sa asawa. Nasa loob s'ya ng isang private room sa hospital na pinagdalhan sa kan'ya. Dalawang linggo na s'yang naka confine dahil sa OA n'yang asawa. May dalawang linggo pa bago s'ya manganak ngunit hindi na ito magkandauga sa pagpunta sa hospital at dito na sila nanatili simula pa noong nakaraang dalawang linggo. Nang malaman n'ya na tatlo ang nasa loob ng kan'yang sinapupunan ay agad n'yang ipinaalam ito kay Charles dahil aaminin n'ya na kahit anong tapang n'ya ngunit may takot s'yang nararamdaman na baka kung may mangyari sa kanilang mga anak kung itatago n'ya ito sa asawa. Mas mabuti ng alam nito para matulongan s'ya nitong alagaan ang kan'yang pagbubuntis. At hindi naman s'ya nabigo dahil trumiple pa ang pag-aalaga at pag-iingat ni Charles sa kan'ya. Very hands-on ito sa lahat ng bagay pati na sa kanilang dalawang anak. Halos hindi na s'ya nito pagalawin sa bahay nila dahil
ABRIELLE DEE... "Charles aalis na ako, ikaw na muna ang bahala sa dalawang bata, ha!" paalam n'ya sa asawa. Tatlong taon na silang kasal ni Charles at mag-aapat na taon na din ang kambal. Hindi pa nila ito nasundan sa hindi malamang dahilan. Active naman ang kanilang sex life na dalawa at halos walang pahinga na nga sila. Nag resign si Charles sa pagiging sundalo ngunit hindi ito pinayagan ng presidente bagkus ay binigyan ito ng posisyon sa opisina ng militar. Kaya isang mataas na opisyal na ngayon ang kan'yang asawa at mataas ang posisyon nito. S'ya naman ay hindi pinigilan ni Charles sa kan'yang gustong gawin sa kan'yang buhay kahit kasal na sila at may mga anak bagkus ay sinuportahan pa s'ya nito. Ngunit ang kan'yang focus sa ngayon ay ang kan'yang pamilya kaya hindi na muna s'ya gaanong nagtatrabaho. May mga misyon s'ya pero hindi na ganon ka dilikado katulad ng dati. Ang kan'yang routine ngayon ay pamilya, ang kanilang negosyo ni Charles at ang kan'yang shelter na mas luma
ABRIELLE DEE... The ceremony went well and fast at hindi n'ya man lang namalayan na tapos na pala ang lahat. She can't even remember kung ano ang mga sinabi n'ya sa kan'yang vows para kay Charles at ganon din ang mga sinabi nito para sa kan'ya dahil ang kan'yang isip ay kung saan-saan nakarating. Ang daming bagay ang kan'yang na-imagine na magkasama silang apat ni Charles at ang kanilang mga anak habang patuloy ang seremonyas ng kanilang kasal. At nagbalik na lang s'ya sa kan'yang sarili ng halikan s'ya sa labi ng asawa. Patunay na tapos na pala ang kanilang kasal and she is now officially Mrs. Charles Malcolm Carson. "You're spacing out, mi amore," pabulong na sabi ng asawa sa kan'ya ng maghiwalay ang kanilang mga labi. "I imagined too much but don't worry dahil kasama naman kita at ang mga anak natin sa imagination ko," sagot n'ya rito at sinundan ng hagikhik. Mahinang natawa si Charles at pinanggigilan na pinisil ang kan'yang ilong. "Silly mama," sabi nito at hinalikan s'ya
CHARLES MALCOLM... The day he was dreaming of came at wala ng pinakamasayang lalaki sa buong mundo kundi s'ya. Standing in front of the man-made altar sa gitna ng kanilang ubasan sa Italy habang hinihintay ang pinakamaganda at pinakamamahal n'yang babae ay isa sa pinakamasayang sandali ng kan'yang buhay. Pagkalipas ng isang linggo, matapos ang kan'yang proposal kay Dee ay idinaos ang kanilang kasal na dalawa. Parehong masaya ang lahat lalo na ang kan'yang pamilya. Bailey is Dee's maid of honor at magkasundo ang dalawa sa lahat ng bagay. Natatawa pa s'ya kapag naiisip n'ya na naging matalik na magkaibigan ang kan'yang dating asawa at ang present wife n'ya. Kung sabagay ay wala namang involve na pagmamahal ang sa kanilang dalawa ni Bailey at nangyari lamang iyon dahil sa kanilang mga pamilya. At malaki din ang pasasalamat n'ya sa babae na hindi na s'ya pinahirapan pa nito. Hiling n'ya na sana ay makita at matagpuan na rin ni Bailey ang totoong pag-ibig nito. Hindi n'ya napansin na
ABRIELLE DEE... "Warm up lang to Charles! We have more on this sa honeymoon natin and yes— I will marry you," pilyang sagot n'ya sa lalaki na pareho nilang ikinatawa na dalawa. "And speaking of the proposal, this is not the plan pero dahil nandito na din tayo. Let me do it in a romantic and sensual way," sagot ng lalaki at agad na bumangon. Walang kahit na suot na naglakad ito at pinulot sa sahig ang pantalon na hinubad nito kanina. Nakagat n'ya pa ang kan'yang pang-ibabang labi ng makita ang maumbok at maputi na puwetan ni Charles. Nahuli pa s'ya nito ng humarap ito sa kan'ya at agad na sumilay ang isang ngiti sa labi ng lalaki ng maglakad pabalik sa kama. Mas lalong nag-init ang kan'yang mukha ng tumayo ito sa gilid ng kama at tumapat mismo sa kan'yang mukha ang nakatayo at parang galit na galit pa rin na pagkalalaki nito. "Enough of that kind of look, mi amore dahil simula sa araw na ito ay araw-araw mo ng makikita ang galit na galit na sandata ko d'yan sa baba at kasalanan mo
ABRIELLE DEE... "Huwag ka ng magselos kay Bailey, mi amore dahil ikaw ang asawa ko at ikaw ang pakakasalan ko ulit. Hmmmm! Let's build our family together at sa pagkakataong ito ay wala ng hahadlang pa sa pagmamahalan natin, Mrs. Abrielle Dee Lopez— Carson," puno ng lambing na sabi ng lalaki sa kan'ya ngunit parang bomba na sumabog sa kan'yang pandinig ang lahat ng binitawan nitong salita na s'yang dahilan ng ilang segundo n'yang pagkatulala sa kawalan. "Mi amore?" nagbalik lang s'ya sa kan'yang sarili ng mahina s'yang tinapik ni Charles sa mukha. Ipinilig n'ya ang kan'yang ulo at hinamig ang kan'yang sarili. "Stop playing with me, Charles," matapang na sabi n'ya rito. Nagsalubong ang mga kilay nito at puno ng pagtataka na nagsalita. "Playing with you? Who says na pinaglalaruan kita, Dee? I'm telling you the truth. Bago pa ako pumunta dito ay inayos ko na ang lahat sa amin ni Bailey. We are no longer married. Tinupad n'ya ang pangako n'ya sa akin na kapag naibalik ko sa kan'ya ang
ABRIELLE DEE... Binuksan n'ya iyon at agad na pumasok ngunit ng akmang isasarado n'ya na ito ay may malaking kamay ang pumigil sa pinto at mabilis ang mga kilos na pumasok sa loob at ito na mismo ang nagsarado ng pinto. Dahil sa pagkagulat ay hindi agad s'ya nakahuma at awang lamang ang mga labi na nakatingin sa mukha ni Charles na walang emosyon na nakatingin sa kan'ya. "Charles, anong ginagawa mo dito? Baka makita ka nila at kung ano pa ang sasabihin nila tungkol sa akin. Ayoko ng gulo Charles kaya pakiusap, lumabas ka na," taboy n'ya sa lalaki ng makabawi sa pagkagulat. Sino ba naman kasi ang hindi magugulat kung bigla na lamang itong sumulpot sa kan'yang silid. Ngunit imbes na umalis ito at sundin ang kan'yang sinabi ay hindi ito ginawa ni Charles bagkus ay lumapit pa ito sa kan'ya hanggang sa ikinulong s'ya sa dalawang mga braso nito. Mas lalo s'yang hindi nakahuma ng ilapit ni Charles ang mukha sa kan'yang mukha. "Bakit ka umalis sa hapag-kainan? Hmmmmm!" paanas ang boses
ABRIELLE DEE... Kanina pa s'ya nakaupo sa kama habang tulala. Hindi n'ya inaasahan na magkita-kita silang tatlo ni Charles at Bailey sa bahay ng abuela nito. Kung tutuusin ay s'ya ang sampid sa pamamahay ng mga ito dahil hindi naman s'ya kamag-anak ng mga Carson. Inanakan lang s'ya ni Charles ngunit hindi ibig sabihin na bahagi na s'ya ng pamilya nito. Mapait s'yang napangiti at pinahid ang luha na naglandas sa kan'yang pisngi. Ngayong gabi ay magkakaroon ng dinner to formally welcome Bailey as part of the family. At kanina pa lang ay inabesohan na s'ya ni Nana na sumabay sa dinner. Ayaw n'ya namang magmukhang better kaya kahit masakit para sa kan'ya ay sasabay s'ya sa mga ito. Aalis na lang s'ya rito pagkatapos ng kasal ng dalawa dahil nangako na s'ya sa abuela ni Charles na tutulong sa paghahanda at hindi n'ya na mababawi pa iyon. Matapos ang kan'yang pag-eemote sa kan'yang silid ay tumayo s'ya at inayos ang suot na damit. Naglagay s'ya ng powder sa mukha at kaunting lipstick