CHAPTER 9

ZENNARA

(CONTINUATION OF FLASHBACK)

“Zen, ang gwapo mga anak mo.”

“Please po, ‘wag mo silang ilapit sa akin.” sabi ko sa kanya.

“Hanggang kailan ka ba magiging ganyan? Anak mo sila at hindi nila kasalanan ang kasalanan ng ama nila. Kaya please lang ‘wag mo silang idamay sa galit mo,” sabi niya sa akin.

Sa una ay binalewala ko ang mga sanggol na nasa harapan ko pero ng umiyak sila ay bigla na lang akong umiyak. Gusto ko silang pabayaan pero hindi ko pala kaya. Hindi ko kayang marinig na umiiyak sila. Humagulgol ako at ilang ulit kong sinampal ang sarili ko. Galit ako sa sarili ko dahil naging masama ako sa mga anak ko.

“Sorry mga anak ko,” umiiyak na sabi ko sa kanila ng ibigay na sila sa akin.

Tumigil na sila sa pag-iyak pero hindi ako. Ngayon ako natauhan sa mga ginawa ko sa anak ko. Naging masama akong ina sa kanila. Alam ko sa sarili ko na wala silang kasalanan pero dinamay ko sila sa galit ko.

“Papalakihin ko kayo kahit pa mahirapan ako. Simula ngayon ay mamahalin ko kayong