โคตรเลว #9 - ขู่

เนเน่สลัดขาเรียวสั่นเทาออกจากรองเท้าส้นสูงทันทีที่เปิดประตูเดินเข้ามาในห้องพัก มือเล็กค่อยๆปลดเปลื้องเสื้อผ้าออกทีละชิ้น แล้วกำเสื้อเชิ้ตของเพลิงแน่นพยุงร่างเปลือยเปล่าที่เริ่มหมดเรี่ยวแรงเดินไปยังห้องน้ำ

ซ่า!!

น้ำจากฝักบัวไหลผ่านลงมากระทบร่างกายชำระล้างคราบสกปรกที่เพลิงได้กระทำอย่างโหดเหี้ยมให้หลุดออกไปจากตัว เธอหลับตาลงช้าๆปล่อยน้ำตาพลันไหลออกมาอีกครั้ง พร้อมกับใช้มือถูไปตามร่องรอยที่เขาได้ทิ้งไว้บนเนื้อตัวด้วยความรังเกียจและขยะแขยง

มันเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกเกลียดร่างกายของตัวเอง จนแทบไม่อยากเห็นไม่อยากแตะต้องมัน

"กรี๊ดดดดดดดด! ฮือออออ" เสียงแหบพร่ากรีดร้องลั่นเหมือนคนสติแตก หญิงสาวสะอื้นไห้ส่ายหน้าไปมา พลางยกมือทั้งสองข้างขึ้นสอดเข้าไปจิกผมตัวเองแรงๆ โดยที่ร่างกายค่อยๆทรุดตัวลงนั่งบนพื้นกระเบื้องเย็นเฉียบอย่างหมดแรง มันเป็นเวรกรรมอะไรของเธอทำไมถึงต้องกำหนดให้เธอมาเจอกับความทรมานแบบนี้

ดวงตากลมโตพร่ามัวจ้องมองเสื้อเชิ้ตที่เปียกชุ่มตรงหน้าด้วยความเกลียดชัง เนเน่กรีดร้องขึ้นอีกครั้งอย่างสุดเสียงไปพร้อมกับใช้เท้าบดขยี้มันเพื่อระบายความแค้น สักวันเพลิงจะได้รู้ซึ้งถึงความเจ็บปวดที่ได้สร้างมันไว้กับเธอ

"แกตื่น ไปทำไรมาเนี่ย..ทำไมตัวมีแต่รอยช้ำรอยแผลใครทำร้ายแกเนเน่ แกตื่นเดี๋ยวนี้!"

"อื้อ~" การสัมผัสปะปนกับเสียงรบกวนของคนที่คุ้นเคยปลุกเรียกให้หญิงสาวที่เพิ่งผล็อยหลับไปบนเตียงนอนเมื่อไม่กี่นาทีลืมตาตื่นขึ้นมา หลังมือเล็กยกมาขยี้เปลือกตาเบา ค่อยๆปรับสายตาพร่ามัวเพ่งมองคนตรงหน้า

เธอค่อยๆขยับตัวดันร่างกายร้าวระบมลุกขึ้นมานั่งโดยมีแคนดี้ช่วยอีกแรง ทว่าเพียงแค่ขยับความเจ็บปวดก็ตรงเข้าเล่นงานใจกลางความเป็นสาว ก่อนมันจะแล่นแผ่ไปทั่วร่าง เนเน่กัดฟันแน่นฝืนดันจนแผ่นหลังเอนพิงกับหัวเตียง ท่ามกลางสายตากังวลด้วยความเป็นห่วงของเพื่อนรัก

"เล่ามามันเกิดอะไรขึ้น ใครทำร้ายแกเนเน่โจรใช่ไหม" แคนดี้เค้นถามย้ำด้วยน้ำเสียงสั่น พลางลูบตามรอยช้ำแผลบนเรือนร่างของเพื่อนรัก สายตาที่จ้องมองสภาพของคนตรงหน้าเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา ตั้งแต่คบกันมาเธอไม่เคยเห็นเนเน่โดนทำร้ายหรือเจ็บตัวเลยสักครั้ง จู่ๆวันนี้กลับมาเห็นบอกเลยว่าเธอรับไม่ได้ เวลาเห็นเพื่อนเจ็บเธอเองก็เจ็บไปด้วย เพราะเนเน่เป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เธอรักสุดหัวใจสามารถตายแทนได้

"อืม" คำตอบสั้นๆของเนเน่ ทำเอาแคนดี้น้ำตาไหลพราก

หมับ!

โผเข้ากอดเพื่อนตัวเองทันทีโดยไม่ถามอะไรต่อ แค่นี้เธอก็รับรู้ถึงความเจ็บปวดสากรรจ์ที่เพื่อนได้รับจึงไม่อยากได้ยินสิ่งที่พวกคนเดรัจฉานกระทำ

พอเห็นอย่างนั้นหญิงสาวก็น้ำตารินไหลออกมาตามๆกัน แขนเรียวตวัดโอบกอดอีกฝ่ายกลับแน่นปล่อยเสียงสะอึกสะอื้นดังก้องไปทั่วห้องนอน ถ้าเธอยอมฟังคำบอกคำเตือนของแคนดี้ เรื่องแบบนี้ก็คงไม่เกิดขึ้น แล้วก็ไม่ต้องมาเจ็บปวดอย่างนี้

ทั้งหมดมันเป็นเพราะความดื้อรั้นไม่ฟังใครของตัวเอง

นานนับพอสมควรที่ทั้งสองคนกอดกันร้องห่มร้องไห้ แคนดี้เป็นฝ่ายผละตัวเนเน่ออกห่าง พลางยกมือขึ้นปาดน้ำตาออกจากแก้มตัวเองลวงๆ ก่อนจะเอื้อมนิ้วเรียวยาวไปเกลี่ยน้ำตาออกจากพ้วงแก้มให้เพื่อนในนาทีต่อมา

"ฮึก! เจ็บมากไหมแก ทำไมฉันบอกฉันเตือนไม่ฟังกันบ้าง"

"ฮึก..ฉันขอโทษ"

"..ช่างมันเถอะแกไม่เป็นอะไรก็ดีแล้ว เดี๋ยวเที่ยงๆฉันค่อยพาแกไปแจ้งความ" แค้นดี้ล้วงหยิบกล่องยาคุมในกระเป๋าสะพายราคาแพงขึ้นมาแกะวางใส่มือเนเน่ "อะ..นี่ยาคุมที่แกใช้ให้ฉันซื้อ กินซะ" มือเล็กเทน้ำในขวดบนโต๊ะข้างเตียงใส่แก้วยื่นไปให้ตามหลัง อีกคนก็หยิบเม็ดยาใส่ปาก แล้วรับน้ำจากมือเธอมาดื่มตามเข้าไป

ติ๊ง~

เจ้าของใบหน้าสวยเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินเสียงแจ้งเตือนข้อความจากโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะดังขึ้น เนเน่เอื้อมไปวางแก้วน้ำลงบนโต๊ะ พร้อมกับหยิบโทรศัพท์มือถือของตัวเองขึ้นเปิดอ่านข้อความ

"....." ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ค่อยๆเพ่งมองคลิปวิดีโอหนึ่งที่ปรากฏอยู่ในข้อความบนจอมือถือซึ่งไร้การระบุตัวตนของผู้ที่ส่งมา เธอขมวดคิ้วเข้าหายุ่งอย่างสงสัยว่ามันเป็นคลิปอะไร ใครส่งมาหรือมีคนส่งผิด

"มีอะไรหรือเปล่าแก ใครส่งอะไรมาเหรอ"

"ไม่รู้ใครส่งคลิปมาอะ ไม่ระบุอะไรเลย" เธอละสายตาจากจอโทรศัพท์มือถือหลังจากเพื่อนเอ่ยถาม พร้อมยื่นมันไปให้ดู แคนดี้ตั้งใจจ้องมองเข้าไปในจออย่างใจจดใจจ่อ แล้วกดเปิดคลิปนั้นทันที

'อ๊า..อ๊ะ..สะ..เสียวจังไม่ไหวแล้ว..อื้อ!'

'หึ! กระตุกเก่งดีหนิ'

'อื้อ! อ๊ะ..อ๊า..จะ..เจ็บ'

'อึก..โอยยย'

'ครางออกมาดังอีกกูไม่ได้ยิน'

'ฉะ..ฉันไม่ไหว..อ๊ะ..อ๊า..สะ..แสบ'

หัวใจดวงน้อยกระตุกวูบ พลางปล่อยโทรศัพท์มือถือหลุดร่วงลงบนที่นอน เนื้อตัวของเนเน่สั่นเทา น้ำตาที่เพิ่งเหือดแห้งไปไม่กี่นาทีเอ่อไหลออกมาอีกครั้งทันทีที่ได้ยินเสียงตัวเองกำลังร่วมรักกับเพลิงดังเล็ดลอดออกมาจากลำโพง มันเป็นตอนที่เธอขึ้นขย่มบนตัวของเขาหลังจากที่ตัวเองเสร็จไปแล้วครั้งแรก นี่เป็นครั้งที่สอง เธอจำเรื่องเลวร้ายได้ทุกฉากทุกการกระทำ แม้ว่าจะมีอารมณ์ร่วมด้วย แต่นั่นเป็นฤทธิ์ข้างเคียงของยานรกเธอไม่ได้เต็มใจ

ถึงเธอจะไม่ได้ดู แต่ก็ได้ยินเสียงนั้นอย่างชัดเจน และรับรู้ได้ทันทีว่าเพลิงเป็นเจ้าของข้อความนี้

ถือว่าคนอย่างเขาไม่ธรรมดาสามารถทำได้ทุกอย่างที่ตัวเองต้องการ และเก่งมากที่หาเบอร์เธอมาได้ทั้งๆที่ไม่เคยให้ไปเลย แถมโทรศัพท์มือถือของเธอยังหล่นอยู่ในรถอีกต่างหาก

"กะ..แกนี่มันหมายความว่ายังไง แกมีอารมณ์ร่วมกับมันเหรอ" น้ำเสียงสั่นเครือเอื้อนเอ่ยถามคนในคลิปอย่างไม่เชื่อสายตาตัวเอง เพราะแคนดี้รู้จักเนเน่ดีว่าเป็นคนไม่ค่อยยุ่งกับผู้ชายสักเท่าไหร่นอกจากคนที่รู้จัก ซึ่งมันเป็นไปไม่ได้เลยที่เพื่อนของเธอจะมีอารมณ์ร่วมด้วยและทำเรื่องแบบนี้เอง

"ฮือออออ..กรี๊ดดดดดดดด!" อีกครั้งที่เนเน่เหมือนคนสติแตกควบคุมตัวเองไม่อยู่ กรีดร้องออกมาโดยไม่ตอบคำถามของเพื่อนรัก มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น พร้อมกัดฟันกรอดจ้องมองไปที่โทรศัพท์มือถือตาเขม็ง ทำเอาแคนดี้ที่นั่งมองอยู่น้ำตารินไหลออกมาอีกครั้ง ก่อนจะโผเข้ากอดปลอบขวัญอีกฝ่ายในนาทีต่อมา เธอไม่ได้ตกใจกับการกระทำของเพื่อน แล้วก็จะไม่เค้นถามอะไรต่อ

ตอนนี้แคนดี้ได้แต่กลัวว่าเรื่องทั้งหมดจะกระทบจิตใจของเนเน่มากเกินไป จนเจ้าของไม่สามารถควบคุมสติได้เผลอทำร้ายตัวเอง เรื่องแบบนี้มันรุนแรงมากระดับหนึ่ง ไม่มีทางที่ผู้หญิงตัวเล็กๆคนหนึ่งจะลืมมันไปง่ายๆ

ติ๊ง~

ท่ามกลางเสียงสะอื้นไห้ภายในห้องนอนเสียงข้อความจากโทรศัพท์มือถือได้ดังขึ้นอีกครั้ง แคนดี้รีบผละตัวออกจากเพื่อนรัก แล้วคว้าหยิบโทรศัพท์มือถือตรงหัวเข่ายื่นให้เจ้าของ เนเน่ปาดน้ำตาออกจากแก้มนวลลวกๆ ก่อนจะรับมันมาเปิดอ่าน

'อย่าลืมคำสัญญาของตัวเอง แล้วอย่าคิดจะเล่นตุกติกกับกู ถ้าไม่อยากให้คลิปของมึงว่อนเน็ต'

ปึก! เพล้ง!

"ไอ้ชาติชั่วกูจะฆ่ามึง" เธอปาโทรศัพท์มือถือใส่ฝาผนังห้องแตกกระจายไม่มีชิ้นดีหลังจากอ่านข้อความของเพลิงที่ส่งมาขู่ พร้อมกับพ่นคำด่าออกมาด้วยน้ำเสียงเดือดดาลอย่างสุดจะทน การกระทำของเธอสร้างความตกใจให้กับคนที่อยู่ร่วมด้วยไม่น้อย

"มันส่งอะไรมาอีก"

"ฮึก..แกอย่าเอาเรื่องนี้ไปบอกใครนะแคนดี้ ฉันขอร้อง ฉันไม่อยากให้คลิปนี้หลุดออกไป..กลัวป๊ากับม๊าจะผิดหวัง ฮืออออ"

แคนดี้พยักหน้าเบาๆเชิงรับคำ ก่อนจะพ่นคำด่าออกมาอย่างเหลืออด "ทำไมแม่งเลวอย่างงี้วะ..ฮึก..ฮือฉันสงสารแก" เธอขยับตัวเข้าไปกอดคนตรงหน้า พลางเอียงหน้าซบลงกลางทรวงอกอวบ "ฮึก..ฉันว่าแกบอกป๊าเถอะนะ ป๊าจะได้ฆ่ามันทิ้ง"

"ฮึก..ไม่! ฉันขอจัดการเรื่องนี้เอง ขอเป็นคนฆ่ามันด้วยตัวเอง" มือเล็กของเนเน่ลูบผมดำขลับของเพื่อนอย่างอ่อนโยน พร้อมมองตรงไปด้านหน้า ขบกรามแน่น ความแค้นนี้ลบล้างยังไงมันก็ไม่หายออกไปจากใจเธอง่ายๆ นอกจากความตายเท่านั้น

---------------------------------------